ECLI:NL:RBZWB:2025:2471

Uitspraak

RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT

Strafrecht

Zittingsplaats: Breda

parketnummer: 02-158276-23

vonnis van de meervoudige kamer van 24 april 2025

in de strafzaak tegen

[verdachte]

geboren op [geboortedag] 2001 te [geboorteplaats]

wonende te [woonadres]

raadsman mr. J. van Rooijen, advocaat te Tilburg

1.Onderzoek van de zaak

De zaak is inhoudelijk behandeld op de zitting van 6 en 11 februari 2025, waarbij de officier van justitie, mr. M.S. Kikkert, en de verdediging hun standpunten kenbaar hebben gemaakt.

Het onderzoek is gesloten op 14 april 2025.

2.De tenlastelegging

De tenlastelegging is als bijlage I aan dit vonnis gehecht.

De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte

al dan niet samen met anderen in de periode van 1 juli 2021 tot en met 3 juli 2023 cocaïne en heroïne heeft gedeald;

al dan niet samen met anderen een geldbedrag van € 26.981,95 heeft witgewassen;

heeft deelgenomen aan een criminele organisatie in de periode van 1 juli 2021 tot en met 3 juli 2023.

3.De voorvragen

De dagvaarding is geldig.

De rechtbank is bevoegd.

De officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging.

Er is geen reden voor schorsing van de vervolging.

4.De beoordeling van het bewijs

4.1

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het medeplegen van het dealen van cocaïne en heroïne (feit 1) en het deelnemen aan een criminele organisatie (feit 3) in de periode van 1 juli 2021 tot en met 3 juli 2023. Daartoe wordt onder meer gewezen op het feit dat de telefoonnummers eindigend op [telefoonnummer 1] en [telefoonnummer 2] werden gebruikt om drugs te verkopen en er tussen deze nummers een samenwerking bestond. Op basis van het dossier kan voorts worden vastgesteld dat verdachte en zijn medeverdachten gebruik maakten van deze nummers. Er werd 24 uur per dag samengewerkt om klanten te voorzien van verdovende middelen onder de handelsnaam ‘ [handelsnaam] ’.

Ook het witwassen van een bedrag van € 26.981,95 (feit 2 primair) op 3 juli 2023 acht de officier van justitie wettig en overtuigend bewezen. Dit geldbedrag is in de woning en het voertuig van verdachte aangetroffen, waarbij verdachte het vermoeden van witwassen niet heeft kunnen weerleggen.

Voor het volledige standpunt verwijst de rechtbank naar het ter zitting overgelegde requisitoir op schrift.

4.2

Het standpunt van de verdediging

De verdediging verzoekt verdachte partieel vrij te spreken van de tenlastegelegde periode onder feit 1, nu het dossier onvoldoende wettig en overtuigend bewijs bevat dat verdachte zich over de gehele tenlastegelegde periode schuldig heeft gemaakt aan het dealen van drugs. In dat verband wordt onder meer gewezen op het feit dat de getuigenverklaringen hiervoor onvoldoende steun bieden en er zelfs sprake dient te zijn van uitsluiting van het bewijs van de verklaringen van [getuige 1] .

De verdediging refereert zich aan het oordeel van de rechtbank voor wat betreft een bewezenverklaring van feit 2, met uitzondering van het bedrag van € 6.000,-, dat toebehoort aan de oma van verdachte.

De verdediging verzoekt primair verdachte vrij te spreken van deelname aan een criminele organisatie (feit 3) nu onvoldoende is komen vast te staan dat er sprake is geweest van een duurzame en structurele samenwerking bij de handel in harddrugs en er voorts onvoldoende wettig en overtuigend bewijs is om vast te stellen dat verdachte daarin een voldoende actieve uitvoerende rol heeft vertolkt. Subsidiair stelt de verdediging zich op het standpunt dat, zo de rechtbank tot een bewezenverklaring komt van feit 3, de tenlastegelegde periode dient te worden verkort, zoals bij feit 1 is bepleit.

Voor het volledige standpunt verwijst de rechtbank naar de ter terechtzitting overgelegde pleitnota.

4.3

Het oordeel van de rechtbank

4.3.1

De bewijsmiddelen

De bewijsmiddelen zijn in bijlage II aan dit vonnis gehecht.

4.3.2

De bijzondere overwegingen met betrekking tot het bewijs

Betrouwbaarheid getuigen

De rechtbank constateert dat er getuigen zijn gehoord onder nummer door de politie en later onder eigen naam bij de rechter-commissaris. De rechtbank constateert dat enkele getuigen bij de rechter-commissaris afgezwakt of minder belastend hebben verklaard over met name de duur van de periode dat zij bij [handelsnaam] drugs hebben afgenomen, al dan niet met de bedoeling om zichzelf minder te belasten omdat hun identiteit op dat moment inmiddels bekend was. In de kern hebben de meeste getuigen echter niet wezenlijk anders verklaard over het verwijt dat aan verdachte wordt gemaakt, te weten het dealen in harddrugs. Ook is geen afstand genomen van de eerder gedane herkenningen van verdachten. Dit doet aldus niets af aan de betrouwbaarheid van de eerder (anoniem) afgelegde verklaring bij de politie.

De rechtbank is aldus van oordeel dat de getuigenverklaringen zoals afgelegd tegenover de politie als betrouwbaar kunnen worden bestempeld en daarmee in beginsel voor het bewijs kunnen worden gebezigd. De rechtbank overweegt hierbij wel dat de verklaringen van de getuigen niet op zichzelf staan en dat deze voor het gebruik ervan steun moeten vinden in andere bewijsmiddelen.

[getuige 1]

De verdediging heeft zich reeds op het standpunt gesteld dat de verhoren van [getuige 1] van het bewijs moeten worden uitgesloten aangezien deze onbetrouwbaar zijn. Daarbij komt dat ook bewijsuitsluiting dient te volgen omdat onmogelijk kan worden vastgesteld dat de anonieme getuigenverklaring ten overstaan van de politie door [getuige 1] is afgelegd, nu hij op 11 september 2024 bij de rechter-commissaris heeft verklaard dat vooral zijn vader op 14 juli 2023 met de politie heeft gesproken.

