ECLI:NL:RBZWB:2013:9476

Uitspraak

vonnis

RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT

Handelsrecht

Middelburg

zaaknummer / rolnummer: C/12/87405 / HA ZA 13-36

Vonnis in incident van 17 juli 2013

in de zaak van

de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

MAAS & HAGOORT LAMPEN B.V.,

gevestigd te Goes,

eiseres in de hoofdzaak,

verweerster in het incident,

advocaat mr. J.B. de Meester te Middelburg,

tegen

de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

VAN LOSSER INSTALLATIES RIJSSEN B.V.,

gevestigd te Rijssen,

gedaagde in de hoofdzaak,

eiseres in het incident,

advocaat mr. G.H. Hoekman te Almelo.

Partijen zullen hierna Maas & Hagoort en Van Losser genoemd worden.

1.De procedure

1.1.

Het verloop van de procedure blijkt uit:

de dagvaarding;
de incidentele conclusie houdende exceptie van onbevoegdheid;
de conclusie van antwoord in het incident.

1.2.

Ten slotte is vonnis bepaald in het incident.

2.De feiten in het incident

2.1.

In de hoofdzaak vordert Maas & Hagoort – samengevat – veroordeling van Van Losser tot betaling van een bedrag van € 19.262,64 ter zake van de levering van armaturen door Maas & Hagoort aan Van Losser, te vermeerderen met incassokosten en rente. Daarnaast vordert Maas & Hagoort veroordeling van Van Losser tot betaling van € 1.811,98 ter zake van monteurskosten. Een en ander met veroordeling van Van Losser in de kosten van de procedure. Maas & Hagoort baseert haar vorderingen deels op een met Van Losser gesloten overeenkomst betreffende project “Sigmax” en deels – ten bedrage van in totaal

€ 2.957,54 – op een met Van Losser gesloten overeenkomst betreffende een ander, niet met naam genoemd, project (verder te noemen: project II). De leveringen in het kader van project II vonden plaats op 14 mei 2012 en 12 juni 2012.

2.2.

Partijen hebben vóór project “Sigmax” al meermalen zaken met elkaar gedaan.

2.3.

Ten behoeve van een ander project heeft Maas & Hagoort Van Losser op 14 februari 2011 een offerte gestuurd. Maas & Hagoort wijst daarbij op de toepasselijkheid van haar algemene voorwaarden.

2.4.

Op 2 maart 2011 en 17 juni 2011 heeft Maas & Hagoort e-mailberichten aan Van Losser gestuurd, waarbij zij haar algemene voorwaarden van toepassing verklaart.

2.5.

Op 24 maart 2011 en 21 juli 2011 heeft Maas & Hagoort facturen aan Van Losser gestuurd betreffende monsters in het kader van project “Sigmax”. Daarop staat dat Maas & Hagoort werkt op basis van haar algemene voorwaarden.

2.6.

Ten behoeve van project “Sigmax” heeft Maas & Hagoort op 4 juli 2011 een offerte aan Van Losser uitgebracht voor het leveren van armaturen. Maas & Hagoort wijst daarbij op de toepasselijkheid van haar algemene voorwaarden.

2.7.

Op 21 juli 2011 heeft Van Losser per fax een bestelformulier aan Maas & Hagoort gestuurd. Daarin staat onder meer het volgende.

“Eea conform u offerte13088 dd 4-07-2011”

2.8.

Op 21 juli 2011 heeft Maas & Hagoort de bestelling van Van Losser bevestigd door haar een orderbevestiging te sturen. Maas & Hagoort verwijst daarbij naar haar algemene voorwaarden.

2.9.

In de algemene voorwaarden van Maas & Hagoort is een forumkeuzebeding opgenomen op grond waarvan de rechtbank bevoegd is van vorderingen van Maas & Hagoort kennis te nemen (verder te noemen: het forumkeuzebeding).

3.Het geschil in het incident

3.1.

Van Losser vordert dat de rechtbank zich onbevoegd verklaart van de vordering van Maas & Hagoort in de hoofdzaak kennis te nemen, zulks met veroordeling van Maas & Hagoort in de kosten van het incident.

