ECLI:NL:GHSHE:2023:2369

• Datum uitspraak: 18 juli 2023
• Publicatiedatum: 18 juli 2023
• Zaaknummer: 200.323.582_01
• Instantie: Gerechtshof 's-Hertogenbosch
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht; Verbintenissenrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: I.B.N. Keizer; A.L. Bervoets; T. van Malssen
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Pakketreisovereenkomst en informatieplicht van de reisbemiddelaar

In deze zaak gaat het om een hoger beroep van Prijsvrij.nl B.V. tegen een vonnis van de kantonrechter in een geschil over een pakketreisovereenkomst. De appellante, Prijsvrij, heeft een pakketreis aangeboden via haar website, maar heeft niet voldaan aan haar informatieplicht met betrekking tot de annuleringsvoorwaarden. De geïntimeerde, een consument, heeft een pakketreis geboekt, maar heeft de reissom niet tijdig voldaan, wat leidde tot annulering van de reis en het in rekening brengen van annuleringskosten. De kantonrechter heeft de vordering van Prijsvrij afgewezen, omdat Prijsvrij niet de vereiste informatie had verstrekt over de annuleringsvoorwaarden. In hoger beroep heeft Prijsvrij haar eis vermeerderd en betoogd dat zij wel degelijk aan haar informatieplicht heeft voldaan. Het hof heeft geoordeeld dat Prijsvrij niet aan haar wettelijke informatieplicht heeft voldaan, zoals vastgelegd in de artikelen 7:502 en 7:504 BW. Het hof heeft de sanctie van ambtshalve vernietiging van de overeenkomst toegepast, omdat de consument niet op de hoogte was van de annuleringsvoorwaarden. Het hof heeft de vordering van Prijsvrij gedeeltelijk toegewezen, waarbij de hoofdsom is verminderd met 25% als gevolg van de schending van de informatieplicht. De proceskosten zijn gecompenseerd, zodat elke partij haar eigen kosten draagt.

Uitspraak

GERECHTSHOF ’s-HERTOGENBOSCH

Team Handelsrecht

zaaknummer 200.323.582/01

arrest van 18 juli 2023

in de zaak van

Prijsvrij.nl B.V.,

gevestigd te [vestigingsplaats] ,

appellante,

hierna aan te duiden als Prijsvrij,

advocaat: mr. M.F.J. van Os te ’s-Hertogenbosch,

tegen

[geïntimeerde] ,

wonende te [woonplaats] ,

geïntimeerde,

hierna aan te duiden als [geïntimeerde] ,

niet verschenen in hoger beroep, verstek verleend,

op het bij exploot van dagvaarding van 27 februari 2023 ingeleide hoger beroep van het vonnis van 21 december 2022, door de kantonrechter van de rechtbank Limburg, zittingsplaats Maastricht, gewezen tussen Prijsvrij als eiseres en [geïntimeerde] als gedaagde.

1. Het geding in eerste aanleg (zaaknummer 10181931 CV EXPL 22-4716)

Voor het geding in eerste aanleg verwijst het hof naar voormeld vonnis.

2. Het geding in hoger beroep

Het verloop van de procedure blijkt uit:

• de dagvaarding in hoger beroep met grieven, producties 12 tot en met 14 en een vermeerdering van eis;
• het tegen [geïntimeerde] verleende verstek.

Het hof heeft daarna een datum voor arrest bepaald. Het hof doet recht op bovenvermelde stukken en de stukken van de eerste aanleg.

3. De beoordeling

De vaststaande feiten en de kern van het geschil

3.1.1. Het gaat in dit geding naar de kern genomen om de navolgende vragen:

• Heeft Prijsvrij als reisbemiddelaar voldaan aan haar verplichting om de gedaagde, die via de website van Prijsvrij een pakketreis heeft geboekt, voor het sluiten van de overeenkomst en daarna via de opdrachtbevestiging toereikende informatie te verstrekken over de annuleringsvoorwaarden?
• Heeft Prijsvrij andere essentiële informatieplichten geschonden?
• Als Prijsvrij essentiële informatieplichten heeft geschonden, welke sanctie moet daaraan dan worden verbonden?

3.1.2. In dit hoger beroep kan worden uitgegaan van de volgende feiten.

• Prijsvrij is een reisbemiddelingsorganisatie. Zij biedt via haar reisboekingswebsite het reisaanbod aan van een groot aantal reisorganisatoren (touroperators).
• Een van die reisorganisatoren is Sunmix International GmbH (hierna: Sunmix).
• [geïntimeerde] heeft als consument via de website van Prijsvrij op 22 juni 2021 een pakketreisovereenkomst gesloten voor een bedrag van € 1.889,34. De overeenkomst zag op een reis van reisorganisator Sunmix naar Egypte voor twee personen van 19 februari 2022 tot en met 2 maart 2022. In het kader van de afronding van het boekingsproces heeft [geïntimeerde] aan Prijsvrij een verificatiebetaling gedaan van € 0,01.
• Op 22 juni 2021 heeft Prijsvrij aan [geïntimeerde] de overeenkomst bevestigd door middel van een boekingsbevestiging.
• Op de overeenkomst zijn de Algemene voorwaarden Prijsvrij vakanties, de ANVR-Reizigersvoorwaarden en de Sunmix Reis- en Boekingsvoorwaarden van toepassing.
• Bij e-mail van 11 februari 2022 heeft Prijsvrij aan [geïntimeerde] onder meer het volgende meegedeeld:

“Ter herinnering informeren wij u dat de restbetaling per omgaande voldaan dient te zijn, dit om eventuele vertragingen in de verwerking van uw reis (bijv. het

versturen van de reisbescheiden) te voorkomen.

(…)

Openstaand bedrag: € 1839.33

LET OP! Een te late betaling kan grote gevolgen hebben dus voorkom te laat betalen! Mocht u het bedrag niet tijdig voldoen, dan hebben wij het recht de reis te annuleren (conform ANVR voorwaarden). De annuleringskosten worden vervolgens bij u in rekening gebracht.”

• [geïntimeerde] heeft naar aanleiding van deze e-mail geen betaling aan Prijsvrij gedaan.
• Bij factuur van 8 maart 2022 heeft Prijsvrij ter zake annuleringskosten € 1.889,33 in rekening gebracht aan [geïntimeerde] .
• [geïntimeerde] heeft de factuur ter zake de annuleringskosten niet voldaan.

Het geding bij de kantonrechter

3.2.1. In de onderhavige procedure vorderde Prijsvrij bij inleidende dagvaarding, samengevat, veroordeling van [geïntimeerde] tot betaling van:

• een hoofdsom van € 1.889,33 ter zake annuleringskosten, vermeerderd met de wettelijke rente als bedoeld in artikel 6:119 BW over dat bedrag vanaf 18 oktober 2022;
• € 23,09 aan wettelijke rente over de hoofdsom, berekend tot en met 17 oktober 2022;
• € 283,40 aan buitengerechtelijke kosten;

met veroordeling van [geïntimeerde] in de proceskosten.

3.2.2. Aan deze vordering heeft Prijsvrij, samengevat, het volgende ten grondslag gelegd.

Omdat [geïntimeerde] heeft nagelaten de reissom tijdig te voldoen, is de reis geannuleerd. Als gevolg daarvan heeft Prijsvrij annuleringskosten moeten voldoen aan Sunmix. Prijsvrij is

gerechtigd de annuleringskosten bij [geïntimeerde] in rekening te brengen. [geïntimeerde] heeft ten onrechte nagelaten de annuleringskosten aan Prijsvrij te voldoen.

3.2.3. [geïntimeerde] is in het geding bij de kantonrechter niet verschenen. Tegen haar is verstek verleend.