De rechtbank stelt allereerst vast dat de politie op 14 juli 2023 naar de woning van familie [getuige 1] is gegaan om aldaar een van de afnemers van [handelsnaam] te horen. Tijdens dat verhoor zijn zowel door [getuige 1] als door vader [getuige 2] vragen beantwoord. Beiden zijn bij de rechter-commissaris gehoord en hebben bij de rechter-commissaris bevestigd dat zij degenen zijn geweest die op dat moment met de politie hebben gesproken en dat dit gesprek ging over de aankoop van drugs. De politie heeft, naar aanleiding van voormeld verhoor, gerelateerd dat zij niet meer concreet kan aangeven wie welke vraag heeft beantwoord. Uit de inhoud van het verhoor door de politie onder nummer, leidt de rechtbank evenwel af, dat de verbalisanten hebben gesproken met de gebruiker van drugs. Het is deze persoon die in het verhoor bij de rechter-commissaris op 11 september 2024 heeft bevestigd dat er aan hem foto’s zijn getoond tijdens het politieverhoor in zijn woning. De rechtbank is van oordeel dat op basis hiervan kan worden vastgesteld dat het de zoon [getuige 1] is die aan de hand van foto’s verdachten heeft herkend. Dat hij op een later moment heeft betwist dat hij de personen op de foto’s heeft herkend, maakt niet dat zijn verklaring onder nummer, die op ambtseed is opgetekend, onbetrouwbaar is. Ook het feit dat vader inbreng heeft gehad in het verhoor ten overstaan van de politie, maakt dit niet anders, nu de kern van de verklaring, namelijk de herkenning van personen als zijnde de drugsdealers en de periode waarin er is gekocht, door zoon is afgelegd, zoals volgt uit het voorgaande.

De rechtbank is aldus van oordeel dat de verklaring afgelegd bij de politie als betrouwbaar kan worden bestempeld en deze kan worden gebezigd voor het bewijs. Het verweer wordt aldus verworpen.

Duiding inhoud gesprekken

Bij het duiden van de betekenis en strekking van gesprekken met verhullend taalgebruik, waarvan hier sprake is, moet behoedzaamheid worden betracht, nu niet zonder meer kan worden aangenomen dat die gesprekken over strafbare feiten gaan. Desalniettemin is rechtbank van oordeel dat er in de chatgesprekken onmiskenbaar over het dealen in cocaïne en heroïne wordt gesproken. Daarbij overweegt zij dat het geen logische en gebruikelijke conversaties zijn wanneer deze over legale zaken zouden gaan. De gesprekken betreffen korte gesprekken waarin er hoofdzakelijk hoeveelheden, adressen, bedragen en tijden worden genoemd.

Er wordt in de chatgesprekken onder andere gesproken over grammen, hele, halve, SOS, coca, wit en bruin. Het is de rechtbank ambtshalve bekend dat in Opiumwetzaken met deze termen veelal wordt gedoeld op respectievelijk cocaïne en heroïne. Gelet op de termen die zijn gebruikt in de gesprekken, in samenhang bezien met de pseudokopen, de door de getuigen afgelegde verklaringen en de onder verschillende verdachten in dit onderzoek aangetroffen drugs, is de rechtbank van oordeel dat het in de gesprekken over illegale zaken gaat.

Naar het oordeel van de rechtbank bieden de chatberichten in het dossier dan ook voldoende houvast om conclusies te trekken ten aanzien van de ten laste gelegde feiten. De rechtbank verenigt zich met de uitleg die de politie heeft gegeven aan de termen die in de chatberichten en verzonden notities worden gebruikt. Deze duiding is ook in lijn met hetgeen de rechtbank ambtshalve bekend is uit andere strafzaken. Daarbij merkt de rechtbank op dat het op de weg van de verdachte ligt om uitleg te geven over de gesprekken waaraan hij zelf heeft deelgenomen, maar hij dat niet heeft gedaan.

FEIT 1

Het strafrechtelijk verwijt

De rechtbank overweegt dat de tenlastelegging dient te worden gelezen in het licht van het dossier. Hieruit leidt zij af dat het verwijt dat verdachte onder feit 1 wordt gemaakt ziet op het in een bepaalde periode dealen van cocaïne en heroïne voor zover dit is gebeurd onder de noemer van ‘ [handelsnaam] ’. De rechtbank zal haar oordeel ten aanzien van de vraag of het tenlastegelegde kan worden bewezen dan ook daartoe beperken. Dit betekent dat, waar dit van toepassing zou zijn, gedragingen die weliswaar duiden op het dealen in drugs maar waar geen directe link met [handelsnaam] kan worden vastgesteld, naar het oordeel van de rechtbank buiten de reikwijdte van de tenlastelegging vallen.

Feitenvaststelling

De rechtbank stelt op basis van de in het dossier aanwezige bewijsmiddelen het volgende vast.

In de regio [plaats 1] waren voorafgaande aan 3 juli 2023 al geruime tijd twee drugstelefoonlijnen actief, te weten de telefoonnummers + [telefoonnummer 1] en + [telefoonnummer 2] . Bij deze telefoonnummers konden drugs worden besteld. Dagelijks werden er afspraken gemaakt voor een ontmoeting om cocaïne of heroïne af te leveren. Het nummer [telefoonnummer 1] was gericht op het verkopen van (snuif)cocaïne en het nummer [telefoonnummer 2] was gericht op het verkopen van zowel cocaïne als heroïne en werd ook wel de ‘rooklijn’ genoemd. Beide nummers profileerden zich als de ‘ [handelsnaam] ’ en maakten daarbij gebruik van een profielfoto waarop een brandweerman en de term “SOS” waren te zien. Daarbij werd aangegeven 24/7 bereikbaar te zijn. De personen die gebruik maakten van deze nummers werkten in ploegendiensten. Zo was er een ochtenddienst, van 06.00 uur tot 14.00 uur, een middagdienst van 14.00 uur tot 22.00 uur en een nachtdienst van 22.00 uur tot 06.00 uur. De nummers, althans de gebruikers ervan, stonden met elkaar in contact en er was sprake van een samenwerking.

