ECLI:NL:RBZWB:2021:554

Uitspraak

RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT

Zittingsplaats Bergen op Zoom

Bestuursrecht

zaaknummer: BRE 20/216 WET

uitspraak van de enkelvoudige kamer van 11 februari 2021 in de zaak tussen

[naam eiser] , te [plaatsnaam 1] , eiser

gemachtigde: mr. R.M.M. Jacobs,

de minister van Justitie en Veiligheid, verweerder.

Procesverloop

In het besluit van 23 april 2019 (primaire besluit) heeft de korpschef de erkenning en het wapenverlof van eiser op grond van de Wet Wapens en Munitie (Wwm) ingetrokken

In het besluit van 13 december 2019 (bestreden besluit) heeft de minister het administratief beroep van eiser tegen het primaire besluit ongegrond verklaard.

Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.

De minister heeft een verweerschrift ingediend.

Het beroep is besproken op de zitting van de rechtbank op 21 januari 2021.

Hierbij waren aanwezig eiser en zijn gemachtigde en mr. F.H. Kamminga namens de minister van Justitie en Veiligheid.

Het beroep is gelijktijdig behandeld met de procedures met zaaknummers BRE 20/217 WET, BRE 20/218 WET, BRE 20/219 WET en BRE 20/221 WET.

Overwegingen

1. Eiser is eigenaar van de eenmanszaak Wapenhandel [naam bedrijf] (hierna: de Wapenhandel). Op 1 mei 2018 is door de korpschef aan de Wapenhandel een erkenning verleend als bedoeld in de Wwm (nummer 20060166438). Deze erkenning zou, behoudens eerdere intrekking, geldig zijn tot 1 mei 2019 voor de volgende handelingen:

- herstellen van wapens categorie II, III en IV;

- transformeren van wapens categorie II, III en IV;

- uitwisselen van wapens categorie II, III en IV;

- verhandelen en herstellen van noodsignaalmiddelen en bijbehorende munitie;

- verhandelen van munitie categorie III;

- verhandelen van wapens categorie III en IV;

- verhuren of anderszins ter beschikking stellen van wapens categorie III en IV.

De verleende erkenning vermeldt twee beheerders:

1. [naam eiser] , geboren 19 januari 1941 te [plaatsnaam 2] ;

2. [naam beheerder] , geboren 22 augustus 1970 te [plaatsnaam 3] .

Bij het besluit van 23 april 2019 heeft de korpschef de erkenning van de Wapenhandel (inclusief het beheerderschap) ingetrokken. Tevens is het aan eiser verleende wapenverlof ingetrokken. Aan de intrekking is ten grondslag gelegd dat eiser het onder zich hebben van wapens of munitie niet langer kan worden toevertrouwd. De korpschef heeft daarvoor de volgende argumenten gegeven:

1. er is sprake van vermenging van commerciële belangen tussen de Wapenhandel en Schietsportvereniging (SV) [naam schietsportvereniging] (hierna: de schietvereniging);

2. er is munitie overgedragen aan onbevoegden;

3. er is munitie uitgevoerd zonder consent;

4. de verplichte registers zijn door de schietvereniging niet bijgehouden;

5. er is sprake van onbevoegde uitgifte van verenigingswapens en munitie door de schietvereniging;

6. er is sprake van niet verantwoorde munitie-overdrachten door de schietvereniging;

7. er zijn valse verklaringen afgelegd op het WM3-formulier;

8. er is sprake van het valselijk aftekenen van schietbeurten.

Op 3 juni 2019 heeft eiser administratief beroep ingesteld bij de minister tegen het besluit van 23 april 2019 van de korpschef inzake de intrekking van een verleende erkenning en wapenverlof op grond van de Wwm.

Bij uitspraken van 13 augustus 2019 en 8 november 2019 heeft de voorzieningenrechter de verzoeken om voorlopige voorziening afgewezen.

Bij het thans bestreden besluit heeft de minister het primaire besluit gehandhaafd.

