ECLI:NL:RBZUT:2010:BT6070

• Datum uitspraak: 29 december 2010
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 427069 / HA 10-216
• Instantie: Rechtbank Zutphen
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: D.J. Buijs
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Afwijzing verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst door de kantonrechter

In deze zaak heeft de kantonrechter van de Rechtbank Zutphen op 29 december 2010 uitspraak gedaan in een verzoek tot ontbinding van een arbeidsovereenkomst, ingediend door BMC Groep B.V. Het verzoek is afgewezen, waarbij de kantonrechter heeft geoordeeld dat BMC niet voldoende gronden heeft aangevoerd om de arbeidsovereenkomst te ontbinden. BMC had gesteld dat er een bedrijfseconomische noodzaak was om te reorganiseren, waarbij 145 arbeidsovereenkomsten beëindigd zouden moeten worden. De kantonrechter heeft echter vastgesteld dat BMC niet heeft voldaan aan de eisen die de Wet melding collectief ontslag (WMCO) stelt. BMC had een melding gedaan aan het UWV en vakbonden, maar de wijze van selectie van de werknemers die voor ontslag in aanmerking zouden komen, was niet transparant en voldeed niet aan het afspiegelingsbeginsel zoals voorgeschreven in het Ontslagbesluit.

Tijdens de zitting is gebleken dat BMC niet de juiste procedures heeft gevolgd en dat de informatie die aan de vakbonden is verstrekt, niet volledig was. De kantonrechter heeft benadrukt dat de onderbouwing van het ontbindingsverzoek aan dezelfde eisen moet voldoen als een ontslagaanvraag bij het UWV. BMC heeft onvoldoende financiële gegevens overgelegd en geen prognose voor de toekomst gepresenteerd, wat de beoordeling van de noodzaak tot ontbinding bemoeilijkte. De kantonrechter heeft geconcludeerd dat het verzoek tot ontbinding niet kan worden toegewezen en dat BMC als in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten moet worden veroordeeld.

De beschikking van de kantonrechter is uitgesproken in aanwezigheid van de griffier, en BMC is veroordeeld tot betaling van de proceskosten, begroot op € 400,00 voor het salaris van de gemachtigde. Deze uitspraak benadrukt het belang van het volgen van de juiste procedures en het voldoen aan wettelijke vereisten bij verzoeken tot ontbinding van arbeidsovereenkomsten.

Uitspraak

RECHTBANK ZUTPHEN

Sector Kanton – Locatie Apeldoorn

Zaaknummer : 427069 / HA 10-216

Grosse aan : mr. P.L. Wilke

Afschrift aan : mr. B.A. Roosenboom en mr. P.L. Wilke

Verzonden d.d. :

beschikking van de kantonrechter d.d. 29 december 2010

inzake

de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

BMC Groep B.V.,

statutair gevestigd te Amersfoort,

verzoekster,

gemachtigde: mr. B.A. Roosenboom, Postbus 3155, 6802 DD Arnhem,

tegen

[verweerster]

wonende te Apeldoorn,

verweerster,

gemachtigde: mr. P.L. Wilke, Postbus 10100, 5000 JC Tilburg.

Procesverloop

- het ter griffie binnengekomen verzoekschrift d.d. 10 november 2010;

- het ter griffie binnengekomen verweerschrift d.d. 13 december 2010;

- de mondelinge behandeling ter terechtzitting d.d. 13 december 2010.

Beoordeling

Tussen partijen bestaat een arbeidsovereenkomst. BMC vraagt ontbinding van de arbeids-overeenkomst. Op grond van de stukken en het verhandelde ter zitting kan slechts tot de conclusie worden gekomen dat het verzoek behoort te worden afgewezen en dat BMC als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten behoort te worden veroordeeld. Voor dit oordeel bestaat een aantal gronden waarvan de belangrijkste als volgt luiden.

Grond voor het verzoek is de door BMC gestelde bedrijfseconomische noodzaak te reorganiseren. In het kader van die reorganisatie is de beoogde beëindiging van 145 arbeidsovereenkomsten voorzien.

