ECLI:NL:RBSGR:2007:BA6123

• Datum uitspraak: 23 april 2007
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: AWB 07 / 7894 en AWB 07 / 7892
• Instantie: Rechtbank 's-Gravenhage
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Vreemdelingenrecht
• Procedures: Voorlopige voorziening+bodemzaak
• Rechters: J.P. Smit
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Afwijzing van asielaanvraag na terugkeer naar land van herkomst

In deze zaak heeft de voorzieningenrechter van de Rechtbank 's-Gravenhage op 23 april 2007 uitspraak gedaan in een geschil over de afwijzing van een asielaanvraag door de staatssecretaris van Justitie. Verzoeker, van Armeense nationaliteit, had een aanvraag ingediend voor een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd, nadat hij naar eigen zeggen naar Armenië was teruggekeerd. De staatssecretaris heeft de aanvraag afgewezen op grond van artikel 4:6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb), omdat verzoeker geen nieuwe feiten of veranderde omstandigheden had aangevoerd die een herbeoordeling van zijn asielverzoek rechtvaardigden.

De voorzieningenrechter oordeelde dat indien een vreemdeling na een eerdere asielprocedure stelt teruggekeerd te zijn naar zijn land van herkomst, en vervolgens een nieuwe aanvraag indient, dit niet automatisch betekent dat er sprake is van een herhaalde aanvraag. Dit is alleen het geval als de vreemdeling kan aantonen dat hij daadwerkelijk is teruggekeerd en nieuwe feiten heeft die een zelfstandig karakter hebben ten opzichte van de eerdere afwijzing. In dit geval kon verzoeker echter niet documenteren dat hij daadwerkelijk naar Armenië was teruggekeerd, waardoor de voorzieningenrechter oordeelde dat hij niet aannemelijk had gemaakt dat hij aan de voorwaarden voldeed.

De rechter verklaarde het beroep ongegrond en wees het verzoek om een voorlopige voorziening af. De uitspraak benadrukt het belang van het kunnen aantonen van nieuwe feiten of veranderde omstandigheden bij het indienen van een herhaalde asielaanvraag. De voorzieningenrechter heeft tevens overwogen dat er geen grond was om een van de partijen te veroordelen in de proceskosten, en dat er geen hoger beroep openstond voor de voorlopige voorziening.

Uitspraak

RECHTBANK ‘s-GRAVENHAGE

Sector bestuursrecht

Nevenzittingsplaats Haarlem

zaaknummer: AWB 07 / 7894 (voorlopige voorziening)

AWB 07 / 7892 (beroep)

mondelinge uitspraak van de voorzieningenrechter van 23 april 2007

in het openbaar uitgesproken door mr. J.P. Smit, rechter, in tegenwoordigheid van mr. H. van Kamperdijk, griffier.

in de zaak van:

[verzoeker],

geboren op [geboortedatum] 1986, van Armeense nationaliteit, verblijvende in de Penitentiaire Inrichting Zeist, verzoeker,

gemachtigde: mr. F. Fonville, advocaat te Haarlem,

tegen:

de staatssecretaris van Justitie,

verweerder,

gemachtigde: mr. C.M. de Koning, werkzaam bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst te

’s-Gravenhage.

Beslissing

De voorzieningenrechter:

- verklaart het beroep ongegrond;

- wijst het verzoek om een voorlopige voorziening af.

Overwegingen

Verzoeker heeft op 18 januari 2007 een aanvraag ingediend tot het verlenen van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd. Verweerder heeft de aanvraag bij besluit van 20 februari 2007 afgewezen. Verzoeker heeft tegen dit besluit beroep ingesteld en op 20 februari 2007 gevraagd een voorlopige voorziening te treffen.

Indien tegen een besluit beroep bij de rechtbank is ingesteld, kan de voorzieningenrechter van de rechtbank die bevoegd is in de hoofdzaak, ingevolge artikel 8:81, eerste lid, Algemene wet bestuursrecht (Awb) op verzoek een voorlopige voorziening treffen indien onverwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, dat vereist.

De voorzieningenrechter heeft met toepassing van artikel 8:86, eerste lid, Awb tevens op het beroep beslist, omdat nader onderzoek redelijkerwijs niet kan bijdragen aan de beoordeling van de zaak.

De voorzieningenrechter overweegt als volgt.