2. Tussen partijen is in geschil of terecht tot intrekking van de erkenning en het wapenverlof is overgegaan.

3. Eiser kan zich met het bestreden besluit niet verenigen. De beroepsgronden zijn in rechtsoverweging 5 weergegeven.

4. Het relevante wettelijk kader is als bijlage bij deze uitspraak gevoegd.

5.1.

Formele grieven

De rechtbank ziet zich allereerst gesteld voor een aantal door eiser aangevoerde formele grieven.

De rechtbank ziet geen aanleiding om het bestreden besluit te vernietigen nu deze niet van een datumstempel is voorzien. Uit de door de minister aan de rechtbank overgelegde stukken blijkt dat het bestreden besluit wel is voorzien van een datumstempel. Daarnaast is, als het bestreden besluit niet gedateerd is verzonden, niet gebleken dat eiser in zijn belangen is geschaad, nu hij tijdig beroep heeft ingesteld.

Ook volgt de rechtbank de beroepsgrond dat geen sprake is geweest van hoor- en wederhoor niet, nu eiser de gelegenheid heeft gehad om zijn zienswijze naar voren te brengen en hij in de fase van administratief beroep is gehoord.

Eiser heeft voorts gesteld dat niet van de juistheid van het proces-verbaal kan worden uitgegaan en dat sprake is van vooringenomenheid dan wel van tunnelvisie. De rechtbank is niet gebleken dat getwijfeld moet worden aan de juistheid van het proces-verbaal, hetgeen op ambtseed respectievelijk ambtsbelofte is opgemaakt. Hetgeen door eiser daarover is gesteld, maakt dit niet anders. Ook van vooringenomenheid dan wel tunnelvisie is de rechtbank niet gebleken.

5.2.

Vermenging van commerciële belangen tussen Wapenhandel [naam bedrijf] en [naam schietsportvereniging]

Eiser heeft zich op het standpunt gesteld dat geen sprake is van vermenging van commerciële belangen tussen de Wapenhandel en de schietvereniging. In de bestuursvergadering van 12 november 2014 is besloten dat eiser als bestuurslid zou aftreden en als adviseur zou gaan fungeren. De adviseurs hadden geen stem tijdens de bestuursvergadering. De vereniging heeft geen commercieel belang. Het is logisch dat de Wapenhandel wapens en munitie heeft verkocht aan de schietvereniging. Deze gang van zaken is al tientallen jaren hetzelfde en nu redeneert de politie dan wel de minister ineens anders.

De rechtbank overweegt dat uit de Circulaire wapens en munitie 2018 (Cwm) volgt dat binnen een schietvereniging geen vermenging van commerciële belangen direct gelieerd aan de schietsport en de vereniging mag plaatsvinden. Dat betekent dat de beheerders van de erkenning voor de Wapenhandel geen bestuursfunctie mogen bekleden binnen de schietvereniging. Eiser was hiervan op de hoogte. Hij heeft zich – voor de eerste certificering KNSA – als penningmeester laten uitschrijven in verband met schijn van belangenverstrengeling. Hij stelt dat hij sindsdien alleen als adviseur voor de schietvereniging heeft gewerkt.

Uit het proces-verbaal blijkt echter voldoende dat eiser na zijn aftreden als penningmeester feitelijk nog steeds taken, behorend bij de rol als penningmeester verrichtte. Met het formeel aftreden als bestuurslid heeft hij de belangenverstrengeling dan ook niet beëindigd. Dat hij niet meer bevoegd was om de vereniging te vertegenwoordigen, maar dat de voorzitter in alle gevallen de vereniging vertegenwoordigde, maakt dat niet anders.

Op basis van uit het onderzoek gebleken gegevens kan worden geconcludeerd dat sprake is van vermenging van commerciële belangen tussen de Wapenhandel en de schietvereniging.

5.3.

