Uitspraak
afdeling strafrecht
parketnummer: 23-004247-17
datum uitspraak: 1 juni 2018
TEGENSPRAAK
Verkort arrest van het gerechtshof Amsterdam gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de politierechter in de rechtbank Amsterdam van 23 november 2017 in gevoegde strafzaken onder de parketnummers 13-702863-17 en 13-702917-17, alsmede 13-702663-17 (TUL) tegen
[verdachte],
geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1997,
adres: [adres] .
Onderzoek van de zaak
Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van 18 mei 2018 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering, naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in eerste aanleg.
Namens de verdachte is hoger beroep ingesteld tegen voormeld vonnis.
Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen de verdachte en de raadsvrouw naar voren hebben gebracht.
Tenlasteleggingen
Aan de verdachte is ten laste gelegd dat:
Zaak met parketnummer 13-702863-17:
hij op 10 november 2017 te 03:14 uur te Amsterdam opzettelijk niet heeft voldaan aan een krachtens artikel 172 en/of 177 van de Gemeentewet en/of 2.9A van de Algemene Plaatselijke Verordening 2008, in elk geval krachtens wettelijk voorschrift, door of namens de burgemeester van Amsterdam (zijnde een ambtenaar met de uitoefening van enig toezicht belast) gegeven bevel, inhoudende -zakelijk weergegeven - om zich uit het dealeroverlastgebied Amsterdam, althans uit een door de burgemeester aangewezen gebied, te verwijderen en zich daar gedurende 3 maanden (te weten van 16 september 2017 tot en met 15 december 2016) niet meer te bevinden;
Zaak met parketnummer 13-702917-17 (gevoegd):
hij op of omstreeks 16 november 2017 te Amsterdam, in elk geval in Nederland, opzettelijk niet heeft voldaan aan een bevel, te weten een gebiedsverbod, kenmerk 2017/5001, gedaan krachtens artikel 172/172a van de Gemeentewet, in elk geval krachtens enig wettelijk voorschrift, door de burgemeester van Amsterdam, in elk geval een ambtenaar als bedoeld in artikel 184 Wetboek van Strafrecht, eerste en/of tweede lid, inhoudende dat hij, verdachte, zich in de periode gelegen tussen 16 september 2017 tot en met 15 december 2017 niet mocht bevinden in/op Dealeroverlastgebied 2.0 Centrum, immers bevond hij, verdachte, zich op 16 november 2017 om 23:10 uur opzettelijk in/op het Leidseplein en/of de Prinsengracht (perceel 540), althans op een openbare weg of plaats gelegen in voornoemd gebied.
Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zal het hof deze verbeterd lezen. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.
Vonnis waarvan beroep
Het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd, omdat het hof tot een andere beslissing komt dan de politierechter.
Bewezenverklaring
Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het in de zaak met parketnummer 13‑702863-17 en in de zaak met parketnummer 13-702917-17 ten laste gelegde heeft begaan, met dien verstande dat:
Zaak met parketnummer 13-702863-17:
hij op 10 november 2017 te 03:14 uur te Amsterdam opzettelijk niet heeft voldaan aan een krachtens artikel 172 van de Gemeentewet en 2.9A van de Algemene Plaatselijke Verordening namens de burgemeester van Amsterdam gegeven bevel, inhoudende om zich uit het dealeroverlastgebied Amsterdam te verwijderen en zich daar gedurende 3 maanden te weten van 16 september 2017 tot en met 15 december 2017 niet meer te bevinden;
Zaak met parketnummer 13-702917-17 (gevoegd):
hij op 16 november 2017 te Amsterdam opzettelijk niet heeft voldaan aan een bevel, te weten een gebiedsverbod, kenmerk 2017/5001, gedaan krachtens artikel 172 van de Gemeentewet door een ambtenaar als bedoeld in artikel 184 Wetboek van Strafrecht, eerste lid, inhoudende dat hij, verdachte, zich in de periode gelegen tussen 16 september 2017 tot en met 15 december 2017 niet mocht bevinden in dealeroverlastgebied 2.0 Centrum, immers bevond hij, verdachte, zich op 16 november 2017 opzettelijk op de Prinsengracht (perceel 540).
Hetgeen in de zaak met parketnummer 13-702863-17 en in de zaak met parketnummer 13-702917-17 meer of anders is ten laste gelegd, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.
