ECLI:NL:RBZWB:2025:1509

• Datum uitspraak: 4 maart 2025
• Publicatiedatum: 14 maart 2025
• Zaaknummer: 25-002257
• Instantie: Rechtbank Zeeland-West-Brabant
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Raadkamer
• Rechters: J.C. Gillesse
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Afwijzing verzoekschrift schadevergoeding op grond van artikel 530 Sv

Op 4 maart 2025 heeft de Rechtbank Zeeland-West-Brabant, zittingsplaats Middelburg, uitspraak gedaan in een verzoekschrift tot schadevergoeding op grond van artikel 530 van het Wetboek van Strafvordering. De verzoekster, geboren in 1969, had op 15 november 2024 een verzoekschrift ingediend voor een schadevergoeding van € 1.400,73, ter dekking van kosten voor rechtsbijstand. De verzoekster stelde dat zij deze kosten had moeten maken vanwege de verdenking die tegen haar en haar partner was gerezen. Tijdens de zitting op 18 februari 2025 zijn zowel de verzoekster als de officier van justitie, mr. T.C.M. Hendriks, gehoord. De officier van justitie betoogde dat er geen aanleiding was om de vordering toe te wijzen, omdat de verzoekster en haar partner niet ten onrechte als verdachten waren aangemerkt en de kosten voor rechtsbijstand aan henzelf te wijten waren.

De rechtbank heeft de zaak beoordeeld en vastgesteld dat de verzoekster verdacht werd van verduistering. De verzoekster en haar partner hadden goederen uit een vakantiehuis meegenomen, omdat zij ontevreden waren over een defecte sauna. De rechtbank oordeelde dat de verzoekster de kosten voor rechtsbijstand aan zichzelf te wijten had, aangezien zij de verdenking had doen ontstaan door haar eigen handelen. Gezien deze omstandigheden waren er geen gronden van billijkheid aanwezig om de kosten voor rechtsbijstand toe te wijzen. De rechtbank heeft daarom het verzoek tot toekenning van de schadevergoeding afgewezen.

De beslissing is genomen door mr. J.C. Gillesse, in tegenwoordigheid van de griffiers mr. A.S.S. Fanis en mr. J. van Eekelen, en is op 4 maart 2025 openbaar uitgesproken. Tegen deze beslissing kan binnen veertien dagen door het Openbaar Ministerie en binnen een maand door de verzoekster hoger beroep worden ingesteld bij het Gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch.

Uitspraak

RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT

Strafrecht

Zittingsplaats Middelburg

parketnummer : 02-336052-24

raadkamernummer : 25-002257

beslissing van de enkelvoudige raadkamer op het verzoek op grond van artikel 530 van het Wetboek van Strafvordering (Sv) van:

[de verzoekster] ,

geboren op [geboortedag] 1969 te [geboorteplaats] ,

wonende op het [adres] ,

hierna te noemen: de verzoekster.

1. De procedure

De procedure blijkt onder meer uit de volgende stukken:

 het op 15 november 2024 bij de griffie ingediende verzoekschrift dat strekt tot toekenning van een vergoeding
ex artikel 530 van het Wetboek van strafvordering (Sv) ten laste van de Staat voor een bedrag van:

- € 1.400,73, € 1.400,73, voor vergoeding van kosten rechtsbijstand;

• de kennisgeving sepot van 23 oktober 2024;
• de schriftelijke reactie van de officier van justitie;
• de overige stukken in het raadkamerdossier.

Op 18 februari 2025 heeft het onderzoek door de raadkamer plaatsgevonden. Hierbij zijn de officier van justitie mr. T.C.M. Hendriks en verzoekster gehoord.

Verzoekster heeft aangevoerd dat zij vanwege de gerezen verdenking tegen haar en haar partner een beroep moest doen op juridische bijstand waardoor bovengenoemde kosten zijn gemaakt. Verzocht wordt de vergoeding van deze kosten toe te wijzen.

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat geen ruimte bestaat om tot toewijzing van de vordering te komen, omdat het gaat om een bewijsbaar strafbaar feit. Verzoekster en haar partner zijn niet ten onrechte als verdachten aangemerkt en hebben de kosten voor rechtskundige bijstand aan zichzelf te wijten.

2. De beoordelingDe zaak is geëindigd zonder oplegging van straf of maatregel en zonder dat toepassing is gegeven aan artikel 9a van het Wetboek van Strafrecht.

De rechtbank is bevoegd om het verzoek in behandeling te nemen omdat de zaak in feitelijke aanleg bij de rechtbank is vervolgd, zou worden vervolgd of voor het laatst werd vervolgd.

Op grond van artikel 530 Sv kan een vergoeding voor de kosten van een raadsman worden toegekend, tenzij de raadsman was toegevoegd.

Artikel 534 lid 1 Sv bepaalt dat de toekenning van een schadevergoeding steeds plaatsheeft, als en voor zover daartoe naar het oordeel van de rechter gronden van billijkheid aanwezig zijn. Bij deze beoordeling worden alle omstandigheden in aanmerking genomen.

Het Openbaar Ministerie is op 23 oktober 2024 overgegaan tot een beleidssepot vanwege inmiddels gewijzigde omstandigheden. In zo’n geval kunnen gronden van billijkheid voor toekenning van een vergoeding ontbreken als verzoeker de kosten aan zichzelf te wijten had.

Verzoekster werd verdacht van verduistering. Er is een aangifte waaruit volgt dat verzoekster en haar partner naar eigen zeggen goederen in onderpand uit een vakantiehuis hadden meegenomen omdat zij ontevreden waren over een defecte sauna. Met dit onderpand hoopten zij het totaalbedrag van het door hen geboekte verblijf terug te krijgen. Door het wegnemen van de goederen heeft de verzoekster de verdenking en de gemaakte kosten voor de rechtsbijstand aan zichzelf te wijten. De rechtbank acht geen gronden van billijkheid aanwezig om tot toewijzing van de kosten rechtsbijstand te komen. De rechtbank zal het verzochte bedrag aan kosten rechtsbijstand dan ook afwijzen.

3. De beslissing

De rechtbank wijst het verzoek tot toekenning van een vergoeding af.

Deze beslissing is op 4 maart 2025 genomen door mr. J.C. Gillesse, rechter, in tegenwoordigheid van mr. A.S.S. Fanis en mr. J. van Eekelen, griffiers, en is uitgesproken op de openbare zitting van 4 maart 2025.

Mr. Fanis en mr. Van Eekelen zijn niet in de gelegenheid deze beslissing mede te ondertekenen.

INFORMATIE RECHTSMIDDEL

Tegen de beslissing kan door het Openbaar Ministerie binnen veertien dagen na de dagtekening van de beslissing en door verzoeker binnen een maand na de betekening van deze beslissing hoger beroep worden ingesteld bij het Gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch.