Uitspraak
RECHTBANK AMSTERDAM
VONNIS
Parketnummer: 13/650388-18 (ontneming)
Datum uitspraak: 17 februari 2021
Tegenspraak
Vonnis van de meervoudige strafkamer van de rechtbank Amsterdam, op vordering van de officier van justitie als bedoeld in artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht (Sr), in de zaak, behorende bij de strafzaak met parketnummers 13/650388-18 en 23/003840-19, tegen:
[veroordeelde],hierna te noemen veroordeelde,
geboren te [geboorteplaats] op [geboortedag] 1997,
ingeschreven in de Basisregistratie Personen op het adres
[adres].
1.Onderzoek ter terechtzittingen
De rechtbank heeft beraadslaagd naar aanleiding van de vordering van de officier van justitie en het onderzoek op de terechtzittingen van 13 maart 2020 en 6 januari 2021.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de ontnemingsvordering en van wat de officier van justitie, mr. A.M. Ruijs, en van wat veroordeelde en zijn raadsman, mr. M. Berndsen, naar voren hebben gebracht.
2.Vordering en de grondslag daarvan
De officier van justitie heeft op 26 augustus 2019 een ontnemingsvordering ingediend bij de rechtbank. De ontnemingszaak is op 26 september 2019 ter zitting behandeld. Op 10 oktober 2019 heeft de rechtbank een tussenvonnis gewezen. De rechtbank heeft daarin beslist dat zij, mede gelet op de omvang van de ontnemingsvordering, een schriftelijke ronde wenselijk acht. Naar aanleiding daarvan heeft de raadsman op 21 november 2019 de memorie van de verdediging ingediend. De officier van justitie heeft op 2 januari 2020 de memorie van het Openbaar Ministerie ingediend. Op 13 maart 2020 is de ontnemingszaak weer ter zitting behandeld. Tijdens die zitting is gebleken dat de rechtbank niet over het volledige strafdossier en de WhatsApp-gesprekken waar de raadsman in de memorie van de verdediging naar heeft verwezen, beschikte. Na aanhouding van de behandeling is het dossier inmiddels aangevuld met voornoemde stukken. De rechtbank heeft zich op 6 januari 2021 opnieuw gebogen over de ontnemingsvordering.
Veroordeelde is bij uitspraak van het Gerechtshof Amsterdam van 27 augustus 2020 onder meer veroordeeld voor ‘
in de periode van 1 maart 2018 tot en met 28 augustus 2018 opzettelijk handelen in strijd met een in artikel 2 onder B van de Opiumwet gegeven verbod, meermalen gepleegd.’Veroordeelde heeft volgens de officier van justitie door middel van dit strafbare feit € 78.942,83 (: het wederrechtelijk verkregen voordeel) verdiend. De officier van justitie heeft in de memorie van het Openbaar Ministerie van 2 januari 2020 dit bedrag bijgesteld naar € 76.101,59. Op dit bedrag zijn de in beslag genomen geldbedragen bij veroordeelde in mindering gebracht. Tijdens het onderzoek ter terechtzitting van 6 januari 2021 heeft de officier van justitie de vordering nogmaals bijgesteld, naar een bedrag van € 38.862,69. Dat bedrag zou veroordeelde aan de Staat moeten betalen.
in de periode van 1 maart 2018 tot en met 28 augustus 2018 opzettelijk handelen in strijd met een in artikel 2 onder B van de Opiumwet gegeven verbod, meermalen gepleegd.’Veroordeelde heeft volgens de officier van justitie door middel van dit strafbare feit € 78.942,83 (: het wederrechtelijk verkregen voordeel) verdiend. De officier van justitie heeft in de memorie van het Openbaar Ministerie van 2 januari 2020 dit bedrag bijgesteld naar € 76.101,59. Op dit bedrag zijn de in beslag genomen geldbedragen bij veroordeelde in mindering gebracht. Tijdens het onderzoek ter terechtzitting van 6 januari 2021 heeft de officier van justitie de vordering nogmaals bijgesteld, naar een bedrag van € 38.862,69. Dat bedrag zou veroordeelde aan de Staat moeten betalen.
