ECLI:NL:CRVB:2016:2254

Uitspraak

15/146 WMO

Datum uitspraak: 15 juni 2016

Centrale Raad van Beroep

Enkelvoudige kamer

Uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Amsterdam van

18 december 2014, 14/5781, 14/5784, 14/5740, 14/5632, 14/5628, 14/5618, 14/5449, 14/5625, 14/5452 en 14/5780 (aangevallen uitspraak)

Partijen:

[Appellant] te [woonplaats] (appellant)

het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam (college)

PROCESVERLOOP

Namens appellant heeft mr. W.G. Fischer, advocaat, hoger beroep ingesteld.

Het college heeft geen verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 4 mei 2016. De zaak is gevoegd behandeld met de zaken 15/29 WMO, 15/30 WMO, 15/31 WMO en 15/125 WMO. Namens appellant is verschenen mr. Fischer. Het college heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. E.T. ’t Jong. Na de sluiting van het onderzoek ter zitting zijn de gevoegde zaken weer gesplitst.

OVERWEGINGEN

1. De Raad gaat uit van de volgende feiten en omstandigheden.

1.1.

Appellant, geboren op 1 juli 1968, is afkomstig uit Ivoorkust. Appellant was gedurende de periode in dit geding van belang een vreemdeling als bedoeld in de Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000) die op grond van het in de artikelen 10 en 11 van de Vw 2000 opgenomen koppelingsbeginsel geen aanspraak heeft op voorzieningen, verstrekkingen en uitkeringen.

1.2.

Appellant had vanaf november 2013 opvang in de Vluchthaven voor een periode van zes maanden. Op 24 juni 2014 heeft appellant een aanvraag ingediend om continuering van deze opvang. Bij brief van 4 juli 2014 heeft het college te kennen gegeven dat de periode van zes maanden inmiddels is verstreken en dat de opvang beëindigd dient te worden. Het college heeft voorgesteld om de aanvraag van 24 juni 2014 aan te merken als een aanvraag om maatschappelijke opvang in de zin van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo).

1.3.

Appellant heeft op 10 juli 2014 bezwaar gemaakt tegen de brief van 4 juli 2014. Bij besluit van 19 augustus 2014 (bestreden besluit) heeft het college het bezwaar van appellant kennelijk niet-ontvankelijk verklaard op de grond dat de brief van 4 juli 2014 niet is aan te merken als een besluit in de zin van artikel 1:3, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb).

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep van appellant tegen het bestreden besluit gegrond verklaard, het bestreden besluit vernietigd en bepaald dat de rechtsgevolgen van het vernietigde besluit in stand worden gelaten. De rechtbank heeft voorts het verzoek om schadevergoeding afgewezen en bepalingen omtrent de proceskosten en het griffierecht gegeven. Daartoe heeft de rechtbank overwogen dat het college in het bestreden besluit geen oordeel heeft gegeven over de beroepsgrond van appellant dat de brief van 4 juli 2014 een besluit tot beëindiging van de opvang in de Vluchthaven betrof. Om die reden moet het bestreden besluit worden vernietigd. Verder heeft de rechtbank overwogen dat de mededeling in de brief van 4 juli 2014 dat de opvang dient te worden beëindigd een herhaling is van een eerder genomen besluit tot beëindiging van de opvang in de Vluchthaven per
31 mei 2014. De brief is in zoverre niet op rechtsgevolg gericht en is geen besluit in de zin van artikel 1:3, eerste lid, van de Awb. Ook kan de brief niet worden opgevat als een weigering van toekomstige opvang. Het college heeft de aanvraag immers in behandeling genomen als een aanvraag om maatschappelijke ondersteuning en daarop afzonderlijk beslist. De rechtsgevolgen van het vernietigde besluit kunnen daarom in stand worden gelaten.

3. Appellant heeft in hoger beroep aangevoerd dat de brief van 4 juli 2014 wel is aan te merken als een besluit in de zin van artikel 1:3, eerste lid, van de Awb, omdat daarbij de maatschappelijke opvang van appellant is beëindigd. Appellant moet de beëindiging van de opvang kunnen aanvechten.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

4.1.

Appellant komt uitsluitend in hoger beroep tegen de aangevallen uitspraak voor zover daarbij de rechtsgevolgen van het bestreden besluit in stand zijn gelaten.

4.2.

De Raad verenigt zich met het oordeel van de rechtbank dat de brief van 4 juli 2014 geen besluit is in de zin van artikel 1:3, eerste lid, van de Awb. In de uitspraak van 5 november 2014, ECLI:NL:CRVB:2014:4475, is geoordeeld dat het verstrekken van een toegangspas voor opvang in de Vluchthaven is aan te merken als een besluit tot het toelaten tot maatschappelijke opvang in de zin van de Wmo. In het geval van appellant was bij aanvang van de opvang in de Vluchthaven al bepaald dat deze zou eindigen op 31 mei 2014. Ter zitting is gebleken dat het appellant, dan wel zijn gemachtigde, bekend was dat hij bezwaar kon maken tegen deze einddatum. Omdat bij aanvang van de opvang de einddatum daarvan al vast stond, bevat de brief van 4 juli 2014 slechts een mededeling van informatieve aard en is deze niet gericht op een zelfstandig rechtsgevolg. De brief is daarom geen besluit tot beëindiging van de opvang van appellant. Verder bevat de brief het voorstel om het verzoek om continuering van de opvang in de Vluchthaven aan te merken als een aanvraag om maatschappelijke opvang in de zin van de Wmo en de aankondiging van een daarover te nemen besluit. Dit voorstel en deze aankondiging zijn evenmin op zelfstandig rechtsgevolg gericht. Wel blijkt hieruit eens te meer dat het college nog geen besluit had genomen op het verzoek om continuering van de opvang. De brief van 4 juli 2014 is daarom ook niet aan te merken als een besluit waarbij het verzoek om continuering van de opvang wordt afgewezen.

4.3.

Uit 4.2 volgt dat het hoger beroep niet slaagt. De aangevallen uitspraak moet worden bevestigd voor zover aangevochten.

5. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de aangevallen uitspraak voor zover aangevochten.

Deze uitspraak is gedaan door M.F. Wagner, in tegenwoordigheid van M.S.E.S. Umans als griffier. De beslissing is uitgesproken in het openbaar op 15 juni 2016.

(getekend) M.F. Wagner

(getekend) M.S.E.S. Umans