ECLI:NL:RVS:2019:2053

• Datum uitspraak: 29 mei 2019
• Publicatiedatum: 27 juni 2019
• Zaaknummer: 201601893/3/R2
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: J. Kramer
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vernietiging van vergunning voor veehouderij op basis van stikstofdepositie en Habitatrichtlijn

In deze zaak heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State op 5 juni 2019 uitspraak gedaan over de vergunningverlening aan een veehouderij in Uithuizen, verleend door het college van gedeputeerde staten van Groningen op 7 april 2016. De vergunning was verleend op basis van de Natuurbeschermingswet 1998 (Nbw 1998) en de toepasselijke regelgeving van het Programma Aanpak Stikstof (PAS). De vergunning veroorzaakte stikstofdepositie op stikstofgevoelige natuurwaarden in Natura 2000-gebieden, wat aanleiding gaf tot beroep door de Natuur en Milieufederatie Groningen en Stichting de Beer is Los.

De appellanten stelden dat de vergunning niet kon worden verleend op basis van de passende beoordeling die voor het PAS was gemaakt, omdat deze niet voldeed aan de eisen van artikel 6 van de Habitatrichtlijn. De Afdeling had eerder in een uitspraak op 29 mei 2019 geoordeeld dat de passende beoordeling die aan het PAS ten grondslag ligt, niet voldoet aan de vereisten van de Habitatrichtlijn. Dit leidde tot de conclusie dat het college de vergunning niet had mogen verlenen.

De Afdeling verklaarde het beroep gegrond en vernietigde het besluit van het college van gedeputeerde staten van Groningen. Tevens werd bepaald dat het college een nieuw ontwerpbesluit moest opstellen en ter inzage moest leggen, zonder terug te vallen op de eerdere procedure. De proceskosten werden niet vergoed, aangezien daar geen aanleiding voor was. De uitspraak benadrukt de noodzaak van zorgvuldige beoordeling van stikstofdepositie in het kader van de bescherming van Natura 2000-gebieden.

Uitspraak

201601893/3/R2.

Datum uitspraak: 5 juni 2019

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak na vereenvoudigde behandeling (artikel 8:54 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb)) in het geding tussen:

Natuur en Milieufederatie Groningen, gevestigd te Groningen, en Stichting de Beer is Los, gevestigd te Eemsmond,

appellanten,

en

het college van gedeputeerde staten van Groningen,

verweerder.

Procesverloop

Bij besluit van 7 april 2016, kenmerk 583493, heeft het college een vergunning op grond van de Natuurbeschermingswet 1998 (hierna: Nbw 1998) verleend aan de veehouderij [locatie] te Uithuizen.

Tegen dit besluit hebben NMF en de Stichting beroep ingesteld.

Overwegingen

1. Het college heeft bij het bestreden besluit vergunning verleend voor een veehouderij die stikstofdepositie veroorzaakt op stikstofgevoelige natuurwaarden in Natura 2000-gebieden. Het college heeft daarbij toepassing gegeven aan het Programma Aanpak Stikstof 2015-2021 (hierna: PAS) en de daarbij behorende regelgeving die vanaf 1 juli 2015 van kracht is. De vergunning kan volgens het college worden verleend onder verwijzing naar de passende beoordeling die voor het PAS is opgesteld. Met de toepassing en uitvoering van het PAS is volgens het college gewaarborgd dat de stikstofdepositie die de veehouderij zal veroorzaken niet zal leiden tot een aantasting van de natuurwaarden in Natura 2000-gebieden.

2. De strekking van het beroep is - kort gezegd - dat de vergunning niet kon worden verleend onder verwijzing naar de passende beoordeling die voor het PAS is gemaakt, omdat de passende beoordeling en het PAS niet voldoen aan artikel 6 van de Habitatrichtlijn.

3. De Afdeling heeft in de uitspraak van 29 mei 2019, ECLI:NL:RVS:2019:1603, geoordeeld dat de passende beoordeling die aan het PAS ten grondslag ligt niet voldoet aan de eisen die uit artikel 6 van de Habitatrichtlijn voortvloeien. Verder heeft zij geoordeeld dat Nbw-vergunningen niet kunnen worden verleend onder verwijzing naar de passende beoordeling die ten grondslag is gelegd aan het PAS.

4. Het voorgaande betekent dat het college de vergunning voor de veehouderij niet kon verlenen onder verwijzing naar de passende beoordeling die voor het PAS is gemaakt. Het bestreden besluit is genomen in strijd met de artikelen 19e en 19f van de Nbw 1998. De overige beroepsgronden behoeven thans geen bespreking.

5. Het beroep is kennelijk gegrond. Het bestreden besluit dient te worden vernietigd.

6. Zoals de Afdeling heeft overwogen in de uitspraak van 29 mei 2019, ECLI:NL:RVS:2019:1603, kan het college voor het alsnog te nemen besluit op de aanvraag niet terugvallen op de eerder gevoerde procedure. Het college dient eerst een ontwerpbesluit op te stellen en ter inzage te leggen.

7. Van proceskosten die voor vergoeding in aanmerking komen, is niet gebleken.

Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:

I. verklaart het beroep gegrond;

II. vernietigt het besluit van het college van gedeputeerde staten van Groningen van 7 april 2016, kenmerk 583493;

III. gelast dat het college van gedeputeerde staten van Groningen aan Natuur en Milieufederatie Groningen en Stichting de Beer is Los het door hen voor de behandeling van het beroep betaalde griffierecht ten bedrage van € 334,00 (zegge: driehonderdvierendertig euro) vergoedt, met dien verstande dat bij betaling van genoemd bedrag aan een van hen het bestuursorgaan aan zijn betalingsverplichting heeft voldaan.

Aldus vastgesteld door mr. J. Kramer, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. J. Verbeek, griffier.

w.g. Kramer w.g. Verbeek

lid van de enkelvoudige kamer griffier

Uitgesproken in het openbaar op 5 juni 2019