De ontnemingsvordering is gebaseerd op artikel 36e Sr en beoogt het wederrechtelijk verkregen voordeel te ontnemen uit het feit waarvoor veroordeelde in de onderliggende strafzaak is veroordeeld.
3.Wederrechtelijk verkregen voordeel
3.1.
Standpunt van het Openbaar Ministerie
De officier van justitie heeft zich in haar schriftelijke memorie van het Openbaar Ministerie en ter terechtzitting – kort samengevat – op het volgende standpunt gesteld.
De vordering vindt haar grondslag in het ‘rapport berekening wederrechtelijk verkregen voordeel per delict van 14 februari 2019’ (hierna: het rapport). [1] Bij de vaststelling van het wederrechtelijk verkregen voordeel is gebruik gemaakt van extrapolatie die gebaseerd is op beschikbare en objectieve informatie. Bij die berekening is ook rekening gehouden met de overlap van de perioden, en zijn meerdere contacten met één beller als één verkoopcontact aangemerkt. Ook is in de berekening uitgegaan van concrete bedragen die uit WhatsApp-gesprekken naar voren komen, waar uiteindelijk een gemiddelde prijs van is berekend. In de visie van het Openbaar Ministerie moet een dergelijke berekening plaatsvinden en kan bij de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel niet volstaan worden met de verklaringen van veroordeelde hierover. Deze verklaringen zijn volgens de officier van justitie te onbetrouwbaar om als uitgangspunt te hanteren.
De officier van justitie is verder ingegaan op de verweren van de raadsman. De rechtbank zal hier nader op ingaan in rubriek 3.3.
3.2.
Standpunt van de verdediging
De raadsman heeft zich in zijn schriftelijke memorie van de verdediging en ter terechtzitting – kort samengevat – op het volgende standpunt gesteld.
Bij de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel is extrapolatie niet nodig. Dit omdat er volgens de raadsman concrete en objectieve informatie voorhanden is, namelijk het WhatsApp-verkeer op de Samsungtelefoon met het telefoonnummer eindigend op *[telefoonnummer 1]. Volgens de raadsman heeft veroordeelde de informatie afkomstig uit genoemde telefoon grondig bestudeerd en heeft hij een overzicht gemaakt van deals die hebben plaatsgevonden. Uit dat overzicht blijkt volgens de raadsman dat er veel meer privégesprekken (gesprekken over de fetisj van veroordeelde) hebben plaatsgevonden dan in het rapport is onderkend, dat een flink deel van de gesprekken niet tot een deal heeft geleid en dat een kleiner deel van de drugsgerelateerde gesprekken dubbel is geteld. Veroordeelde heeft ook aangegeven wanneer er meerdere deals per gesprek hebben plaatsgevonden. Deze deals zijn niet in de berekening van de recherche meegenomen, maar wel in de berekening van de raadsman. De raadsman heeft zich subsidiair op het standpunt gesteld dat de gehanteerde rekenmethode die gebruikt wordt in het rapport onbetrouwbaar is.
De raadsman heeft verder het rapport op verschillende punten betwist. De rechtbank zal hier nader op ingaan in rubriek 3.3.
3.3.
Oordeel van de rechtbank
Bij de beoordeling van de vordering wordt de volgende maatstaf in acht genomen. Het rapport is een wettig bewijsmiddel, dat zo is ingericht dat onder verwijzing naar wettige bewijsmiddelen een berekening is gemaakt van het wederrechtelijk verkregen voordeel. Als het door het Openbaar Ministerie aangedragen bewijs een beredeneerde schatting van wederrechtelijk genoten voordeel uit strafbare feiten oplevert, dan brengen overwegingen van redelijkheid en billijkheid mee dat het vervolgens aan de veroordeelde is om voldoende tegenbewijs te leveren. Hij dient in die situatie de schijn tegen hem te weerleggen door van zijn kant aannemelijk te maken dat zijn vermogen niet wederrechtelijk is verkregen. De Hoge Raad heeft meermalen uitgemaakt dat deze bewijslastverdeling niet in strijd is met het onschuldbeginsel en het recht op een eerlijk proces. [2]
Het rapport gaat onder meer in op het telecomverkeer via de twee telefoons waar veroordeelde tijdens het verhandelen van drugs gebruik van maakte: de Samsungtelefoon met het nummer eindigend op *[telefoonnummer 1] en de andere telefoon met het nummer eindigend op *[telefoonnummer 2]. Ten aanzien van het verkeer via voornoemde telefoons zijn de volgende verweren gevoerd.
