ECLI:NL:RVS:2004:AQ7436

• Datum uitspraak: 25 augustus 2004
• Publicatiedatum: 4 april 2013
• Zaaknummer: 200403069/1
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: W. van den Brink; J. de Koning
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Weigering verklaring van geschiktheid voor het besturen van motorrijtuigen door CBR op basis van psychische aandoening

In deze zaak gaat het om het hoger beroep van een appellant tegen de weigering van de Stichting Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen (CBR) om een verklaring van geschiktheid voor het besturen van motorrijtuigen van de categorie B af te geven. Het CBR had op 20 november 2002 besloten om deze verklaring te weigeren, gebaseerd op een advies van een herkeurend psychiater. Deze psychiater concludeerde dat de appellant lijdt aan een paranoïde vorm van schizofrenie, waarvoor hij geen ziektebesef of -inzicht heeft en niet onder behandeling is. Dit advies was in lijn met de richtlijnen van de Regeling eisen geschiktheid 2000, die het afgeven van een verklaring in dit geval uitsluit.

De appellant maakte bezwaar tegen dit besluit, maar het CBR verklaarde dit bezwaar op 28 februari 2004 ongegrond. Hierop volgde een beroep bij de rechtbank 's-Hertogenbosch, die op 1 april 2004 de uitspraak van het CBR bevestigde. De appellant ging in hoger beroep bij de Raad van State, waarbij hij zijn gronden aanvulde met brieven op 23 april en 18 mei 2004. De zaak werd behandeld op 22 juli 2004, waar de appellant en een vertegenwoordiger van het CBR aanwezig waren.

De Raad van State oordeelde dat de rechtbank het juiste wettelijke kader en feitencomplex had gehanteerd. De conclusie dat het CBR het bezwaar van de appellant terecht ongegrond had verklaard, werd bevestigd. De Raad van State stelde vast dat zowel de herkeurende psychiater als de adviserende psychiater tot dezelfde medische conclusie waren gekomen, en dat de appellant geen tegenargumenten had aangedragen die deze conclusies konden weerleggen. Het hoger beroep werd ongegrond verklaard en de eerdere uitspraak werd bevestigd.

Uitspraak

200403069/1.

Datum uitspraak: 25 augustus 2004

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak op het hoger beroep van:

[appellant], wonend te [woonplaats],

tegen de uitspraak van de rechtbank 's-Hertogenbosch van 1 april 2004 in het geding tussen:

appellant

en

de Stichting Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen.

1.    Procesverloop

Bij besluit van 20 november 2002 heeft de Stichting Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen (hierna: het CBR) geweigerd aan appellant een verklaring van geschiktheid voor het besturen van motorrijtuigen van de categorie B af te geven.

Bij besluit van 28 februari 2004 heeft het CBR het daartegen door appellant gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Bij uitspraak van 1 april 2004, verzonden op 5 april 2004, heeft de rechtbank 's-Hertogenbosch (hierna: de rechtbank) het daartegen door appellant ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft appellant bij brief, bij de Raad van State ingekomen op 14 april 2004, hoger beroep ingesteld. De gronden zijn aangevuld bij brieven op 23 april 2004 en 18 mei 2004 ontvangen. Deze brieven zijn aangehecht.

Bij brief van 25 mei 2004  heeft het CBR van antwoord gediend.

De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 22 juli 2004, waar appellant in persoon en het CBR, vertegenwoordigd door mr. T.A.H. Nguyen, werkzaam bij het CBR, zijn verschenen.

2.    Overwegingen

2.1.    Aan de orde is het besluit tot weigering van de door appellant gevraagde Verklaring van geschiktheid als bedoeld in artikel 97, eerste lid, van het Reglement rijbewijzen. De weigering berust op de grond dat blijkens het advies van de herkeurend psychiater van 14 november 2002 is geconcludeerd dat bij appellant sprake is van een paranoïde vorm van schizofrenie, waarvoor appellant, die geen ziektebesef of –inzicht heeft, niet onder behandeling is. Om die redenen staat, aldus het CBR, het bepaalde in Hoofdstuk 8, paragraaf 8.2.1. onder “Schizofrenie en andere psychotische stoornissen” van de Regeling eisen geschiktheid 2000 aan het afgeven van de gevraagde verklaring in de weg.

2.2.    De Afdeling stelt voorop dat de rechtbank van het juiste wettelijke kader en feitencomplex is uitgegaan, waarvoor naar de aangevallen uitspraak wordt verwezen.

2.3.    De conclusie van de rechtbank dat het CBR het bezwaar van appellant terecht ongegrond heeft verklaard is juist. Van doorslaggevend belang is hierbij dat niet alleen de herkeurende psychiater maar ook de in eerste instantie adviserende psychiater tot een eensluidende medische conclusie en advies zijn gekomen en dat appellant daar geen andersluidende, medisch onderbouwde, argumenten tegenover heeft gesteld.

Hetgeen appellant in hoger beroep heeft aangevoerd werpt geen ander licht op de zaak.

2.4.    Het hoger beroep is ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd.

3.    Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

bevestigt de aangevallen uitspraak.

Aldus vastgesteld door mr. W. van den Brink, Lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. J. de Koning , ambtenaar van Staat.

w.g. Van den Brink    w.g. Zwemstra

Lid van de enkelvoudige kamer    ambtenaar van Staat

Uitgesproken in het openbaar op 25 augustus 2004

221.