ECLI:NL:RBZWB:2025:4870

• Datum uitspraak: 29 juli 2025
• Publicatiedatum: 29 juli 2025
• Zaaknummer: 02-166433-24
• Instantie: Rechtbank Zeeland-West-Brabant
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Op tegenspraak
• Rechters: S. Tempel; T.M. Brouwer; H. Remerie
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Openlijke geweldpleging door minderjarige in vereniging met anderen

In deze zaak heeft de rechtbank Zeeland-West-Brabant op 29 juli 2025 uitspraak gedaan in een strafzaak tegen een minderjarige verdachte, geboren in 2010, die samen met een groep jongeren openlijke geweldpleging heeft gepleegd. De verdachte is veroordeeld tot een taakstraf van 70 uren, subsidiair 35 dagen vervangende jeugddetentie, waarvan 35 uren voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaar. De rechtbank heeft ook een gedeeltelijke toewijzing van de vordering van de benadeelde partij uitgesproken, met een schadevergoedingsmaatregel en wettelijke rente. De zaak werd inhoudelijk behandeld op 15 juli 2025, waarbij de officier van justitie en de verdediging hun standpunten hebben gepresenteerd. De verdachte heeft op 12 mei 2024 openlijk geweld gepleegd tegen een 73-jarige slachtoffer, wat leidde tot verwondingen. De rechtbank heeft vastgesteld dat de verdachte een bekennende verklaring heeft afgelegd en dat zijn gedragingen een significante bijdrage hebben geleverd aan de openlijke geweldpleging. De rechtbank heeft de verdachte vrijgesproken van de strafverzwarende omstandigheid van het toebrengen van lichamelijk letsel, omdat niet kon worden vastgesteld dat zijn gedragingen het letsel hebben veroorzaakt. De rechtbank heeft rekening gehouden met de persoonlijke omstandigheden van de verdachte, waaronder zijn blanco strafblad en positieve proceshouding, en heeft de vordering van de benadeelde partij gedeeltelijk toegewezen. De rechtbank heeft de verdachte hoofdelijk aansprakelijk gesteld voor de schade.

Uitspraak

RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT

Team Familie- en Jeugdrecht

Zittingsplaats: Breda

parketnummer: 02-166433-24

vonnis van de meervoudige kamer van 29 juli 2025

in de strafzaak tegen de minderjarige

[verdachte] ,

geboren op [geboortedag] 2010 te [geboorteplaats] ,

wonende aan [woonplaats] ,

raadsvrouw mr. F.W.M. Hopmans, advocaat te Breda.

1. Onderzoek van de zaak

De zaak is inhoudelijk behandeld met gesloten deuren op de zitting van 15 juli 2025, waarbij de officier van justitie, mr. L.J. den Braber, en de verdediging hun standpunten kenbaar hebben gemaakt.

2. De tenlastelegging

De tenlastelegging is als bijlage I aan dit vonnis gehecht.

De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte op 12 mei 2024 openlijk en in vereniging geweld heeft gepleegd tegen [slachtoffer] .

3. De voorvragen

De dagvaarding is geldig.

De rechtbank is bevoegd.

De officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging.

Er is geen reden voor schorsing van de vervolging.

4. De beoordeling van het bewijs

4.1

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het ten laste gelegde feit.

4.2

Het standpunt van de verdediging

De verdediging bepleit vrijspraak. Verdachte heeft weliswaar een trappende beweging gemaakt richting het slachtoffer, maar hij heeft bewust mis geschopt en is vervolgens weggelopen. Deze gedraging staat niet genoemd in de tenlastelegging, en daarom heeft hij niet een voldoende significante of wezenlijke bijdrage geleverd aan de ten laste gelegde gedragingen.

4.3

Het oordeel van de rechtbank

4.3.1

De bijzondere overwegingen met betrekking tot het bewijs

Aangezien verdachte een bekennende verklaring heeft afgelegd wordt volstaan met een opgave van de bewijsmiddelen als bedoeld in artikel 359, derde lid, van het Wetboek van Strafvordering. De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen, gelet op:

• de aangifte van [slachtoffer] van 12 mei 2024, pagina 1780 tot en met 188 van het eindproces-verbaal met dossiernummer PL2000-2024118738 van de politie Eenheid Zeeland-West-Brabant;
• het proces-verbaal van bevindingen van 16 mei 2024, pagina 140 tot en met 142 van het eindproces-verbaal met dossiernummer PL2000-2024118738 van de politie Eenheid Zeeland-West-Brabant;
• de bekennende verklaring van verdachte ter zitting van 15 juli 2025.

Uit vaste jurisprudentie van de Hoge Raad volgt dat voor een voldoende significante of wezenlijke bijdrage aan openlijke geweldpleging niet vereist is dat de verdachte een gedraging of handeling verricht die daadwerkelijk letsel toebrengt, of dat de specifieke bijdrage van verdachte in de tenlastelegging genoemd is. Het gevoerde verweer op dit punt wordt dan ook ter zijde geschoven. De rechtbank ziet de trappende beweging die verdachte heeft gemaakt wel als een vorm van geweld, die een voldoende significante of wezenlijke bijdrage oplevert aan de openlijke geweldpleging.

Enig lichamelijk letsel

De rechtbank zal verdachte vrijspreken van de strafverzwarende omstandigheid van het toebrengen van enig lichamelijk letsel. Er kan namelijk niet vastgesteld worden dat de gedragingen van verdachte het ontstane letsel bij het slachtoffer hebben veroorzaakt.

4.4

De bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte

op 12 mei 2024 te St. Willebrord, openlijk, te weten aan de Pastoor Bastiaansensingel (processiepark) , in vereniging geweld heeft gepleegd tegen [slachtoffer] door

- meermalen tegen het lichaam te schoppen en

- meermalen tegen het hoofd en/of het lichaam te slaan en

- meermalen tegen het lichaam te duwen.

De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. Verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.

5. De strafbaarheid

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten. Dit levert het in de beslissing genoemde strafbare feit op.

Verdachte is strafbaar, omdat niet is gebleken van een omstandigheid die zijn strafbaarheid uitsluit.

6. De strafoplegging

6.1

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie vordert aan verdachte op te leggen een taakstraf, bestaande uit een werkstraf, van 70 uur, subsidiair 35 dagen vervangende jeugddetentie, waarvan 35 uur, subsidiair 17 dagen vervangende jeugddetentie, voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaar.

6.2

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft primair verzocht om verdachte van het feit vrij te spreken. Mocht de rechtbank toch tot een bewezenverklaring komen, dat verzoekt de verdediging om bij de bepaling van de straf rekening te houden met de geringe bijdrage van verdachte aan het feit, zijn positieve proceshouding en de gevolgen van het feit voor verdachte. Hij is als gevolg van dit feit onder andere met de dood bedreigd. Daarnaast verzoekt de verdediging om hierbij rekening te houden met de positieve verandering die verdachte sinds het plegen van het feit heeft doorgemaakt en de afwezigheid van risicofactoren voor de kans op recidive. De verdediging is gelet hierop van mening dat met een geheel voorwaardelijke werkstraf kan worden volstaan.

6.3

Het oordeel van de rechtbank

De ernst en de aard van het feit

Verdachte heeft zich op 14-jarige leeftijd samen met een groep schuldig gemaakt aan openlijke geweldpleging. Op 12 mei 2024 is het 73-jarige slachtoffer meermalen geslagen, geschopt en geduwd door een volwassene en een groep jongeren. Hierbij is hij op de grond beland en heeft hij verwondingen aan zijn rug, gezicht en hoofd gekregen. Uit de slachtofferverklaring blijkt dat het slachtoffer nog een tijd lang veel last heeft gehad van de gevolgen hiervan, zo heeft hij pijn gehad en kon hij zich wekenlang niet zelfstandig aan- en uitkleden en douchen. Door het meedoen aan de openlijke geweldpleging heeft verdachte op grove wijze inbreuk gemaakt op de lichamelijke integriteit van het slachtoffer. Verdachte heeft onvoldoende stilgestaan bij de gevolgen van zijn handelen voor het slachtoffer. De rechtbank overweegt daarnaast dat dergelijk geweld, gepleegd op de openbare weg, gevoelens van angst en onveiligheid bij de omstanders en in de samenleving in het algemeen veroorzaakt. De rechtbank rekent dit alles verdachte aan.

De persoonlijke omstandigheden

Naast de ernst van het feit houdt de rechtbank bij de bepaling van de straf rekening met het blanco strafblad van verdachte.