Het hof grondt zijn overtuiging dat de verdachte het bewezen verklaarde heeft begaan op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat, zoals deze na het eventueel instellen van beroep in cassatie zullen worden opgenomen in de op te maken aanvulling op dit arrest.
Strafbaarheid van het bewezen verklaarde
Geen omstandigheid is aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het in de zaak met parketnummer 13-702863-17 en in de zaak met parketnummer 13-702917-17 bewezen verklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.
Het in de zaak met parketnummer 13-702863-17 en in de zaak met parketnummer 13-702917-17 bewezen verklaarde levert op:
telkens:
opzettelijk niet voldoen aan een bevel, krachtens wettelijk voorschrift gedaan door een ambtenaar met de uitoefening van enig toezicht belast.
Strafbaarheid van de verdachte
Geen omstandigheid is aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte ten aanzien van het in de zaak met parketnummer 13-702863-17 en in de zaak met parketnummer 13-702917-17 bewezen verklaarde uitsluit, zodat de verdachte strafbaar is.
Oplegging van straf
De politierechter in de rechtbank Amsterdam heeft de verdachte voor het in eerste aanleg bewezen verklaarde veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 3 weken met aftrek van voorarrest, een taakstraf voor de duur van 60 uren, subsidiair 30 dagen hechtenis en een vrijheidsbeperkende maatregel als bedoeld in artikel 38v van het Wetboek van Strafrecht, inhoudende een gebiedsverbod voor de duur van één jaar. De politierechter heeft bevolen dat de maatregel dadelijk uitvoerbaar is.
De advocaat-generaal heeft gevorderd dat de verdachte voor het in de zaak met parketnummer 13‑702863-17 en in de zaak met parketnummer 13-702917-17 ten laste gelegde zal worden veroordeeld tot een taakstraf voor de duur van 80 uren, bij niet verrichten te vervangen door 40 dagen hechtenis, met aftrek van voorarrest. Tevens heeft de advocaat-generaal gevorderd dat de verdachte zal worden veroordeeld tot dezelfde vrijheidsbeperkende maatregel als door de rechter in eerste aanleg opgelegd, met de dadelijke uitvoerbaarverklaring ervan.
De raadsvrouw heeft aangevoerd dat de persoonlijke omstandigheden van de verdachte inmiddels aanzienlijk zijn verbeterd. De verdachte was dak- en thuisloos maar heeft nu huisvesting in Haarlem. Hij krijgt een uitkering, hoopt op de start van een schuldhulpverleningstraject en hij houdt zich aan alle afspraken met de reclassering. Hij wil een sportopleiding gaan volgen, waarvoor hij nu veel traint. Daarnaast voert hij momenteel een taakstraf uit die hem is opgelegd voor soortgelijke delicten in het verleden. De uitvoering daarvan verloopt voorspoedig. Een onvoorwaardelijke gevangenisstraf zou deze positieve wendingen kunnen doorkruisen, hetgeen niet in het belang is van de verdachte en evenmin van de maatschappij die niet is gebaat bij recidive door de verdachte.
De raadsvrouw van de verdachte heeft op grond van de actuele persoonlijke omstandigheden van de verdachte verzocht de verdachte schuldig te verklaren zonder oplegging van een straf of maatregel.
Het hof heeft in hoger beroep de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van de feiten en de omstandigheden waaronder deze zijn begaan en gelet op de persoon van de verdachte. Daarbij is in het bijzonder het volgende in beschouwing genomen.
De verdachte heeft tweemaal een namens de burgemeester van Amsterdam opgelegd gebiedsverbod overtreden. Deze verboden hebben tot doel het tegengaan van het verstoren van de openbare orde en overlast aan bewoners, bedrijven en toeristen binnen een bepaald gebied. Deze verboden worden vanwege het bevoegd gezag gegeven. Door een dergelijk bevel te negeren frustreert de verdachte het door de gemeente gevoerde beleid.
Blijkens een de verdachte betreffend uittreksel uit de Justitiële Documentatie van 4 mei 2018 is hij eerder voor soortgelijke delicten onherroepelijk veroordeeld, hetgeen in zijn nadeel weegt.
