ECLI:NL:CRVB:2023:1167

• Datum uitspraak: 30 mei 2023
• Publicatiedatum: 22 juni 2023
• Zaaknummer: 21 / 4295 PW-PV
• Instantie: Centrale Raad van Beroep
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: E.C.E. Marechal
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Toekenning van bijstand en afwijzing bijzondere bijstand voor kosten naturalisatie

In deze zaak heeft de Centrale Raad van Beroep op 30 mei 2023 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een eerdere beslissing van de rechtbank Zeeland-West-Brabant. De zaak betreft de toekenning van algemene bijstand aan appellante, die verzocht om bijstand met ingang van 1 februari 2020. De Raad oordeelt dat het college van burgemeester en wethouders van Breda de bijstand terecht heeft toegekend met ingang van 1 maart 2020. Appellante stelde dat zij de studiefinanciering over februari 2020 ten onrechte had ontvangen en dat dit haar recht op bijstand beïnvloedde. De Raad concludeert echter dat de studiefinanciering als een voorliggende voorziening wordt beschouwd, waardoor appellante in die periode over voldoende middelen beschikte om in haar noodzakelijke bestaanskosten te voorzien.

Daarnaast heeft de Raad zich gebogen over de afwijzing van de aanvraag van appellante voor bijzondere bijstand voor de kosten van naturalisatie. De Raad oordeelt dat de kosten al waren voldaan vóór de aanvraag en dat er geen bijzondere omstandigheden zijn die rechtvaardigen dat van het uitgangspunt moet worden afgeweken. De moeilijke thuissituatie en taalbarrière van appellante worden niet als bijzondere omstandigheden erkend. Het hoger beroep van appellante wordt afgewezen, en de aangevallen uitspraak wordt bevestigd. Appellante krijgt geen proceskostenvergoeding en het betaalde griffierecht wordt niet teruggegeven.

Uitspraak

21/4295 PW-PV en 21/4296 PW-PV

Centrale Raad van Beroep

Enkelvoudige kamer

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Zeeland-West-Brabant van 4 november 2021, 20/8595 en 21/472 (aangevallen uitspraak)

Partijen:

[Appellante] te [woonplaats] (appellante)

het college van burgemeester en wethouders van Breda (college)

Datum uitspraak: 30 mei 2023

Zitting heeft: mr. E.C.E. Marechal

Griffier: S.C. Scholten

De Raad heeft de zaak behandeld op een zitting van 30 mei 2023. Voor appellante is verschenen mr. P.F.M. Gulickx. Het college heeft zich laten vertegenwoordigen door R. van Heugten en C.L. Verbunt.

BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de aangevallen uitspraak.

Deze beslissing is uitgesproken in het openbaar. Zij is gebaseerd op de volgende overwegingen.

Ingangsdatum algemene bijstand

Het gaat in deze zaak om de vraag of het college terecht de aangevraagde bijstand met ingang van 1 maart 2020 aan appellante heeft toegekend. De Raad is van oordeel dat, dat het geval is. Anders dan appellante betoogt, is er geen grondslag voor eerdere toekenning van de bijstand.

De beroepsgrond van appellante dat aan haar bijstand per 1 februari 2020 moet worden toegekend, omdat achteraf is gebleken ze de over februari 2020 door haar ontvangen studiefinanciering ten onrechte heeft ontvangen en moet terugbetalen, slaagt niet. Studiefinanciering is op grond van de Wet studiefinanciering 2000 aan te merken als een voorliggende voorziening die, gezien haar aard en doel, wordt geacht voor de betrokkene toereikend en passend te zijn. De omstandigheid dat achteraf is gebleken dat appellante de studiefinanciering over de maand februari 2020 ten onrechte heeft ontvangen en moet terugbetalen, doet niet af aan het feit dat appellante gedurende deze periode studiefinanciering heeft ontvangen en daardoor feitelijk over middelen beschikte om in de noodzakelijke bestaanskosten te voorzien. Dit is vaste jurisprudentie. Zie bijvoorbeeld de uitspraak van 21 maart 2017, ECLI:NL:CRVB:2017:1253.

Afwijzing bijzondere bijstand

Het gaat in deze zaak om de vraag of het college de aanvraag van appellante voor bijzondere bijstand voor de kosten van naturalisatie terecht heeft afgewezen. De Raad is van oordeel dat, dat het geval is.

Vaststaat dat die kosten al zijn voldaan op 26 juni 2020. De kosten zijn namelijk op die dag van de rekening van appellante afgeschreven. Dat betekent dat de kosten waarop de aanvraag ziet al voorafgaand aan de aanvraag van 7 juli 2020 waren gemaakt en voldaan. Uit artikel 35, eerste lid, gelezen in samenhang met artikel 11, eerste lid, van de Participatiewet, vloeit voort dat in beginsel geen plaats is voor verlening van bijzondere bijstand voor kosten waarin ten tijde van de aanvraag al is voorzien. Van dit uitgangspunt kan worden afgeweken indien bijzondere omstandigheden dit rechtvaardigen. In dit geval is niet gebleken dat hiervan sprake is. De moeilijke thuissituatie en de taalbarrière van appellante kunnen niet worden aangemerkt als bijzondere omstandigheden waardoor van het uitgangspunt moet worden afgeweken.

Het hoger beroep slaagt dus niet. De aangevallen uitspraak wordt daarom bevestigd.

Appellante krijgt daarom geen vergoeding van proceskosten en krijgt ook het betaalde griffierecht niet terug.

Waarvan proces-verbaal.

De griffier Het lid van de enkelvoudige kamer

(getekend) S.C. Scholten (getekend) E.C.E. Marechal