ECLI:NL:HR:2025:1059

• Datum uitspraak: 8 juli 2025
• Publicatiedatum: 30 juni 2025
• Zaaknummer: 24/01204
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: V. van den Brink; T. Kooijmans; C.N. Dalebout
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Cassatie in de Mallorcazaak betreffende uitgaansgeweld en groepsaansprakelijkheid

In de Mallorcazaak, die zich richt op uitgaansgeweld waarbij een slachtoffer (A) is overleden, heeft de Hoge Raad op 8 juli 2025 uitspraak gedaan in een cassatieprocedure. De zaak betreft de vraag of de verdachte aansprakelijk is voor de schade die verband houdt met het letsel van A, en of de vordering van de benadeelde partij, de vriendin van A, voor materiële schadevergoeding wegens gederfd levensonderhoud kon worden toegewezen. De Hoge Raad heeft geoordeeld dat de klacht over de aansprakelijkheid van de verdachte niet kan leiden tot vernietiging van de uitspraak van het hof, maar dat de klacht over de toewijzing van de vordering van de benadeelde partij gegrond is. Dit heeft geleid tot een partiële vernietiging van de beslissing op de vordering van de vriendin van A en de oplegging van de schadevergoedingsmaatregel. De zaak is terugverwezen naar het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden voor herbehandeling van de vordering van de benadeelde partij. De uitspraak van de Hoge Raad is gedaan in samenhang met eerdere arresten, waaronder ECLI:NL:HR:2025:1055, en benadrukt de noodzaak van zorgvuldige beoordeling van schadevergoedingsvorderingen in het kader van groepsaansprakelijkheid.

Uitspraak

HOGE RAAD DER NEDERLANDEN

STRAFKAMER

Nummer 24/01204

Datum 8 juli 2025

ARREST

op het beroep in cassatie tegen een arrest van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden van 14 maart 2024, nummer 21-004976-22, in de strafzaak

tegen

[verdachte] ,

geboren in [geboorteplaats] op [geboortedatum] 2002,

hierna: de verdachte.

1. Procesverloop in cassatie

Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft de advocaat J.L. L’Homme bij schriftuur een cassatiemiddel voorgesteld.

Namens de benadeelde partijen [benadeelde 1] , [benadeelde 2] en [benadeelde 3] heeft de advocaat E.W. Bosch een verweerschrift ingediend.

De advocaat-generaal T. Hartlief heeft geconcludeerd tot vernietiging van het bestreden arrest, maar uitsluitend wat betreft de beslissing op de vordering van [benadeelde 3] voor zover daarin een bedrag van € 198.057,00 voor vergoeding van gederfd levensonderhoud is begrepen en de daarmee samenhangende oplegging van de schadevergoedingsmaatregel ten behoeve van Van de Langkruis, tot terugwijzing naar het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden opdat de zaak ten aanzien daarvan opnieuw wordt berecht, en tot verwerping voor het overige.

De advocaat van de benadeelde partijen [benadeelde 1] , [benadeelde 2] en [benadeelde 3] heeft daarop schriftelijk gereageerd.

2. Beoordeling van het cassatiemiddel

2.1

Het cassatiemiddel klaagt ten eerste over het oordeel van het hof dat de verdachte op grond van artikel 6:166 lid 1 in samenhang met artikel 6:162 van het Burgerlijk Wetboek aansprakelijk is voor de schade die verband houdt met het aan [slachtoffer] toegebrachte letsel.

2.2

Deze klacht kan – mede gelet op de gronden die zijn vermeld in het vandaag uitgesproken arrest in de zaak 24/01181, ECLI:NL:HR:2025:1055, onder 3 – niet leiden tot vernietiging van de uitspraak van het hof. De Hoge Raad hoeft niet verder te motiveren waarom hij tot dit oordeel is gekomen. Bij de beoordeling van deze klacht is het namelijk niet nodig om antwoord te geven op vragen die van belang zijn voor de eenheid of de ontwikkeling van het recht (zie artikel 81 lid 1 van de Wet op de rechterlijke organisatie).

2.3

Het cassatiemiddel klaagt ten tweede over de toewijzing van de door de [benadeelde 3] gevorderde materiële schadevergoeding wegens gederfd levensonderhoud en de in verband daarmee opgelegde schadevergoedingsmaatregel.

2.4

Deze klacht is gegrond. De redenen daarvoor staan vermeld in het arrest dat de Hoge Raad vandaag heeft uitgesproken in de zaak 24/01181, ECLI:NL:HR:2025:1055, onder 5. Dat brengt mee dat in zoverre ook de oplegging van de in artikel 36f lid 1 van het Wetboek van Strafrecht voorziene maatregel niet in stand kan blijven (vgl. HR 18 juni 2019, ECLI:NL:HR:2019:901).

2.5

Omdat de klacht gegrond is, is bespreking van het restant van het cassatiemiddel niet nodig.

3. Beslissing

De Hoge Raad:

- vernietigt de uitspraak van het hof, maar uitsluitend wat betreft de beslissing op de vordering van de [benadeelde 3] voor zover daarin een bedrag van € 198.057 voor vergoeding van gederfd levensonderhoud is begrepen en de oplegging van de schadevergoedingsmaatregel ten behoeve van [benadeelde 3] ;

- wijst de zaak terug naar het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, opdat de zaak ten aanzien van de beslissing op de vordering van de [benadeelde 3] ter zake van gederfd levensonderhoud en de oplegging van de schadevergoedingsmaatregel ten behoeve van [benadeelde 3] opnieuw wordt berecht en afgedaan;

- verwerpt het beroep voor het overige.

Dit arrest is gewezen door de vice-president V. van den Brink als voorzitter, en de raadsheren T. Kooijmans en C.N. Dalebout, in bijzijn van de waarnemend griffier H.J.S. Kea, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van
8 juli 2025 .