3.2.4. In het beroepen vonnis heeft de kantonrechter, samengevat, als volgt geoordeeld.

• Er is in deze zaak sprake van een pakketreisovereenkomst als bedoeld in artikel 7:500 BW. [geïntimeerde] heeft die overeenkomst gesloten als consument. De kantonrechter moet dus ambtshalve beoordelen of is voldaan aan de beschermende bepalingen van het Europees consumentenrecht (rov. 2.5.1, eerste deel).
• Eén van die bepalingen is art. 7:502 BW. Volgens lid 1 onder g van dat artikel moet vóór het sluiten van de overeenkomst aan de consument worden meegedeeld dat de reiziger de overeenkomst vóór het begin van de pakketreis te allen tijde kan beëindigen tegen betaling van een redelijke beëindigingsvergoeding of, indien toepasselijk, van de gestandaardiseerde beëindigingsvergoedingen die door de organisator worden verlangd, in overeenstemming met artikel 7:509 lid 1 en 2 BW (rov. 2.5.1, tweede deel).
• Prijsvrij was verplicht om deze informatie voor het sluiten van de overeenkomst aan [geïntimeerde] te verstrekken. De informatie moet volgens art. 7:502 lid 4 en art. 7:504 lid 5 BW voor het sluiten van de overeenkomst en ook nadien, in de aan de consument verstrekte kopie van de overeenkomst of in de bevestiging, op een duidelijke, begrijpelijke en in het oog springende manier verstrekt zijn (rov. 2.5.2).
• De mogelijkheid tot opzegging van de pakketreisovereenkomst en de hoogte van de daaraan gekoppelde beëindigingsvergoeding vormen essentiële onderdelen van de door Prijsvrij te verstrekken informatie (rov. 2.5.3).
• Prijsvrij heeft voor het sluiten van de overeenkomst aan [geïntimeerde] niet de informatie als bedoeld in art. 7:502 lid 1 onderdeel g BW verstrekt. De bestelbevestiging bevat die informatie evenmin. In het midden kan blijven of die informatie wel terug te vinden is in de reisvoorwaarden van eisende partij, de Sunmix reis- en boekingsvoorwaarden en de ANVR-reizigersvoorwaarden. Zelfs als dat zo is, dan is daarmee nog steeds niet voldaan aan de voorwaarde dat de informatie op een in het oog springende manier moet worden verstrekt (rov. 2.5.4).
• Prijsvrij heeft dus niet voldaan aan haar wettelijke informatieplichten die van dwingend recht zijn. Titel 7a van boek 7 van het BW, waarin de artikelen 7:502 BW en 7:504 BW zijn opgenomen, bevat de incorporatie van Richtlijn (EU) 2015/2302. Een sanctie die van toepassing is op een inbreuk van een op deze Richtlijn gebaseerde wettelijke bepaling moet doeltreffend, afschrikwekkend en evenredig zijn. Daarom moet de pakketreisovereenkomst in deze zaak ambtshalve vernietigd worden op grond van artikel 3:40 lid 2 BW. Niet uit te sluiten valt dat [geïntimeerde] , als zij door Prijsvrij wel juist was geïnformeerd, van de overeenkomst had afgezien of deze tijdig had opgezegd waardoor zij geen of een veel lager bedrag aan annuleringskosten verschuldigd geweest zou zijn. Door de gebrekkige informatie van Prijsvrij is deze mogelijkheid aan [geïntimeerde] ontnomen en dat dient voor rekening van Prijsvrij te blijven (rov. 2.5.6).
• Vanwege de ambtshalve vernietiging van de overeenkomst moet de vordering van Prijsvrij worden afgewezen.

Op grond van deze oordelen heeft de kantonrechter de vordering van Prijsvrij afgewezen en Prijsvrij in de proceskosten veroordeeld.

Het geding in hoger beroep

3.3.1. Prijsvrij heeft in hoger beroep haar eis vermeerderd. Zij vordert nu tevens:

• een verklaring voor recht dat haar boekingsproces, zoals beschreven in de als productie 3 (hof: bedoeld is kennelijk productie 14, de derde productie bij de dagvaarding in hoger beroep) overgelegde beschrijving, voldoet aan de artikelen 7:502 BW en 7:504 BW, en daarmee aan de precontractuele informatieverplichtingen;
• een kopie van dit boekingsproces aan het te deze te wijzen arrest te hechten;
• althans (subsidiair) aan te geven welk concreet onderdeel van het boekingsproces niet zou voldoen.

3.3.2. Volgens artikel 130 lid 3 Rv is, indien een partij niet in het geding is verschenen, een verandering of vermeerdering van eis tegen die partij uitgesloten, tenzij de eiser de verandering of vermeerdering tijdig bij exploot aan de niet verschenen partij kenbaar heeft gemaakt. Aan die eis is in dit geval voldaan, aangezien de vermeerdering van eis als onderdeel van de dagvaarding in hoger beroep aan [geïntimeerde] is betekend. De vermeerdering van eis is dus toelaatbaar.

3.3.3. Prijsvrij heeft vijf grieven aangevoerd tegen het beroepen vonnis. Op basis van die grieven heeft Prijsvrij geconcludeerd tot vernietiging van het beroepen vonnis en tot, kort gezegd:

• primair : toewijzen van hetgeen Prijsvrij in het geding bij de kantonrechter heeft gevorderd, en toewijzing van de vermeerderde eis van Prijsvrij;
• subsidiair : de vorderingen die Prijsvrij bij de kantonrechter heeft ingesteld, minus een matiging van 10%, althans maximaal 25%, ten aanzien van de hoofdsom, alsnog toe te wijzen;

met veroordeling van [geïntimeerde] in de proceskosten.