Het overdragen van munitie aan onbevoegden

Voorts is door de minister gesteld dat door de Wapenhandel aan de schietvereniging munitie is verkocht, welke de vereniging niet voorhanden mocht hebben. Het gaat om munitie van het kaliber 9 mm.

Eiser heeft hieromtrent gesteld dat de munitie is gebruikt op de schietbaan om aspirantleden / kopers de gelegenheid te geven om er mee te schieten. Dit is gebeurd volgens de regels. De munitie is strikt genomen nimmer in handen of in de voorraad van de schietvereniging geweest. Ter zitting is hieraan toegevoegd dat deze munitie, abusievelijk, op het verkeerde verlofnummer is geboekt. Het feitelijk beheer en controle is nooit uit handen gegeven door eiser. Ter onderbouwing van dit standpunt heeft eiser een viertal verklaringen overgelegd, waarin de ondergetekenden hebben bevestigd dat zij in het bijzijn van eiser dan wel [naam beheerder] hebben proefgeschoten op de schietbaan van de schietvereniging.

De rechtbank overweegt dat deze overgelegde verklaringen weliswaar de verklaring van eiser bevestigt dat het grootste deel van de kogelpatronen is gebruikt op de schietbaan om proef te schieten, maar dat neemt niet weg dat deze overdracht niet correct in de administratie is verantwoord. Ter zitting is door eiser gesteld dat de munitie abusievelijk op het verkeerde verlofnummer is geboekt. Wat hier ook van zij, van een schietvereniging en een wapenhandel mag worden verwacht dat zij het gebruik van munitie op een juiste wijze verantwoorden, zodat altijd is te achterhalen wat met bepaalde munitie is gebeurd. Uit de registers blijkt nu dat deze munitie is overgedragen aan de schietvereniging, welke niet bevoegd was om deze munitie voorhanden te hebben.

Op grond van het vorenstaande is door de minister terecht gesteld dat sprake is van overtreding van artikel 31, eerste lid, van de Wwm en artikel 12 Regeling wapens en munitie.

5.4.

. Uitvoeren van munitie zonder consent

De minister heeft voorts aan het bestreden besluit ten grondslag gelegd dat voor de uitvoer van munitie naar België door Belgische jagers/sportschutters geen consent tot uitvoer is verleend. Dit is een overtreding van artikel 14, eerste lid, van de Wwm.

Eiser kan zich hiermee niet verenigen en stelt zich op het standpunt dat deze munitie grotendeels op de schietbaan van de schietvereniging is verschoten door personen die daartoe bevoegd waren. Een consent is dan niet nodig. Ter zitting heeft eiser nog gesteld dat het buiten zijn macht ligt als door een Belgische verlofhouder de gekochte munitie de grens mee wordt overgenomen.

De rechtbank overweegt dat niet in geschil is dat door de wapenhandel met grote regelmaat munitie is verkocht aan in België wonende jagers en schutters. Op het D-register is het vergunningsnummer van de kopers ingevuld van de buitenlandse vergunning of van de in het buitenland afgegeven Europese vuurwapenpas. Eiser heeft zelf aangegeven dat deze munitie “grotendeels” is verschoten in Nederland. Hieruit volgt al dat een deel van deze munitie niet in Nederland is verschoten en is meegenomen naar België. Het lag op de weg van eiser, als wapenhandelaar, om er voor te zorgen dat dit niet gebeurde, dan wel dat sprake is van een consent tot uitvoer. .

5.5.

Ter zitting is namens de minister gesteld dat reeds de vermenging van commerciële belangen, het overdragen van munitie aan onbevoegden en het uitvoeren van munitie zonder consent voldoende grondslag is om tot intrekking van de erkenning en het verlof over te gaan. De rechtbank volgt dit standpunt. Gelet op hetgeen is overwogen in rechtsoverweging 5.2 tot en met 5.4 is de rechtbank met de minister van oordeel dat in dit geval het geven van slechts een waarschuwing niet in de rede lag. De overige in het bestreden besluit genoemde argumenten en de beroepsgronden van eiser daartegen, behoeven dan ook geen bespreking.