Van Losser legt primair aan haar vordering ten grondslag dat de algemene voorwaarden van Maas & Hagoort – waarop Maas & Hagoort de bevoegdheid van de rechtbank baseert – niet van toepassing zijn op de overeenkomst betreffende project “Sigmax” of op welk ander project dan ook. Partijen hebben vóór project “Sigmax” al vaker zaken met elkaar gedaan. Bij aanvragen gericht aan Maas & Hagoort heeft Van Losser steeds haar algemene voorwaarden van toepassing verklaard. Maas & Hagoort is derhalve met die algemene voorwaarden bekend. Zij heeft de toepasselijkheid van die voorwaarden nooit betwist. Net als voorheen zijn in de onderhavige kwestie de algemene voorwaarden van Van Losser van toepassing. Bij offerte van 4 juli 2011 maakt Maas & Hagoort weliswaar melding van haar algemene voorwaarden, maar de toepasselijkheid van de algemene voorwaarden van Van Losser wordt daarbij niet uitdrukkelijk door Maas & Hagoort betwist. De algemene voorwaarden van Maas & Hagoort waren niet bij die offerte gevoegd. Op grond van de competentieregels in de wet c.q. de algemene voorwaarden van Van Losser is de Rechtbank Oost-Nederland bevoegd over het geschil in de hoofdzaak te oordelen. Subsidiair stelt Van Losser zich op het standpunt dat Maas & Hagoort zich naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid niet op haar algemene voorwaarden kan beroepen, omdat de daarin opgenomen aansprakelijkheidsbeperking te verstrekkend is.

3.2.

Maas & Hagoort voert verweer en concludeert tot afwijzing van de vordering van Van Losser in het incident, kosten rechtens.

Maas & Hagoort verweert zich door te stellen dat niet de algemene voorwaarden van Van Losser, maar die van Maas & Hagoort van toepassing zijn. Op grond van de algemene voorwaarden van Maas & Hagoort is de rechtbank bevoegd van de vordering van Maas & Hagoort in de hoofdzaak kennis te nemen. Maas & Hagoort levert al tien jaar onder meer armaturen aan Van Losser, telkens op basis van de algemene voorwaarden van Maas & Hagoort. Van Losser heeft de algemene voorwaarden van Maas & Hagoort nooit afgewezen en heeft op geen enkele wijze naar haar eigen algemene voorwaarden verwezen. De door Van Losser overgelegde algemene voorwaarden kunnen niet van toepassing zijn. Die voorwaarden vermelden dat ze van toepassing zijn op overeenkomsten met de Holdingmaatschappij Van Losser en haar dochterondernemingen, zonder de namen van de dochtermaatschappijen te noemen. In die voorwaarden is aldus niet benoemd en aangeduid dat deze voorwaarden op overeenkomsten met Van Losser van toepassing zijn. Voor een ander project heeft Maas & Hagoort op 14 februari 2011 een offerte aan Van Losser uitgebracht, waarbij zij heeft verwezen naar haar algemene voorwaarden. Ook bij e-mailberichten aan Van Losser van 2 maart 2011 en 17 juni 2011 heeft Maas & Hagoort steeds uitdrukkelijk naar haar algemene voorwaarden verwezen. De verwijzing naar de algemene voorwaarden van Maas & Hagoort staat niet alleen op de orderbevestiging van 21 juli 2011, maar ook op de offerte van 4 juli 2011. Ook op de facturen van 24 maart 2011 en 21 juli 2011 staat dat Maas & Hagoort werkt op basis van haar leveringsvoorwaarden. Vóór de besteldatum van 21 juli 2011 heeft Maas & Hagoort derhalve meermalen op de toepasselijkheid van haar algemene voorwaarden gewezen. Door toezending van het bestelformulier door Van Losser met de vermelding “conform uw offerte 13088 d.d. 4 juli 2011” heeft Van Losser de algemene voorwaarden van Maas & Hagoort aanvaard. Ook door de bestendige handelsrelatie heeft Van Losser de algemene voorwaarden van Maas & Hagoort uitdrukkelijk, althans stilzwijgend geaccepteerd. Maas & Hagoort heeft voor het sluiten van de overeenkomst, bij e-mailberichten van 2 maart 2011, 17 juni 2011 en 21 juli 2011, aangeboden haar algemene voorwaarden aan Van Losser toe te sturen. De voorwaarden waren ook gepubliceerd op de website.

4.De beoordeling in het incident

4.1.

In beginsel is – gelet op artikel 99 Rv – de Rechtbank Overijssel, zittingsplaats Almelo bevoegd van een vordering van Maas & Hagoort op Van Losser kennis te nemen. Op grond van artikel 108 Rv is de rechtbank bevoegd van de vordering van Maas & Hagoort in de hoofdzaak kennis te nemen, indien op de overeenkomsten waarop die vordering is gebaseerd het forumkeuzebeding van toepassing is en er geen beletsel is voor Maas & Hagoort om zich op dat beding te beroepen. De rechtbank is van oordeel dat het forumkeuzebeding op de tussen Maas & Hagoort en Van Losser gesloten overeenkomsten van toepassing is en dat Maas & Hagoort een beroep op dat beding toekomt. De rechtbank overweegt daartoe het volgende.

4.2.