3.3.4. [geïntimeerde] is niet verschenen in hoger beroep. Zij heeft geen verweer gevoerd.

Over grief 1: de vaststaande feiten

3.4.1. Door middel van grief 1 betoogt Prijsvrij dat de voorzieningenrechter (bedoeld is kennelijk de kantonrechter) de vaststaande feiten heeft vastgesteld zoals zij deze heeft vastgesteld. Volgens de toelichting op de grief dient de grief ertoe het hof de gelegenheid te bieden zelf de relevante feiten vast te stellen.

3.4.2. Het hof heeft in rov. 3.1.2 van dit arrest een feitenvaststelling opgenomen die uitgebreider is dan de beknopte feitenvaststelling die in het beroepen vonnis is opgenomen. Het hof zou daartoe overigens ook bevoegd zijn geweest zonder dat Prijsvrij een grief had gericht tegen de in het vonnis opgenomen feitenvaststelling. De grief hoeft verder niet besproken te worden.

Over grief 2: aanbetaling of verificatiebetaling van € 0,01?

3.5.1. Door middel van grief 2 betoogt Prijsvrij dat de kantonrechter in rov. 2.1 van het vonnis ten onrechte als feit heeft vastgesteld dat [geïntimeerde] op het moment van sluiten van de overeenkomst € 0,01 heeft “aanbetaald”. Volgens Prijsvrij betrof die betaling slechts een “verificatiebetaling” ter controle – via iDeal / de bank – van de identiteit van de hoofdboeker. Volgens Prijsvrij is het onderscheid tussen aanbetaling en verificatiebetaling van belang omdat in de van toepassing zijnde algemene voorwaarden onderscheid wordt gemaakt tussen situaties waarin wel en situaties waarin geen aanbetaling heeft plaatsgevonden.

3.5.2. Het hof is aan deze grief tegemoetgekomen door hiervoor in rov. 3.1.2 van dit arrest bij de vaststelling van de feiten op te nemen dat [geïntimeerde] in het kader van de afronding van het boekingsproces een verificatiebetaling van € 0,01 heeft gedaan.

Over grief 3: Heeft Prijsvrij voldaan aan haar verplichting om vóór het sluiten van de pakketreisovereenkomst en in de boekingsbevestiging op duidelijke, begrijpelijke en in het oog springende manier informatie te verstrekken over de annuleringsregeling?

3.6.1. Grief 3 is gericht tegen het oordeel van de kantonrechter in rov. 2.5.4 van het vonnis dat Prijsvrij voor het sluiten van de overeenkomst aan [geïntimeerde] niet de informatie als bedoeld in art. 7:502 lid 1 onderdeel g BW heeft verstrekt. In de toelichting op de grief stelt Prijsvrij dat zij die informatie wel degelijk op toereikende wijze heeft verstrekt.

3.6.2. Het hof stelt bij de beoordeling van deze grief het volgende voorop. Omdat [geïntimeerde] in het geding bij de kantonrechter en in hoger beroep niet is verschenen en in beide instanties verstek tegen haar is verleend, moet de tegen haar ingestelde vordering op grond van artikel 139 Rv in beginsel worden toegewezen, tenzij deze de rechter onrechtmatig of ongegrond voorkomt. In het onderhavige geval gaat het echter om een overeenkomst die [geïntimeerde] als consument heeft gesloten met een handelaar als bedoeld in artikel 2 punt 2 van Richtlijn (EU) 211/83 van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2011 betreffende consumentenrechten. Bovendien is Prijsvrij tevens een doorverkoper als bedoeld in artikel 3 punt 9 van Richtlijn (EU) 2015/2302 van het Europees Parlement en de Raad van 25 november 2015 betreffende pakketreizen en gekoppelde reisarrangementen. Dit brengt mee dat ambtshalve beoordeeld moet worden of voldaan is aan consumentenbeschermende bepalingen die ter implementatie van de laatstgenoemde richtlijn in het Nederlands recht zijn opgenomen. Dat betreft de artikelen 7:500 en verder BW.

3.6.3. De overeenkomst die [geïntimeerde] via de website van Prijsvrij heeft gesloten, betreft een pakketreisovereenkomst als bedoeld in artikel 7:500, aanhef en onder c BW. Sunmix is bij deze pakketreis aan te merken als organisator als bedoeld in artikel 7:500 aanhef en onder h BW, terwijl Prijsvrij is aan te merken als doorverkoper als bedoeld in artikel 7:500 aanhef en onder i BW.

