ECLI:NL:CRVB:2016:3115

• Datum uitspraak: 19 augustus 2016
• Publicatiedatum: 19 augustus 2016
• Zaaknummer: 13/6599 WIA
• Instantie: Centrale Raad van Beroep
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: J.P.M. Zeijen
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep WIA-uitkering en medische beoordeling door Uwv

Op 19 augustus 2016 heeft de Centrale Raad van Beroep uitspraak gedaan in de zaak met nummer 13/6599 WIA. Deze uitspraak volgde op een hoger beroep tegen een eerdere uitspraak van de rechtbank Overijssel van 18 oktober 2013. In deze zaak ging het om de WIA-uitkering van appellant, die door het Uwv was beëindigd. De Raad had eerder, op 23 december 2015, een tussenuitspraak gedaan (ECLI:NL:CRVB:2015:4780) waarin werd vastgesteld dat het besluit van het Uwv van 14 mei 2013 onvoldoende was gemotiveerd, met name ten aanzien van de psychische klachten van appellant. Het Uwv kreeg de opdracht om dit gebrek te herstellen door de Functionele Mogelijkhedenlijst (FML) aan te passen op basis van de bevindingen van psychiater dr. L. Timmerman.

In de uitvoering van deze opdracht heeft het Uwv een rapport van de verzekeringsarts ingezonden, waarin werd geconcludeerd dat appellant beperkt was in het omgaan met emotionele problemen en conflicten. De arbeidsdeskundige heeft vervolgens vastgesteld dat appellant, uitgaande van de aangepaste FML, in staat was om bepaalde voorbeeldfuncties te vervullen. De mate van arbeidsongeschiktheid werd vastgesteld op 8,2%.

De Centrale Raad van Beroep oordeelde dat het Uwv met de ingezonden rapporten voldeed aan de eerder gegeven opdracht en dat het besluit van het Uwv nu voldoende gemotiveerd was. De Raad vernietigde de eerdere uitspraak van de rechtbank en verklaarde het beroep gegrond, maar bepaalde dat de rechtsgevolgen van het vernietigde besluit geheel in stand blijven. Tevens werd het Uwv veroordeeld in de kosten van appellant, die in totaal €3.218,10 bedroegen, inclusief griffierecht en kosten van rechtsbijstand.

Uitspraak

13/6599 WIA

Datum uitspraak: 19 augustus 2016

Centrale Raad van Beroep

Meervoudige kamer

Uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Overijssel van
18 oktober 2013, 13/1357 (aangevallen uitspraak)

Partijen:

[appellant] te [woonplaats] (appellant)

de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv)

PROCESVERLOOP

De Raad heeft op 23 december 2015 een tussenuitspraak gedaan, ECLI:NL:CRVB:2015:4780.

Ter uitvoering van de tussenuitspraak heeft het Uwv nadere stukken ingezonden, waaronder rapporten van een verzekeringsarts bezwaar en beroep en van een arbeidsdeskundige bezwaar en beroep.

Appellant is in de gelegenheid gesteld zijn zienswijze naar voren te brengen. Hij heeft de gestelde termijn ongebruikt laten verstrijken.

De meervoudige kamer heeft de zaak verwezen naar de enkelvoudige kamer.

Vervolgens is met toepassing van artikel 8:57, tweede lid, aanhef en onder d, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb), in verbinding met artikel 8:108, eerste lid, van de Awb, afgezien van een nader onderzoek ter zitting, waarna het onderzoek is gesloten.

OVERWEGINGEN

1. Voor de van belang zijnde feiten wordt verwezen naar de tussenuitspraak.

2. In de tussenuitspraak is overwogen dat het besluit van 14 mei 2013 (bestreden besluit) onvoldoende is gemotiveerd. Het bestreden besluit ontbeert een deugdelijke medische grondslag ten aanzien van de psychische klachten van appellant. Het Uwv is opdracht gegeven dit gebrek te herstellen. Daartoe dient het Uwv de per 3 januari 2013 geldende Functionele Mogelijkhedenlijst (FML) in overeenstemming te brengen met de bevindingen en de conclusies van psychiater dr. L. Timmerman en op basis van de aangepaste FML een arbeidskundig onderzoek te laten plaatsvinden.

