Uitspraak
RECHTBANK ZUTPHEN
Sector Straf
Meervoudige kamer
Parketnummer: 06/460306-09
Uitspraak d.d.: 3 december 2009
Tegenspraak / dip
VONNIS
in de zaak tegen:
[verdachte],
[adres] [plaats, 1983],
wonende te [adres],
thans verblijvende in het huis van bewaring Ooyerhoekseweg te Zutphen.
raadsman: mr. P.R. Hogerbrugge te Ermelo.
Onderzoek van de zaak
Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van
19 november 2009.
De tenlastelegging
Aan verdachte is ten laste gelegd dat:
hij op één of meer tijdstip(pen) op of omstreeks 07 augustus 2009 te
Harderwijk (telkens) met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft
weggenomen twee/een beertenderfust(en), in elk geval enig goed, geheel of ten
dele toebehorende aan [naam supermarkt] Supermarkt Harderwijk, in elk geval aan een ander
of anderen dan aan verdachte;
art 310 Wetboek van Strafrecht.
Taal- en/of schrijffouten
Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten en/of kennelijke omissies voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.
Overwegingen ten aanzien van het bewijs1
De officier van justitie heeft geconcludeerd tot bewezenverklaring van het ten laste gelegde feit. De raadsman heeft deze conclusie niet betwist.
De rechtbank is van oordeel dat verdachte het ten laste gelegde feit heeft begaan en baseert zich hierbij op:
- de aangifte namens [naam supermarkt] Supermarkt door [aangever A];2
- de aangifte namens [naam supermarkt] Supermarkt door [aangever B];3
- de bekennende verklaring van verdachte ter terechtzitting en bij de politie.4
Bewezenverklaring
Naar het oordeel van de rechtbank is wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het ten laste gelegde heeft begaan, te weten dat:
hij op tijdstippen op 07 augustus 2009 te Harderwijk telkens met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft weggenomen twee beertenderfusten, toebehorende aan [naam supermarkt] Supermarkt Harderwijk.
Vrijspraak van het meer of anders tenlastegelegde
Wat meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor bewezen is verklaard, is naar het oordeel van de rechtbank niet bewezen. De verdachte behoort daarvan te worden vrijgesproken.
Strafbaarheid van het bewezenverklaarde
Het bewezenverklaarde levert op het misdrijf:
Diefstal, meermalen gepleegd.
Strafbaarheid van de verdachte
Verdachte is strafbaar, nu geen omstandigheid is gebleken of aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit.
Oplegging van straf en/of maatregel
De officier van justitie heeft gevorderd dat aan verdachte wordt opgelegd de maatregel tot plaatsing in een inrichting voor stelselmatige daders (hierna: ISD-maatregel) voor de duur van 2 jaren met aftrek van voorarrest. Hij heeft daarbij verwezen naar het voorlichtingsrapport opgesteld door S.L. Krijnsen, werkzaam bij Tactus verslavingsreclassering te Zutphen, van 29 oktober 2009.
De raadsman heeft zich voor wat betreft de eis van de officier van justitie gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.
De rechtbank stelt vast dat aan de wettelijke voorwaarden voor oplegging van de gevorderde maatregel is voldaan.
In voornoemd rapport heeft Krijnsen overwogen dat verdachte niet zelfstandig kan functioneren in de maatschappij en dat elke poging hiertoe zal resulteren in een terugval in middelengebruik en delictgedrag. Krijnsen acht een langdurig klinisch traject geïndiceerd met als uiteindelijk doel een beschermde woonvorm. Dit zal in eerste instantie moeten plaatsvinden binnen een streng justitieel kader, omdat verdachte bekend is met het niet nakomen van afspraken en het overtreden van regels en voorwaarden. Krijnsen stelt voor om verdachte te plaatsen binnen een forensische verslavingskliniek, bij voorkeur de Piet Roordakliniek te Apeldoorn. Concluderend heeft Krijnsen gesteld dat met het oog op hulpverlening en recidivevermindering oplegging van een ISD-maatregel het meest wenselijk en zelfs noodzakelijk is.
Gelet op de vele strafrechtelijke veroordelingen van verdachte en de in het verleden zeer problematisch verlopen behandelingen en begeleidingen, is de rechtbank van oordeel dat de door Tactus geadviseerde klinische behandeling binnen een justitieel kader noodzakelijk is. Daarbij in aanmerking genomen dat de delictgeschiedenis van verdachte onlosmakelijk is verbonden met een hardnekkige verslavingsproblematiek en tevens gelet op het feit dat verdachte zich - onder meer - heeft onttrokken aan een verplicht behandeltraject, als bijzondere voorwaarde gesteld in het kader van een op 19 februari 2009 opgelegde voorwaardelijke ISD-maatregel, is de rechtbank van oordeel dat in het geval van verdachte de ruimst mogelijke behandeltermijn in aanmerking dient te worden genomen. De rechtbank zal verdachte derhalve de ISD-maatregel opleggen voor de maximale termijn van 2 jaren, zonder dat de tijd die verdachte in verzekering en voorlopige hechtenis heeft doorgebracht daarop in mindering zal worden gebracht.
Toepasselijke wettelijke voorschriften
Deze beslissing is gegrond op de artikelen 38m, 38n, 57 en 310 van het Wetboek van Strafrecht.
Beslissing
De rechtbank:
* verklaart bewezen dat verdachte het tenlastegelegde heeft begaan;
* verklaart niet bewezen hetgeen verdachte meer of ander is ten laste gelegd dan hierboven is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij;
* verklaart het bewezenverklaarde strafbaar, kwalificeert dit als:
Diefstal, meermalen gepleegd.
* verklaart verdachte strafbaar;
* legt op de maatregel tot plaatsing in een inrichting voor stelselmatige daders (ISD) voor de duur van twee jaren.
Aldus gewezen door mrs. Van de Wetering, voorzitter, Van der Hooft en Troost, rechters, in tegenwoordigheid van Buitenhuis, griffier, en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 3 december 2009.
Eindnoten
1 Wanneer hierna verwezen wordt naar dossierpagina's, betreft dit delen van in de wettelijke vorm opgemaakte processen-verbaal, als bijlagen opgenomen bij (stam)proces-verbaal met registratienummer 2009036717-9, Regiopolitie Noord- en Oost Gelderland, district Noordwest Veluwe, gesloten en ondertekend op 8 augustus 2009.
2 Proces-verbaal van aangifte [aangever A] (pagina 17).
3 Proces-verbaal van aangifte [aangever B] (pagina 27).
4 Proces-verbaal van verhoor van verdachte (pagina 22-23).