ECLI:NL:RVS:2018:774

• Datum uitspraak: 7 maart 2018
• Publicatiedatum: 7 maart 2018
• Zaaknummer: 201708025/1/A2
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: H.G. Lubberdink
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Onbevoegdheid van de Raad van State in hoger beroep inzake aanvraag scholingsvoucher UWV

In deze zaak heeft [appellante] hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de rechtbank Amsterdam, die op 14 oktober 2016 het beroep tegen de afwijzing van haar aanvraag voor een scholingsvoucher door het UWV ongegrond verklaarde. De aanvraag was gedaan op basis van de Regeling subsidie scholing en plaatsing en oudere werklozen, maar het UWV had deze afgewezen omdat de scholing niet noodzakelijk werd geacht voor haar re-integratie. Het UWV verklaarde het bezwaar van [appellante] tegen deze afwijzing op 27 mei 2016 ongegrond.

De Raad van State heeft de zaak op 23 februari 2018 ter zitting behandeld, waarbij [appellante] werd bijgestaan door haar advocaat, mr. J.R. van der Horst, en het UWV werd vertegenwoordigd door mr. D. de Jong. De Raad moest zich buigen over de vraag of zij bevoegd was om van het hoger beroep kennis te nemen, gezien de relevante wetgeving en de bevoegdheidsregeling bestuursrechtspraak.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State concludeerde dat zij onbevoegd was om het hoger beroep te behandelen, omdat de Centrale Raad van Beroep (CRvB) op basis van de wetgeving bevoegd was. De Raad heeft het hogerberoepschrift doorgezonden naar de CRvB voor verdere behandeling. Tevens is besloten dat het door [appellante] betaalde griffierecht van € 250,00 terugbetaald zal worden.

Uitspraak

201708025/1/A2.

Datum uitspraak: 7 maart 2018

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak op het hoger beroep van:

[appellante], wonend te Amsterdam,

tegen de uitspraak van de rechtbank Amsterdam van 14 oktober 2016 in zaak nr. 16/3849 in het geding tussen:

[appellante]

en

de raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (hierna: het UWV) namens de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.

Procesverloop

Bij besluit van 10 maart 2016 heeft het UWV een aanvraag van [appellante] om een scholingsvoucher op grond van de Regeling subsidie scholing en plaatsing en oudere werklozen (hierna: de Regeling) afgewezen.

Bij besluit van 27 mei 2016 heeft het UWV het door [appellante] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Bij uitspraak van 14 oktober 2016 heeft de rechtbank het door [appellante] daartegen ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft [appellante] hoger beroep ingesteld.

Het UWV heeft een schriftelijke uiteenzetting gegeven.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 23 februari 2018, waar [appellante], bijgestaan door mr. J.R. van der Horst, advocaat te Groningen, en het UWV, vertegenwoordigd door mr. D. de Jong, zijn verschenen.

Overwegingen

Inleiding

1.    [appellante] heeft een scholingsvoucher aangevraagd bij het UWV voor een opleiding aan het STOA Startersadvies om haar ondernemersvaardigheden te vergroten. Haar aanvraag is afgewezen omdat de scholing volgens het UWV niet noodzakelijk is voor haar re-integratie.

Bevoegdheid

2.    Artikel 8:105, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb) luidt als volgt: "Het hoger beroep wordt ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, tenzij een andere hogerberoepsrechter bevoegd is ingevolge hoofdstuk 4 van de bij deze wet behorende Bevoegdheidsregeling bestuursrechtspraak dan wel ingevolge een ander wettelijk voorschrift."

3.    De Afdeling ziet zich gesteld voor de vraag of de Centrale Raad van Beroep (hierna: de CRvB) dan wel de Afdeling op het hoger beroep dient te beslissen.

Uit de aanhef van de Regeling en de toelichting daarop volgt dat deze enerzijds op de artikelen 3 en 5 van Kaderwet SZW-subsidies en anderzijds op artikel 32d, eerste lid, van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen (hierna: de Wet SUWI) berust. De artikelen 3 en 5 van de Kaderwet SZW-subsidies staan niet vermeld in de Bevoegdheidsregeling bestuursrechtspraak (bijlage 2 bij de Awb), hetgeen op grond van artikel 8:105 van de Awb zou betekenen dat de Afdeling bevoegd zou zijn van het onderhavige hoger beroep kennis te nemen. De Wet SUWI staat echter vermeld in artikel 9 van de Bevoegdheidsregeling bestuursrechtspraak, hetgeen zou betekenen dat de CRvB bevoegd is kennis te nemen van het onderhavige hoger beroep. Nu het bestreden besluit zich naar onderwerp en strekking niet onderscheidt van door het UWV genomen besluiten ter zake waarvan de CRvB het hoger beroep behandelt, is de Afdeling van oordeel dat zij onbevoegd is van het hoger beroep kennis te nemen. Het hogerberoepschrift zal met toepassing van artikel 6:15 van de Awb ter behandeling worden doorgezonden aan de CRvB, die de zaak met voorrang zal behandelen.

Slotsom

4.    Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

5.    Toepassing van artikel 8:114, tweede lid, van de Awb brengt met zich dat de griffier van de Raad van State aan [appellante] het door haar betaalde griffierecht voor het hoger beroep terugbetaalt.

Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:

I.    verklaart zich onbevoegd om van het hoger beroep kennis te nemen;

II.    verstaat dat de griffier van de Raad van State aan [appellante] het door hem betaalde griffierecht ten bedrage van € 250,00 (zegge: tweehonderdvijftig euro) voor de behandeling van het beroep terugbetaalt.

Aldus vastgesteld door mr. H.G. Lubberdink, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. C.C.V. Fenwick, griffier.

w.g. Lubberdink    w.g. Fenwick

lid van de enkelvoudige kamer    griffier

Uitgesproken in het openbaar op 7 maart 2018

608.