Uitspraak
President van de Arrondissementsrechtbank 's-Gravenhage
Sector Bestuursrecht
-------------------------------------------
UITSPRAAK
ingevolge artikel 8:84
van de Algemene wet bestuursrecht (Awb)
-------------------------------------------
Reg.nr.: AWB 00/5941 Nabw
Inzake [verzoeker], wonende te Den Haag, verzoeker
tegen de Commissie Sociale Zekerheid van de gemeente Den Haag, verweerster
1. Gevraagde voorlopige voorziening.
Een voorlopige voorziening als bedoeld in artikel 8:81 Awb is verzocht ten aanzien van het besluit van verweerster van 27 april 2000, kenmerk documentnummer 383432 waarbij verweerster verzoekers bijstandsuitkering
heeft beëindigd per 25 mei 2000.
2. Zitting.
Het verzoek om een voorlopige voorziening is behandeld ter zitting van 11 juli 2000.
Verzoeker is in persoon verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde T.E. van Dijk, werkzaam bij Advokaten Kollektief Centrum te Den Haag.
Verweerster heeft zich doen vertegenwoordigen door P. Siemerink.
3. Beoordeling van het verzoek om een voorlopige voorziening.
Ingevolge artikel 8:81, eerste lid, Awb kan, indien tegen een besluit bij de rechtbank beroep is ingesteld dan wel, voorafgaand aan een mogelijk beroep bij de rechtbank, bezwaar is gemaakt of administratief beroep is ingesteld, de president van de rechtbank die bevoegd is of kan worden in de hoofdzaak, op verzoek een voorlopige voorziening treffen indien onv erwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, dat vereist.
Voor zover deze toetsing meebrengt dat het geschil in de bodemprocedure wordt beoordeeld, heeft het oordeel van de president daaromtrent een voorlopig karakter en is dat niet bindend voor de beslissing in die procedure.
Verzoeker is een vreemdeling van Turkse afkomst, die in afwachting is van een beslissing op een eerste aanvraag om een verblijfsvergunning.
Bij besluit van 15 juni 1999 is verzoeker met ingang van 15 oktober 1998 een uitkering ingevolge de Algemene bijstandswet (Abw) toegekend. Aanleiding hiervoor was de uitspraak in kort geding van de president van de rechtbank Den Haag van 7 oktober 1998 in samenhang met het feit dat het verzoeker is toegestaan de beslissing op zijn eerste aanvraag d.d. 13 oktober 1998 om een verblijfsvergunning, in Nederland af te wachten.
Bij het thans bestreden besluit is verzoekers bijstandsuitkering, naar aanleiding van de als gevolg van het arrest van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 20 januari 2000 door de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid uitgebrachte circulaire van 17 februari 2000, met ingang van 25 mei 2000 beëindigd.
Hiertegen is bij schrijven van 25 mei 2000 bezwaar gemaakt. Bij brief van gelijke datum is de president verzocht een voorlopige voorziening te treffen.
De president overweegt het volgende.
Met ingang van 1 juli 1998 is de Koppelingswet in werking getreden. Met deze wet zijn wijzigingen aangebracht in onder meer de bepalingen over bijstandsverlening aan vreemdelingen en de wijze van verificatie van de verblijfsrechtelijke status van vreemdelingen. Zo ook is artikel 7 Abw gewijzigd; dit luidt per 1 juli 1998 als volgt:
1. Iedere Nederlander die hier te lande in zodanige omstandigheden verkeert of dreigt te geraken dat hij niet over de middelen beschikt om in de noodzakelijke kosten van het bestaan te voorzien, heeft recht op bijstand van overheidswege.
2. Met de Nederlander, bedoeld in het eerste lid, wordt gelijkgesteld de hier te lande verblijvende vreemdeling die rechtmatig in Nederland verblijf houdt in de zin van artikel 1b, aanhef en onder 1, van de Vreemdelingenwet (Vw).
3. Bij algemene maatregel van bestuur (amvb) kunnen hier te lande verblijvende vreemdelingen, anders dan die bedoeld in artikel 1b, aanhef, en onder 1, Vw, voor de toepassing van deze wet met een Nederlander gelijk worden gesteld:
a.ter uitvoering van een verdrag dan wel een besluit van een volkenrechtelijke organisatie, of
b. in nader bij die maatregel aan te wijzen gevallen waarin de vreemdeling, na rechtmatig in Nederland verblijf te hebben gehouden in de zin van artikel 1b, aanhef, en onder 1, Vw, tijdig toelating in aansluiting op dat verblijf heeft aangevraagd, dan wel bezwaar heeft gemaakt of beroep heeft ingesteld tegen de intrekking van het besluit tot toelating, totdat op die aanvraag, dat bezwaar of dat beroep is beslist.