[telefoonnummer 1]

Op het telefoonnummer [telefoonnummer 1] was over de periode van 10 mei 2023 tot en met 6 juni 2023 een telefoontap aangesloten. Aan de hand van de tapgesprekken zijn er observaties verricht, op grond waarvan op meerdere momenten personen en/of hun voertuigen zijn herkend. Verdachten [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] , [medeverdachte 4] en [medeverdachte 5] zijn op basis van deze taps en observaties geïdentificeerd als zijnde de personen die gebruik maakten van het telefoonnummer [telefoonnummer 1] . Daarnaast hebben er pseudokopen plaatsgevonden, waarbij de politie op meerdere momenten cocaïne heeft gekocht en zijn verdachten [medeverdachte 4] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 5] en [medeverdachte 1] herkend. Op 3 juli 2023 werd onder verdachte [medeverdachte 4] de telefoon met nummer [telefoonnummer 1] in beslag genomen.

[telefoonnummer 2]

Op het telefoonnummer [telefoonnummer 2] was over de periode van 13 juni 2023 tot en met 3 juli 2023 een telefoontap aangesloten en ook zijn er observaties verricht. Verdachten [verdachte] , [medeverdachte 6] en [medeverdachte 7] zijn op basis van deze taps en observaties geïdentificeerd als zijnde de personen die gebruik maakten van het telefoonnummer [telefoonnummer 2] . Op 3 juli 2023 werd onder verdachte [medeverdachte 7] de telefoon met nummer [telefoonnummer 2] in beslag genomen.

Onderzoek telefoons

Onder verdachten [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] , [medeverdachte 4] , [medeverdachte 5] , [verdachte] en [medeverdachte 7] zijn telefoons in beslag genomen en onderzocht. Hieruit volgt dat gebruik werd gemaakt van verschillende communicatiediensten en dat er berichten, ook tussen verdachten, zijn aangetroffen die duidden op de handel in verdovende middelen. De gebruikers van de accounts binnen deze verschillende communicatiediensten werden geïdentificeerd als zijnde de verdachten binnen dit onderzoek. Bovendien werd er in diverse telefoons een groepschat (snapchat) aangetroffen met aanvangsdatum 6 december 2022 en einddatum 3 juli 2023. Naast alle verdachten in dit onderzoek, was ook het account “ [gebruikersnaam 1] ” aan deze groepschat toegevoegd. Uit onderzoek is gebleken dat “ [gebruikersnaam 1] ” ook gebruik maakte van de aliassen “ [gebruikersnaam 2] ” en “ [gebruikersnaam 3] ”. Bij verdachten [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] , [medeverdachte 4] , [medeverdachte 5] , [verdachte] en [medeverdachte 7] werden in de telefoons notities met een reeks cijfers en letters aangetroffen die vrijwel dagelijks onderling werden verstuurd. Soortgelijke notities werden door verdachten ook aan “ [gebruikersnaam 2] ” gestuurd, die door de politie worden geïnterpreteerd als mogelijke berekeningen die gaan over de omzet en voorraad.

Tijdens de aanhouding van [medeverdachte 5] werd bij hem een mobiele telefoon aangetroffen met telefoonnummer + [telefoonnummer 3] . Net als bij de deallijnen, werd er bij WhatsApp gebruik gemaakt van een profielfoto van een brandweerman met daarbij de tekst SOS. De status in WhatsApp betrof “24/7 online”. Door het nummer + [telefoonnummer 3] werd op meerdere data een bericht naar een groot aantal contacten gestuurd. Dit bericht betreft een reclame bericht waarin de diensten van de ' [handelsnaam] ' worden aanbevolen.

Ploegendienst

Uit de chats, observaties en getuigenverklaringen stelt de rechtbank voorts vast dat de verdachten binnen dit onderzoek ploegendiensten draaiden. Zo hebben verschillende getuigen aan de hand van de hen getoonde foto’s niet alleen aangegeven dat zij een verdachte als dealer herkenden, maar in sommige gevallen ook welke dienst deze draaide. [medeverdachte 6] werd daarbij herkend als degene die de nachtdienst draaide, [medeverdachte 7] de ochtend en [verdachte] de middag. Dit komt overeen met de bevindingen uit de in het dossier aanwezige chats waaruit tevens kan worden opgemaakt dat [medeverdachte 3] werkzaam was in de nacht, [medeverdachte 4] in de ochtend en El- [medeverdachte 2] in de middag/avond. Het telefoonnummer van [medeverdachte 3] stond in de telefoon van [medeverdachte 4] ook opgeslagen onder de naam ‘nachtdienst’.

Deelconclusie

De rechtbank is op basis van bovenstaande van oordeel dat wettig en overtuigend kan worden bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het dealen van cocaïne.

Periode

Op basis van de periode dat de telefoons zijn getapt, kan in ieder geval worden vastgesteld dat er met het telefoonnummer [telefoonnummer 1] in de periode van 10 mei 2023 tot en met 3 juli 2023 is gedeald en met het telefoonnummer [telefoonnummer 2] in de periode van 13 juni tot en met 3 juli 2023 is gedeald door de ‘ [handelsnaam] ’. De verdachten binnen dit onderzoek waren daarbij toen ook actief als dealer.

De tenlastelegging gaat uit van een veel ruimere periode.

De rechtbank stelt op basis van het dossier vast dat de ‘ [handelsnaam] ’ zich al geruime tijd vóór 10 mei 2023 respectievelijk 13 juni 2023 bezig hield met het dealen van harddrugs, in ieder geval al sinds 2018. Het dossier bevat echter onvoldoende aanknopingspunten om vast te kunnen stellen dat alle verdachten binnen dit onderzoek ook al gedurende deze periode werkzaam waren voor de ‘ [handelsnaam] ’. Zo hebben getuigen aangegeven dat de samenstelling van de personen die gebruik maakten van de telefoonnummers [telefoonnummer 1] en [telefoonnummer 2] wisselde en wordt de periode dat de verschillende verdachten daarbij betrokken waren geduid op maximaal een aantal maanden tot 3 jaar.

Aan verdachte is ten laste gelegd dat hij zich in of omstreeks de periode van 3 juli 2021 tot en met 3 juli 2023 schuldig heeft gemaakt aan het dealen van cocaïne en heroïne.

Op grond van het dossier stelt de rechtbank vast dat.er onder meer op 31 december 2019 een politiecontrole van verdachte plaatsvond waarbij verbalisanten zeer sterk het vermoeden hadden dat hij zich op dat moment bezighield met de handel in verdovende middelen. Ook blijkt uit het dossier van eerdere contacten (vanaf januari 2021) met een aantal medeverdachten, waaronder [medeverdachte 1] , [medeverdachte 5] en [medeverdachte 2] en met medeverdachte [medeverdachte 6] , zelfs al vanaf oktober 2018. De rechtbank ziet in het voorgaande sterke aanwijzingen dat verdachte zich al jarenlang bezighield met het dealen van cocaïne en heroïne en zelfs al vóór de periode die aan hem ten laste is gelegd.

De rechtbank is met de officier van justitie van oordeel dat de tenlastegelegde periode wettig en overtuigend kan worden bewezen. De rechtbank wijst naar de in het dossier aanwezige en onder de bewijsmiddelen opgenomen chats waaruit blijkt van vele contacten met medeverdachten en ‘ [gebruikersnaam 2] ’ met betrekking tot handelingen die verband houden met dealen onder de “ [handelsnaam] ”. Zo wordt er onder meer op 29 juni 2021 een adres naar verdachte doorgestuurd door medeverdachte [medeverdachte 7] en op 27 juli 2021 spreken zij over geldbedragen. Deze gesprekken komen overeen met de gesprekken zoals ook in 2023 worden gevoerd, waarbij er wordt gesproken over adressen, tijdstippen en geldbedragen. Op 25 januari 2022 wordt het telefoonnummer [telefoonnummer 2] door verdachte opgeslagen als contactnaam “Werk Tell” en op 29 januari 2022 wordt er voorts een chat gestart met “ [gebruikersnaam 2] ” waarin er wordt gesproken over ontmoetingen. Voorts wordt op 12 december 2022 het telefoonnummer waar ‘ [gebruikersnaam 2] ’ gebruik van maakt door verdachte naar medeverdachte El [medeverdachte 6] verzonden. Op 13 december 2022 wordt er vervolgens een notitie door verdachte aan El [medeverdachte 6] verzonden. Soortgelijke notities werden ook in de telefoons van medeverdachten aangetroffen en werden tot 3 juli 2023 bijna dagelijks aan ‘ [gebruikersnaam 2] ’ verzonden. De rechtbank volgt de interpretatie hiervan door de politie, namelijk dat het hier ging om berekeningen over de voorraad en omzet. Op 25 december 2022 vindt er wederom een gesprek plaats tussen verdachte en [medeverdachte 6] waarbij wordt gesproken over dat het feit dat verdachte de zakken heeft van [gebruikersnaam 3] .

Dat verdachte zich vanaf eind juni 2021 bezighield met het dealen in harddrugs vindt tevens steun in de verklaring van getuige [getuige 1] , die verdachte heeft herkend als de jongen die in de middag/avond reed en heeft verklaard dat hij al reed sinds hij bij hen koopt en dat dat sinds 2018 is. Ook [getuige 3] heeft hem herkend als dealer en heeft verklaard dat hij al zeker anderhalf jaar rondreed voor [handelsnaam] .

Conclusie

De rechtbank acht aldus wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich omstreeks de periode van 1 juli 2021 tot en met 3 juli 2023 schuldig heeft gemaakt aan het dealen van cocaïne en heroïne.

De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat de periode ingekort dient te worden en dat hoogstens sprake zou kunnen zijn van een zekere periode. Hoewel verdachte het recht heeft te zwijgen, vragen de aangetroffen chats bij dit standpunt om een uitleg. Nu deze uitleg, hoewel dat wel op de weg had gelegen van verdachte, is uitgebleven, ziet de rechtbank geen redenen een andere periode bewezen te verklaren dan hierboven weergegeven.

Medeplegen

De rechtbank acht voorts wettig en overtuigend bewezen dat verdachte samen met anderen heeft gedeald. Niet alleen samen met de andere gebruikers van de dealtelefoon, maar ook kan worden vastgesteld dat er sprake was van een samenwerking tussen de gebruikers van de telefoonnummers [telefoonnummer 1] en [telefoonnummer 2] . Beide telefoonnummers maakten gebruik van nagenoeg hetzelfde logo en dezelfde pushname, waren 24/7 actief en draaiden dezelfde ploegendiensten. Ook de eerder genoemde groepschat en de onderlinge chats duiden op een samenwerking tussen de verdachten. Ook de notities die zijn aangetroffen in telefoons van verdachten en doorgezonden naar “ [gebruikersnaam 2] ”, het gegeven dat op hetzelfde moment de gegevens van beide telefoonnummers werden gewist en er is waargenomen dat verdachten elkaar in verschillende samenstellingen troffen bij de Esso aan de [locatie] te [plaats 1] wijzen op een nauwe en bewuste samenwerking tussen de telefoonnummers, en daarmee tussen verdachten onderling. Het medeplegen acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen.

FEIT 2

Aan de rechtbank ligt ter beoordeling voor of verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan witwassen. De rechtbank stelt voorop dat voor een veroordeling voor witwassen zoals neergelegd in artikel 420bis, eerste lid, onder a en b Sr dient te worden bewezen dat het tenlastegelegde geldbedrag uit enig misdrijf (gronddelict) afkomstig is. Het is voor een bewezenverklaring van het bestanddeel ‘afkomstig uit enig misdrijf” niet vereist dat uit de bewijsmiddelen moet kunnen worden afgeleid dat het tenlastegelegde geldbedrag afkomstig is uit een nauwkeurig aangeduid misdrijf.

In deze zaak is naar het oordeel van de rechtbank geen direct verband te leggen tussen een concreet misdrijf en het geld waarop de tenlastelegging ziet. Dit betekent dat er geen gronddelict bekend is.

Dat een voorwerp ‘afkomstig is uit enig misdrijf’, kan pas bewezen worden geacht, als het op grond van de vastgestelde feiten en omstandigheden niet anders kan zijn dan dat het in de tenlastelegging genoemde voorwerp uit enig misdrijf afkomstig is.

De rechtbank beoordeelt dit aan de hand van het zogeheten zes-stappen-arrest (ECLI:NL:GHAMS:2013:BY8481). Allereerst zal moeten worden vastgesteld of de aangedragen feiten en omstandigheden zodanig zijn dat zonder meer sprake is van een vermoeden van witwassen. Indien daarvan sprake is, mag van de verdachte worden verlangd dat hij een verklaring geeft voor de herkomst van het geld of de goederen. Een dergelijke verklaring dient concreet, min of meer verifieerbaar en niet op voorhand hoogst onwaarschijnlijk te zijn. Zodra het door de verdachte geboden tegenwicht daartoe aanleiding geeft, ligt het vervolgens op de weg van het Openbaar Ministerie om nader onderzoek te doen naar de, uit de verklaringen van de verdachte blijkende, alternatieve herkomst van het geld en de goederen. Uit de resultaten van een dergelijk onderzoek zal dienen te blijken dat met voldoende mate van zekerheid kan worden uitgesloten dat de geldbedragen en de goederen waarop de verdenking betrekking heeft, een legale herkomst hebben en dat derhalve een criminele herkomst als enige aanvaardbare verklaring kan gelden.

Bij de beoordeling van de verklaring van verdachte spelen de omstandigheden waaronder en het moment en de wijze waarop deze tot stand is gekomen een rol. Zo kan het van belang zijn of de verdachte van meet af aan een tegenwicht tegen de witwasverdenking heeft geboden of dat hij pas in een laat stadium van het onderzoek is gaan verklaren op een wijze die aan de hiervoor genoemde vereisten voldoet.

Op grond van het dossier kan het volgende worden vastgesteld. Op 3 juli 2023 is de politie de woning aan [woonadres] binnengetreden. Dit betreft de woning waar verdachte verblijft en waar hij ook is aangehouden. In de slaapkamer van verdachte is een contant geldbedrag aangetroffen in onder meer in een Douglas tasje onder het bed, in een kast en in een jas van verdachte, van in totaal € 20.912,05. In een auto is er een contant geldbedrag gevonden van € 69,90. Naar aanleiding van het feit dat er een sleutel op een keukentafel was gezien door verbalisanten, is de politie een tweede keer de woning binnengetreden. De betreffende sleutel lag niet meer op de plek waar deze eerder was gezien, maar lag op het bed in de ouderslaapkamer onder een dekbed en kleding. Het was een sleutel van een kluis. In deze kluis bij [naam kluis] lag een contant bedrag van € 6.000,-. In totaal gaat het om een bedrag van € 26.981,95.

Naar het oordeel van de rechtbank kan worden vastgesteld dat de feiten en omstandigheden waaronder het geld is aangetroffen van dien aard zijn dat zonder meer sprake is van een vermoeden van witwassen.

De rechtbank stelt vast dat uit de bewijsoverwegingen ten aanzien van feit 1 volgt dat verdachte betrokken is geweest bij handel in drugs, te weten het dealen in cocaïne. Het is een feit van algemene bekendheid dat met dergelijke criminele activiteiten grote bedragen cash geld worden verdiend. Daarnaast is het niet gebruikelijk om, zeker op zo’n jonge leeftijd, zo’n groot bedrag cash in huis te hebben mede gelet op de mogelijke risico’s en al helemaal niet achteloos in een zak van een jas. Bovendien zijn coupures met een hoge waarde (€ 200,- of € 500,-), waarvan in dit geval onder meer sprake is, veelal uitgesloten van het regulier betalingsverkeer in Nederland.

Er is onderzoek gedaan naar de financiële situatie van verdachte. Hieruit kan niet worden verklaard dat verdachte de beschikking kon hebben over een dergelijk contant geldbedrag.

Nu er sprake is van een vermoeden van witwassen, ligt het op de weg van verdachte om een verklaring te geven over de herkomst van de geldbedragen.

Geld woning en voertuig

Verdachte heeft zich ten aanzien van het geld dat in zijn woning en voertuig is aangetroffen zowel bij de politie als ter terechtzitting beroepen op zijn zwijgrecht. Er is aldus geen enkel tegenwicht geboden tegen het vermoeden dat het geldbedrag € 20.981,95 van misdrijf afkomstig is. Nader onderzoek door het Openbaar Ministerie is dan ook niet aangewezen.

Geld kluis

Verdachte heeft ter zitting verklaard dat het geld in de kluis van zijn oma is. In dat verband is onder meer gewezen op de verklaringen van [naam 1] , zijnde de oma van verdachte en zijn moeder, [naam 2] .

De rechtbank is van oordeel dat hetgeen verdachte heeft verklaard over de herkomst van het bedrag in de kluis, niet kan worden aangemerkt als een niet op voorhand hoogst onwaarschijnlijke verklaring, waar nader onderzoek naar moet worden verricht.

Vooropgesteld wordt dat na aanhouding van verdachte, de kluissleutel is verplaatst en weggemoffeld onder een dekbed en kleding op de ouderslaapkamer, waar de sleutel eerder in het zicht van verbalisanten op tafel had gelegen. De rechtbank duidt deze handeling, nu een verklaring daarvoor ontbreekt, als een handeling om te voorkomen dat verbalisanten deze sleutel in beslag zouden nemen en daarmee het geld in de kluis zouden ontdekken. Dit is vreemd indien het bedrag aan oma zou toebehoren. Het feit dat de sleutel niet op de slaapkamer van verdachte is aangetroffen doet daar niet aan af. Daarbij komt dat [naam 1] niet concreet de samenstelling heeft kunnen aangeven van het bedrag. Dit laatste is opvallend nu het aangetroffen geldbedrag ook een biljet van € 500,- bevatte, een coupure die niet meer in het reguliere betalingsverkeer kan worden ingebracht. Verder acht de rechtbank de verklaring van [naam 1] met betrekking tot de herkomst van het geld in relatie tot de samenstelling van het bedrag niet aannemelijk.

Gelet op het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat onvoldoende tegenwicht is geboden tegen het vermoeden jegens verdachte, dat ook het in de kluis aangetroffen geldbedrag van misdrijf afkomstig is. Nader onderzoek door het Openbaar Ministerie is dan ook met betrekking tot dit bedrag niet aangewezen.

Dit leidt tot de conclusie dat de enige aanvaardbare verklaring voor de aangetroffen contante geldbedragen in de woning, het voertuig en de kluis een criminele herkomst is.

De rechtbank acht aldus wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het onder feit 3 primair tenlastegelegde feit, te weten het witwassen.

Van medeplegen is de rechtbank niet gebleken zodat verdachte in zoverre zal worden vrijgesproken.

