ECLI:NL:RVS:2025:1487

• Datum uitspraak: 3 april 2025
• Publicatiedatum: 3 april 2025
• Zaaknummer: 202304016/1/V1
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Vreemdelingenrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: M. den Heyer
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep inzake afwijzing machtiging tot voorlopig verblijf en toepassing Gezinsherenigingsrichtlijn

In deze zaak gaat het om een hoger beroep van de minister van Asiel en Migratie tegen een uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Amsterdam, van 30 mei 2023. De rechtbank had het beroep van de betrokkene gegrond verklaard en het besluit van de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid om een aanvraag voor een machtiging tot voorlopig verblijf (mvv) af te wijzen, vernietigd. De staatssecretaris had eerder op 7 maart 2022 de aanvraag afgewezen en op 1 december 2022 het bezwaar van de betrokkene ongegrond verklaard. De betrokkene, vertegenwoordigd door mr. T.F.W. Kouwenhoven, stelde dat de Gezinsherenigingsrichtlijn van toepassing was op haar mvv-aanvraag voor verblijf bij haar minderjarige Nederlandse zoon.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft in haar uitspraak van 3 april 2025 geoordeeld dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat de Gezinsherenigingsrichtlijn rechtstreeks en onvoorwaardelijk van toepassing is op de mvv-aanvraag. De minister heeft in de eerste grief terecht geklaagd over dit oordeel. De Afdeling concludeert dat de minister geen individuele beoordeling hoeft te maken in het kader van artikel 17 van de Gezinsherenigingsrichtlijn, omdat deze richtlijn niet van toepassing is op de mvv-aanvraag. Het hoger beroep van de minister is gegrond verklaard, en de minister moet een nieuw besluit op het bezwaar nemen, met inachtneming van de eerdere uitspraken.

De uitspraak benadrukt de noodzaak voor een zorgvuldige toepassing van de relevante richtlijnen en de verplichting van de staatssecretaris om de uitspraak van de rechtbank te respecteren, voor zover deze niet is aangevochten. De minister hoeft geen proceskosten te vergoeden.

Uitspraak

202304016/1/V1.

Datum uitspraak: 3 april 2025

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

de minister van Asiel en Migratie,

appellant,

tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Amsterdam, van 30 mei 2023 in zaak nr. NL22.26387 in het geding tussen:

[betrokkene]

en

de minister.

Procesverloop

Bij besluit van 7 maart 2022 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid een aanvraag om betrokkene een machtiging tot voorlopig verblijf (hierna: een mvv) te verlenen, afgewezen.

Bij besluit van 1 december 2022 heeft de staatssecretaris het daartegen door betrokkene gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Bij uitspraak van 30 mei 2023 heeft de rechtbank het daartegen door betrokkene ingestelde beroep gegrond verklaard, dat besluit vernietigd en bepaald dat de staatssecretaris een nieuw besluit op het gemaakte bezwaar neemt met inachtneming van de uitspraak.

Tegen deze uitspraak heeft de staatssecretaris hoger beroep ingesteld.

Betrokkene, vertegenwoordigd door mr. T.F.W. Kouwenhoven, advocaat in Amsterdam, heeft een schriftelijke uiteenzetting gegeven.

Overwegingen

1.       De minister klaagt in de eerste grief terecht over het oordeel van de rechtbank dat de Gezinsherenigingsrichtlijn rechtstreeks en onvoorwaardelijk van toepassing is op de mvv-aanvraag van betrokkene voor verblijf bij haar minderjarige Nederlandse zoon. Uit de uitspraak van de Afdeling van 11 februari 2025, ECLI:NL:RVS:2025:496, onder 3.1 tot en met 3.5, volgt dat de Gezinsherenigingsrichtlijn niet van toepassing is op een mvv-aanvraag voor verblijf bij een Nederlandse minderjarige. De grief slaagt.

2.       De minister klaagt in de tweede grief terecht over het oordeel van de rechtbank dat zij in dit geval verplicht is om een individuele beoordeling in het kader van artikel 17 van de Gezinsherenigingsrichtlijn te maken. Aangezien de Gezinsherenigingsrichtlijn niet van toepassing is, hoeft de minister ook geen individuele beoordeling in het kader van artikel 17 van deze richtlijn te maken. De grief slaagt.

3.       Het hoger beroep is gegrond. De minister komt niet op tegen de vernietiging van het besluit door de rechtbank. Zij moet daarom alsnog een nieuw besluit op het bezwaar nemen, met inachtneming van de uitspraak van de Afdeling en de uitspraak van de rechtbank, voor zover de minister deze niet heeft aangevochten. De minister hoeft geen proceskosten te vergoeden.

Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:

verklaart het hoger beroep gegrond.

Aldus vastgesteld door mr. M. den Heyer, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. E.E. Pronk, griffier.

w.g. Den Heyer

lid van de enkelvoudige kamer

w.g. Pronk

griffier

Uitgesproken in het openbaar op 3 april 2025

1028