Ook houdt de rechtbank hierbij rekening met het rapport van de Raad voor de Kinderbescherming (hierna te noemen: de Raad) van 9 juli 2025 en de toelichting hierop tijdens de zitting. De Raad heeft aangegeven dat het goed gaat met verdachte. De Raad heeft op geen enkel gebied zorgen over hem. Verdachte gaat het huidige schooljaar over, sport graag in zijn vrije tijd en luistert over het algemeen goed naar volwassenen. Hij is na het delict langere tijd bedreigd, omdat hij herkend is op filmmateriaal dat op sociale media is beland. Hierdoor durfde hij ongeveer twee maanden nauwelijks naar buiten te gaan. Inmiddels gaat dit weer goed. Verdachte is sinds het plegen van het feit niet meer met politie en justitie in aanraking gekomen. Verder heeft hij bij de Raad oprecht spijt van het feit betuigt. Hij had ook graag met het slachtoffer in gesprek willen gaan. Het slachtoffer vond dat echter geen goed idee. De Raad adviseert om aan verdachte op te leggen een deels voorwaardelijke werkstraf met een proeftijd van twee jaar. Omdat er over verdachte geen zorgen zijn, vindt de Raad het hierbij opleggen van toezicht door de jeugdreclassering niet nodig.

Verder houdt de rechtbank bij de strafbepaling rekening met de proceshouding van verdachte. Verdachte heeft zich zelf gemeld bij de politie, daar gelijk openheid van zaken gegeven en de volle verantwoordelijkheid voor dit feit genomen. Hij heeft bij de politie, de Raad en ook op de zitting spijt betuigt. Dit is op de rechtbank authentiek en overtuigend overgekomen. Verdachte lijkt daarbij goed te beseffen wat hij het slachtoffer heeft aangedaan. Ook heeft hij er over nagedacht hoe hij voortaan beter in een soortgelijke situatie kan handelen.

De op te leggen straf

Bij de strafbepaling houdt de rechtbank tevens rekening met de richtlijnen van het LOVS. Volgens deze richtlijnen wordt voor het plegen van openlijk geweld in vereniging tegen personen in beginsel een taakstraf van 40 uur opgelegd. Bij strafverzwarende omstandigheden kan de strafmaat worden verhoogd. Iedere strafverzwarende omstandigheid telt daarbij in beginsel voor 40 uur taakstraf. In deze zaak wordt als strafverzwarende omstandigheid aangemerkt de kwetsbaarheid van het slachtoffer. Dit betekent dat voor dit feit in beginsel een taakstraf van 80 uur passend is.

Conclusie

Alles afwegende is de rechtbank van oordeel dat de door de officier van justitie gevorderde straf recht doet aan de ernst van het feit en de persoon van verdachte. Dit is een lagere straf dan volgens de LOVS richtlijnen voor een feit als dit passend is. De rechtbank zal tot deze lagere straf komen gelet op de positieve proceshouding van verdachte. Zij ziet gelet op de ernst van het feit geen ruimte om deze straf geheel voorwaardelijk op te leggen, zoals door de verdediging is verzocht.

7. De benadeelde partij

[slachtoffer] heeft zich als benadeelde partij in het geding gevoegd ter zake van het ten laste gelegde feit. De benadeelde partij vordert een vergoeding van € 2.094,40, te vermeerderen met de wettelijke rente en met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel. Dit bedrag bestaat uit € 1.094,40 aan materiële schade en € 1.000,00 aan immateriële schade, die de benadeelde partij als gevolg van het ten laste gelegde feit zou hebben geleden.

7.1

Standpunt officier van justitie

De officier van justitie heeft geconcludeerd tot integrale toewijzing van de vordering. Zij is van mening dat daarbij tevens de hoofdelijkheid bepaald moet worden en de schadevergoedingsmaatregel en de betaling van de wettelijk rente moeten worden opgelegd.

7.2

Standpunt verdediging

De verdediging heeft zich primair op het standpunt gesteld dat verdachte met zijn handelen geen invloed heeft gehad op het geweld tegen het slachtoffer en het letsel dat daardoor is ontstaan. Hoofdelijke aansprakelijkheid zou daardoor in strijd zijn met de in artikel 6:166 lid 2 van het Burgerlijk Wetboek genoemde redelijkheid en billijkheid. De vraag op welke manier de schade dan wel verdeeld zou moeten worden is niet eenvoudig te beantwoorden. Gelet hierop verzoekt de verdediging om de benadeelde partij niet-ontvankelijk te verklaren.