T.a.v. het WhatsApp-verkeer met de Samsungtelefoon met nummer eindigend op *[telefoonnummer 1]:
De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat zich onder de 361 WhatsApp-gesprekken in totaal 113 drugsgerelateerde gesprekken bevinden, waarvan 53 gesprekken tot een deal hebben geleid. De raadsman stelt op grond van de inhoud van de WhatsApp-gesprekken vast dat 31% van de gesprekken (113 gesprekken) over drugs gingen en dat 47% (53 gesprekken) daarvan tot een deal heeft geleid. In totaal hebben er volgens de raadsman 53 deals plaatsgevonden.
De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat zij uitgaat van 197 fetisjgesprekken en 63 drugsgerelateerde gesprekken. Daar waar door veroordeelde verder is gesteld dat een beller slechts vroeg waar hij bleef, volgt daar, blijkens de visie van het Openbaar Ministerie, wel uit dat men elkaar uiteindelijk heeft ontmoet. De officier van justitie stelt zich dus op het standpunt dat die gesprekken ook tot een deal hebben geleid. De officier van justitie gaat daarom uit van 63 dealcontacten middels deze telefoon.
De rechtbank heeft onderzoek gedaan naar de WhatsApp-gesprekken. Uit dit onderzoek is gebleken dat van de 361 WhatsApp-gesprekken 113 gesprekken drugsgerelateerd zijn. De rechtbank heeft verder bekeken of het contact in deze gesprekken tot een deal heeft geleid. In 56 gesprekken blijkt het tot een deal te zijn gekomen, veroordeelde heeft tijdens deze gesprekken concrete afspraken gemaakt om de bellers te ontmoeten. Gelet op het voorgaande komt de rechtbank dan tot de volgende percentages. Van de in totaal 361 WhatsApp-gesprekken is 31% drugsgerelateerd (113 x 100 / 361). Van die 113 gesprekken heeft 49% (56 x 100 / 113) tot een deal geleid. De rechtbank zal van dit percentage uitgaan en dit percentage wordt ook omgeslagen op de overige gesprekken die gevoerd zijn met de telefoonnummers eindigend op *[telefoonnummer 1] en *[telefoonnummer 2].
Gelet op het voorgaande stelt de rechtbank vast dat 56 contacten die via deze telefoonnummers in de periode van 11 maart 2018 tot en met 27 augustus 2018 zijn gelegd, tot een deal hebben geleid.
T.a.v. het SMS-verkeer met de Samsungtelefoon met nummer eindigend op *[telefoonnummer 1]:
Zowel de raadsman als de officier van justitie hebben zich op het standpunt gesteld dat het SMS-verkeer via deze telefoon niet tot een deal heeft geleid.
Gelet op de bevindingen uit het rapport sluit de rechtbank zich hierbij aan.
T.a.v. de gesprekken met de Samsungtelefoon met nummer eindigend op *[telefoonnummer 1]:
De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat met deze telefoon veel privégesprekken zijn gevoerd. Van de 168 gesprekken zal 31% drugsgerelateerd zijn (52 gesprekken) en van die 52 gesprekken zal 47% tot een deal hebben geleid. In totaal hebben er volgens de raadsman 24 deals plaatsgevonden.
De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat met deze telefoon 185 gesprekken hebben plaatsgevonden, waaronder met 145 verschillende buitenlandse telefoonnummers. De officier van justitie gaat ervan uit dat al die buitenlandse contacten drugscontacten zijn geweest. Met de overige 40 Nederlandse nummers is kort contact geweest. Deze contacten kunnen volgens de officier van justitie ook als drugsgerelateerd worden aangemerkt. Dit komt neer op een totaal van 185 drugsgerelateerde contacten die tot een deal hebben geleid.