Gelet op het voorgaande is het hof van oordeel dat toepassing van artikel 9a van het Wetboek van Strafrecht onvoldoende recht doet aan de aard en de ernst van het bewezenverklaarde. Hetgeen de raadsvrouw heeft aangevoerd ten aanzien van de actuele persoonlijke omstandigheden, leidt niet tot een ander oordeel.
Het hof acht, alles afwegende, een taakstraf van na te melden duur passend en geboden.
Het hof zal geen vrijheidsbeperkende maatregel opleggen nu dit, mede gelet op de persoonlijke omstandigheden van de verdachte, niet proportioneel is.
Toepasselijke wettelijke voorschriften
De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 22c, 22d, 57, 63 en 184 van het Wetboek van Strafrecht.
Deze wettelijke voorschriften worden toegepast zoals geldend ten tijde van het bewezen verklaarde.
Vordering tenuitvoerlegging
Het openbaar ministerie heeft gevorderd de tenuitvoerlegging van de bij vonnis van de politierechter in de rechtbank Amsterdam van 20 oktober 2017 met parketnummer 13-702663-17 opgelegde voorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van 7 dagen met aftrek van 2 dagen.
Deze vordering is in hoger beroep opnieuw aan de orde.
De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het hof de vordering tot tenuitvoerlegging zal toewijzen, met dien verstande dat de gevangenisstraf zal worden omgezet in een taakstraf voor de duur van 15 uren, bij niet verrichten te vervangen door 7 dagen hechtenis.
De raadsvrouw heeft afwijzing van deze vordering bepleit.
Gebleken is dat de verdachte zich voor het einde van de proeftijd aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt. Daarom kan de tenuitvoerlegging van die voorwaardelijk opgelegde straf worden gelast.
Op grond van hetgeen omtrent de huidige verbeterde persoonlijke omstandigheden van de veroordeelde ter terechtzitting aan de orde is gekomen, zal het hof in plaats van een last tot tenuitvoerlegging van deze vrijheidsstraf een taakstraf van na te melden duur gelasten.
De voorwaardelijk opgelegde gevangenisstraf van 7 dagen, die thans ten uitvoer wordt gelegd, wordt omgezet, te weten een taakstraf voor de duur van 14 uren, te vervangen door 7 dagen hechtenis.
BESLISSING
Het hof:
Vernietigt het vonniswaarvan beroep en doet opnieuw recht:
Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het in de zaak met parketnummer 13-702863-17 en in de zaak met parketnummer 13-702917-17 ten laste gelegde heeft begaan.
Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven is bewezen verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.
Verklaart het in de zaak met parketnummer 13-702863-17 en in de zaak met parketnummer 13-702917-17 bewezen verklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.
Veroordeelt de verdachte tot een
taakstrafvoor de duur van
60 (zestig) uren, indien niet naar behoren verricht te vervangen door
30 (dertig) dagen hechtenis.
taakstrafvoor de duur van
60 (zestig) uren, indien niet naar behoren verricht te vervangen door
30 (dertig) dagen hechtenis.
Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, of artikel 27a van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde taakstraf in mindering zal worden gebracht, volgens de maatstaf van twee uren taakstraf per in voorarrest doorgebrachte dag, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.
Gelast de tenuitvoerlegging van de straf, voor zover voorwaardelijk opgelegd bij vonnis van de politierechter in de rechtbank Amsterdam van 20 oktober 2017, parketnummer 13-702663-17, te weten van Een gevangenisstraf voor de duur van 7 dagen met aftrek van 2 dagen., te vervangen door:
taakstrafvoor de duur van
14 (veertien) uren, bij gebreke van het naar behoren verrichten te vervangen door
7 (zeven) dagen hechtenis.
taakstrafvoor de duur van
14 (veertien) uren, bij gebreke van het naar behoren verrichten te vervangen door
7 (zeven) dagen hechtenis.
Dit arrest is gewezen door de meervoudige strafkamer van het gerechtshof Amsterdam, waarin zitting hadden mr. M.L.M. van der Voet, mr. W.M.C. Tilleman en mr. E.H.M. Druijf, in tegenwoordigheid van A.D. Renshof, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van dit gerechtshof van 1 juni 2018.
mr. E.H.M. Druijf is buiten staat dit arrest te ondertekenen
=========================================================================
[…]