Uitspraak
RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT
Zittingsplaats Middelburg
Bestuursrecht
zaaknummer: BRE 23/11053 V
uitspraak van de enkelvoudige kamer van 18 augustus 2025 op het verzet van
tegen de uitspraak van de rechtbank van 11 februari 2025 in het geding tussen
opposant
en
Dienst Toeslagen (voorheen Belastingdienst/Toeslagen).
Inleiding: feiten en procesverloop
1. Opposant heeft bezwaar gemaakt tegen de (herziene) voorschotbeschikkingen huurtoeslag 2019 en 2020, de definitieve berekening zorgtoeslag 2019 en de definitieve berekening huurtoeslag en zorgtoeslag 2020 van de Dienst Toeslagen. Omdat opposant het bezwaar te laat heeft ingediend, heeft de Dienst Toeslagen zijn bezwaar niet-ontvankelijk verklaard.
1.1.
Tegen deze beslissing van de Dienst Toeslagen (de beslissing op bezwaar, het bestreden besluit) heeft opposant beroep ingesteld. Opposant is het niet eens met de vaststelling van verschillende voorschotten en definitieve berekeningen voor zorg- en huurtoeslag in 2019 en 2020 en de daarmee samenhangende terugvordering van te veel ontvangen toeslag. Daarnaast vindt opposant het onterecht dat de Dienst Toeslagen stelt dat hij geen gebruik heeft gemaakt van de mogelijkheid om zijn bezwaar toe te lichten tijdens een hoorzitting, terwijl hij hier uitdrukkelijk om had gevraagd.
1.2.
Bij uitspraak van 11 februari 2025 heeft de rechtbank het beroep van opposant niet-ontvankelijk verklaard omdat hij het beroepschrift buiten de beroepstermijn van zes weken, en dus te laat, heeft ingediend.
1.3.
Opposant heeft tegen deze uitspraak verzet ingesteld. In de verzetszaak wordt alleen de uitspraak van de rechtbank van 11 februari 2025 beoordeeld.
1.4.
De rechtbank heeft het verzet op 22 juli 2025 op zitting behandeld. Hieraan hebben deelgenomen: opposant en namens de Dienst Toeslagen [naam 1] en [naam 2] .
Beoordeling door de rechtbank
2. De rechtbank beoordeelt in deze uitspraak uitsluitend of in de uitspraak van 11 februari 2025 terecht is geoordeeld dat buiten redelijke twijfel is dat het beroep van opposant niet-ontvankelijk is. Zij doet dit aan de hand van de gronden van het verzet. Aan de inhoud van de beroepsgronden komt de rechtbank in deze zaak pas toe als het verzet gegrond is.
3. De rechtbank komt tot het oordeel dat het verzet ongegrond is. Hierna legt de rechtbank uit hoe zij tot dit oordeel komt en welke gevolgen dit oordeel heeft.
De uitspraak van 11 februari 2025
4. De rechtbank heeft in de beroepszaak uitspraak gedaan zonder zitting. Artikel 8:54 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) biedt die mogelijkheid als het eindoordeel buiten redelijke twijfel staat. De rechtbank heeft het beroep van opposant kennelijk niet-ontvankelijk geacht, omdat hij het beroepschrift niet tijdig heeft ingediend. Opposant heeft voor het te laat indienen van het beroepschrift als reden gegeven dat hij meerdere brieven per week van de Dienst Toeslagen ontving en daardoor het overzicht kwijt was. De rechtbank heeft in hetgeen opposant heeft aangevoerd geen bijzondere omstandigheden gezien, die maken dat het niet tijdig indienen van het beroepschrift hem niet of slechts in geringe mate kan worden toegerekend.
Gronden van het verzet
4.1.
Opposant voert in zijn verzetschrift aan dat hij het niet eens is met de uitspraak van de rechtbank omdat er geen zitting is gehouden. Hij is van mening dat hij tekort wordt gedaan doordat hij zijn zaak niet persoonlijk op een zitting heeft kunnen bepleiten. Ter zitting heeft opposant toegelicht dat, hoewel zijn beroep te laat is, sprake is van bijzondere omstandigheden waardoor redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat hij in verzuim is. Opposant ontving meerdere malen per week aanmaningen en brieven van de Dienst Toeslagen, zowel over 2019 en 2020 als over 2022 en 2023. Hierdoor kon opposant zijn situatie niet meer overzien.
Overwegingen
4.2.
De verzetrechter volgt opposant niet in zijn standpunt dat de rechtbank geen uitspraak kon doen zonder zitting. Zoals in rechtsoverweging 2 van deze uitspraak staat, kan de rechtbank uitspraak doen zonder een zitting te houden, als er over de uitkomst van de procedure in redelijkheid geen twijfel mogelijk is. Dat opposant zich niet gehoord voelt en van mening is dat hij tekort wordt gedaan – mede door niet op een zitting te worden gehoord – maakt niet dat de uitspraak van 11 februari 2025 niet in stand kan blijven.
4.3.
De verzetrechter is daarnaast van oordeel dat ook geen sprake is van zeer bijzondere omstandigheden waardoor een niet-ontvankelijkverklaring achterwege diende te blijven. Hoewel de rechtbank begrip heeft voor het feit dat opposant na het eindigen van het bewind veel aan zijn hoofd had en het overzicht kwijt was, maakt dat niet dat het te laat indienen van het beroepschrift verontschuldigbaar is. Naar het oordeel van de verzetrechter is het de verantwoordelijkheid van opposant om voor afloop van de beroepstermijn in elk geval een (eventueel voorlopig) beroepschrift in te dienen ter veiligstelling van die termijn.
Conclusie en gevolgen
5. In wat opposant heeft aangevoerd, ziet de rechtbank geen aanleiding om anders te oordelen dan in de uitspraak van 11 februari 2025. Het verzet is ongegrond. Dat betekent dat die uitspraak in stand blijft.
5.1.
Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.
Beslissing
De rechtbank verklaart het verzet ongegrond.
Deze uitspraak is gedaan op door mr. S.C.S. van Bree, rechter, in aanwezigheid van M. Choyoua, griffier, op 18 augustus 2025 en openbaar gemaakt door middel van geanonimiseerde publicatie op www.rechtspraak.nl.
griffier
rechter
Een afschrift van deze uitspraak is verzonden aan partijen in de bodemzaak op: