ECLI:NL:RVS:2007:AZ8493

• Datum uitspraak: 14 februari 2007
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 200603039/1
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Omgevingsrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: W. van den Brink; R.P.F. Boermans
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Weigering bouwvergunning en vrijstelling voor woningverbouwing in Haarlemmermeer

In deze zaak gaat het om het hoger beroep van appellanten tegen de weigering van het college van burgemeester en wethouders van Haarlemmermeer om een bouwvergunning en vrijstelling te verlenen voor de verbouwing en uitbreiding van hun woning. Het college had op 2 augustus 2004 besloten om de gevraagde vergunning te weigeren, waarna appellanten bezwaar maakten. Dit bezwaar werd op 2 augustus 2005 ongegrond verklaard. Vervolgens hebben appellanten beroep ingesteld bij de rechtbank Haarlem, die op 16 maart 2006 de zaak ongegrond verklaarde. Appellanten hebben hiertegen hoger beroep ingesteld bij de Raad van State, waarbij zij hun gronden hebben aangevuld.

De Raad van State heeft de zaak op 16 januari 2007 behandeld. De bestaande woning heeft een getrapte vorm en het bouwplan voorziet in een uitbreiding op de tweede verdieping, waarbij de voorgevel rechtgetrokken zou worden. De maximale goothoogte op het perceel bedraagt volgens het bestemmingsplan zes meter, terwijl de appellanten betogen dat in dit geval de goothoogte gelijkgesteld moet worden aan de maximale nokhoogte van negen meter. De Raad van State oordeelt dat de rechtbank terecht heeft geoordeeld dat de goothoogte van het bouwplan meer dan zes meter bedraagt en dat de bijzondere meetvoorschriften niet van toepassing zijn. Het beroep van appellanten op eerdere uitspraken wordt verworpen, omdat de omstandigheden in die zaken anders waren.

De Raad van State bevestigt de uitspraak van de rechtbank en verklaart het hoger beroep ongegrond. Er is geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling. De uitspraak is gedaan in naam der Koningin en openbaar uitgesproken op 14 februari 2007.

Uitspraak

200603039/1.

Datum uitspraak: 14 februari 2007

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak op het hoger beroep van:

[appellanten], wonend te [woonplaats],

tegen de uitspraak in zaak no. AWB 05/4284 van de rechtbank Haarlem van 16 maart 2006 in het geding tussen:

appellanten

en

het college van burgemeester en wethouders van Haarlemmermeer.

1.    Procesverloop

Bij besluit van 2 augustus 2004 heeft het college van burgemeester en wethouders van Haarlemmermeer (hierna: het college) geweigerd aan appellanten bouwvergunning en vrijstelling te verlenen voor het verbouwen/uitbreiden van de woning aan de [locatie] te [plaats] (hierna: het perceel).

Bij besluit van 2 augustus 2005 heeft het college het daartegen door appellanten daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Bij uitspraak van 16 maart 2006, verzonden op 17 maart 2006, heeft de rechtbank Haarlem (hierna: de rechtbank) het daartegen door appellanten ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak hebben appellanten bij brief van 20 april 2006, bij de Raad van State ingekomen op 24 april 2006, hoger beroep ingesteld. De gronden van het beroep zijn aangevuld bij brief van 23 mei 2006. Deze brieven zijn aangehecht.

Bij brief van 15 augustus 2006 heeft het college van antwoord gediend.

De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 16 januari 2007, waar appellanten, in persoon, bijgestaan door mr. J.R. Zeelenberg, gemachtigde, en het college, vertegenwoordigd door mr. A. Dijk, ambtenaar van de gemeente, zijn verschenen.

2.    Overwegingen

2.1.    De bestaande woning heeft een getrapte vorm. Het bouwplan voorziet in een uitbreiding van de opbouw op de tweede verdieping. Door deze uitbreiding wordt de voorgevel recht getrokken. Het platte dakvlak van de uitbreiding ligt dan op dezelfde hoogte als dat van de opbouw.

2.2.     Ingevolge de voor deze woning geldende aanduiding op de plankaart van het ter plaatse geldende bestemmingsplan "Hoofddorp Floriande Noord" (hierna: het bestemmingsplan) bedraagt de maximale goothoogte op het perceel zes meter en de maximale nokhoogte negen meter.

2.3.    Ingevolge artikel 2 van de planvoorschriften, wordt de goothoogte van een bouwwerk gemeten van de horizontale snijlijn van elk dakvlak met elk daaronder gelegen buitenwerks verticaal gevelvlak tot aan het peil.

Ingevolge artikel 2 van de planvoorschriften, voor zover van belang, wordt de goothoogte van een bouwwerk in bijzondere gevallen (bijvoorbeeld bij gedeeltelijke platte afdekking van de woning) gemeten vanaf het boeiboord - wat de scheidslijn vormt tussen gevel en dakvlak of een daarmee gelijk te stellen constructiedeel - tot aan het peil.

2.4.    Appellanten betogen dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat het ingevolge de planvoorschriften niet is toegestaan de goothoogte te verhogen tot 8,6 meter. Appellanten voeren daartoe aan dat in dit geval sprake is van een bijzonder geval als bedoeld in artikel 2 van de planvoorschriften waardoor de goothoogte gelijk moet worden gesteld aan de nokhoogte welke maximaal 9 meter mag bedragen. Appellanten verwijzen in dit verband naar een uitspraak van de Afdeling van 25 juni 2003 in zaak no.
200206544/1 .

2.4.1.    Dit betoog faalt. Zoals de rechtbank met juistheid heeft geoordeeld bedraagt de goothoogte van het bouwplan gemeten van de horizontale snijlijn van het dakvlak met het daaronder gelegen buitenwerks verticaal gevelvlak tot aan het peil meer dan 6 meter. Anders dan appellanten betogen is, nu de goothoogte van de nieuwbouw gemeten kan worden volgens het algemene meetvoorschrift in artikel 2, het bijzondere meetvoorschrift niet van toepassing. Bovendien leidt de uitleg door appellanten van de meetvoorschriften tot een gelijkstelling van de goothoogte met de nokhoogte, hetgeen zich niet verdraagt met de aanduidingen op de plankaart. Het betoog van appellanten dat het oordeel van de rechtbank ertoe leidt dat voor de bestaande woning een bouwvergunning is verleend in strijd met de toegestane maximale goothoogte kan niet worden gevolgd, reeds omdat, naar ter zitting is komen vast te staan, die bouwvergunning met vrijstelling is verleend.

Het beroep van appellanten op de uitspraak van de Afdeling van 25 juni 2003 in zaak nr.
200206544/1 kan hen niet baten omdat er in die zaak sprake was van andere planvoorschriften.

2.5.    Het hoger beroep is ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd.

2.6.    Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3.    Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

bevestigt de aangevallen uitspraak.

Aldus vastgesteld door mr. W. van den Brink, Lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. R.P.F. Boermans, ambtenaar van Staat.

w.g. Van den Brink                            w.g. Boermans

Lid van de enkelvoudige kamer           ambtenaar van Staat

Uitgesproken in het openbaar op 14 februari 2007

429-543.