ECLI:NL:GHAMS:2017:4284

• Datum uitspraak: 13 oktober 2017
• Publicatiedatum: 23 oktober 2017
• Zaaknummer: 23-004940-15
• Instantie: Gerechtshof Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: C.M. Degenaar; N.A. Schimmel; H.M.J. Quaedvlieg
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vernietiging en vrijspraak voor opzettelijk aanwezig hebben van cocaïne met veroordeling voor overtreding

In deze zaak heeft het gerechtshof Amsterdam op 13 oktober 2017 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen het vonnis van de rechtbank Amsterdam van 7 december 2015. De verdachte, geboren in 1973, was aangeklaagd voor het opzettelijk aanwezig hebben van cocaïne op of omstreeks 12 juni 2015 in Amsterdam en/of Amstelveen. Het hof heeft het vonnis van de rechtbank vernietigd, omdat het tot een andere beslissing kwam dan de rechtbank. Het hof oordeelde dat er onvoldoende wettig bewijs was voor de opzettelijke aanwezigheid van cocaïne, en sprak de verdachte vrij van dit onderdeel van de tenlastelegging. Echter, het hof achtte het impliciet ten laste gelegde (niet-opzettelijk) aanwezig hebben van cocaïne wel wettig en overtuigend bewezen. De verdachte werd veroordeeld voor het aanwezig hebben van een hoeveelheid cocaïne, maar niet voor de opzettelijke handeling. De rechtbank had de verdachte in eerste aanleg veroordeeld tot een gevangenisstraf van 9 maanden, maar het hof legde een lagere straf op, rekening houdend met de omstandigheden van de zaak en de persoon van de verdachte. Het hof heeft de op te leggen straf gegrond op de artikelen 2 en 10 van de Opiumwet en artikel 63 van het Wetboek van Strafrecht. De verdachte werd uiteindelijk veroordeeld tot 21 dagen hechtenis, met een deel van de hechtenis dat niet ten uitvoer zal worden gelegd, afhankelijk van het gedrag van de verdachte tijdens de proeftijd.

Uitspraak

afdeling strafrecht

parketnummer: 23-004940-15

datum uitspraak: 13 oktober 2017

TEGENSPRAAK

Verkort arrest van het gerechtshof Amsterdam gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de rechtbank Amsterdam van 7 december 2015 in de strafzaak onder parketnummer 13-669114-15 tegen:

[verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats 1] op [geboortedatum] 1973,

adres: [adres] .

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van 29 september 2017 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering, naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in eerste aanleg.

Tegen voormeld vonnis is namens de verdachte hoger beroep ingesteld.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door de verdachte en de raadsvrouw naar voren is gebracht.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd dat:

hij op of omstreeks 12 juni 2015 te Amsterdam en/of Amstelveen tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, opzettelijk aanwezig heeft gehad (ongeveer) 1.000 gram en/of 478 gram en/of 25 gram cocaïne, in elk geval een hoeveelheid van een materiaal bevattende cocaïne, in elk geval een middel vermeld op de bij de Opiumwet behorende lijst I.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zal het hof deze verbeterd lezen. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.

Vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd, omdat het hof tot een andere beslissing komt dan de rechtbank.

Bewijsoverweging

De raadsvrouw van de verdachte en de advocaat-generaal hebben zich op het standpunt gesteld dat de verdachte van hetgeen hem ten laste is gelegd dient te worden vrijgesproken. Met hen is het hof van oordeel dat het dossier onvoldoende wettig bewijs bevat om tot een bewezenverklaring van het ten laste gelegde te komen voor zover dit het
opzettelijk aanwezig hebben van cocaïne betreft. Derhalve dient de verdachte van het ten laste gelegde bestanddeel ‘opzettelijk’ te worden vrijgesproken.

Het impliciet ten laste gelegde (niet-opzettelijk) aanwezig hebben van cocaïne is echter wel wettig en overtuigend bewezen. Daarbij grondt het hof zijn overtuiging dat de verdachte het bewezen verklaarde heeft begaan op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat, zoals deze na het aanwenden van een rechtsmiddel zullen worden opgenomen in de op te maken aanvulling op dit arrest.

Bewezenverklaring

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het ten laste gelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

hij op 12 juni 2015 te Amstelveen aanwezig heeft gehad een hoeveelheid van een materiaal bevattende cocaïne.

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

Strafbaarheid van het bewezen verklaarde

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het bewezen verklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.

Het bewezen verklaarde levert op:

handelen in strijd met het in artikel 2 onder C van de Opiumwet gegeven verbod.

Strafbaarheid van de verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte ten aanzien van het bewezen verklaarde uitsluit, zodat de verdachte strafbaar is.

Oplegging van straf

De rechtbank Amsterdam heeft de verdachte voor het in eerste aanleg bewezen verklaarde veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 9 maanden, met aftrek van voorarrest.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat de verdachte zal worden vrijgesproken.

Het hof heeft in hoger beroep de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder dit is begaan en gelet op de persoon van de verdachte. Het hof heeft daarbij in het bijzonder het volgende in beschouwing genomen.

De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan het aanwezig hebben van een aanzienlijke hoeveelheid cocaïne. De handel in en het gebruik van dit voor de volksgezondheid schadelijke middel gaan gepaard met diverse vormen van criminaliteit en dealers en gebruikers zorgen voor veel overlast in de samenleving.

Het hof heeft voorts acht geslagen op een de verdachte betreffend uittreksel uit de Justitiële Documentatie van 21 september 2017.

Nu het hof, in tegenstelling tot de rechtbank in eerste aanleg, opzet niet bewezen acht, komt het hof tot een aanmerkelijk lagere straf dan de rechtbank. Het hof acht, alles afwegende, een hechtenis van na te melden duur passend en geboden.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 2 en 10 van de Opiumwet en artikel 63 van het Wetboek van Strafrecht.

Deze wettelijke voorschriften worden toegepast zoals geldend ten tijde van het bewezen verklaarde.

BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het ten laste gelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven is bewezen verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart het bewezen verklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot
hechtenis voor de duur van
24 (vierentwintig) dagen .

Bepaalt dat een gedeelte van de hechtenis, groot
21 (eenentwintig) dagen , niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten omdat de verdachte zich voor het einde van een proeftijd van
2 (twee) jaren aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt.

Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, of artikel 27a van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde hechtenis in mindering zal worden gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Dit arrest is gewezen door de meervoudige strafkamer van het gerechtshof Amsterdam, waarin zitting hadden mr. C.M. Degenaar, mr. N.A. Schimmel en mr. H.M.J. Quaedvlieg, in tegenwoordigheid van

L. Bähr, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van dit gerechtshof van 13 oktober 2017.

Mr. C.M. Degenaar is buiten staat dit arrest te ondertekenen.