3.6.4. Artikel 7:502 lid 1 aanhef en onder g BW luidt, voor zover hier van belang, als volgt:

“De organisator en, indien de pakketreis wordt afgenomen via een doorverkoper, ook de doorverkoper, verstrekt de reiziger, voordat deze is gebonden door een pakketreisovereenkomst of een daarmee overeenstemmend aanbod, standaardinformatie door middel van (…) en, voor zover deze van toepassing is op de pakketreis, daarnaast de volgende informatie:

(…)

g) de mededeling dat de reiziger de overeenkomst vóór het begin van de pakketreis te allen tijde kan beëindigen tegen betaling van een redelijke beëindigingsvergoeding of, indien toepasselijk, van de gestandaardiseerde beëindigingsvergoedingen die door de organisator worden verlangd, in overeenstemming met artikel 509, lid 1 en 2;

De genoemde leden 1 en 2 van artikel 7:509 BW luiden als volgt:

“1 De reiziger kan de pakketreisovereenkomst te allen tijde beëindigen vóór het begin van de pakketreis. De reiziger kan bij beëindiging van de pakketreisovereenkomst worden verplicht tot betaling van een passende en gerechtvaardigde beëindigingsvergoeding aan de organisator.

2 In de pakketreisovereenkomst kunnen redelijke gestandaardiseerde beëindigingsvergoedingen worden bepaald op basis van het tijdstip van de beëindiging vóór het begin van de pakketreis en de verwachte kostenbesparingen en inkomsten uit alternatief gebruik van de reisdiensten. Als er geen gestandaardiseerde beëindigingsvergoedingen zijn vastgesteld, stemt het bedrag van de beëindigingsvergoeding overeen met de prijs van de pakketreis minus de kostenbesparingen en inkomsten uit alternatief gebruik van de reisdiensten. Indien de reiziger hierom verzoekt, verstrekt de organisator een verantwoording van het bedrag van de beëindigingsvergoedingen.”

Volgens artikel art. 7:502 lid 4 en art. 7:504 lid 5 BW moet onder meer de in artikel 7:502 lid 1 BW bedoelde informatie voor het sluiten van de overeenkomst en ook nadien, in de aan de consument verstrekte kopie van de overeenkomst of in de bevestiging, op een “duidelijke, begrijpelijke en in het oog springende manier” worden verstrekt.

3.6.5. Prijsvrij heeft in de toelichting op de grief betoogd dat zij de in artikel 7:502 lid 1 aanhef en onder g BW bedoelde informatie op voldoende duidelijke wijze heeft verstrekt. Zij heeft daartoe verwezen naar stap 7 van haar boekingsproces, waarvan zij een voorbeelduitdraai heeft overgelegd. In die stap komt de boeker in het boekingsproces op de pagina waarop wordt verwezen naar de Algemene voorwaarden Prijsvrij vakanties, de ANVR-Reizigersvoorwaarden en de Sunmix Reis- en Boekingsvoorwaarden, welke voorwaarden klaarblijkelijk kunnen worden geopend door op de naam van de voorwaarden te klikken. Tevens staat op deze pagina onder meer het volgende:

“Bij annulering wordt een percentage van de reissom in rekening gebracht, afhankelijk van het moment van annuleren.

Annuleringskosten

Moment van annuleren Annuleringskosten

Tot 43 dagen voor vertrek 50%

42 tot 16 dagen voor vertrek 75%

15 tot 9 dagen voor vertrek 90%

8 dagen t/m na de vertrekdag 100%

Bekijk voor meer informatie en uitzonderingen de voorwaarden van Sunmix (…)”

De onderstreepte woorden “
voorwaarden van Sunmix ” vormen hierbij kennelijk een link waarop geklikt kan worden om de voorwaarden te openen.

Voorafgaand aan de definitieve boeking dient de hoofdboeker akkoord te gaan met de toepasselijke voorwaarden omdat het anders technisch onmogelijk is het boekingsproces te voltooien.

3.6.6. Naar het oordeel van het hof heeft Prijsvrij, door de annuleringsregeling op deze wijze onder de aandacht van de boeker te brengen, voldaan aan de uit artikel 7:502 lid 1 aanhef en onder g BW voortvloeiende verplichting om vóór het sluiten van de overeenkomst op een duidelijke, begrijpelijke en in het oog springende manier aan de reiziger (de boeker) mee te delen dat hij de overeenkomst vóór het begin van de pakketreis te allen tijde kan beëindigen tegen betaling van de gestandaardiseerde beëindigingsvergoedingen die door de organisator worden verlangd. In zoverre is voldaan aan het bepaalde in artikel art. 7:502 lid 4 BW.

3.6.7. De informatie over de annuleringsregeling is echter niet op een duidelijke, begrijpelijke en in het oog springende manier te vinden in de boekingsbevestiging die Prijsvrij als productie 2 bij de inleidende dagvaarding heeft overgelegd. Daarin is geen weergave gegeven van de annuleringsregeling, maar slechts een verwijzing opgenomen naar de diverse sets algemene voorwaarden. Het hof deelt het oordeel van de kantonrechter dat op die wijze de informatie over de annuleringsvoorwaarden niet op een duidelijke, begrijpelijke en in het oog springende manier in de boekingsbevestiging is verstrekt. Prijsvrij heeft op dit punt dus niet voldaan aan het bepaalde in art. 7:504 lid 5 BW. Prijsvrij heeft dat in de toelichting op haar grief ook niet bestreden. In zoverre kan grief 3 geen doel treffen. Het hof zal bij de behandeling van grief 4 beoordelen welke gevolgen dat heeft.

Over grief 4: miskenning Richtlijn Sanctiemodel essentiële informatieplichten?

3.7.1. Grief 4 is gericht tegen het oordeel van de kantonrechter dat de schending door Prijsvrij van haar wettelijke informatieplicht moet leiden tot ambtshalve vernietiging van de pakketreisovereenkomst zodat de door Prijsvrij gevorderde hoofdsom geheel moet worden afgewezen. In de toelichting op de grief betoogt Prijsvrij rekening had moeten houden met de op www.rechtspraak.nl gepubliceerde “Richtlijn Sanctiemodel essentiële informatieplichten”. Volgens die richtlijn moet, indien sprake is van één tot en met drie voldoende ernstige schendingen van een essentiële informatieplicht, als sanctie de hoofdsom worden verminderd met 25%. Volgens Prijsvrij kan een algehele vernietiging van de pakketreisovereenkomst dus niet aan de orde zijn. Prijsvrij heeft voorts bepleit om in dit geval te volstaan met een vermindering van de hoofdsom met 10%, aangezien zij aanzienlijk benadeeld wordt door het feit dat zij in haar relatie met Sunmix de annuleringskosten onverkort moet voldoen.

3.7.2. Het hof stelt bij de beoordeling van deze grief het volgende voorop. De door Prijsvrij genoemde Richtlijn Sanctiemodel essentiële informatieplichten is door het Landelijk Overleg Vakinhoud Civiel en Kanton (LOVCK) vastgesteld naar aanleiding van de prejudiciële beslissing van de Hoge Raad van 12 november 2021, ECLI:NL:HR:2021:1677, betreffende de ambtshalve toetsing van de informatieplichten van afdeling 6.5.2B BW (de artikelen 6:230g tot en met 6:230z BW). Die afdeling is echter slechts in beperkte mate van toepassing op overeenkomsten met betrekking tot pakketreizen. Artikel 6:230h lid 2 aanhef en onder h BW bepaalt immers dat de afdeling niet van toepassing is op een overeenkomst betreffende pakketreizen als bedoeld in artikel 500 van boek 7 BW, met uitzondering van de artikelen 230j, 230k en 230v lid 2, 3 en 6 van Boek 6 van het Burgerlijk Wetboek.

3.7.3. Het hof ziet echter, zoals door Prijsvrij bepleit, aanleiding om de Richtlijn Sanctiemodel essentiële informatieplichten in het onderhavige geval ook als richtsnoer te gebruiken. De artikelen 6:230m en 6:230v BW en de artikelen 7:502 tot en met 7:504 BW bepalen immers op bijna identieke wijze welke informatie de handelaar moet verstrekken aan de consument, en dat dit op duidelijke wijze moet gebeuren.

3.7.4. Er is sprake van één door de kantonrechter vastgestelde schending van een informatieplicht. Prijsvrij heeft niet betwist dat dit een essentiële informatieplicht betreft. De onderhavige informatieplicht is vergelijkbaar met de informatieplichten van artikel 6:230m sub h en o BW, die in de zojuist genoemde beslissing van de Hoge Raad eveneens als essentieel zijn genoemd. Toepassing van de “Richtlijn Sanctiemodel essentiële informatieplichten” leidt in dit geval tot partiele vernietiging van de overeenkomst, in die in dat het door [geïntimeerde] verschuldigde bedrag wordt verminderd met 25%. De grief is in zoverre gegrond. De genoemde schending vormt onvoldoende aanleiding om de pakketreisovereenkomst geheel te vernietigen.

3.7.5. Voor een kleinere vermindering van het verschuldigde bedrag acht het hof geen termen aanwezig. Het hof neemt daarbij in aanmerking dat een juiste vermelding van de annuleringsinformatie op de boekingsbevestiging van belang is omdat de informatie over de annuleringsregeling die de boeker tijdens het boekingsproces te zien heeft gekregen, na voltooiing van het boekingsproces niet meer zichtbaar is. De boekingsbevestiging, waarin de inhoud van de overeenkomst is weergegeven, vormt het stuk waarin de boeker de inhoud van de overeenkomst na het sluiten van de overeenkomst nog kan raadplegen, hetgeen bij annuleringsvoorwaarden van belang is. Het hof neemt hier ook bij in aanmerking dat dit soort sancties volgens artikel 24 lid 1 van de Richtlijn consumentenrechten en volgens artikel 25 van de Richtlijn pakketreizen doeltreffend, evenredig en afschrikkend moeten zijn (zie in dezelfde zin HR 12 november 2021, ECLI:NL:HR:2021:1677, rov. 3.1.5). In zoverre verwerpt het hof grief 4.

Ambtshalve beoordeling of Prijsvrij nog andere essentiële informatieplichten heeft geschonden

3.8.1. Het hof overweegt voorts het volgende. Zoals hiervoor in rov. 3.6.2 overwogen, moet de rechter in zaken zoals deze ambtshalve beoordelen of voldaan is aan de consumentenbeschermende bepalingen die zijn opgenomen in de artikelen 7:500 en verder BW. Die verplichting geldt in beginsel ook in hoger beroep, en dus ook voor het hof, omdat de op de pakketreisovereenkomst gebaseerde vordering van Prijsvrij in hoger beroep aan het hof is voorgelegd (vergelijk HR 13 september 2013, ECLI:NL:HR:2013:691 (Heesakkers/Voets) rov. 3.10). Omdat grief 4 ten dele terecht is voorgedragen en dit ertoe kan leiden dat de door Prijsvrij gevorderde hoofdsom alsnog voor 75% moet worden toegewezen, moet het hof de genoemde ambtshalve toetsing uitvoeren en onderzoeken of dat ertoe leidt dat slechts een lagere hoofdsom toewijsbaar is.

3.8.2. Het hof heeft deze toetsing uitgevoerd. Het hof concludeert op basis van daarvan dat er in deze zaak geen sprake is van meer dan drie voldoende ernstige schendingen van een essentiële informatieplicht. Het richtsnoer dat is neergelegd in de “Richtlijn Sanctiemodel essentiële informatieplichten” voert dus voor deze zaak, die valt in de categorie “één tot en met drie voldoende ernstige schendingen van een essentiële informatieplicht”, tot de hiervoor in rov. 3.7.4 al genoemde sanctie van 25%. De door het hof uitgevoerde ambtshalve toetsing leidt dus niet tot een andere uitkomst.

Gevolgen van het ten dele slagen van grief 4

3.9.1. Het voorgaande brengt mee dat van de gevorderde hoofdsom van € 1.889,33 een deel ter grootte van 75% toewijsbaar is. Dat komt neer op een toewijsbaar bedrag van € 1.417,--.

3.9.2. De wettelijke rente over de hoofdsom is, zoals gevorderd, toewijsbaar vanaf 18 oktober 2022. Het gevorderde bedrag aan vóór 18 oktober 2022 vervallen rente van € 23,09 berust op een onjuiste berekening (er is een onjuiste hoofdsom tot uitgangspunt genomen). Prijsvrij heeft [geïntimeerde] bij e-mail van 9 maart 2022 in gebreke gesteld en [geïntimeerde] is 14 dagen nadien, op 23 maart 2023, in verzuim geraakt. De vervallen wettelijke rente over de toewijsbare hoofdsom, berekend over de periode van 23 maart 2022 tot en met 17 oktober 2022 bedraagt € 16,23. Het hof zal dat bedrag toewijzen.

3.9.3. Aan de voorwaarden voor toewijzing van een vergoeding voor buitengerechtelijke kosten is voldaan. Uitgaande van de toewijsbare hoofdsom is volgens de tarieven van het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten € 212,55 (exclusief btw) toewijsbaar.

Over de vermeerdering van eis

3.10.1. Prijsvrij heeft in de toelichting op grief 4 voorts haar vermeerderde eis aan de orde gesteld. Zij vordert als vermeerdering van eis een verklaring voor recht dat haar boekingsproces, zoals beschreven in de door haar overgelegde uitdraai van een voorbeeldboeking, voldoet aan de artikelen 7:502 BW en 7:504 BW, en daarmee aan de precontractuele informatieverplichtingen, althans (subsidiair) aan te geven welk concreet onderdeel van het boekingsproces niet zou voldoen.

3.10.2. Deze verklaring voor recht kan reeds niet worden gegeven omdat artikel 7:504 BW geen eisen stelt aan het boekingsproces, maar aan de pakketreisovereenkomst. Die is in dit geval neergelegd in de aan [geïntimeerde] verzonden boekingsbevestiging. Daarover heeft Prijsvrij geen verklaring voor recht gevorderd.

3.10.3. Daar komt bij dat een oordeel dat het hof in de onderhavige zaak tussen Prijsvrij en [geïntimeerde] geeft, geen gezag van gewijsde heeft tussen Prijsvrij en andere wederpartijen. In zoverre heeft Prijsvrij bij haar verklaring voor recht geen belang. In de onderhavige zaak zal enige verklaring voor recht er verder niet toe leiden dat aan Prijsvrij een hoger bedrag wordt toegewezen. Ook in zoverre heeft Prijsvrij bij haar vermeerdering van eis geen belang.

3.10.4. Om deze redenen zal het hof de vermeerderde eis afwijzen.

Over grief 5: de veroordeling van Prijsvrij in de proceskosten van het geding bij de kantonrechter

3.11.1. Door middel van grief 3 betoogt Prijsvrij dat zij ten onrechte in de proceskosten van het geding bij de kantonrechter is veroordeeld. Volgens Prijsvrij moet, als het vonnis wordt vernietigd en de vorderingen van Prijsvrij alsnog worden toegewezen, [geïntimeerde] in de proceskosten worden veroordeeld.

3.11.2. Dit hoger beroep heeft ertoe geleid dat de vordering van Prijsvrij ten dele wordt toegewezen en ten dele wordt afgewezen. Het hof ziet daarin aanleiding om de proceskosten van het geding bij de kantonrechter te compenseren tussen de partijen, aldus dat elke partij de eigen proceskosten moet dragen.

Conclusie en afwikkeling

3.12.1. Uit het bovenstaande volgt dat het beroepen vonnis moet worden vernietigd. Het hof zal opnieuw recht doen zoals hierna onder “4. De uitspraak” te vermelden.

3.12.2. Om de in rov. 3.11.2 genoemde redenen zal het hof de proceskosten van het hoger beroep compenseren tussen de partijen, aldus dat elke partij de eigen proceskosten moet dragen.

4. De uitspraak

Het hof:

vernietigt het door de kantonrechter van de rechtbank Limburg, zittingsplaats Maastricht, onder zaaknummer 10181931 CV EXPL 22-4716 tussen partijen gewezen vonnis van 21 december 2022;

opnieuw rechtdoende:

• veroordeelt [geïntimeerde] om aan Prijsvrij een hoofdsom van € 1.417,-- te betalen, vermeerderd met de wettelijke rente als bedoeld in artikel 6:119 BW over dat bedrag vanaf 18 oktober 2022;
• veroordeelt [geïntimeerde] om aan Prijsvrij € 16,23 te betalen ter zake over de toewijsbare hoofdsom tot en met 17 oktober 2022 vervallen wettelijke rente
• veroordeelt [geïntimeerde] om aan Prijsvrij € 212,55 te betalen ter zake buitengerechtelijke kosten;
• verklaart deze veroordelingen uitvoerbaar bij voorraad;
• compenseert de proceskosten van het geding bij de kantonrechter tussen partijen, aldus dat elke partij de eigen proceskosten moet dragen;
• wijst het in het geding bij de kantonrechter meer of anders gevorderde af;

compenseert de proceskosten van het hoger beroep tussen partijen, aldus dat elke partij de eigen proceskosten moet dragen;

wijst het in hoger beroep meer of anders gevorderde af.

Dit arrest is gewezen door mrs. I.B.N. Keizer, A.L. Bervoets en T. van Malssen en is in het openbaar uitgesproken door de rolraadsheer op 18 juli 2023.

griffier rolraadsheer