Uitspraak
200707090/1.
Datum uitspraak: 29 april 2008.
AFDELING
BESTUURSRECHTSPRAAK
Uitspraak op het hoger beroep van:
[appellant], wonend te [woonplaats],
tegen de uitspraak in zaak nr. 06/8205 van de rechtbank 's-Gravenhage van 19 september 2007 in het geding tussen:
[appellant]
en
de minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer, thans: de minister voor Wonen, Wijken en Integratie.
1. Procesverloop
Bij besluit van 10 december 2003 heeft de minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer (hierna: de minister) de aan [appellant] toegekende huursubsidie over het subsidiejaar 1 juli 2003 tot 1 juli 2004 herzien en nader vastgesteld op € 1126,32.
Bij besluit van 5 maart 2004 heeft de minister geweigerd om de hardheidsclausule als bedoeld in artikel 26 van de Huursubsidiewet (hierna: Hsw) toe te passen.
Bij besluit van 5 oktober 2006 heeft de minister de door [appellant] tegen deze besluiten gemaakte bezwaren ongegrond verklaard.
Bij uitspraak van 19 september 2007, verzonden op 20 september 2007, heeft de rechtbank 's-Gravenhage (hierna: de rechtbank) het door [appellant] daartegen ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.
Tegen deze uitspraak heeft [appellant] bij brief, bij de Raad van State ingekomen op 5 oktober 2007, hoger beroep ingesteld.
De minister heeft een verweerschrift ingediend.
De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige.
De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 26 maart 2008, waar de minister, vertegenwoordigd door mr. R.F. Thunnissen, advocaat te Den Haag, is verschenen.
2. Overwegingen
2.1. Ingevolge artikel 3, eerste lid, van de Hsw, zoals die bepaling luidde ten tijde van belang, wordt in deze wet en de bepalingen die daarop berusten onder rekeninkomen verstaan: het gezamenlijk inkomen van de huurder en de medebewoners in het peiljaar.
Ingevolge artikel 26, eerste lid, aanhef en onder b, van de Hsw, zoals die bepaling luidde ten tijde van belang, kan de minister ambtshalve of op verzoek van de huurder, als in een bepaald geval de onverkorte toepassing van de desbetreffende bepalingen, gelet op het belang dat deze wet beoogt te beschermen, tot een onbillijkheid van overwegende aard zou leiden, bij de toepassing van de artikelen 3, derde lid, of 4, derde lid, bepaalde inkomsten of vermogensbestanddelen geheel of gedeeltelijk buiten beschouwing laten.
Ingevolge artikel 36, eerste lid, aanhef en onder a, van de Hsw, zoals die bepaling luidde ten tijde van belang, kan de minister de toekenning herzien, als huursubsidie is toegekend in afwijking van deze wet of de daarop berustende bepalingen.
2.2. De minister heeft aan het besluit van 5 oktober 2006 ten grondslag gelegd dat [appellant] ten onrechte inkomsten over het peiljaar 2002 niet heeft vermeld en dat deze inkomsten leiden tot een hoger rekeninkomen op grond waarvan de huursubsidie is herzien. Met betrekking tot het verzoek om toepassing van de hardheidsclausule heeft de minister zich op het standpunt gesteld dat, nu [appellant] deze inkomsten in 2002 heeft genoten en niet in dat jaar heeft terugbetaald, dit geen harde situatie oplevert als bedoeld in artikel 26, eerste lid, aanhef en onder b, van de Hsw.
2.3. [appellant] betoogt dat de rechtbank heeft miskend dat de minister zich ten onrechte op dit standpunt heeft gesteld. De inkomsten betreffen uitkeringen ten bedrage van € 7460,- die hij ten onrechte heeft ontvangen van het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (hierna: het UWV) krachtens de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering en de Toeslagenwet. Nu het UWV deze uitkeringen heeft teruggevorderd, kunnen zij niet tot zijn rekeninkomen over het peiljaar 2002 worden gerekend, aldus [appellant] .
2.4. Niet in geschil is dat [appellant] de betreffende uitkeringen in 2002 heeft ontvangen. [appellant] stelt dat het UWV deze uitkeringen in 2003 heeft teruggevorderd.
De minister hanteert in gevallen als hier aan de orde de vaste gedragslijn dat hij alleen toepassing geeft aan artikel 26, eerste lid, aanhef en onder b, van de Hsw, indien de in het peiljaar ten onrechte genoten inkomsten in datzelfde jaar zijn terugbetaald. Worden deze ten onrechte genoten inkomsten later terugbetaald, dan wordt in het peiljaar daadwerkelijk een hoger inkomen genoten, dat niet buiten beschouwing wordt gelaten. Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen (uitspraak van 22 januari 2003 in zaak nr.
200203994/1) is dit beleid niet kennelijk onredelijk. Nu [appellant] de betreffende inkomsten in 2002 heeft ontvangen en niet in dat jaar heeft terugbetaald, was er voor de minister geen aanleiding om de hardheidsclausule toe te passen.
200203994/1) is dit beleid niet kennelijk onredelijk. Nu [appellant] de betreffende inkomsten in 2002 heeft ontvangen en niet in dat jaar heeft terugbetaald, was er voor de minister geen aanleiding om de hardheidsclausule toe te passen.
2.5. Het hoger beroep is ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd.
2.6. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.
3. Beslissing
De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State
Recht doende in naam der Koningin:
bevestigt de aangevallen uitspraak.
Aldus vastgesteld door mr. J.E.M. Polak, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. P. Klein, ambtenaar van Staat.
w.g. Polak w.g. Klein
lid van de enkelvoudige kamer ambtenaar van Staat
Uitgesproken in het openbaar op 29 april 2008.
176-512.