De rechtbank heeft in het dossier geen concrete gegevens aangetroffen ten aanzien van de gesprekken op deze telefoon. In het rapport is opgenomen dat uit de analyse van de historische gegevens op dit telefoonnummer over een periode van 28 februari 2018 tot en met 28 augustus 2018 is gebleken dat er via dit nummer contact is geweest met 145 verschillende buitenlandse telefoonnummers en met 40 Nederlandse telefoonnummers. Al deze contacten duurden minimaal elf seconden. De rechtbank merkt de 145 verschillende buitenlandse contacten aan als drugsgerelateerde contacten, nu de raadsman onvoldoende heeft betwist dat dit drugsgerelateerde contacten betreffen. Voldoende gesteld noch gebleken is waar deze veelvuldige, korte gesprekken met een ruime, uiteenlopende groep buitenlandse nummers over handelden. De 40 Nederlandse nummers ziet de rechtbank niet als drugsgerelateerde contacten, omdat daar te weinig informatie over bekend is. Gelet op het voorgaande komt de rechtbank tot de volgende berekening. Met verwijzing naar de door de rechtbank vastgestelde percentages heeft 49% van de 145 gesprekken tot een deal geleid.
Daarmee gaat de rechtbank er van uit dat middels deze telefoon 71 contacten in de periode 28 februari 2018 tot en met 28 augustus 2018 tot een deal hebben geleid.
T.a.v. de gesprekken met de telefoon met nummer eindigend op *[telefoonnummer 2]:
De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat er met deze telefoon ook veel privégesprekken zijn gevoerd. Van de 160 gesprekken zal 31% drugsgerelateerd zijn (50 gesprekken) en van die 50 gesprekken zal 47% tot een deal hebben geleid. In totaal hebben er volgens de raadsman 23 deals plaatsgevonden.
De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat alle 160 gesprekken als dealcontacten kunnen worden gezien, nu er met deze telefoon telecomcontacten zijn geweest met 146 verschillende Engelse en 12 Ierse telefoonnummers en veroordeelde heeft verklaard dat hij geen bekenden heeft in Ierland en geen contact heeft met zijn familie in het Verenigd Koninkrijk. Verder blijkt volgens de officier van justitie uit het rapport dat twee overige contacten evident drugsgerelateerd waren. Er hebben volgens de officier van justitie via deze telefoon dus geen privégesprekken plaatsgevonden.
De rechtbank heeft ten aanzien van deze telefoon ook geen concrete gegevens uit het dossier kunnen halen. In het rapport is echter opgenomen dat uit de analyse van de historische gegevens van dit telefoonnummer over een periode van 1 januari 2018 tot en met 4 juli 2018 is gebleken dat dit nummer contact heeft gehad met 146 verschillende Engelse telefoonnummers en 12 Ierse telefoonnummers. In de periode van 3 augustus 2018 tot en met 28 augustus 2018 zijn er twee gesprekken aangewezen als zijnde drugsgerelateerd. De rechtbank merkt de 158 verschillende buitenlandse contacten aan als drugsgerelateerde contacten, nu de raadsman onvoldoende heeft betwist dat dit drugsgerelateerde contacten betreffen en veroordeelde heeft verklaard dat er geen bekenden van hem in Ierland wonen en hij geen contact heeft met zijn familie in het Verenigd Koninkrijk. De andere twee contacten worden ook aangemerkt als drugsgerelateerde contacten, nu uit het rapport blijkt dat er tweemaal een pseudokoop is geweest, waarbij veroordeelde voor het maken van de afspraken omtrent deze aankopen gebruik heeft gemaakt van dit telefoonnummer. Gelet op het voorgaande komt de rechtbank tot de volgende berekening. Met verwijzing naar de door de rechtbank vastgestelde percentages heeft 49% van die 160 gesprekken tot een deal geleid.
Daarmee gaat de rechtbank er van uit dat middels deze telefoon 78 contacten in de periode van 1 januari 2018 tot en met 28 augustus 2018 tot een deal hebben geleid.
Totaal aantal deals:
De rechtbank komt, gelet op het voorgaande, uit op een totaal van 205 deals (bestaande uit 56 deals via het
WhatsApp-verkeerop de Samsungtelefoon met het nummer eindigend op *[telefoonnummer 1], 71 deals via de
gesprekkenop de Samsungtelefoon met het nummer eindigend op *[telefoonnummer 1] en 78 deals via de
gesprekkenop de telefoon met het nummer eindigend op *[telefoonnummer 2]).
