ECLI:NL:CRVB:2005:AU8263

• Datum uitspraak: 7 december 2005
• Publicatiedatum: 4 april 2013
• Zaaknummer: 04/4443 WW
• Instantie: Centrale Raad van Beroep
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: M.A. Hoogeveen; H. Bolt; C.P.J. Goorden
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Recht op WW-uitkering bij verblijf in het buitenland

In deze zaak heeft de Centrale Raad van Beroep op 7 december 2005 uitspraak gedaan in hoger beroep over de rechtmatigheid van een besluit van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (UWV) met betrekking tot de Werkloosheidswet (WW). Appellant, die in hoger beroep ging tegen een eerdere uitspraak van de rechtbank Arnhem, stelde dat hij recht had op een WW-uitkering ondanks zijn verblijf in het buitenland. De rechtbank had eerder geoordeeld dat appellant geen recht had op een uitkering omdat hij in de betreffende perioden in Polen verbleef, en niet op vakantie was zoals hij beweerde.

De Raad heeft de feiten en omstandigheden van de zaak zorgvuldig beoordeeld. Appellant had in zijn beroepschrift aangegeven dat hij in de zomer- en kerstvakantie in Polen verbleef, maar de Raad oordeelde dat de door appellant aangevoerde feiten onvoldoende bewijs boden voor zijn claim dat dit verblijf als vakantie kon worden aangemerkt. De Raad concludeerde dat de omstandigheden die appellant had gepresenteerd, te vaag en niet eenduidig waren om zijn verblijf in Polen als vakantie te kwalificeren.

De Raad bevestigde de eerdere uitspraak van de rechtbank en oordeelde dat het UWV op goede gronden had besloten dat appellant geen recht had op een WW-uitkering voor de genoemde perioden. De Raad zag geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling. De uitspraak werd openbaar uitgesproken op 7 december 2005.

Uitspraak

04/4443 WW

U I T S P R A A K

in het geding tussen:

[appellant], wonende te [woonplaats], appellant,

en

de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen, gedaagde.

I. ONTSTAAN EN LOOP VAN HET GEDING

Appellant heeft op bij aanvullend beroepschrift aangegeven gronden hoger beroep ingesteld tegen een door de rechtbank Arnhem op 21 juni 2004 gewezen uitspraak, reg.nr. AWB 03/2898, waarnaar hierbij wordt verwezen.

Gedaagde heeft een verweerschrift ingediend.

Het geding is behandeld ter zitting van 26 oktober 2005, waar appellant in persoon is verschenen, en waar gedaagde zich heeft laten vertegenwoordigen door mr. J.A.M. Anedda, werkzaam bij het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen.

II. MOTIVERING

De Raad stelt voorop dat het in dit geding aan de orde zijnde geschil wordt beoordeeld aan de hand van de Werkloosheidswet (WW) en de daarop berustende bepalingen, zoals die luidden ten tijde als hier van belang.

Voor de feiten verwijst de Raad naar hetgeen daaromtrent door de rechtbank in de aangevallen uitspraak is weergegeven. Die feiten vormen, gelet op de inhoud van de gedingstukken, ook voor de Raad uitgangspunt bij zijn beoordeling.

Het gaat in dit geding om de vraag of gedaagde bij het op bezwaar gegeven besluit van 18 november 2003 (het bestreden besluit) op goede gronden heeft besloten dat appellant gedurende de zomer- (meestal eind juli – begin augustus 2 weken) en kerstvakantie (met oud en nieuw samen 10 dagen) in de perioden van 9 augustus 1999 tot en met 2 januari 2000, 7 augustus 2000 tot en met 22 april 2001 en 1 oktober 2001 tot en met 14 april 2002 geen recht heeft op een WW-uitkering vanwege verblijf in het buitenland anders dan wegens vakantie als bedoeld in artikel 19, eerste lid, aanhef en onder k, van de WW.

De Raad beantwoordt deze vraag, evenals de rechtbank, bevestigend en stelt zich achter de overwegingen van de aangevallen uitspraak. In de zich onder de gedingstukken bevindende gegevens ziet ook de Raad onvoldoende grondslag voor het oordeel dat appellant in voormelde perioden in Polen verbleef in verband met het genieten van vakantie. De feitelijke omstandigheden die appellant na de door hem ingevulde werkbriefjes op verzoek van gedaagde en spontaan hierover naar voren heeft gebracht, geven naar het oordeel van de Raad slechts een vaag en niet eenduidig beeld over het doel van het verblijf in Polen. De Raad ziet hierin, noch in hetgeen appellant in hoger beroep naar voren heeft gebracht aanknopingspunten om het verblijf van appellant in Polen gedurende de perioden van belang als vakantie aan te merken.

Hetgeen appellant overigens nog in hoger beroep naar voren heeft gebracht, heeft de Raad evenmin tot een ander oordeel kunnen leiden.

De aangevallen uitspraak komt derhalve voor bevestiging in aanmerking.

Voor een proceskostenveroordeling op grond van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht acht de Raad geen termen aanwezig.

III. BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep,

Recht doende:

Bevestigt de aangevallen uitspraak.

Aldus gewezen door mr. M.A. Hoogeveen als voorzitter en mr. H. Bolt en mr. C.P.J. Goorden als leden, in tegenwoordigheid van L. Karssenberg als griffier, en uitgesproken in het openbaar op 7 december 2005.

(get.) M.A. Hoogeveen.

(get.) L. Karssenberg.

RW2911