ECLI:NL:RBZWB:2024:9375

Uitspraak

RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT

Familie- en Jeugdrecht

Locatie Breda

Zaaknummer: C/02/430217 / FA RK 24-6063

Datum uitspraak: 30 december 2024

Beschikking voortzetting crisismaatregel

op het verzoek van de officier van justitie voor

[betrokkene],

geboren op [geboortedag] 1958 in [geboorteplaats],

hierna te noemen betrokkene,

wonend in [plaats 1],

advocaat mr. C.G. Matze te Breda.

1.Het verloop van de procedure

1.1.

De rechtbank neemt de volgende stukken mee in haar beoordeling:

- het verzoekschrift met bijlagen, binnengekomen bij de rechtbank op 27 december 2024.

1.2.

De mondelinge behandeling met gesloten deuren heeft plaatsgevonden op 30 december 2024. Daarbij zijn gehoord:

betrokkene, bijgestaan door zijn advocaat;
dr. [naam 1], arts;
mw. [naam 2], verpleegkundige.

2.Wat vaststaat

2.1.

Betrokkene verblijft met een crisismaatregel in [ziekenhuis 1] in [plaats 2]. De burgemeester van de gemeente Breda heeft de crisismaatregel op 26 december 2024 genomen.

3.Het verzoek

3.1.

De officier van justitie verzoekt de rechtbank om voor betrokkene een machtiging tot voortzetting van de crisismaatregel te verlenen.

4.De beoordeling

4.1.

De rechtbank verleent de gevraagde machtiging voor de duur van drie weken. Zij legt hierna uit waarom zij deze beslissing neemt.

4.2.

De rechtbank overweegt dat in de medische verklaring die ten grondslag ligt aan het verzoek, de (voorlopige) diagnose van betrokkene is omschreven als een dreigende manische psychotische ontregeling die mogelijk het gevolg is van slaaptekort en/of medicatieontrouw bij de ziekte van Parkinson. Deze (voorlopige) diagnose is vervolgens geclassificeerd als een bipolaire stemmingsstoornis. Tijdens de mondelinge behandeling heeft de arts, samengevat, aangegeven dat er bij betrokkene sprake is van een complex toestandsbeeld. Onder invloed van de ziekte van Parkinson, kampt betrokkene met cognitieve klachten. Daarnaast wordt gezien dat hij momenteel eveneens kampt met psychotische klachten. De psychotische klachten van betrokkene staan, aldus de arts, momenteel op de voorgrond.

Nu het verzoek is gebaseerd op de bevindingen zoals neergelegd in de medische verklaring en in die verklaring is geconcludeerd dat betrokkene kampt met een bipolaire stemmingsstoornis, is namens betrokkene om afwijzing van het verzoek bepleit.

De rechtbank verwerpt voormeld verweer van de advocaat. Gezien de overgelegde stukken, waaronder de medische verklaring, en wat er tijdens de mondelinge behandeling is besproken, waaronder de bevindingen van de betrokken arts, is de rechtbank namelijk van oordeel dat er in ieder geval een ernstig vermoeden bestaat dat betrokkene lijdt aan een (combinatie van) psychische stoornis(sen) als bedoeld in de Wvggz en dat deze stoornis(sen) op de voorgrond staat/staan ten opzichte van de ziekte van Parkinson. Dat er sprake is van een complex beeld waardoor de actuele (werk)diagnose inmiddels afwijkt van de bevindingen uit de medische verklaring die ten grondslag ligt aan dit verzoek, doet hier niet aan af.

4.3.

De rechtbank is daarnaast van oordeel dat er ten aanzien van betrokkene sprake is van onmiddellijk dreigend ernstig nadeel, gelegen in het bestaan van of het aanzienlijk risico op:

ernstig lichamelijk letsel;
ernstige verwaarlozing;
maatschappelijke teloorgang;
de situatie dat betrokkene met hinderlijk gedrag agressie van anderen oproept;
de situatie dat de algemene veiligheid van personen of goederen in gevaar is.

Namens en door betrokkene is, samengevat, aangevoerd dat hij zijn Dopamine-spiegel graag op een stabiel niveau wil brengen en houden. Aangezien niet ieder lichaam hetzelfde werkt, wil hij uitzoeken wat voor hem het beste werkt. Hij wil graag samenwerken met de neuroloog en gehoord worden. Door middel van een bepaald pompje wil hij zijn medicatie verder inregelen. Betrokkene betwist dat er sprake is van dusdanig ernstig (dreigend) nadeel dat verplichte zorg noodzakelijk is. Ook is er nog niet ingezet op passende ambulante hulpverlening. Gelet hierop is namens betrokkene eveneens om afwijzing van het verzoek bepleit.