FEIT 3

Om volgens artikel 140 van het Wetboek van Strafrecht (Sr), dat in artikel 11b van de Opiumwet van overeenkomstige toepassing is verklaard, van een criminele organisatie te kunnen spreken, is vereist dat sprake is van een gestructureerd en duurzaam samenwerkingsverband van twee of meer personen met een bepaalde organisatiegraad, dat tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven. Van deelname is sprake als de betrokkene behoort tot het samenwerkingsverband en een aandeel heeft in, dan wel ondersteuning biedt aan gedragingen die strekken tot of rechtstreeks verband houden met de verwezenlijking van het in dat artikel beoogde oogmerk. Voor strafbare deelname is voorts voldoende dat de betrokkene in zijn algemeenheid weet dat er een organisatie bestaat en dat die organisatie het plegen van misdrijven tot oogmerk heeft. Wetenschap van een of meer concrete misdrijven die door de organisatie worden beoogd is niet vereist, als de dader maar weet dat de organisatie het begaan van misdrijven beoogt. Evenmin is vereist dat de betrokkene daadwerkelijk heeft deelgenomen aan (alle) gepleegde misdrijven, noch dat hij heeft samengewerkt, althans bekend moet zijn geweest met alle andere personen die deel uitmaken van de organisatie. Elke bijdrage aan een organisatie kan strafbaar zijn. Een dergelijke bijdrage kan bestaan uit het (mede)plegen van een misdrijf, maar ook uit het verrichten van hand- en spandiensten. Daarbij geldt dat niet iedere bijdrage kan leiden tot het oordeel dat iemand deel uitmaakt van de organisatie. De bijdrage moet een zekere duur en intensiteit hebben.

Uit de bewijsmiddelen en hetgeen hiervoor ten aanzien van feit 1 is overwogen, leidt de rechtbank af dat er onmiskenbaar sprake is geweest van een crimineel samenwerkingsverband genaamd de “ [handelsnaam] ”, waarbij in ieder geval gebruik werd gemaakt van de telefoonnummers [telefoonnummer 1] en [telefoonnummer 2] . Dit waren de nummers van de dealtelefoons waar bestellingen van harddrugs konden worden geplaatst. Deze telefoons werden bij het einde van de dienst doorgegeven aan degene die daarna dienst had. Er werd jarenlang gedurende 24 uur per dag in wisselende diensten gewerkt waarbij de dealers elkaar collega noemden. Ook werd er geadverteerd door middel van pushberichten. Uit de chats is voorts gebleken dat er zelfs een uitje werd georganiseerd waardoor de verkoop van de harddrugs een dag stil lag. Daarnaast kan naar het oordeel van de rechtbank uit de bewijsmiddelen worden afgeleid dat er leiding werd gegeven aan de organisatie door “ [gebruikersnaam 2] ”. Zo noemt hij zichzelf in een chat met [verdachte] “manager” en blijkt dat er ook verantwoording aan deze persoon moest worden afgelegd. Dit blijkt niet alleen aan de aan hem verzonden dagelijkse notities met berekeningen over omzet en voorraad, maar ook uit de chats waarin “ [gebruikersnaam 2] ” onder meer wil weten waar iemand zich bevindt en hoeveel voorraad er nog is.

Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen komt de rechtbank tot de conclusie dat het samenwerkingsverband als een organisatie kan worden aangemerkt met een gestructureerd en duurzaam karakter. Deze organisatie had als oogmerk dealen van cocaïne en heroïne.

Verdachte heeft als drugsdealer binnen deze organisatie gedurende twee jaar een actieve rol vervuld.

De rechtbank acht aldus wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich omstreeks de periode van 1 juli 2021 tot en met 3 juli 2023 schuldig heeft gemaakt aan deelname aan een criminele organisatie.

De rechtbank sluit wat de periode betreft aan bij de bewezenverklaarde periode ten aanzien van feit 1.

4.4

De bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte

omstreeks de periode van 1 juli 2021 tot en met 3 juli 2023 te [plaats 1] en/of elders in Nederland, tezamen en in vereniging met anderen opzettelijk heeft verkocht en afgeleverd en verstrekt en vervoerd gebruikershoeveelheden van een materiaal bevattende cocaïne en heroïne, zijnde cocaïne en heroïne een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I;

primair

hij op 3 juli 2023 te [plaats 2] en [plaats 1] een geldbedrag ter hoogte van 26.981,95 euro voorhanden heeft gehad terwijl hij, verdachte, wist dat dat
geldbedrag- onmiddellijk of middellijk - afkomstig was uit enig misdrijf;

omstreeks de periode van 1 juli 2021 tot en met 3 juli 2023 te

[plaats 1] , althans in Nederland, heeft deelgenomen aan een organisatie,

bestaande uit een samenwerkingsverband van natuurlijke personen, te weten (onder andere)

[medeverdachte 3] , en

[medeverdachte 5] , en

[medeverdachte 4] , en

[medeverdachte 7] , en

[medeverdachte 2] , en

[medeverdachte 1] , en

[medeverdachte 6]

welke organisatie tot oogmerk had het plegen van een of meer

misdrijven als bedoeld in artikel 10 vierde lid Opiumwet;

Voor zover er in de tenlastelegging kennelijke taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn die fouten in de bewezenverklaring verbeterd. Verdachte is daardoor niet in zijn verdediging geschaad.

De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. Verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.

5.De strafbaarheid

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de feiten uitsluiten. Dit levert de in de beslissing genoemde strafbare feiten op.

Verdachte is strafbaar, omdat niet is gebleken van een omstandigheid die zijn strafbaarheid uitsluit.

6.De strafoplegging

6.1

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie vordert aan verdachte op te leggen een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van 30 maanden met aftrek van de periode dat verdachte in voorarrest heeft gezeten.

6.2

Het standpunt van de verdediging

De verdediging verzoekt aan verdachte een onvoorwaardelijke gevangenisstraf op te leggen gelijk aan de periode dat verdachte in voorarrest heeft gezeten. Daarnaast kan een flinke voorwaardelijke gevangenisstraf worden opgelegd met een proeftijd van 3 jaren en een taakstraf in hoogte bepaald door hetgeen bewezen wordt verklaard. In dat verband wijst de verdediging onder meer op de persoonlijke omstandigheden van verdachte, zijn jonge leeftijd en het feit dat verdachte een andere weg is ingeslagen en daadwerkelijk werkt aan zijn toekomst.

6.3

Het oordeel van de rechtbank

Verdachte wordt veroordeeld voor het dealen van cocaïne en heroïne, het deelnemen aan een criminele organisatie gericht op het plegen van Opiumwetfeiten en het witwassen van een geldbedrag ter hoogte van € 26.981,95.

