ECLI:NL:RBZUT:2009:BI8734

• Datum uitspraak: 17 juni 2009
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 09/563 VEROR
• Instantie: Rechtbank Zutphen
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: Tj. Gerbranda
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Niet-ontvankelijkheid beroep tegen besluit burgemeester Nunspeet over openingstijden tapasrestaurant

In deze zaak heeft de rechtbank Zutphen geoordeeld over de ontvankelijkheid van een beroep dat was ingesteld door de eiseres, een horeca-exploitant van een tapasrestaurant in Nunspeet. De burgemeester van Nunspeet had op 17 april 2009 een besluit genomen waarin het verzoek van de eiseres om verruiming van de openingstijden werd afgewezen. De rechtbank heeft vastgesteld dat de eiseres eerst bezwaar had moeten maken tegen dit besluit voordat zij beroep kon instellen. Dit is in overeenstemming met artikel 7:1 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb), dat bepaalt dat een belanghebbende eerst bezwaar moet maken tegen een besluit alvorens beroep in te stellen bij de administratieve rechter.

De rechtbank heeft verder overwogen dat de brief van de eiseres van 12 maart 2009, waarin zij verzocht om verruiming van de openingstijden, niet kan worden aangemerkt als een bezwaarschrift. De brief bevatte geen expliciete verwijzing naar het besluit van 12 februari 2009 en het woord 'bezwaar' kwam daarin niet voor. Hierdoor werd het besluit van 17 april 2009 aangemerkt als een primair besluit, waarop de hoofdregel van artikel 7:1 van de Awb van toepassing is. De rechtbank heeft geconcludeerd dat de eiseres niet-ontvankelijk is in haar beroep, omdat zij niet eerst bezwaar had gemaakt.

De rechtbank heeft besloten om het beroepschrift niet door te zenden als bezwaarschrift, omdat verweerder het geschrift al in zijn bezit had en er inmiddels ook een formeel bezwaarschrift was ingediend. De rechtbank heeft geen aanleiding gezien om de eiseres in de proceskosten te veroordelen. De uitspraak is gedaan door mr. Tj. Gerbranda en openbaar uitgesproken op 17 juni 2009.

Uitspraak

RECHTBANK ZUTPHEN

Sector Bestuursrecht

Enkelvoudige kamer

Reg.nr.: 09/563 VEROR

Uitspraak in het geding tussen:

[eiseres]

te Nunspeet,

eiseres,

en

de burgemeester van de gemeente Nunspeet

verweerder.

1. Procesverloop

Bij besluit van 12 februari 2009 heeft verweerder beslist dat de door eiseres geëxploiteerde horeca-inrichting ‘[naam tapasrestaurant]’ aan de [adres] te Nunspeet met ingang van 13 februari 2009 weer geopend mag zijn voor het publiek voor het exploiteren van een tapasrestaurant, waarbij tot 1 juli 2009 een sluitingstijd van 20.00 uur geldt.

Bij brief van 12 maart 2009 heeft eiseres verzocht om de openingstijden te verruimen tot 01.00 uur.

Bij besluit van 17 april 2009 heeft verweerder dit verzoek afgewezen.

Namens eiseres heeft mr. L. Bolier, juridisch adviseur te Elspeet, beroep ingesteld tegen het besluit van 17 april 2009.

2. Overwegingen

Ingevolge artikel 7:1, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb), voor zover thans van belang, dient degene aan wie het recht is toegekend tegen een besluit beroep op een administratieve rechter in te stellen, alvorens beroep in te stellen tegen dat besluit bezwaar te maken.

Ingevolge artikel 1:5, eerste lid, van de Awb wordt onder het maken van bezwaar verstaan: het gebruik maken van de ingevolge een wettelijk voorschrift bestaande bevoegdheid, voorziening tegen een besluit te vragen bij het bestuursorgaan dat het besluit heeft genomen.

De rechtbank ziet zich gesteld voor de vraag of het besluit van 17 april 2009 moet worden aangemerkt als een primair besluit dan wel – naar eiseres heeft betoogd – als een besluit op bezwaar. Voor de beantwoording van die vraag is bepalend of de brief van eiseres van 12 maart 2009 kan worden aangemerkt als een bezwaarschrift in de zin van artikel 1:5 van de Awb. Naar het oordeel van de rechtbank is dat niet het geval. De brief bevat geen enkel aanknopingspunt dat beoogd is daarin te vragen om een voorziening tegen het besluit van 12 februari 2009. Zo komt in de brief het woord ‘bezwaar’ niet voor en bevat deze geen expliciete verwijzing naar dat besluit.

Nu de desbetreffende brief niet kan worden aangemerkt als een bezwaarschrift, dient het besluit van 17 april 2009 te worden aangemerkt als een primair besluit, waarop artikel 7:1 van de Awb van toepassing is. Nu geen van de in dat artikel genoemde uitzonderingen op de hoofdregel dat eerst bezwaar moet worden gemaakt zich voordoet, had het op de weg van eiseres gelegen tegen dat besluit eerst bezwaar te maken alvorens beroep in te stellen. Met toepassing van artikel 8:54 van de Awb zal het beroepschrift daarom kennelijk niet-ontvankelijk worden verklaard.

De rechtbank ziet aanleiding ervan af te zien om het beroepschrift met toepassing van artikel 6:15 van de Awb door te zenden aan verweerder ter behandeling als bezwaarschrift, nu verweerder het geschrift reeds in zijn bezit heeft en bovendien is gebleken dat namens eiseres (zekerheidshalve) bij brief van 20 april 2009, onder verwijzing naar de gronden van beroep, bezwaar is gemaakt tegen het besluit van 17 april 2009.

Er is geen aanleiding voor een veroordeling in proceskosten.

3. Beslissing

De rechtbank:

- verklaart het beroep niet-ontvankelijk.

Deze uitspraak is gedaan door mr. Tj. Gerbranda. De beslissing is in tegenwoordigheid van de griffier in het openbaar uitgesproken op 17 juni 2009.