Indien na een geheel of gedeeltelijk afwijzende beschikking een nieuwe aanvraag wordt gedaan, is de aanvrager ingevolge artikel 4:6 Awb gehouden nieuw gebleken feiten of veranderde omstandigheden te vermelden. Wanneer geen nieuw gebleken feiten of veranderde omstandigheden worden vermeld, kan het bestuursorgaan zonder toepassing te geven aan artikel 4:5 Awb de aanvraag afwijzen onder verwijzing naar zijn eerdere afwijzende beschikking.

Verweerder heeft de aanvraag op grond van artikel 4:6 Awb afgewezen omdat verzoeker geen nieuwe feiten dan wel veranderde omstandigheden in de zin van artikel 4:6 Awb heeft aangevoerd.

Verzoeker heeft zich op het standpunt gesteld dat het hier geen herhaalde aanvraag in de zin van artikel 4:6 Awb betreft. Verzoeker is teruggekeerd naar het land van herkomst en er is sprake van een nieuw asielrelaas. Gemachtigde van verzoeker heeft ter zitting gesteld dat de vraag voorligt of verweerder in redelijkheid de aanvraag heeft kunnen afwijzen op grond van artikel 4:6 Awb.

Indien een vreemdeling na een eerdere asielprocedure stelt naar zijn land van herkomst te zijn teruggekeerd en vervolgens in Nederland een aanvraag om verlening van een verblijfsvergunning asiel indient, is geen sprake van eenzelfde geschil dat ten tweede male aan de rechter wordt voorgelegd, indien de vreemdeling die terugkeer aannemelijk heeft gemaakt en aan de aanvraag een op basis van een in dat land na die terugkeer opgekomen nieuw feitencomplex en een daarop gebaseerd asielrelaas dat een zelfstandig karakter heeft ten opzichte van het relaas dat tot de eerdere afwijzing heeft geleid en derhalve los daarvan beoordeeld dient te worden, ten grondslag heeft gelegd. De vraag of van een dergelijke situatie sprake is, vergt een zelfstandige beoordeling door de rechter. Verwezen wordt naar de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak Raad van State (AbRS) van 13 mei 2005 (200503208/01, JV 2005, 255).

Verzoeker stelt op een zekere dag in juli 2006 per vliegtuig naar Armenië te zijn teruggekeerd. Het ticket heeft hij bij een kennis achtergelaten, waarvan hij de naam en het adres niet kent. Zijn instapkaart heeft hij bij een vriend achtergelaten. Voor deze reis kreeg hij een reisdocument van de Armeense ambassade te Brussel. Na allerlei problemen in Armenië te hebben ondergaan is hij in augustus 2006 per bus weer uit Armenië vertrokken en naar Frankrijk gereisd.

Verzoeker kan op geen enkele wijze documenteren dat hij daadwerkelijk naar Armenië is teruggekeerd.

De voorzieningenrechter is dan ook van oordeel dat verzoeker niet aannemelijk heeft gemaakt dat hij teruggekeerd is naar zijn land van herkomst.

De door verzoeker aangevoerde gronden kunnen niet leiden tot de conclusie dat verweerder op onjuiste gronden zijn aanvraag heeft afgewezen.

De voorzieningenrechter zal het beroep dan ook ongegrond verklaren.

Nu in de hoofdzaak wordt beslist, zal de voorzieningenrechter het verzoek om een voorlopige voorziening afwijzen.

Er is geen grond een van de partijen te veroordelen in de door de andere partij gemaakte proceskosten.

Waarvan proces-verbaal.

griffier rechter

afschrift verzonden op:

Coll:

Rechtsmiddel

Partijen kunnen tegen deze uitspraak, voor zover deze de hoofdzaak betreft, hoger beroep instellen bij de Raad van State, Afdeling bestuursrechtspraak, Hoger beroep vreemdelingenzaken, Postbus 16113, 2500 BC, ’s-Gravenhage. Het hoger beroep moet ingesteld worden door het indienen van een beroepschrift, dat een of meer grieven bevat, binnen vier weken na verzending van de uitspraak door de griffier. Bij het beroepschrift moet worden gevoegd een afschrift van deze uitspraak. Van deze uitspraak staat, voor zover deze de voorlopige voorziening betreft, geen hoger beroep open.