Aard en ernst van de feiten

Zoals hiervoor overwogen, is er sprake van een criminele organisatie die zich bezighield met het dealen van cocaïne en heroïne. Een schoolvoorbeeld van een zeer goed georganiseerde, professionele organisatie die 24 uur per dag, 7 dagen per week in ploegendienst klanten cocaïne en heroïne bezorgde. Gedurende een lange periode vonden er zeer veel transacties per dag plaats. De organisatie nam daarbij een pro-actieve houding aan. Er werd geadverteerd, maar uit het dossier is ook gebleken dat de organisatie zelf bij haar klanten aan de deur ging op het moment dat ze leefgeld kregen en zelfs op het moment dat ze uit de afkickkliniek kwamen. Puur uit winstbejag werden drugsgebruikers op elk gewenst moment van de dag voorzien in hun verslaving aan harddrugs. Gelet op de lange periode en het grote aantal transacties per dag, moet deze organisatie ook zeer winstgevend zijn geweest en verdachten hebben daarvan geprofiteerd.

Harddrugs leveren een groot gevaar op voor de volksgezondheid omdat deze middelen sterk verslavend werken. Daarnaast ontstaat door de handel in harddrugs schade en overlast voor de samenleving. Het is immers een feit van algemene bekendheid dat verslaafden aan harddrugs, om in hun dagelijkse behoefte te voorzien, vaak vermogensdelicten plegen. Daarnaast gaat de handel in en het bezit van dergelijke middelen veelal gepaard met verschillende vormen van criminaliteit, zoals geweldsdelicten en illegale geldstromen, waarbij de drugshandel een belangrijke schakel vormt in de keten van criminele ondermijnende activiteiten die de samenleving ontwrichten.

Criminele organisaties als deze hebben ook een ontwrichtend en ondermijnend effect op de samenleving als geheel. Niet alleen vanwege de hiervoor beschreven gevolgen maar ook omdat de door de criminele organisaties behaalde winsten moeten worden witgewassen. Gebleken is dat verdachte zich ook hieraan schuldig heeft gemaakt. Witwassen leidt tot ontwrichting van het economische en financiële verkeer, omdat daarbij de criminele herkomst van gelden wordt verhuld. Door de vermenging van illegaal geld met legale geldstromen wordt de integriteit van het financieel en economisch stelsel ernstig schade toegebracht.

Dit alles is de reden dat op dergelijke feiten zware straffen zijn gesteld. Verdachte heeft met zijn handelen aan dit alles een wezenlijke bijdrage geleverd. Om al deze gevolgen heeft hij zich niet bekommerd en slechts gehandeld uit winstbejag. Hij heeft de rechtsstaat aldus ernstig ondermijnd en geen enkele verantwoordelijkheid voor zijn handelen genomen.

De persoon en de persoonlijke omstandigheden van verdachte

De rechtbank heeft bij de oplegging van de straf ook acht geslagen op het strafblad van verdachte waaruit blijkt dat hij niet eerder is veroordeeld.

Reclassering

De reclassering heeft op 23 januari 2025 een rapportage opgemaakt. Daarin is aangegeven dat de praktische leefgebieden stabiel lijken, verdachte woont naar tevredenheid bij zijn

ouders, is weer met een opleiding gestart, heeft een bijbaan en een relatie. In het kader van de schorsing van de voorlopige hechtenis staat hij onder toezicht van de reclassering. Tot op heden komt hij zijn afspraken na. De reclassering sluit niet uit dat er sprake is van een sociaal wenselijke en pro criminele houding. Interventies of toezicht door de reclassering wordt niet geïndiceerd. Bij een veroordeling wordt een straf zonder oplegging van bijzondere voorwaarden geadviseerd.

De strafoplegging

De rechtbank is van oordeel dat de aard en ernst van de bewezenverklaarde feiten, in het bijzonder het ondermijnende karakter daarvan en het te beschermen belang van de volksgezondheid, geen ruimte laten voor een andere straf dan een langdurige, onvoorwaardelijke gevangenisstraf. De ernst van de feiten weegt in dit geval zwaarder dan het persoonlijk belang van verdachte. Door zich in te laten met dergelijke criminele activiteiten, heeft verdachte de kans aanvaard dat hij op enig moment zou worden aangehouden en dat dit gevolgen zou hebben voor zijn persoonlijke leven. Dit heeft hem er echter niet van weerhouden zich gedurende een lange periode bezig te houden met dergelijke feiten. Het feit dat verdachte zich tijdens de schorsing heeft ingespannen voor zijn toekomst, onder meer door het volgen van een opleiding en het lopen van een stage, maakt voorgaande niet anders.

Voor de bepaling van de strafmaat ziet de rechtbank aanleiding aan te sluiten bij de door de officier van justitie gemaakte berekening gebaseerd op de pleegperiode (een maand voor een maand), nu dit past bij de straffen die doorgaans voor dergelijke feiten worden opgelegd. Dit geldt alsdan voor het dealen en het in dat kader vormen van een crimineel samenwerkingsverband
.Dit komt in het geval van verdachte uit op een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van 24 maanden. Ten aanzien van het witwassen, is de rechtbank van oordeel dat een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van 6 maanden passend en geboden is
.

De rechtbank legt aan verdachte een onvoorwaardelijke gevangenisstraf op voor de duur van 30 maanden met aftrek van de periode dat verdachte in voorarrest heeft gezeten. De rechtbank ziet geen aanleiding, mede gelet op het advies van de reclassering, een deel hiervan voorwaardelijk op te leggen.

Tenuitvoerlegging van de op te leggen gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat aan de verdachte voorwaardelijke invrijheidstelling wordt verleend als bedoeld in artikel 6:2:10 van het Wetboek van Strafvordering.

7.Het beslag

7.1

De teruggave aan verdachte

De rechtbank zal de teruggave gelasten van de hierna in de beslissing genoemde in beslag genomen voorwerp aan verdachte, aangezien het voorwerp niet vatbaar is voor verbeurdverklaring of onttrekking aan het verkeer en onder verdachte in beslag is genomen.

7.2

De onttrekking aan het verkeer

De hierna in de beslissing genoemde in beslag genomen voorwerpen zijn vatbaar voor onttrekking aan het verkeer.