Artikel 1b Vw luidt, voor zover in dit geding van belang:
Vreemdelingen genieten in Nederland slechts rechtmatig verblijf:
1. op grond van een besluit tot toelating alsmede op grond van toelating als gemeenschapsonderdaan tenzij deze onderdaan verblijf houdt in strijd met een beperking op grond van een regeling krachtens het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap;
2. ...
3. in afwachting van de beslissing op een aanvraag om toelating, voortgezette toelating daaronder begrepen, terwijl ingevolge deze wet dan wel op grond van een beschikking ingevolge deze wet of op grond van een rechterlijke beslissing uitzetting van de aanvrager achterwege dient te blijven totdat op de aanvraag is besloten;
4. ...
5. ...
De amvb als bedoeld in artikel 7, onder 3, is het Besluit gelijkstelling vreemdelingen Abw, Ioaw en Ioaz (hierna: Besluit).
In artikel 1, lid 1, daarvan is -voor zover van belang- bepaald dat voor de toepassing van de Abw met een Nederlander wordt gelijkgesteld de vreemdeling die, na rechtmatig in Nederland verblijf te hebben gehouden in de zin van artikel 1b, aanhef en onder 1, Vw:
a. voor de beëindiging van dit verblijf een aanvraag heeft ingediend om voortgezette toelating, of
b. binnen de termijn, genoemd in de artikelen 30, derde lid, of 33c Vw, of, buiten die termijn, in geval artikel 6.11 Awb toepassing heeft gevonden, bezwaar heeft gemaakt of beroep heeft ingesteld tegen intrekking van de toelating in de zin van artikel 1b, aanhef en onder 1, Vw.
Ingevolge lid 2 eindigt de gelijkstelling, bedoeld in lid 1, zodra:
a. onherroepelijk op de aanvraag, het bezwaar of het beroep is beslist,
of
b. de uitzetting van de vreemdeling is gelast, tenzij die uitzetting ingevolge de Vw of op grond van een rechterlijke beslissing achterwege dient te blijven.
Als vaststaand moet worden aangenomen dat verzoeker aan het bepaalde in artikel 7, onder 2, van de Abw geen aanspraak op gelijkstelling met een Nederlander kan ontlenen. Er is immers geen sprake van rechtmatig verblijf in de zin van artikel 1b, aanhef en onder 1 van de Vw.
Verzoeker kan evenmin aanspraak ontlenen op gelijkstelling met een Nederlander aan het bepaalde bij en krachtens artikel 7, onder 3, van de Abw. De in die bepaling genoemde amvb, te weten het hiervoor aangehaalde Besluit, voorziet niet in een geval als dat van verzoeker, aangezien hij nimmer rechtmatig verblijf in Nederland in de zin artikel 1b, aanhef en onder 1 van de Vw heeft gehouden.
Voor zover verzoeker zich heeft beroepen op de uitspraak van de Arrondissementsrechtbank 's-Gravenhage van 28 oktober 1999 (nr. 98/8513 NABW), waarin is geoordeeld dat het in het kader van de toepassing van de Koppelingswet bij beëindiging van de bijstandsuitkering gemaakte onderscheid naar nationaliteit in strijd is met artikel 26 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, overweegt de president dat verzoeker naar haar voorlopig oordeel niet is te vatten onder de in genoemde uitspraak van de rechtbank onderscheiden categorie 2 van vreemdelingen ten aanzien waarvan dat oordeel geldt. Onder genoemde categorie wordt geschaard de groep vreemdelingen die op het moment van de inwerkingtreding van de Koppelingswet op 1 juli 1998 bijstand ontving en voor wie de inwerkingtreding heeft geleid tot beëindiging van de bijstandsuitkering. De president is vooralsnog van oordeel dat het te ver voert om ten aanzien van een vreemdeling als verzoeker die - als gevolg van het vonnis van 7 oktober 1998 van de president van de rechtbank 's-Gravenhage in kort geding - met terugwerkende kracht met ingang van 15 oktober 1998 in het genot van een bijstandsuitkering is gesteld, het standpunt te hanteren dat de overheid niet alleen in zijn verblijf hier te lande heeft berust, maar dat door de bijstandverlening ook mogelijk gemaakt heeft.
Van een situatie waarin voorafgaand aan de inwerkingtreding van de Koppelingswet bijstand werd ontvangen, welke bijstand door die inwerkingtreding is beeindigd, is geen sprake.