De rechtbank overweegt dat betrokkene in verband met de ziekte van Parkinson al langer onder behandeling is bij de afdeling neurologie. In het kader van die behandeling wordt er gezocht naar een goede instelling van zijn medicatie in de vorm van Dopamine. Betrokkene wil echter meer Dopamine krijgen dan hem wordt voorgeschreven, zodat hij minder last heeft van stijfheid. Bij een overdosering leidt Dopamine echter tot verwardheid en, in geval van betrokkene, ook tot ernstige paniekklachten. De arts stelt dat er veelvuldig uitleg is gegeven aan betrokkene en dat is geprobeerd om minder ingrijpende maatregelen in te zetten dan een verplichte opname in het ziekenhuis. Desondanks is betrokkene enkele dagen geleden, in strijd met de gegeven medische adviezen, uit eigen beweging met ontslag gegaan waarbij hij zich heeft onttrokken aan de noodzakelijk geachte zorg. Vervolgens is hij een dag later, via [ziekenhuis 2] in [plaats 3], terug in zorg gekomen bij [ziekenhuis 1] in [plaats 2]. Dit onder meer vanwege ernstige paniekklachten en slaaptekort.

Gelet hierop is de rechtbank, net als de arts, van oordeel dat er bij betrokkene sprake is van dusdanig ernstig (dreigend) nadeel dat verplichte zorg noodzakelijk is. Het verweer van betrokkene wordt op dat punt dan ook verworpen.

4.4.

De crisissituatie is zo ernstig dat de procedure voor een zorgmachtiging niet kan worden afgewacht.

4.5.

De rechtbank is op grond van de medische verklaring en de toelichting tijdens de mondelinge behandeling van oordeel dat de volgende vormen van verplichte zorg nodig zijn om het nadeel af te wenden:

- het beperken van de bewegingsvrijheid;

- aanbrengen van beperkingen in de vrijheid het eigen leven in te richten die tot gevolg hebben dat betrokkene iets moet doen of nalaten.
Deze vorm van zorg ziet met name op (het beperken van) het gebruik van communicatiemiddelen;

- opnemen in een accommodatie.

De rechtbank zal het verzoek voor zover dat ziet op het voortzetten van de overige in de crisismaatregel opgenomen vormen van verplichte zorg afwijzen, omdat daartoe naar het oordeel van de rechtbank geen noodzaak bestaat en het op dit moment onvoldoende voorzienbaar is dat deze vormen van verplichte zorg in de komende periode noodzakelijk zullen zijn.

De rechtbank overweegt dat op de “kennisgeving mondelinge uitspraak”, waarvan kort na afloop van de mondelinge behandeling een afschrift aan partijen is overhandigd, abusievelijk “beperken van het recht op het ontvangen van bezoek” is aangekruist in plaats van “aanbrengen van beperkingen in de vrijheid het eigen leven in te richten die tot gevolg hebben dat betrokkene iets moet doen of nalaten, waaronder het gebruik van communicatiemiddelen”. Voor de duidelijkheid benadrukt de rechtbank dat deze machtiging tot voortzetting van de crisismaatregel met de hierin opgenomen zorgmodaliteiten leidend is.

4.6.

Er zijn geen minder bezwarende alternatieven die hetzelfde beoogde effect hebben.

4.7.

De verplichte zorg is evenredig en naar verwachting effectief. Bij het bepalen van de juiste vormen van zorg is rekening gehouden met de voorwaarden die noodzakelijk zijn om deelname van betrokkene aan het maatschappelijk leven te bevorderen en om te zorgen voor de veiligheid van betrokkene en zijn omgeving.

5.De beslissing

De rechtbank:

5.1.

verleent een machtiging tot voortzetting van de crisismaatregel voor [betrokkene], geboren op [geboortedag] 1958 in [geboorteplaats], wat inhoudt dat de maatregelen zoals genoemd in rechtsoverweging 4.5 kunnen worden toegepast;

5.2.

bepaalt dat deze machtiging geldt tot en met 20 januari 2025;

5.3.

wijst het meer of anders verzochte af.

Deze beschikking is mondeling gegeven en in het openbaar uitgesproken op 30 december 2024 door mr. Phillips, rechter, in aanwezigheid van mr. Wallerbos, griffier en op schrift gesteld op 7 januari 2025.

Tegen deze beschikking staat het rechtsmiddel van cassatie open.