WhatsApp-verkeerop de Samsungtelefoon met het nummer eindigend op *[telefoonnummer 1], 71 deals via de
gesprekkenop de Samsungtelefoon met het nummer eindigend op *[telefoonnummer 1] en 78 deals via de
gesprekkenop de telefoon met het nummer eindigend op *[telefoonnummer 2]).
T.a.v. de opbrengst:
De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat uitgegaan moet worden van een gemiddelde nettowinst per deal van € 80,72.
De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat de rechtbank uit moet gaan van de gemiddelde nettowinst per deal zoals is opgenomen in het rapport.
De rechtbank heeft zelf onderzoek gedaan naar de WhatsApp-gesprekken. Uit dat onderzoek is gebleken dat in een aantal gesprekken waarin het tot een deal is gekomen, expliciet over de prijzen van de verdovende middelen wordt gesproken. Gezien het feit dat er door veel (buitenlandse) klanten diverse soorten verdovende middelen in één bestelling werden geplaatst en in sommige gevallen alleen ergens werd afgesproken, is het ondoenlijk om een specifieke berekening te maken. De rechtbank zal daarom rekenen met een gemiddelde prijs. In onderstaande tabel zijn 26 gesprekken geanalyseerd met betrekking tot de opbrengsten per deal. Hieruit is naar voren gekomen dat deze 26 deals een totaalbedrag hebben opgebracht van € 4.110,-. Het gemiddelde van deze deals is € 4.110,- / 26 deals = € 158,08 per deal.
De rechtbank komt op een totale opbrengst van 205 deals x € 158,08 = € 32.406,40.
Chat
Totaal
Chat-5
4g cocaïne voor € 280,-
€ 280,-
Chat-6
1g cocaïne voor € 80,-
€ 80,-
Chat-7
4g ketamine voor € 120,-
€ 120,-
Chat-39
Door veroordeelde is de prijslijst naar het contact verstuurd:
Coke pure 1g: €80
Mdma crystals 1g: €40
Ketamin shard 1g: €30
Xtc pills (monclers, 220 mg of md): €10 a pill
2cb pills, blue micky mouse: €10 a pill
Het contact heeft ‘5 monclers’ besteld.
€ 50,-
Chat-53
3 XTC-pillen voor € 30,-
€ 30,-
Chat-58
Door veroordeelde is de prijslijst verstuurd.
Het contact heeft 3 gram cocaïne en 1 gram ketamine besteld.
€ 280,-
Chat-85
1 gram cocaïne voor € 90,-
€ 90,-
Chat-101
Door veroordeelde is de prijslijst verstuurd.
Het contact heeft 1 gram cocaïne besteld.
€ 80,-
Chat-102
Door veroordeelde wordt het menu doorgegeven. Klant wil 2g ketamine en in de middag bestelt de klant 3g ketamine.
Chat-114
Door veroordeelde is de prijslijst verstuurd.
Het contact heeft 1 gram MDMA en 0,5 gram cocaïne besteld. Contact krijgt twee pillen gratis.
€ 80.-
Chat-117
10 pillen voor € 70,-
€ 70,-
Chat-119
Door veroordeelde is de prijslijst verstuurd.
Het contact heeft 2 gram ketamine, 1 gram cocaïne en 20 pillen besteld.
€ 240,-
Chat-120
Door veroordeelde is de prijslijst verstuurd.
Het contact heeft 1 gram MDMA en 1 pil besteld.
€ 50,-
Chat-121
Veroordeelde heeft de prijzen doorgegeven.
Het contact heeft 1 gram cocaïne, 2 pillen en 1 gram ketamine besteld.
€ 130,-
Chat-123
Door veroordeelde is de prijslijst verstuurd.
Het contact heeft 2 gram cocaïne en 2 gram ketamine besteld.
€ 240,-
Chat-124
1 gram cocaïne voor € 80,-
€ 80,-
Chat-125
Veroordeelde heeft de prijzen doorgegeven.
Het contact bestelt 4 pillen, 4 gram ketamine en 2 gram MDMA voor € 200,-.
€ 200,-.