Verzoeker heeft tevens aangevoerd dat een verblijfsrecht als bedoeld in artikel 1b aanhef en onder 3 van de Vw aangemerkt moet worden als een "soortgelijke vergunning" als bedoeld in artikel 11.a van het Europees Verdrag betreffende sociale en medische bijstand (EVSMB), waarbij Turkije eveneens partij is en dat verzoeker daarom uit dien hoofde aanspraak heeft op een uitkering ingevolge de Abw.
Artikel 1 van het EVSMB bepaalt dat onderdanen van de verdragstaten die zich rechtmatig ophouden in een van de andere verdragstaten en die niet beschikken over voldoende middelen dezelfde aanspraak op sociale en medische bijstand hebben als eigen onderdanen.
Artikel 11 onder a van het EVSMB bepaalt - voor zover hier van belang - dat het verblijf van een vreemdeling op het grondgebied van een der verdragsluitende partijen als rechtmatig in de zin van dit Verdrag wordt beschouwd zolang te zijnen aanzien een verblijfs- of een soortgelijke vergunning van kracht is, welke op grond van de wetten en regelingen van het betrokken land vereist is voor het verblijf in dat land.
Ingevolge artikel 11 onder b van het EVSMB wordt rechtmatig verblijf onrechtmatig op het opgenblik waarop een bevel tot verwijdering tegen betrokken persoon is uitgevaardigd, tenzij schorsing van de uitvoering wordt verleend.
De president is van oordeel dat het niet uitgesloten moet worden geacht dat de hoogste rechter in zaken als de onderhavige uiteindelijk tot het oordeel zal komen dat, indien er zich ten aanzien van een onderdaan van een van de verdragsluitende staten een sitatie voordoet als bedoeld in artikel 1b aanhef en onder 3 van de Vw, er sprake is van een "soortgelijke vergunning" en derhalve van rechtmatig verblijf in Nederland in de zin van het EVSMB.
Verzoeker heeft op 13 oktober 1998 een eerste aanvraag om vergunning tot verblijf ingediend. Op deze aanvraag is nog niet beslist. Verzoeker mag deze aanvraag in Nederland afwachten. Zo is o.m. gebleken uit het voorblad bij de afwijzende beschikking d.d. 2 mei 2000 op verzoekers aanvraag om een vergunning tot verblijf op grond van de TBV 1999/23.
Geconcludeerd moet worden dat verzoeker ten tijde van de onderhavige beeindiging rechtmatig in de zin van artikel 1b, aanhef en onder 3 van de Vw, in Nederland verbleef.
Gelet hierop moeten de belangen van verzoeker bij het treffen van een voorziening als verzocht, bijzonder groot worden geacht.
In aanmerking nemend de wederzijdse belangen is de president van oordeel dat het treffen van een voorlopige voorziening aangewezen is.
Het voorgaande leidt de president tot het oordeel dat het het verzoek om toepassing van artikel 8:81 van de Awb voor inwilliging in aanmerking komt.
Derhalve ziet de pesident aanleiding het bestreden besluit te schorsen en te
bepalen dat aan verzoeker met ingang van 25 mei 2000 bijstandsuitkering dient te worden toegekend, berekend naar de voor hem geldende norm.
De president ziet voorts aanleiding verweerster op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht te veroordelen in de door verzoeker in verband met de behandeling van het verzoek gemaakte proceskosten. Het bedrag van de kosten wordt vastgesteld op 1 punt voor het verzoekschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting in een zaak van gemiddeld gewicht (wegingsfactor 1,
f 710,- per punt, in totaal f 1.420,-).
4. Beslissing.
De president van de Arrondissementsrechtbank 's-Gravenhage,
Schorst verweersters besluit van 27 april 2000 met kenmerk 383432;
Bepaalt dat verweerster verzoeker met ingang van 25 mei 2000 een bijstandsuitkering dient toe te kennen, berekend naar de voor verzoeker geldende norm;
Veroordeelt verweerder in de kosten ad f. 1.420,-, onder aanwijzing van de gemeente Den Haag als rechtspersoon die deze kosten aan verzoeker dient te vergoeden;
Gelast dat de gemeente Den Haag als rechtspersoon aan verzoeker het door deze betaalde griffierecht, zijnde f. 60,-, vergoedt.
Aldus gegeven door mr. E.R. Houweling, als fungerend president, en in het openbaar uitgesproken op 19 juli 2000, in tegenwoordigheid van de griffier,
mr. M.J. van den Broek-Prins.
De griffier is verhinderd
de uitspraak te tekenen.
Voor eensluidend afschrift,
de griffier van de Arrondissementsrechtbank 's-Gravenhage,
Verzonden:
Coll. :