ECLI:NL:CRVB:2016:4017

• Datum uitspraak: 11 oktober 2016
• Publicatiedatum: 24 oktober 2016
• Zaaknummer: 15/7790 WWB
• Instantie: Centrale Raad van Beroep
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: P.W. van Straalen
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Terugvordering van bijstandsuitkering wegens vermogen en de beoordeling van dringende redenen

In deze zaak heeft appellante hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de rechtbank Noord-Nederland, die haar beroep ongegrond verklaarde. Appellante ontving sinds 9 september 2004 bijstand op grond van de Wet werk en bijstand. Na het overlijden van haar vader op 4 oktober 2013 en de daaropvolgende uitkering van de erfenis, heeft het college van burgemeester en wethouders van Leeuwarden besloten om de bijstand met ingang van 5 oktober 2013 in te trekken. Tevens heeft het college de kosten van bijstand over de periode van 5 oktober 2013 tot en met 31 augustus 2014 teruggevorderd, omdat het eigen vermogen van appellante het vrij te laten vermogen overstijgt.

Appellante heeft in hoger beroep dezelfde gronden aangevoerd als in de eerdere procedure. Ze stelde dat ze door een medische fout van haar tandarts in een uitzonderlijke situatie verkeert en dat het college op basis van deze situatie van terugvordering had moeten afzien. De Centrale Raad van Beroep heeft echter geoordeeld dat er geen dringende redenen zijn om van terugvordering af te zien. Dringende redenen kunnen slechts bestaan in onaanvaardbare sociale en/of financiële gevolgen van een terugvordering, en deze moeten in incidentele gevallen worden beoordeeld. De Raad concludeert dat de problematiek van appellante niet het gevolg is van de terugvordering zelf.

De Raad bevestigt de uitspraak van de rechtbank en wijst de vordering van appellante af. Er is geen aanleiding voor een veroordeling in de proceskosten, en de uitspraak is openbaar gedaan op 11 oktober 2016.

Uitspraak

15/7790 WWB

Datum uitspraak: 11 oktober 2016

Centrale Raad van Beroep

Enkelvoudige kamer

Uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Noord-Nederland van 15 oktober 2015, 15/1207 (aangevallen uitspraak)

Partijen:

[Appellante] te [woonplaats] (appellante)

het college van burgemeester en wethouders van Leeuwarden (college)

PROCESVERLOOP

Appellante heeft hoger beroep ingesteld.

Het college heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 30 augustus 2016. Appellante is verschenen. Het college heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. A.J. Krol.

OVERWEGINGEN

1. De Raad gaat uit van de volgende in dit geding van belang zijnde feiten en omstandigheden.

1.1.

Appellante ontving sinds 9 september 2004 bijstand op grond van de Wet werk en bijstand naar de norm voor een alleenstaande. De vader van appellante is op 4 oktober 2013 overleden en kort daarna is de erfenis uitgekeerd.

1.2.

Bij afzonderlijke besluiten van 9 oktober 2014, na bezwaar gehandhaafd bij besluit van 16 februari 2015 (bestreden besluit), heeft het college de bijstand met ingang van 5 oktober 2013 ingetrokken en over de periode van 5 oktober 2013 tot en met 31 augustus 2014 de kosten van bijstand tot een bedrag van € 15.549,95 van appellante teruggevorderd. Hieraan heeft het college ten grondslag gelegd dat het eigen vermogen van appellante, door de erfenis die zij heeft ontvangen, het vrij te laten vermogen overstijgt met als gevolg dat appellante geen recht op bijstand heeft.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep ongegrond verklaard.

3. Appellante heeft in hoger beroep dezelfde gronden aangevoerd als zij in beroep heeft aangevoerd. Zij heeft, samengevat, aangevoerd dat zij als gevolg van een medische fout van haar tandarts in een zeer uitzonderlijke situatie verkeert. Het college had op grond van haar uitzonderlijke situatie van terugvordering moeten afzien.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

4.1.

Het hoger beroep beperkt zich tot de terugvordering van de kosten van bijstand over de periode van 5 oktober 2013 tot en met 31 augustus 2014.

4.2.

De rechtbank heeft terecht overwogen dat in wat appellante heeft aangevoerd geen dringende redenen zijn gelegen om van terugvordering af te zien. Dringende redenen om van terugvordering af te zien kunnen slechts zijn gelegen in onaanvaardbare sociale en/of financiële gevolgen van een terugvordering voor een betrokkene. Het moet dan gaan om incidentele gevallen, waarin iets bijzonders en uitzonderlijks aan de hand is en waarin een individuele afweging van alle relevante omstandigheden plaatsvindt. De problematiek van appellante is niet het gevolg van de in geding zijnde terugvordering.

4.3.

Uit 4.1 en 4.2 volgt dat het hoger beroep niet slaagt. De aangevallen uitspraak zal daarom worden bevestigd.

5. Voor een veroordeling in de proceskosten bestaat geen aanleiding.

BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de aangevallen uitspraak.

Deze uitspraak is gedaan door P.W. van Straalen, in tegenwoordigheid van C.A.W. Zijlstra als griffier. De beslissing is uitgesproken in het openbaar op 11 oktober 2016.

(getekend) P.W. van Straalen

De griffier is verhinderd te ondertekenen.

HD