ECLI:NL:GHARL:2024:4737

• Datum uitspraak: 16 juli 2024
• Publicatiedatum: 17 juli 2024
• Zaaknummer: 22/60
• Instantie: Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: R. den Ouden
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep inzake proceskostenvergoeding en WOZ-waarde van onroerende zaak

In deze zaak heeft het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden op 16 juli 2024 uitspraak gedaan in het hoger beroep van belanghebbende tegen de gemeente Buren, de heffingsambtenaar. De zaak betreft de waardering van een onroerende zaak voor de Wet waardering onroerende zaken (Wet WOZ) en de daarbij behorende proceskostenvergoeding. De heffingsambtenaar had de WOZ-waarde voor het jaar 2020 vastgesteld op € 275.000 en een aanslag onroerendezaakbelasting opgelegd. Belanghebbende heeft bezwaar gemaakt, maar de heffingsambtenaar handhaafde zijn beslissing. De rechtbank Gelderland heeft het beroep van belanghebbende gegrond verklaard, de uitspraken van de heffingsambtenaar vernietigd, maar de rechtsgevolgen in stand gelaten. Tevens is de heffingsambtenaar veroordeeld tot vergoeding van proceskosten aan belanghebbende.

Belanghebbende heeft hoger beroep ingesteld, terwijl de heffingsambtenaar incidenteel hoger beroep heeft ingesteld. Tijdens de zitting op 9 juli 2024 is de gemachtigde van belanghebbende en een vertegenwoordiger van de heffingsambtenaar gehoord. Het Hof heeft geoordeeld dat het principale hoger beroep van belanghebbende ontvankelijk is, ondanks het standpunt van de heffingsambtenaar dat er geen procesbelang zou zijn. Het Hof heeft vastgesteld dat de heffingsambtenaar artikel 40, lid 2, van de Wet WOZ heeft geschonden door bepaalde gegevens niet te verstrekken, wat heeft geleid tot de toekenning van een proceskostenvergoeding aan belanghebbende.

Het Hof heeft de hoogte van de proceskostenvergoeding vastgesteld op € 3.901,25, inclusief het griffierecht van € 134 dat de heffingsambtenaar aan belanghebbende moet vergoeden. De uitspraak van de rechtbank is vernietigd voor zover het de beslissing inzake de proceskosten betreft, maar verder bevestigd. De uitspraak is openbaar uitgesproken en partijen hebben de mogelijkheid om binnen zes weken beroep in cassatie in te stellen.

Uitspraak

GERECHTSHOF ARNHEM - LEEUWARDEN

locatie Arnhem

nummer BK-ARN 22/60

uitspraakdatum: 16 juli 2024

Uitspraak van de tiende enkelvoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

[belanghebbende] te
[woonplaats] (hierna: belanghebbende)

en het incidentele hoger beroep van

de
heffingsambtenaar van
de gemeente Buren (hierna: de heffingsambtenaar)

tegen de uitspraak van de rechtbank Gelderland (hierna: de Rechtbank) van 18 november 2021, nummer AWB 21/564, in het geding tussen belanghebbende en de heffingsambtenaar

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1.

De heffingsambtenaar heeft ten aanzien van belanghebbende bij beschikking op grond van de Wet waardering onroerende zaken (hierna: de Wet WOZ) de waarde van de onroerende zaak [adres] te [woonplaats] voor het jaar 2020 vastgesteld op € 275.000. Tegelijk met deze beschikking heeft de heffingsambtenaar een aanslag onroerendezaakbelasting aan belanghebbende opgelegd.

1.2.

Op het bezwaarschrift van belanghebbende heeft de heffingsambtenaar bij in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar de beschikking en de aanslag gehandhaafd.

1.3.

Belanghebbende is tegen die uitspraken in beroep gekomen bij de Rechtbank. De Rechtbank heeft het beroep gegrond verklaard, de uitspraken van de heffingsambtenaar vernietigd maar de rechtsgevolgen ervan in stand gelaten. Voorts heeft de Rechtbank de heffingsambtenaar veroordeeld tot vergoeding van proceskosten en griffierecht aan belanghebbende.

1.4.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld. De heffingsambtenaar heeft incidenteel hoger beroep ingesteld. Partijen hebben voorts nadere stukken ingediend, waaronder een conclusie van repliek en een conclusie van dupliek.

1.5.

Het onderzoek ter zitting in hoger beroep heeft plaatsgevonden op 9 juli 2024. Daarbij zijn verschenen en gehoord C.M.L. Poen als de gemachtigde van belanghebbende, alsmede en [naam1] namens de heffingsambtenaar, bijgestaan door [naam2] (taxateur).

2. Vaststaande feiten

2.1.

Belanghebbende is eigenaar van de onroerende zaak, een in 1999 gebouwde geschakelde woning.

2.2.

De heffingsambtenaar heeft ten aanzien van belanghebbende de WOZ-waarde van de woning voor het jaar 2020 vastgesteld op € 275.000.

2.3.

De Rechtbank heeft het geschil van partijen inzake de hoogte van de WOZ-waarde ten gunste van de heffingsambtenaar beslist.

2.4.

De Rechtbank heeft belanghebbende niettemin een proceskostenvergoeding ter zake van beroepsmatig verleende rechtsbijstand toegekend omdat de heffingsambtenaar volgens de Rechtbank in de bezwaarfase de in artikel 40, lid 2, Wet WOZ opgenomen toezendverplichting heeft geschonden.

2.5.

De Rechtbank heeft de proceskostenvergoeding voor bezwaar en beroep vastgesteld op € 799. Daarbij heeft de Rechtbank een wegingsfactor 0,5 gehanteerd. Voor de waarde per punt voor de fase van beroep is de Rechtbank uitgegaan van het in het Besluit proceskosten bestuursrecht opgenomen lage tarief van € 534 (tekst 2021).

3. Geschil

In hoger beroep is tussen partijen in geschil of het hoger beroep van belanghebbende niet-ontvankelijk moet worden verklaard. Indien deze vraag ontkennend moet worden beantwoord, is tussen partijen de (hoogte van de) door de Rechtbank toegekende proceskostenvergoeding in geschil. De WOZ-waarde is in hoger beroep niet in geschil. De grief inzake het ontbreken van een rechtsgeldige machtiging voor het hoger beroep heeft de heffingsambtenaar ter zitting uitdrukkelijk en ondubbelzinnig ingetrokken.

4. Beoordeling van het geschil

Ontvankelijkheid hoger beroep

4.1.

In zijn incidentele hoger beroep stelt de heffingsambtenaar zich op het standpunt dat het (principale) hoger beroep van belanghebbende niet-ontvankelijk moet worden verklaard omdat belanghebbende in hoger beroep geen procesbelang heeft.

4.2.

Belanghebbende betwist dit standpunt naar het oordeel van het Hof terecht. Nu het aanwenden van het rechtsmiddel van hoger beroep belanghebbende, ongeacht de gronden waarop het steunt, in een betere positie kan brengen met betrekking tot de beslissing van de Rechtbank inzake de proceskosten heeft hij bij dat hoger beroep een procesbelang (vgl. HR 23 februari 2024, ECLI:NL:HR:2024:265). Dat hier sprake is van vertegenwoordiging op basis van no cure no pay en dat belanghebbende is overeengekomen dat een eventuele proceskostenvergoeding aan de gemachtigde toekomt, doen hieraan niet af.

4.3.

Het principale hoger beroep van belanghebbende is ontvankelijk. Het incidentele hoger beroep van de heffingsambtenaar faalt in zoverre.

Schending art. 40 Wet WOZ

4.4.

De Rechtbank heeft geoordeeld dat de heffingsambtenaar het bepaalde in artikel 40, lid 2, Wet WOZ heeft geschonden doordat hij bepaalde gegevens die aan de waardevaststelling ten grondslag hebben gelegen in bezwaar niet aan belanghebbende op diens verzoek heeft toegezonden. Vanwege deze schending heeft de Rechtbank belanghebbende een proceskostenvergoeding toegekend.

4.5.

De heffingsambtenaar bestrijdt in zijn incidentele hoger beroep dat sprake is van schending van artikel 40, lid 2, Wet WOZ. Dit standpunt is gefundeerd op het betoog, kort gezegd, dat artikel 40, lid 2, Wet WOZ geen toezendverplichting behelst. Dat betoog is evenwel onjuist (zie onder meer HR 14 juni 2024, ECLI:NL:HR:2024:861). Het incidentele hoger beroep faalt ook in zoverre.

Hoogte PKV

4.6.

Belanghebbende klaagt erover dat de Rechtbank bij het berekenen van de proceskostenvergoeding ten onrechte is uitgegaan van de in Besluit proceskosten bestuursrecht opgenomen lagere puntwaarde voor WOZ-zaken. Deze klacht treft, gelet op het arrest HR 27 mei 2022, ECLI:NL:HR:2022:752 doel.

4.7.

Reeds hierom is het principale hoger beroep van belanghebbende gegrond. Het Hof zal doen wat de Rechtbank had behoren te doen door zelf de vergoeding van de proceskosten van bewaar en beroep vast te stellen. Daarbij dient te worden uitgegaan van de tarieven van 2024.

4.8.

De heffingsambtenaar heeft in het geval dat wordt geconcludeerd dat belanghebbende recht heeft op een proceskostenvergoeding opgemerkt dat moet worden uitgegaan van een wegingsfactor 0,5. De heffingsambtenaar heeft geen gronden of verweren aangevoerd tegen het aantal proceshandelingen dat door de Rechtbank in aanmerking is genomen, zodat het Hof van die proceshandelingen zal uitgaan.