Subsidiair meent de verdediging dat de immateriële schadevergoeding moet worden gematigd conform de beslissing van de rechtbank in de zaak van de [medeverdachte] . Voor wat betreft de materiële schade verzoekt de verdediging om de benadeelde partij niet-ontvankelijk te verklaren, nu deze schadeposten onvoldoende zijn onderbouwd.

7.3

Beoordeling door de rechtbank

De rechtbank heeft hiervoor bewezen verklaard dat verdachte het ten laste gelegde heeft gepleegd. Dat betekent ook dat verdachte onrechtmatig heeft gehandeld tegenover [slachtoffer] en dat hij verplicht is de schade van [slachtoffer] te vergoeden.

Materiële schade

Namens de benadeelde partij is een bedrag van € 1.094,40 aan materiële schade gevorderd, bestaande uit € 161,00 aan persoonlijke verzorging en € 933,40 aan verlies van zelfwerkzaamheid.

Persoonlijke verzorging

Uit de overlegde stukken bij de vordering van de benadeelde partij blijkt dat [slachtoffer]

4 weken na het ten laste gelegde een radiologisch onderzoek heeft laten doen. Daarnaast blijkt uit de verklaring van [slachtoffer] en de verklaring van zijn vrouw dat [slachtoffer] gedurende 4 weken na het ten laste gelegde hulp heeft gehad van zijn vrouw bij het aan- en uitkleden en het douchen. De rechtbank is van oordeel dat gelet op het voorgaande voldoende vast is komen te staan dat [slachtoffer] gedurende de eerste 4 weken na het ten laste gelegde fysiek ongemak heeft ervaren en daarom bij het aan- en uitkleden en douchen geholpen moest worden door zijn vrouw. De rechtbank is van oordeel dat er sprake is van een causaal verband tussen het bewezenverklaarde feit en deze schade en de hoogte van het gevorderde bedrag komt de rechtbank niet onredelijk voor. De rechtbank zal daarom de vordering van € 161,00 geheel toewijzen.

Verlies van zelfwerkzaamheid

De rechtbank is van oordeel dat deze schadepost onvoldoende is onderbouwd en dat een verdere behandeling van dit deel van de vordering een onevenredige belasting van het strafgeding oplevert. De rechtbank zal de benadeelde partij niet-ontvankelijk verklaren. De vordering kan bij de burgerlijke rechter worden aangebracht.

Immateriële schade

Naar het oordeel van de rechtbank komt aan [slachtoffer] op grond van artikel 6:106 lid 1 aanhef en onder b van het Burgerlijk Wetboek een vergoeding wegens geleden immateriële schade toe. [naam] heeft voldoende onderbouwd wat de gevolgen van het handelen van verdachte voor hem zijn geweest en die gevolgen zijn door de verdediging niet betwist. Gelet op de aard en ernst van het letsel en de vaststaande gevolgen daarvan, de bedragen die in vergelijkbare gevallen zijn toegekend en gelet op het bedrag dat reeds in de zaak van [medeverdachte] is toegekend, acht de rechtbank een bedrag van € 500,00 billijk, zodat de vordering tot dit bedrag zal worden toegewezen. Deze schade staat ook in een voldoende verband met het bewezenverklaarde handelen van verdachte, zodat ook sprake is van schade die een rechtstreeks gevolg is van het bewezenverklaarde feit. De benadeelde partij zal voor het overige niet-ontvankelijk in zijn vordering worden verklaard. Dit resterende deel van de vordering kan derhalve slechts bij de burgerlijke rechter worden aangebracht.

Wettelijke rente

De rechtbank bepaalt dat het te vergoeden schadebedrag wordt vermeerderd met wettelijke rente vanaf de datum waarop het feit is gepleegd en de schade is ontstaan, zijnde

12 mei 2024.

Schadevergoedingsmaatregel

De rechtbank zal de schadevergoedingsmaatregel opleggen tot betaling van het

toegekende schadebedrag. Dit betekent dat het CJIB de inning zal verzorgen.

Kostenveroordeling

De rechtbank zal verdachte veroordelen in de kosten die de benadeelde partij tot aan deze uitspraak in verband met de vordering heeft gemaakt, tot op heden begroot op nihil, en in de kosten die de benadeelde partij ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog moet maken.