Chat-126
Het contact heeft 2 gram MDMA en 2 zegels LSD voor € 90,- besteld.
€ 90,-
Chat-143
1 gram cocaïne en 2 pillen voor € 80,-
€ 80,-
Chat-173
1 gram cocaïne voor € 80 ,-
€ 80,-
Chat-199
4 pillen voor € 40,- (contact heeft één pil extra ontvangen)
€ 40,-
Chat-201
1 gram cocaïne voor € 80,-
€ 80,-
Chat-213
1 gram cocaïne voor € 80,-
€ 80,-
Chat-222
Veroordeelde heeft de prijzen doorgegeven.
Het contact heeft 34 XTC-pillen, 5 gram cocaïne, 12 gram MDMA en 4 gram speed besteld. Alles voor € 1.340,-. Het contact krijgt in totaal niet 34 maar 50 pillen van veroordeelde.
€ 1.340,-.
Chat-270
2 gram ketamine voor € 60,-
€ 60,-
Chat-301
1 gram cocaïne voor € 80,- en 2 gram MDMA voor € 80,-
€ 160,-
€ 4.110,-
T.a.v. de inkoopprijzen:
De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat bij de berekening van de inkoopprijzen in het rapport uitgegaan is van inkoopprijzen van gehele kilo’s, hetgeen niet passend is voor een zaak als deze.
De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat uit het rapport niet blijkt dat gerekend is met inkoopprijzen per kilo, maar per gram. Zij heeft verder naar voren gebracht dat bij de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel uitgegaan is van de inkoopprijzen die afkomstig zijn van de Afdeling Specialistische Ondersteuning van de Landelijke Recherche, die zijn samengesteld door materiedeskundigen op het gebied van synthetische drugs en precursoren. Volgens de officier van justitie is er geen reden om van de gehanteerde inkoopprijzen af te wijken.
De rechtbank is voor wat betreft de inkoopprijzen, net al in het rapport, uitgegaan van de prijzen die afkomstig zijn van de Afdeling Specialistische Ondersteuning van de Landelijke Recherche, die zijn samengesteld door materiedeskundigen op het gebied van synthetische drugs en precursoren, met uitzondering van de inkoopprijzen voor cocaïne. In het rapport wordt namelijk uitgegaan van € 26,- per gram cocaïne. De rechtbank is van oordeel dat dit de groothandelsprijs betreft, hetgeen niet passend is voor een zaak als deze. De prijs zoals die naar voren is gebracht door de raadsman acht de rechtbank passender en realistischer bij een zaak als deze. De rechtbank zal daarom uitgaan van een inkoopprijs van € 35,- per gram cocaïne.
De rechtbank neemt bij de verkoopprijs als uitgangspunt de prijslijst van veroordeelde die in de WhatsApp-gesprekken werd gedeeld. De rechtbank verwijst voor de berekening naar de tabel op pagina 11 in het rapport.
De totale inkoopprijs voor de verdovende middelen wordt dan als volgt berekend:
€ 32.406,40 (opbrengst) x € 1.303,50 (gemiddelde inkoopprijs) / € 3.835,- (gemiddelde verkoopprijs) = € 11.014,80.
T.a.v. de overige kosten
Verder stelt de rechtbank vast dat het onbekend is gebleven hoe de levering van de verdovende middelen heeft plaatsgevonden. Dit staat ook in het rapport. Om toch tot een tegemoetkoming te komen, is er uitgegaan van € 2,- per levering/deal: 205 deals x € 2,- = € 410,-.
Ook sluit de rechtbank zich aan bij het rapport wat betreft de telefoonkosten. Veroordeelde maakte gebruik van twee telefoons. Deze dienden iedere keer van beltegoed te worden voorzien. Veroordeelde werd altijd benaderd door afnemers van de verdovende middelen, maar hij belde/sms-te of stuurde een WhatsApp-bericht als hij op een ontmoetingsplek gearriveerd was. Er is echter onvoldoende informatie aanwezig om te berekenen welke kosten daarmee zijn gemoeid. Er wordt daarom een stelpost ingenomen van € 250,- per telefoon.
Totale kosten
Inkoop verdovende middelen € 11.014,80
Levering € 410,-
Stelpost telefoons € 500,- +
Totaal kosten € 11.924,80.
