Uitspraak
200301757/1.
Datum uitspraak: 3 december 2003
AFDELING
BESTUURSRECHTSPRAAK
Uitspraak in het geding tussen:
[appellant], wonend te [woonplaats],
en
het college van gedeputeerde staten van Utrecht,
verweerder.
1. Procesverloop
Bij brief van 31 mei 2002 heeft verweerder appellant verzocht de hem in eigendom toebehorende zaken van het provinciale opslagterrein aan de [locatie]te [plaats] af te voeren.
Bij besluit van 28 januari 2003, kenmerk 2003WEM000189i, verzonden op 11 februari 2003, heeft verweerder het hiertegen gemaakte bezwaar niet-ontvankelijk verklaard.
Tegen dit besluit heeft appellant bij brief van 20 maart 2003, bij de Raad van State ingekomen op 20 maart 2003, beroep ingesteld. De gronden zijn aangevuld bij brief van 5 juni en 19 augustus 2003.
Bij brief van 29 augustus 2003 heeft verweerder een verweerschrift ingediend.
Na afloop van het vooronderzoek zijn nog stukken ontvangen van appellant. Deze zijn aan de andere partij toegezonden.
De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige.
De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 14 november 2003, waar appellant in persoon en vertegenwoordigd door mr. D.A. van Niel, advocaat te Utrecht, en verweerder, vertegenwoordigd door mr. B.G. Ronteltap, ing. E.G.P. Campagne en ing. M. Heil, ambtenaren van de provincie, zijn verschenen.
2. Overwegingen
2.1. Verweerder heeft in het bestreden besluit het door appellant ingediende bezwaarschrift niet-ontvankelijk verklaard wegens het ontbreken van een motivering. De Afdeling overweegt dat uit de stukken en het verhandelde ter zitting blijkt dat appellant reeds door middel van zijn brieven van 12, 17 en 18 juni 2002 een gemotiveerd bezwaarschrift bij verweerder heeft ingediend. Dat verweerder niet deze brieven maar een latere brief van de advocaat van appellant als bezwaarschrift heeft aangemerkt doet hier niet aan af. In zoverre kan het bezwaar van appellant derhalve niet als niet-ontvankelijk worden aangemerkt.
De Afdeling overweegt verder dat de brief van 31 mei 2002 slechts het verzoek aan appellant behelst om zijn roerende zaken die reeds geruime tijd op een provinciaal opslagterrein worden bewaard af te voeren. Een dergelijke brief valt niet aan te merken als een op rechtsgevolg gerichte publiekrechtelijke rechtshandeling in de zin van artikel 1:3 van de Algemene wet bestuursrecht.
Een beslissing strekkende tot afdoening van een bezwaarschrift als bedoeld in artikel 7:11 van de Algemene wet bestuursrecht behelst als zodanig een publiekrechtelijke rechtshandeling en is dus aan te merken als een besluit in de zin van artikel 1:3, eerste lid, van die wet. Nu er geen sprake is van een besluit heeft verweerder terecht, zij het op onjuiste gronden, het bezwaar niet-ontvankelijk verklaard. Omdat de motivering op zichzelf geen rechtsgevolg in het leven roept, ligt daarin geen grond voor vernietiging. Het beroep is derhalve ongegrond.
2.2. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.
3. Beslissing
De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State
Recht doende in naam der Koningin:
verklaart het beroep ongegrond.
Aldus vastgesteld door mr. H. Beekhuis, Lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. G.K. Klap, ambtenaar van Staat.
w.g. Beekhuis w.g. Klap
Lid van de enkelvoudige kamer ambtenaar van Staat
Uitgesproken in het openbaar op 3 december 2003
315.