De voorwerpen behoren aan verdachte toe en zijn van zodanige aard dat het ongecontroleerde bezit daarvan in strijd is met de wet en het algemeen belang.

7.3

De verbeurdverklaring

De hierna in de beslissing genoemde in beslag genomen voorwerpen zijn vatbaar voor verbeurdverklaring. Gebleken is dat de voorwerpen aan verdachte toebehoren en de feiten zijn begaan met betrekking tot deze voorwerpen.

7.4

De bewaring ten behoeve van de rechthebbende

De rechtbank zal de bewaring gelasten ten behoeve van de rechthebbende van het hierna in de beslissing genoemde in beslag genomen voorwerp aangezien thans niemand als rechthebbende kan worden aangemerkt. .

8.De wettelijke voorschriften

De beslissing berust op de artikelen 33, 33a, 36b, 36d, 47, 57 en 420 bis van het Wetboek van Strafrecht en de artikelen 2, 10 en 11b van de Opiumwet zoals deze artikelen luidden ten tijde van het bewezenverklaarde.

9.De beslissing

De rechtbank:

Bewezenverklaring

- verklaart het tenlastegelegde bewezen, zodanig als hierboven onder 4.4 is omschreven;

- spreekt verdachte vrij van wat meer of anders is ten laste gelegd;

Strafbaarheid

- verklaart dat het bewezenverklaarde de volgende strafbare feiten oplevert:

feit 1:Medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2, onder B, van de Opiumwet gegeven verbod, meermalen gepleegd;

feit 2 primair:Witwassen;

feit 3:Deelnemen aan een organisatie die tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven als bedoeld in artikel 10 vierde lid van de Opiumwet;

- verklaart verdachte strafbaar;

Strafoplegging

- veroordeelt verdachte tot
een gevangenisstraf van 30 maanden;

- bepaalt dat de tijd die verdachte voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in voorarrest heeft doorgebracht in mindering wordt gebracht bij de tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf;

Beslag

- gelast de teruggave aan verdachte van het inbeslaggenomen voorwerp, te weten 1 STK Tabak (Omschrijving: G2610576, Killa);

- verklaart onttrokken aan het verkeer de inbeslaggenomen voorwerpen, te weten:

* 1 STK Wapen (Omschrijving: G2610444, luchtdrukwapen, Paars);

* 1 STK Wapen (Omschrijving: G2610436, luchtdrukwapen, Geel);

- verklaart verbeurd het inbeslaggenomen voorwerp, te weten:

* 1 STK Telefoontoestel (Omschrijving: 2610391, zwart, merk: Apple);

* 1 STK Telefoontoestel (Omschrijving: G2610442, zwart, merk: Nokia);

* 1 STK Telefoontoestel (Omschrijving: 2610585, zwart, merk, Apple);

- gelast de bewaring ten behoeve van de rechthebbende(n) van de inbeslaggenomen voorwerpen, te weten 1 STK Personenauto (Omschrijving: G2268763, Grijs, merk: Citroen C4, chassisnr: [chassisnummer] , bouwjaar 2007);

Voorlopige hechtenis

- heft het geschorste bevel tot voorlopige hechtenis op.

Dit vonnis is gewezen door mr. E.G.F. Vliegenberg, voorzitter, mr. M.A.E. Dekker en

mr. R.J.H. Goossens, rechters, in tegenwoordigheid van mr. A. Bles, griffier, en is uitgesproken ter openbare zitting op 24 april 2025.

Bijlage I

De tenlastelegging

hij op een of meerdere tijdstippen in of omstreeks de periode van 1 juli

2021 tot en met 3 juli 2023 te [plaats 1] en/of elders in Nederland,

tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen,

opzettelijk heeft geteeld en/of bereid en/of bewerkt en/of verwerkt en/of verkocht

en/of afgeleverd en/of verstrekt en/of vervoerd, in elk geval opzettelijk aanwezig heeft gehad, een of meer gebruikershoeveelheden, in elk geval een hoeveelheid van

een materiaal bevattende cocaïne en/of heroïne, zijnde cocaïne en/of heroïne een

middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel

aangewezen krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet;

( art 2 ahf/ond B Opiumwet)

primair

hij op of omstreeks 3 juli 2023 te [plaats 2] en/of [plaats 1] , in ieder geval in

Nederland, tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen

(van) een geldbedrag ter hoogte van (ongeveer) 26.981,95 euro, althans

een of meer voorwerpen

Sub a

- de werkelijke aard, de herkomst, de vindplaats, de vervreemding

en/of de verplaatsing heeft verborgen en/of heeft verhuld, dan wel

- heeft verborgen en/of heeft verhuld wie de rechthebbende(n) op dat

/die voorwerp(en) was/waren, en/of

- heeft verborgen en/of heeft verhuld wie dat/die voorwerp(en)

voorhanden had(den)

Sub b

- heeft verworven, voorhanden heeft gehad, heeft overgedragen, heeft

omgezet, en/of

- gebruik heeft gemaakt

terwijl hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) wist(en) dat dat/die

voorwerp(en) - onmiddellijk of middellijk - afkomstig was/waren uit

enig misdrijf;

subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling

mocht of zou kunnen leiden:

hij op of omstreeks 3 juli 2023 te [plaats 2] en/of [plaats 1] , in ieder geval in

Nederland, een geldbedrag ter hoogte van (ongeveer) 26.981,95 euro, althans een

of meer voorwerpen heeft verworven en/of voorhanden heeft gehad,

terwijl hij, verdachte, wist althans redelijkerwijs moest vermoeden dat

dat/die voorwerp (en) onmiddellijk afkomstig was/waren uit enig eigen

misdrijf;

( art 420bis lid 1 ahf/ond a Wetboek van Strafrecht, art 420bis lid 1

ahf/ond b Wetboek van Strafrecht, art 47 Wetboek van Strafrecht, art

420qtr lid 1 Wetboek van Strafrecht)

hij in of omstreeks de periode van 1 juli 2021 tot en met 3 juli 2023 te

[plaats 1] , althans in Nederland, heeft deelgenomen aan een organisatie,

bestaande uit een samenwerkingsverband van natuurlijke personen, te

weten (onder andere)

[medeverdachte 3] , en/of

[medeverdachte 5] , en/of

[medeverdachte 4] , en/of

[medeverdachte 7] , en/of

[medeverdachte 2] , en/of

[medeverdachte 1] , en/of