6.
Materiële gronden

Eiser heeft voorts een beroep gedaan op het gelijkheidsbeginsel. Hij stelt dat binnen een andere schietvereniging ook een wapenhandelaar in het bestuur zit. Ter zitting is gesteld dat de minister hiermee niet bekend is. Deze beroepsgrond is naar het oordeel van de rechtbank onvoldoende onderbouwd en faalt derhalve.

Ten aanzien van het beroep op het vertrouwensbeginsel overweegt de rechtbank dat de situatie dat iets altijd op een bepaalde manier werd gedaan, niet betekent dat het goed is en dat bij een controle niet zou worden opgetreden. Ook dit beroep faalt.

Tot slot overweegt de rechtbank dat de van toepassing zijnde regelgeving is ter bescherming van de veiligheid van de samenleving. Op basis van het onderzoek kan worden geconcludeerd dat er voldoende aanwijzingen zijn dat de wapens en munitie niet aan eiser kunnen worden toevertrouwd. Uit jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (ECLI:NL:RVS:2018:2440) blijkt dat geringe twijfel voldoende is om tot intrekking over te gaan. Hoewel de persoonlijke belangen van eiser groot zijn, wegen deze niet op tegen het algemene belang van de veiligheid in de samenleving.

7. Het beroep is ongegrond

8. Er is geen reden voor een proceskostenveroordeling.

Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. I.M. Josten, rechter, in aanwezigheid van mr. N.M. Zandbergen, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 11 februari 2021.

griffier rechter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Wat kunt u doen als u het niet eens bent met deze uitspraak?

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de dag van verzending daarvan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.

Wettelijk kader:

Wet wapens en munitie

Artikel 7, tweede lid, van de Wwm

De in deze wet genoemde erkenningen, consenten, vergunningen, verloven en ontheffingen kunnen, onverminderd de bijzondere gronden tot wijziging of intrekking daarvan en onverminderd verordening (EU) nr. 258/2012, door het bestuursorgaan dat deze heeft verleend of door Onze Minister worden gewijzigd of ingetrokken:

a. indien onjuiste gegevens zijn verstrekt die hebben geleid tot de verlening daarvan;

b. indien er aanwijzingen zijn dat aan de houder daarvan het onder zich hebben van wapens of munitie niet langer kan worden toevertrouwd;

c. in geval van misbruik daarvan dan wel van wapens of munitie;

d. indien niet meer wordt voldaan aan de vereisten voor de verlening daarvan;

e. bij niet inachtneming van een daaraan verbonden beperking of voorschrift; of

f. wanneer daartoe dringende, aan het algemeen belang ontleende, redenen bestaan.

Artikel 12 van de Wwm

Een erkenning kan worden ingetrokken:

a. bij niet inachtneming van de op grond van artikel 42 vastgestelde regels;

b. indien er aanwijzingen zijn dat aan de beheerder het onder zich hebben van wapens of munitie niet langer kan worden toevertrouwd; of

c. indien de houder van de erkenning gedurende ten minste een jaar de handelingen waarop de erkenning betrekking heeft, niet heeft verricht.

Artikel 14, eerste lid, van de Wwm

Het is verboden zonder consent een wapen of munitie van de categorieën II en III te doen binnenkomen of te doen uitgaan, alsmede om de bij binnenkomst aangegeven bestemming van zulke wapens of munitie zonder consent te wijzigen.

Artikel 31 van de Wwm

1. Het is verboden een wapen of munitie van de categorieën II en III over te dragen.

2. Het eerste lid is niet van toepassing op het overdragen aan personen die gerechtigd zijn het wapen of de munitie voorhanden te hebben.

Regeling wapens en munitie

Artikel 12 van de Rwm

1. De erkenninghouder of de in het bewijs van erkenning genoemde beheerder houdt een doorlopend register bij waarin alle door deze onder enige titel verkregen of overgedragen wapens en munitie, onderdelen en hulpstukken als bedoeld in artikel 3 van de wet daaronder mede begrepen, worden aangetekend, met uitzondering van patroonhouders en -magazijnen, airsoftapparaten, lucht-, gas- en veerdrukwapens van categorie IV en van die wapens of munitie waarvoor ingevolge één van de artikelen 18, 19, 20, 21, en 22 een vrijstelling geldt.

2. Het in het eerste lid genoemde register bestaat uit de volgende afzonderlijke registraties:

a. een registratie betreffende het inkomen van voor de handel bestemde wapens;

b. een registratie betreffende het inkomen van voor de handel bestemde munitie;

c. een registratie betreffende het uitgaan van voor de handel bestemde wapens;

d. een registratie betreffende het uitgaan van voor de handel bestemde munitie;

e. een registratie betreffende in bewaring of ter reparatie gegeven wapens en munitie;

f. een registratie betreffende ter beproeving gegeven wapens en munitie.

Artikel 43b, derde lid, van de Rwm

De schietvereniging houdt een presentieregister, een wapenuitgifteregister, een munitie-uitgifteregister en een introducé-register bij, overeenkomstig een door de Minister vastgesteld model.

Circulaire wapens en munitie 2018

Onderdeel B/1.2 van de Cwm

Wapens en munitie vormen een potentieel ernstige bedreiging voor de veiligheid in de samenleving indien zij in handen komen van personen die onvoldoende betrouwbaar zijn om wapens en munitie voorhanden te hebben. Derhalve wordt er een restrictief beleid gevoerd waar het de toepassing van het criterium ‘geen vrees voor misbruik’ betreft.

Degene aan wie een vergunning wordt verleend voor het voorhanden hebben van wapens en/of munitie komt in een bijzondere positie te verkeren ten opzichte van zijn medeburgers, voor wie immers het algemene wettelijke verbod geldt om wapens of munitie voorhanden te hebben. Die positie brengt met zich mee dat van de vergunninghouder stipte naleving van de (wapen)wettelijke voorschriften moet kunnen worden verlangd en dat van hem tevens wordt verwacht dat hij zich onthoudt van overtredingen die kunnen worden beschouwd als een (ernstige) aantasting van de rechtsorde.

Het weigeren dan wel intrekken van een verlof is uitdrukkelijk geen strafrechtelijke sanctie, maar is een maatregel ter bescherming van de veiligheid in de samenleving. Tegen de achtergrond van het eerdergenoemde maatschappelijke belang, is daarom reeds geringe twijfel aan het verantwoord zijn van de te maken (of gemaakte) uitzondering – ook naar de vaste jurisprudentie van de afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State – voldoende reden om een verlof niet te verlenen respectievelijk in te trekken. Het spreekt voor zich dat die twijfel gebaseerd moet zijn op een objectief toetsbare motivering (zie hierna).

Voor de beoordeling van de vraag of in een bepaald geval vrees voor misbruik bestaat worden in dit onderdeel een aantal concrete criteria gegeven. De korpschef zal aan de hand van deze criteria in elk geval afzonderlijk moeten bezien of er sprake is van ‘vrees voor misbruik’.

Bij het onderzoek in verband met de vraag of er vrees voor misbruik bestaat kan gebruik worden gemaakt van informatie afkomstig uit de registers van de justitiële documentatie en van andere, politiële informatie, die afkomstig kan zijn uit verschillende bronnen.

Bij dergelijk onderzoek kan blijken van:

veroordelingen en andere rechterlijke uitspraken;

andere omtrent de aanvrager bekende feiten.

Onderdeel B/2.1 van de Cwm

De KNSA of de KNTS toetst een vereniging ter certificering aan de volgende voorwaarden:

Binnen de vereniging is geen sprake van vermenging van commerciële belangen direct gelieerd aan de schietsport en de vereniging.