ECLI:NL:RVS:2008:BC7123

• Datum uitspraak: 19 maart 2008
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 200703152/1
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: W.C.E. Hammerstein-Schoonderwoerd; J.R. Schaafsma; H. Borstlap
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Wijziging vergunning voor verkoopstation van motorbrandstoffen en LPG door college van burgemeester en wethouders van Spijkenisse

Op 19 maart 2008 heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State uitspraak gedaan in een geschil tussen [appellante], een bedrijf gevestigd te [plaats], en het college van burgemeester en wethouders van Spijkenisse. Het geschil betreft de wijziging van een vergunning voor een verkoopstation van motorbrandstoffen en LPG, die oorspronkelijk op 19 augustus 1986 was verleend. Het college had op 13 maart 2007 besloten om de vergunning te wijzigen door de jaarlijkse doorzet van LPG binnen de inrichting te beperken tot maximaal 1.000 m3. Dit besluit werd op 29 maart 2007 ter inzage gelegd, waarna [appellante] op 3 mei 2007 beroep instelde bij de Raad van State.

Tijdens de zitting op 4 december 2007 werd [appellante] vertegenwoordigd door mr. J.H.J. Rijntjes, terwijl het college werd vertegenwoordigd door mr. M.A.E. in 't Veld en ing. J.W. Bakx. [appellante] voerde aan dat de beperking van de doorzet van LPG niet in het belang van de bescherming van het milieu was. Het college stelde daarentegen dat er geen beperking in de oorspronkelijke vergunning was opgenomen en dat de feitelijke doorzet veel lager lag dan 1.000 m3, waardoor de beperking in het belang van het milieu werd geacht.

De Afdeling oordeelde dat er geen objecten in de directe omgeving van de inrichting aanwezig waren die bescherming behoefden en dat er geen concrete ontwikkelingen waren die het college had kunnen betrekken bij zijn besluitvorming. De Afdeling concludeerde dat het college zich niet in redelijkheid op het standpunt had kunnen stellen dat de beperking van de doorzet van LPG nodig was ter bescherming van het milieu. Het bestreden besluit werd daarom vernietigd, en het college werd veroordeeld tot vergoeding van de proceskosten aan [appellante]. De uitspraak benadrukt de noodzaak voor bestuursorganen om zorgvuldig om te gaan met vergunningverlening en de belangen van betrokken partijen.

Uitspraak

200703152/1.

Datum uitspraak: 19 maart 2008

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak in het geding tussen:

[appellante], gevestigd te [plaats],

en

het college van burgemeester en wethouders van Spijkenisse,

verweerder.

1. Procesverloop

Bij besluit van 13 maart 2007 heeft het college van burgemeester en wethouders van Spijkenisse (hierna: het college) met toepassing van artikel 8.23, eerste lid, van de Wet milieubeheer de bij besluit van 19 augustus 1986 aan [appellante] krachtens de Hinderwet verleende vergunning voor een verkoopstation van motorbrandstoffen en LPG aan de [locatie] te [plaats] gewijzigd. Dit besluit is op 29 maart 2007 ter inzage gelegd.

Tegen dit besluit heeft [appellante] bij brief, bij de Raad van State ingekomen op 3 mei 2007, beroep ingesteld. De gronden van het beroep zijn aangevuld bij brief, bij de Raad van State ingekomen op 31 mei 2007.

Het college heeft een verweerschrift ingediend.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 4 december 2007, waar [appellante], vertegenwoordigd door mr. J.H.J. Rijntjes, advocaat te Rotterdam, en het college, vertegenwoordigd door mr. M.A.E. in 't Veld en ing. J.W. Bakx, werkzaam bij de DCMR Milieudienst Rijnmond, zijn verschenen.

2. Overwegingen

2.1. Bij het bestreden besluit is de jaarlijkse doorzet van LPG binnen de inrichting beperkt tot maximaal 1.000 m3.

2.2. Ingevolge artikel 8.23, eerste lid, van de Wet milieubeheer kan het bevoegd gezag beperkingen waaronder een vergunning is verleend en voorschriften die daaraan zijn verbonden, wijzigen, aanvullen of intrekken, dan wel alsnog beperkingen aanbrengen of voorschriften aan een vergunning verbinden in het belang van de bescherming van het milieu.