In een dergelijke situatie vervult de WMCO voor werknemers een belangrijke waarborg-functie. Daarom dient ook in het kader van een ontbindingsprocedure te worden nagegaan of voldaan is aan de WMCO. In dat kader beroept BMC zich op de door haar op 25 augustus 2010 gedane melding aan het UWV en een drietal vakbonden. BMC heeft van de bonden geen reactie gekregen.

Dat lijkt nogal logisch, want in de melding wordt naar voren gebracht dat de selectie van werknemers die voor ontslag zullen worden voorgedragen wordt vastgesteld met inachtneming van onder andere het afspiegelingsbeginsel in de zin van artikel 4:2 van het Ontslagbesluit.

Ter zitting is komen vast te staan dat BMC voor de selectie een drieluik hanteert; één van de luiken is het afspiegelingsbeginsel. Dit luik is evenwel niet opengegaan. Sterker nog: juist omdat het afspiegelingsbeginsel niet is gehanteerd, moest ontbinding van de arbeidsovereenkomst aan de kantonrechter worden gevraagd. In die procedure komt de kantonrechter volgens BMC niet aan reflexwerking van het Ontslagbesluit toe.

Welnu, als BMC één en ander klip en klaar aan de bonden had gemeld, is het nog maar de vraag of de bonden de melding naast zich neer hadden gelegd in het vertrouwen dat BMC volgens de regels zou handelen.

In datzelfde kader moet de zin worden gelezen in de melding aan de bonden dat in het kader van een met de OR op te stellen sociaal plan de kantonrechtersformule als uitgangspunt zal worden genomen. Niet wordt daarbij verteld dat het gaat om een ‘budget’ dat in de vorm van suppletie zal worden uitbetaald en dat het sociaal plan gewijzigd kan worden bij zwaarwegende omstandigheden zoals negatieve effecten op de bedrijfsvoering en exploitatie van BMC als gevolg van tegenvallende resultaten.

Aan de instemming van de ondernemingsraad met betrekking tot het sociaal plan kan ook niet teveel waarde worden gehecht, al was het maar omdat deze stelt graag het sociaal plan met de achterban te hebben willen bespreken, maar dat daar geen tijd voor was. Het had op de weg van BMC gelegen die tijd in de procedure in te ruimen; gesteld noch gebleken is dat en waarom dat niet mogelijk was geweest. Dat BMC intussen onder toezicht staat van de afdeling Bijzonder Beheer van ABN/AMRO doet hieraan niet af.

Voorts gaat de kantonrechter wel degelijk uit van reflexwerking van het Ontslagbesluit, zij het dat in daarvoor in aanmerking komende gevallen bij voorbeeld afwijking van het afspiegelingsbeginsel kan worden geaccordeerd. Dit neemt niet weg dat de onderbouwing van het ontbindingsverzoek tenminste aan dezelfde eisen dient te voldoen als een vergelijkbare ontslagaanvraag aan het UWV. Dan blijkt dat bij het verzoekschrift de geconsolideerde cijfers van de moedermaatschappij zijn gevoegd en dat pas kort voor de zitting cijfers van BMC zelf worden overgelegd, maar dan alleen met betrekking tot 2010. Ook een prognose voor de komende zes maanden wordt node gemist.

Op zichzelf is denkbaar dat leegloop als een geschikt ontslagcriterium wordt gehanteerd, maar in dit individuele geval is onhelder gebleven hoe dit criterium door de hele organisatie is toegepast en hoe wordt omgegaan met uitwisselbare functies, nu de functieaanduiding die in dit geval gehanteerd wordt, in niet zo’n sterk verband staat met de werkzaamheden die feitelijk worden uitgevoerd, waarbij ook nog eens de functie adviseur een onderverdeling kent die tamelijk willekeurig lijkt, althans niet op papier verhelderd wordt.

Hetgeen partijen overigens naar voren hebben gebracht, kan niet tot een andere beslissing leiden en behoeft derhalve geen afzonderlijke bespreking.

Beslissing

Het verzoek wordt afgewezen.

BMC wordt veroordeeld in de kosten van het geding tot op heden begroot op € 400,00 voor gemachtigdesalaris.

Aldus gegeven door mr. D.J. Buijs, kantonrechter en uitgesproken ter openbare terechtzitting van woensdag 29 december 2010, in tegenwoordigheid van de griffier.