Hoofdelijkheid

De rechtbank stelt vast dat verdachte het strafbare feit samen met anderen heeft gepleegd en dat zij naar burgerlijk recht hoofdelijk aansprakelijk zijn voor de gehele schade. Daarom zal de rechtbank de vordering en de schadevergoedingsmaatregel hoofdelijk toewijzen. Dit betekent dat verdachte niet meer hoeft te betalen voor zover het bedrag door één of meer mededaders is betaald, en andersom.

8. De wettelijke voorschriften

De beslissing berust op de artikelen 36f, 77a, 77g, 77m, 77n, 77x, 77y, 77z en 141 van het Wetboek van Strafrecht, zoals deze artikelen luidden ten tijde van het bewezenverklaarde.

9. De beslissing

De rechtbank:

Bewezenverklaring

- verklaart het tenlastegelegde bewezen, zodanig als hierboven onder 4.4 is omschreven;

- spreekt verdachte vrij van wat meer of anders is ten laste gelegd;

Strafbaarheid

- verklaart dat het bewezenverklaarde het volgende strafbare feit oplevert:

openlijk in vereniging geweld plegen tegen personen ;

- verklaart verdachte strafbaar;

Strafoplegging

- veroordeelt verdachte tot
een taakstraf, bestaande uit een werkstraf, van 70 uren, subsidiair 35 dagen vervangende jeugddetentie, waarvan 35 uren, subsidiair 17 dagen vervangende jeugddetentie, voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaar ;

- bepaalt dat het voorwaardelijke deel van deze taakstraf niet ten uitvoer wordt gelegd, tenzij de rechter tenuitvoerlegging gelast:

* omdat verdachte zich voor het einde van de proeftijd schuldig maakt aan een strafbaar feit;

Benadeelde partij

- veroordeelt verdachte tot betaling aan de benadeelde partij [slachtoffer] van € 661,00, waarvan € 161,00 aan materiële schade en € 500,00 aan immateriële schade, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 12 mei 2024 tot aan de dag der voldoening.

- bepaalt dat verdachte met de mededaders hoofdelijk aansprakelijk is voor het gehele bedrag;

- verklaart de benadeelde partij in het overige gedeelte van de vordering niet-ontvankelijk en bepaalt dat de vordering voor dat gedeelte bij de burgerlijke rechter kan worden aangebracht;

- veroordeelt verdachte tevens in de kosten van de benadeelde partij tot nu toe gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken, tot nu toe begroot op nihil;

- legt aan verdachte de verplichting op aan de Staat, ten behoeve van het slachtoffer [slachtoffer] , € 661,00 te betalen, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 12 mei 2024 tot aan de dag der voldoening;

- bepaalt dat bij niet betaling 0 (nul) dagen gijzeling kan worden toegepast, met dien verstande dat toepassing van de gijzeling de betalingsverplichting niet opheft;

- bepaalt dat verdachte met de mededaders hoofdelijk aansprakelijk is voor het gehele bedrag;

- bepaalt dat bij voldoening van de schadevergoedingsmaatregel de betalingsverplichting aan de benadeelde partij vervalt en omgekeerd.

Dit vonnis is gewezen door mr. S. Tempel, voorzitter, mr. T.M. Brouwer en mr. H. Remerie, allen kinderrechters, in tegenwoordigheid van mr. S. Kroes en mr. W.T.C. Venekamp, griffiers, en is uitgesproken ter openbare zitting op 29 juli 2025.

Bijlage I

De tenlastelegging

hij op of omstreeks 12 mei 2024 te St. Willebrord, gemeente Rucphen openlijk, te weten op/aan de Pastoor Bastiaansensingel ter hoogte van [huisnummer] (processiepark) , in elk geval op of aan de openbare weg en/of op een voor het publiek toegankelijke plaats, in vereniging geweld heeft gepleegd tegen een persoon, te weten [slachtoffer] door

- meermalen, althans eenmaal in/op/tegen het gezicht en/of het hoofd en/of het lichaam te schoppen en/of

- meermalen, althans eenmaal in/op/tegen het gezicht en/of het hoofd en/of het lichaam te slaan en/of

- meermalen, althans eenmaal tegen het lichaam te duwen, terwijl dit door hem gepleegde geweld enig lichamelijk letsel, te weten aangezicht letsel en diverse kneuzingen aan hoofd, nek en rug, voor [slachtoffer] ten gevolge heeft gehad.

( art 141 lid 1 Wetboek van Strafrecht, art 141 lid 2 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht )