ECLI:NL:HR:2008:BC8965

• Datum uitspraak: 23 mei 2008
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 07/11496
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: P.C. Kop; O. de Savornin Lohman; W.D.H. Asser; A. Hammerstein
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Cassatie over bewijsrecht en passeren van bewijsaanbod

In deze zaak heeft de Hoge Raad op 23 mei 2008 uitspraak gedaan in een cassatieprocedure met zaaknummer 07/11496. De eiser, vertegenwoordigd door advocaat mr. J. Brandt, had in hoger beroep geprocedeerd tegen een uitspraak van de rechtbank Zutphen, die op 21 januari 2004 een verklaring voor recht had toegewezen aan de verweerder. De verweerder had de eiser gedagvaard op 14 december 1999, met de stelling dat de eiser onrechtmatig had gehandeld. Na een tussenvonnis op 28 maart 2002, waarin de rechtbank de vordering van de verweerder gedeeltelijk toewijsde, heeft de eiser hoger beroep ingesteld bij het gerechtshof te Arnhem. Het hof bekrachtigde op 29 mei 2007 het vonnis van de rechtbank, met verbetering van gronden. De eiser heeft vervolgens cassatie ingesteld tegen dit arrest van het hof, waarbij de verweerder niet is verschenen. De Advocaat-Generaal J. Spier heeft geconcludeerd tot verwerping van het beroep. De Hoge Raad heeft het beroep van de eiser verworpen en hem in de kosten van het geding in cassatie veroordeeld, die aan de zijde van de verweerder op nihil zijn begroot. De Hoge Raad oordeelde dat de klachten in het middel niet tot cassatie konden leiden en dat nadere motivering niet nodig was, gezien artikel 81 van de Wet op de rechterlijke organisatie.

Uitspraak

23 mei 2008

Eerste Kamer

Nr. 07/11496 HR

EV/AG

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

in de zaak van:

[Eiser],

wonende te [woonplaats],

EISER tot cassatie,

advocaat: mr. J. Brandt,

t e g e n

[Verweerder],

wonende te [woonplaats],

VERWEERDER in cassatie,

niet verschenen.

Partijen zullen hierna ook worden aangeduid als [eiser] en [verweerder].

1. Het geding in feitelijke instanties

[Verweerder] heeft bij exploot van 14 december 1999 [eiser] gedagvaard voor de rechtbank Zutphen. Na wijziging van eis heeft [verweerder] gevorderd te verklaren voor recht, kort gezegd, dat [eiser] jegens hem onrechtmatig heeft gehandeld.

[Eiser] heeft de vordering bestreden.

De rechtbank heeft, na een tussenvonnis van 28 maart 2002, bij eindvonnis van 21 januari 2004 de gevorderde verklaring voor recht toegewezen.

Tegen beide vonnissen heeft [eiser] hoger beroep ingesteld bij het gerechtshof te Arnhem.

Bij arrest van 29 mei 2007 heeft het hof het vonnis van de rechtbank bekrachtigd met verbetering van gronden. Het arrest van het hof is aan dit arrest gehecht.

2. Het geding in cassatie

Tegen het arrest van het hof heeft [eiser] beroep in cassatie ingesteld. De cassatiedagvaarding is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

Tegen [verweerder] is verstek verleend.

De conclusie van de Advocaat-Generaal J. Spier strekt tot verwerping van het beroep.

3. Beoordeling van het middel

De in het middel aangevoerde klachten kunnen niet tot cassatie leiden. Zulks behoeft, gezien art. 81 RO, geen nadere motivering nu de klachten niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

4. Beslissing

De Hoge Raad:

verwerpt het beroep;

veroordeelt [eiser] in de kosten van het geding in cassatie, tot op deze uitspraak aan de zijde van [verweerder] begroot op nihil.

Dit arrest is gewezen door de raadsheren P.C. Kop, als voorzitter, O. de Savornin Lohman en W.D.H. Asser, en in het openbaar uitgesproken door de raadsheer A. Hammerstein op 23 mei 2008.