Totaalopbrengst:
De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat de nettowinst geschat kan worden op € 8.071,84. Volgens de raadsman kan het wederrechtelijk verkregen voordeel worden geschat op € 9.500,-.
De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat het wederrechtelijk verkregen voordeel moet worden geschat op € 38.862,69.
De rechtbank komt op basis van het vorenstaande tot de volgende schatting van het wederrechtelijk verkregen voordeel:
Opbrengst € 32.406,40
Kosten € 11.924,80 -
Geschat wederrechtelijk verkregen voordeel € 20.481,60.
T.a.v. de periode:
De raadsman heeft de rechtbank verzocht de periode van 1 januari 2018 tot en met 28 februari 2018 niet in de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel mee te nemen.
De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat op het wederrechtelijk verkregen voordeel de periode van 1 januari 2018 tot 1 maart 2018, waarvoor verdachte door het Gerechtshof is vrijgesproken, nog in mindering moet worden gebracht.
De rechtbank heeft het wederrechtelijk verkregen voordeel geschat op € 20.481,60 waarbij is uitgegaan van een periode van 240 dagen, ofwel € 85,34 per dag. De rechtbank zal bij de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel echter uitgaan van de door het Gerechtshof Amsterdam bewezenverklaarde periode van dealen in de strafzaak. Dit betreft de periode van 1 maart 2018 tot en met 28 augustus 2018. Dit komt neer op de volgende berekening: een dealperiode van 181 dagen (240 dagen – 59 dagen) levert een wederrechtelijk verkregen voordeel van € 15.446,54 (181 dagen x 85,34 per dag) op.
De in beslag genomen geldbedragen
Tot slot heeft de raadsman verzocht de bij veroordeelde in beslag genomen geldbedragen van € 2.155,49 en € 685,75 in mindering te brengen op het vast te stellen wederrechtelijk verkregen voordeel.
De officier van justitie heeft zich ook op het standpunt gesteld dat de in beslag genomen geldbedragen in mindering moeten worden gebracht op het vast te stellen wederrechtelijk verkregen voordeel.
De rechtbank is van oordeel dat de in beslag genomen geldbedragen niet in mindering moeten worden gebracht op het vast te stellen wederrechtelijk verkregen voordeel, maar op de betalingsverplichting.
De rechtbank ontleent vorenstaande schattingen aan het onderzoek naar de WhatsApp-gesprekken en aan de feiten en omstandigheden die in het rapport zijn vervat.
Naar het oordeel van de rechtbank heeft veroordeelde door middel van voornoemde strafbare feiten voordeel verkregen dat de rechtbank schat op € 15.446,54.
4.Verplichting tot betaling
De rechtbank bepaalt dat de bij veroordeelde in beslag genomen geldbedragen, waar veroordeelde afstand van heeft gedaan, in mindering moeten worden gebracht op de betalingsverplichting. De rechtbank komt dan uit op een bedrag van
€ 12.605,30. Veroordeelde is verplicht voornoemd bedrag aan de Staat te betalen.
€ 12.605,30. Veroordeelde is verplicht voornoemd bedrag aan de Staat te betalen.
5.Toepasselijke wettelijke voorschriften
De op te leggen maatregel is gegrond op artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht.
6.Beslissing
De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.
Stelt vast als wederrechtelijk verkregen voordeel een bedrag van
€ 15.446,54.
€ 15.446,54.
Legt op aan
[veroordeelde]de verplichting tot betaling van
€ 12.605,30(twaalfduizend zeshonderdvijf euro en dertig eurocent) aan de Staat.
[veroordeelde]de verplichting tot betaling van
€ 12.605,30(twaalfduizend zeshonderdvijf euro en dertig eurocent) aan de Staat.
Bepaalt de duur van de gijzeling die ten hoogste door de officier van justitie kan worden gevorderd op 252 (tweehonderdtweeënvijftig) dagen.
Dit vonnis is gewezen door
mr. R.A. Overbosch, voorzitter,
mrs. S. Djebali en I. Mannen, rechters,
in tegenwoordigheid van C.T. St Rose, griffier
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 17 februari 2021.