4.9.

In aanmerking genomen dat het geschil tussen partijen in de bezwaar- en beroepsfase ook betrekking had op de vastgestelde WOZ-waarde zal het Hof, overeenkomstig zijn Richtsnoer Proceskostenvergoeding (Hof Arnhem-Leeuwarden 11 november 2021, ECLI:NL:GHARL:2021:10307) voor die fases van de procedure uitgaan van een wegingsfactor 1.

4.10.

Dit leidt, berekend naar de tarieven van 2024, tot een proceskostenvergoeding voor bezwaar van € 620 (2 punten x € 310) en voor beroep tot een bedrag van € 1.750 (2 punten x € 875 x wegingsfactor 1).

4.11.

Omdat het principale hoger beroep van belanghebbende gegrond wordt verklaard en het incidentele hoger beroep van de heffingsambtenaar ongegrond, heeft belanghebbende ook recht op vergoeding van de proceskosten voor de hogerberoepsfase. Omdat de rechtsstrijd van partijen in die fase alleen betrekking heeft op de door de Rechtbank vastgestelde proceskostenvergoeding zal het Hof, overeenkomstig genoemd Richtsnoer, voor de fase van hoger beroep een wegingsfactor 0,5 hanteren. Dit leidt tot een vergoeding van € 1.531,25 voor de kosten van in hoger beroep beroepsmatig verleende rechtsbijstand (3,5 punten x € 875 x 0,5. De proceshandelingen betreffen: hogerberoepschrift, conclusie van repliek, schriftelijke zienswijze na incidenteel hoger beroep en zitting).

4.12.

Opmerking verdient dat voornoemde bedragen op grond van het onmiddellijk per 1 januari 2024 in werking getreden artikel 30a, lid 4, van de Wet WOZ uitsluitend op een op naam van belanghebbende staande bankrekening dienen te worden uitbetaald.

Slotsom Op grond van het vorenstaande is het principale hoger beroep gegrond en het incidentele hoger beroep ongegrond.

5. Griffierecht en proceskosten

Nu het Hof het principale hoger beroep gegrond verklaart, dient de heffingsambtenaar aan belanghebbende het voor het hoger beroep betaalde griffierecht van € 134 te vergoeden. Vergoeding van het door belanghebbende voor de procedure in beroep betaalde griffierecht is reeds door de Rechtbank vergoed. Het Hof laat die beslissing in stand.

Wat betreft de proceskostenvergoedingen verwijst het Hof naar hetgeen hiervoor in 4.10 en 4.11 is overwogen.

6. Beslissing

Het Hof:

– vernietigt de uitspraak van de Rechtbank, doch uitsluitend voor zover het de beslissing inzake de proceskosten betreft,

– bevestigt de uitspraak van de Rechtbank voor het overige,

– veroordeelt de heffingsambtenaar in de proceskosten van belanghebbende tot een bedrag van totaal € 3.901,25, en

– gelast dat de heffingsambtenaar aan belanghebbende het voor het hoger beroep betaalde griffierecht van € 134 vergoedt.

Deze uitspraak is gedaan door mr. R. den Ouden, raadsheer, in tegenwoordigheid van mr. J. Hollander als griffier.

De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 16 juli 2024.

De griffier, De raadsheer,

(J. Hollander) (R. den Ouden)

Een afschrift van deze uitspraak is in Mijn Rechtspraak geplaatst. Indien u niet digitaal procedeert, is een afschrift aangetekend per post verzonden op 17 juli 2024.

Tegen deze uitspraak kunnen beide partijen binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie instellen bij
de Hoge Raad der Nederlanden via het webportaal van de Hoge Raad www.hogeraad.nl .

Bepaalde personen die niet worden vertegenwoordigd door een gemachtigde die beroepsmatig rechtsbijstand verleent, mogen per post beroep in cassatie instellen. Dit zijn natuurlijke personen en verenigingen waarvan de statuten niet zijn opgenomen in een notariële akte. Als zij geen gebruik willen maken van digitaal procederen kunnen deze personen het beroepschrift in cassatie sturen aan
de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), postbus 20303, 2500 EH Den Haag. Alle andere personen en gemachtigden die beroepsmatig rechtsbijstand verlenen, zijn in beginsel verplicht digitaal te procederen (zie
www.hogeraad.nl ).

Bij het instellen van beroep in cassatie moet het volgende in acht worden genomen:

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak gevoegd;

2 - ( alleen bij procederen op papier) het beroepschrift moet ondertekend zijn;

3 - het beroepschrift moet ten minste het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. de dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;

d. de gronden van het beroep in cassatie.

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.