Partijen deden vóór project “Sigmax” al meermalen zaken met elkaar. Van Losser onderbouwt haar stelling – dat zij bij eerdere aanvragen gericht aan Maas & Hagoort steeds haar eigen algemene voorwaarden van toepassing heeft verklaard en dat Maas & Hagoort de toepasselijkheid van die algemene voorwaarden nimmer heeft betwist – niet. Maas & Hagoort brengt ter staving van haar stelling – dat zij al tien jaar aan Van Losser levert op grond van haar eigen algemene voorwaarden – een offerte d.d. 14 februari 2011, een factuur d.d. 24 maart 2011 en e-mailberichten d.d. 2 maart 2011 en 17 juni 2011 in het geding, waarbij Maas & Hagoort haar algemene voorwaarden van toepassing verklaart. Van Losser betwist (de ontvangst en inhoud van) deze door Maas & Hagoort in het geding gebrachte stukken niet. Deze stukken dateren van voor het tot stand komen van de overeenkomst betreffende project “Sigmax”. Dat geldt ook voor de offerte van 4 juli 2011 betreffende project “Sigmax”, waarbij Maas & Hagoort naar haar algemene voorwaarden verwijst. Van Losser stelt – in het licht van de gemotiveerde stelling van Maas & Hagoort – onvoldoende gemotiveerd dat op eerdere overeenkomsten met Maas & Hagoort niet de algemene voorwaarden van Maas & Hagoort, maar haar eigen algemene voorwaarden van toepassing waren. De rechtbank is gelet op het voorgaande van oordeel dat voldoende aannemelijk is geworden dat er al voor het sluiten van de overeenkomst betreffende project “Sigmax” sprake was van een lopende handelsrelatie tussen Maas & Hagoort en Van Losser, waarin Maas & Hagoort steeds haar algemene voorwaarden van toepassing verklaarde. Gesteld noch gebleken is dat Van Losser de toepasselijkheid van die algemene voorwaarden heeft afgewezen. Van Losser wordt derhalve geacht de toepasselijkheid van de algemene voorwaarden van Maas & Hagoort in de loop van die handelsrelatie stilzwijgend te hebben aanvaard. Ook ten aanzien van de overeenkomsten betreffende project “Sigmax” en project II geldt derhalve dat de algemene voorwaarden van Maas & Hagoort daarop van toepassing zijn. Dat zou slechts anders zijn indien Van Losser de toepasselijkheid van die algemene voorwaarden op laatstgenoemde projecten uitdrukkelijk van de hand zou hebben gewezen. Dat Van Losser dat heeft gedaan is gesteld noch gebleken. Ten aanzien van de overeenkomt betreffende project “Sigmax” is zelfs van het tegendeel gebleken. Bij bestelformulier van 21 juli 2011 heeft Van Losser de offerte van 4 juli 2011 immers zonder meer geaccepteerd. De algemene voorwaarden van Maas & Hagoort – inclusief het daarin opgenomen forumkeuzebeding – zijn derhalve op de overeenkomsten betreffende project “Sigmax” en project II van toepassing.

4.3.

Van Losser stelt dat Maas & Hagoort haar algemene voorwaarden niet bij de offerte van 4 juli 2011 betreffende project “Sigmax” heeft gevoegd, maar doet in verband daarmee geen beroep op de vernietigbaarheid van het forumkeuzebeding in die algemene voorwaarden. Deze stelling van Van Losser kan er derhalve niet toe leiden dat Maas & Hagoort zich niet op het forumkeuzebeding kan beroepen. Ook de subsidiaire stelling van Van Losser leidt niet tot het oordeel dat Maas & Hagoort geen beroep op het forumkeuzebeding toekomt. Zelfs indien, zoals Van Losser stelt, de in de algemene voorwaarden van Maas & Hagoort opgenomen aansprakelijkheidsbeperking te verstrekkend is, betekent dat namelijk niet dat Maas & Hagoort zich naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid niet op de andere bedingen in haar algemene voorwaarden – waaronder het forumkeuzebeding – kan beroepen. Maas & Hagoort kan zich derhalve op het forumkeuzebeding beroepen.

4.4.

Gelet op het voorgaande is de rechtbank bevoegd van de vordering van Maas & Hagoort in de hoofdzaak kennis te nemen en daarop te beslissen. De incidentele vordering zal derhalve worden afgewezen.

4.5.

De rechtbank zal Van Losser als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten van het incident veroordelen.

5.De beslissing

De rechtbank

in het incident

5.1.

wijst het gevorderde af,

5.2.

veroordeelt Van Losser in de kosten van het incident, aan de zijde van Maas & Hagoort tot op heden begroot op € 452,00 wegens salaris van de advocaat van Maas & Hagoort (1 punt x € 452,00),

in de hoofdzaak

5.3.

bepaalt dat de zaak weer op de rol zal komen van
28 augustus 2013voor conclusie van antwoord.

Dit vonnis is gewezen door mr. S.M.J. van Dijk en in het openbaar uitgesproken op 17 juli 2013.^[1]