2.3. [appellante] voert - kort samengevat - aan dat de beperking van de doorzet van LPG binnen de inrichting tot maximaal 1.000 m3 per jaar niet in het belang van de bescherming van het milieu is.

2.3.1. Het college stelt dat in de aan [appellante] verleende vergunning geen beperking van de jaarlijkse doorzet van LPG is opgenomen, zodat binnen de inrichting een ongelimiteerde hoeveelheid LPG per jaar mag worden doorgezet. Nu de feitelijke doorzet van LPG binnen de inrichting veel lager ligt dan 1.000 m3, acht het college het in het belang van de bescherming van het milieu om de doorzet van LPG binnen de inrichting te beperken. Volgens het college wordt [appellante], gezien de feitelijke doorzet, ook niet onnodig in haar activiteiten beperkt door de doorzet van LPG vast te leggen op maximaal 1.000 m3 per jaar. Verder acht het college het vastleggen van de maximale doorzet van LPG wenselijk zodat toekomstige ruimtelijke ontwikkelingen niet worden beperkt.

2.3.2. Met het beperken van de doorzet van LPG binnen de inrichting wordt beoogd de risico's voor de omgeving als gevolg van de verkoop van LPG te beperken. Vast staat dat er geen objecten in de directe omgeving van de inrichting aanwezig zijn die daartegen bescherming behoeven en dat er geen concrete redelijkerwijs te verwachten ontwikkelingen zijn, die het college op grond van artikel 8.8, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wet milieubeheer bij zijn besluitvorming kon betrekken. Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen (uitspraak van 24 oktober 2007 in zaak nr.
200702498/1 ) kan onder deze omstandigheden niet worden geoordeeld dat het college zich in redelijkheid op het standpunt heeft kunnen stellen dat de beperking van de doorzet van LPG binnen de inrichting nodig is ter bescherming van het milieu. Het bestreden besluit is dan ook in strijd met artikel 8.23, eerste lid, van de Wet milieubeheer.

2.4. Het beroep is gegrond. Het bestreden besluit komt voor vernietiging in aanmerking.

2.5. Het college dient op na te melden wijze tot vergoeding van de proceskosten te worden veroordeeld. Daarbij is in aanmerking genomen dat deze zaak en de zaak
200703155/1 moeten worden aangemerkt als samenhangende zaken, als bedoeld in artikel 3 van het Besluit proceskosten bestuursrecht, en dat - in verband daarmee - het bedrag dat voor de kosten van door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand dient te worden vergoed, gelijkelijk over de zaken moet worden verdeeld.

3. Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

I. verklaart het beroep gegrond;

II. vernietigt het besluit van het college van burgemeester en wethouders van Spijkenisse van 13 maart 2007, kenmerk 302032;

III. veroordeelt het college tot vergoeding van bij [appellante] Automobielbedrijf B.V. in verband met de behandeling van het beroep opgekomen proceskosten tot een bedrag van € 322,00 (zegge: driehonderdtweeëntwintig euro) geheel toe te rekenen aan door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand; het dient door de gemeente Spijkenisse aan [appellante] onder vermelding van het zaaknummer te worden betaald;

IV. gelast dat de gemeente Spijkenisse aan [appellante] het door haar voor de behandeling van het beroep betaalde griffierecht ten bedrage van € 285,00 (zegge: tweehonderdvijfentachtig euro) vergoedt.

Aldus vastgesteld door mr. W.C.E. Hammerstein-Schoonderwoerd, voorzitter, en mr. J.R. Schaafsma en drs. H. Borstlap, leden, in tegenwoordigheid van mr. C. Taal, ambtenaar van Staat.

w.g. Hammerstein-Schoonderwoerd     w.g. Taal

voorzitter ambtenaar van Staat

Uitgesproken in het openbaar op 19 maart 2008

190-492.