ECLI:NL:CRVB:2018:2087

• Datum uitspraak: 10 juli 2018
• Publicatiedatum: 10 juli 2018
• Zaaknummer: 16/6412 PW
• Instantie: Centrale Raad van Beroep
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: P.W. van Straalen
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Afwijzing verzoek om schadevergoeding na intrekking bijstandsbesluit

In deze zaak heeft de Centrale Raad van Beroep op 10 juli 2018 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een eerdere uitspraak van de rechtbank Noord-Nederland. De appellant, die bijstand ontving op grond van de Wet werk en bijstand, had zijn bijstand ingetrokken gekregen door het college van burgemeester en wethouders van Groningen. Na intrekking van de bijstand heeft de appellant schadevergoeding gevraagd voor de geleden schade als gevolg van de onrechtmatige besluiten van het college. Het college had in eerste instantie de bijstand met terugwerkende kracht ingetrokken en een boete opgelegd, maar trok deze besluiten later in. De appellant stelde dat hij door de intrekking van de bijstand in financiële problemen was gekomen, wat leidde tot achterstanden in zijn belastingbetalingen en andere financiële verplichtingen.

De Centrale Raad van Beroep oordeelde dat de gevorderde schadevergoeding voortkwam uit de vertraging in de nabetaling van een geldsom. De Raad bevestigde dat het college wettelijke rente verschuldigd was, maar dat met de vergoeding van deze rente alle schade als gevolg van de vertraging als voldaan werd beschouwd. De Raad oordeelde dat de appellant niet kon stellen dat hij meer schade had geleden dan de wettelijke rente, en dat het college zich terecht had beroepen op artikel 6:119 van het Burgerlijk Wetboek. De uitspraak van de rechtbank werd bevestigd, en er werd geen aanleiding gezien voor een veroordeling in de proceskosten.

Uitspraak

16. 6412 PW

Datum uitspraak: 10 juli 2018

Centrale Raad van Beroep

Enkelvoudige kamer

Uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Noord-Nederland van 8 september 2016, 15/4706 (aangevallen uitspraak)

Partijen:

[appellant] te [woonplaats] (appellant)

het college van burgemeester en wethouders van Groningen (college)

PROCESVERLOOP

Namens appellant heeft mr. F.M. Meis, advocaat, hoger beroep ingesteld.

Het college heeft een verweerschrift en een nader stuk ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 29 mei 2018. Appellant is verschenen, bijgestaan door mr. Meis
. Het college heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. F.H. Grommers
.

OVERWEGINGEN

1. De Raad gaat uit van de volgende in dit geding van belang zijnde feiten en omstandigheden.

1.1.

Appellant ontving bijstand op grond van de Wet werk en bijstand. Bij besluiten van 1 december 2014 heeft het college de bijstand van appellant met ingang van 1 september 2014 ingetrokken en de kosten van bijstand over de maand september 2014 tot een bedrag van € 179,40 van appellant teruggevorderd. Bij besluit van eveneens 1 december 2014 heeft het college aan appellant een boete opgelegd van € 180,-.

1.2.

Op 9 januari 2015 heeft het college appellant meegedeeld de besluiten van

1 december 2014 in te trekken en de bijstand zo spoedig mogelijk te herstellen.

1.3.

Bij e-mailbericht van 22 juli 2015 heeft appellant het college verzocht om als gevolg van de onrechtmatige besluiten van 1 december 2014 de door hem geleden schade te vergoeden en nabetalingen te verrichten tot een bedrag van € 991,50. Appellant heeft hieraan ten grondslag gelegd dat hij in de periode van september 2014 tot begin januari 2015 geen bijstand heeft ontvangen, waardoor er achterstanden zijn ontstaan in het betalen van de aanslag inkomstenbelasting en de verzekering van zijn brommer. Ook heeft hij een naheffingsaanslag motorrijtuigenbelasting ontvangen en kon hij als gevolg van het niet ontvangen van bijstand geen betalingen verrichten aan de Groningse Kredietbank (GKB), als gevolg waarvan zijn budgetbeheer bij de GKB is beëindigd
.

1.4.

Bij besluit van 10 augustus 2015 heeft het college ‒ voor zover hier van belang ‒ aan appellant een bedrag van € 8,62 aan schadevergoeding in de vorm van wettelijke rente toegekend. Voor het overige heeft het college het verzoek van appellant om een schadevergoeding afgewezen.

1.5.

Bij brief van 26 november 2015 heeft appellant bij de rechtbank Noord-Nederland een verzoek als bedoeld in artikel 8:88 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) ingediend om het college te veroordelen tot vergoeding van schade
.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het verzoek om schadevergoeding afgewezen.

3. In hoger beroep heeft appellant zich op de hierna te bespreken gronden tegen de aangevallen uitspraak gekeerd.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

4.1.

Niet in geschil is dat de gevorderde schadevergoeding bestaat uit schade die is ontstaan als gevolg van de vertraging in de nabetaling van een geldsom. Het geschil in hoger beroep is beperkt tot de beantwoording van de vraag of het college voor de hoogte van de schadevergoeding aansluiting kon zoeken bij artikel 6:119 van het Burgerlijk Wetboek (BW) en de hoogte van de schade op die manier beperken tot de wettelijke rente. Volgens appellant vindt die bepaling geen toepassing nu het hier gaat om onrechtmatige besluiten.

4.2.

Deze grond slaagt niet. Het college is teruggekomen van de besluiten van

1 december 2014, wat ertoe heeft geleid dat nabetalingen moesten plaatsvinden. Ingevolge artikel 4:102 van de Awb is het college in zo'n geval wettelijke rente verschuldigd. Uit

artikel 4:98 van de Awb vloeit voort dat dit de wettelijke rente overeenkomstig artikel 6:119 van het BW is. Met de vergoeding van de wettelijke rente wordt geacht alle schade, ontstaan door vertraging in de voldoening van een geldsom, te zijn voldaan. De strekking van deze bepaling brengt mee dat de daarin aangewezen gefixeerde hoogte van de schade niet opzij kan worden gezet op de grond dat de rechthebbende meer schade heeft geleden dan overeenkomt met de wettelijke rente.

4.3.

Uit 4.1 en 4.2 volgt dat het hoger beroep niet slaagt. De aangevallen uitspraak zal daarom worden bevestigd.

5. Voor een veroordeling in de proceskosten bestaat geen aanleiding

BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de aangevallen uitspraak.

Deze uitspraak is gedaan door P.W. van Straalen, in tegenwoordigheid van F. Demiroǧlu als griffier. De beslissing is uitgesproken in het openbaar op 10 juli 2018.

(getekend) P.W. van Straalen

(getekend) F. Demiroǧlu

IJ