In deze zaak, die voor de Rechtbank Rotterdam is behandeld, vordert Bruynzeel Home Products B.V. (hierna: Bruynzeel) betaling van openstaande facturen door Horrex Horren B.V. (hierna: Horrex). De partijen hebben een langdurige samenwerking gehad, waarbij Bruynzeel plisséhordeuren produceerde voor Horrex, die de benodigde grondstoffen aanleverde. De samenwerking is in 2003 vastgelegd in een overeenkomst, waarin onder andere afspraken zijn gemaakt over licentievergoedingen en de verrekening van kosten.
In 2016 is de samenwerking gewijzigd, waarbij de productie van de hordeuren werd verplaatst naar een Poolse vennootschap, Deli Home SP Z.O.O. (DH Polen). Bruynzeel en Horrex hebben sindsdien gediscussieerd over de beëindiging van de overeenkomst en openstaande facturen. Bruynzeel heeft Horrex verzocht om bedragen te verrekenen, maar Horrex stelt dat er geen wederkerig schuldenaarschap meer bestaat, waardoor verrekening niet mogelijk is.
De rechtbank heeft geoordeeld dat Horrex niet bevoegd was om de vorderingen te verrekenen, omdat er geen wederkerig schuldenaarschap aanwezig was. De rechtbank heeft Bruynzeel in het gelijk gesteld en Horrex veroordeeld tot betaling van € 73.514,72, vermeerderd met rente en proceskosten. De rechtbank heeft ook de beslagkosten toegewezen aan Bruynzeel.
De uitspraak benadrukt het belang van wederkerig schuldenaarschap voor de mogelijkheid tot verrekening en bevestigt dat de afspraken tussen partijen niet meer de basis vormen voor verrekening na de wijziging van de samenwerking in 2016.