3. Ter uitvoering van de tussenuitspraak heeft het Uwv een rapport van de verzekeringsarts bezwaar en beroep van 13 januari 2016 ingezonden. Deze verzekeringsarts heeft de conclusies van psychiater Timmerman gevolgd en heeft appellant beperkt geacht in emotionele problemen van anderen hanteren, eigen gevoelens uiten en in omgaan met conflicten. Deze beperkingen zijn vastgelegd in een FML van 13 januari 2016. Uitgaande van deze FML heeft de arbeidsdeskundige bezwaar en beroep in een rapport van 18 januari 2016 geconcludeerd dat appellant in staat is voorbeeldfuncties te vervullen. De mate van arbeidsongeschiktheid van appellant is vastgesteld op 8,2%. Hiermee is naar de mening van het Uwv het in de genoemde tussenuitspraak door de Raad geconstateerde gebrek in het bestreden besluit hersteld en is dit besluit voldoende gemotiveerd.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

4.1.

Geoordeeld wordt dat het Uwv met de onder 3 vermelde rapporten van de verzekeringsarts bezwaar en beroep en de arbeidsdeskundige bezwaar en beroep heeft voldaan aan de in de tussenuitspraak gegeven opdracht.

4.2.

Het Uwv heeft de per 3 januari 2013 geldende FML in overeenstemming gebracht met de bevindingen en de conclusies van psychiater Timmerman. Vervolgens heeft de arbeidsdeskundige bezwaar en beroep in zijn rapport van 18 januari 2016 inzichtelijk en overtuigend gemotiveerd dat, uitgaande van de FML van 13 januari 2016, appellant op de datum in geding, 3 januari 2013, medisch gezien geschikt is geweest voor de functies productiemedewerker industrie, snackbereider en machinaal metaalbewerker en dat zijn mate van arbeidsongeschiktheid minder dan 35% bedraagt.

4.3.

Het Uwv heeft zijn standpunt dat appellant met ingang van 3 januari 2013 geen recht meer heeft op een WIA-uitkering alsnog toereikend gemotiveerd.

5. Uit wat in de tussenuitspraak van 23 december 2015 en in deze uitspraak is overwogen, volgt dat het bestreden besluit en de aangevallen uitspraak, waarbij dit besluit in stand is gelaten, moeten worden vernietigd. In wat is overwogen onder 4.1 tot en met 4.3 wordt aanleiding gezien om te bepalen dat de rechtsgevolgen van het vernietigde besluit met toepassing van artikel 8:72, derde lid, van de Awb geheel in stand kunnen blijven.

6. Er is aanleiding het Uwv te veroordelen in de kosten van appellant. De kosten van rechtsbijstand worden begroot op € 496,- in bezwaar, op € 992,- in beroep en op € 992,- in hoger beroep. De kosten verbonden aan het rapport van psychiater Timmerman worden begroot op € 738,10. De door het Uwv te vergoeden kosten zijn € 3.218,10 in totaal.

BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep

• vernietigt de aangevallen uitspraak;
• verklaart het beroep gegrond en vernietigt het besluit van 14 mei 2013;
• bepaalt dat de rechtsgevolgen van het vernietigde besluit geheel in stand blijven;
• veroordeelt het Uwv in de kosten van appellant tot een bedrag van

€3.218,10;

- bepaalt dat het Uwv aan appellant het door hem in beroep en in hoger beroep betaalde griffierecht van €162,- vergoedt.

Deze uitspraak is gedaan door J.P.M. Zeijen, in tegenwoordigheid van R.L. Rijnen als griffier. De beslissing is uitgesproken in het openbaar op 19 augustus 2016.

(getekend) J.P.M. Zeijen

(getekend) R.L. Rijnen

SS