ECLI:NL:RBDHA:2016:2825

• Datum uitspraak: 17 maart 2016
• Publicatiedatum: 17 maart 2016
• Zaaknummer: C/09/505246 / KG ZA 16-168
• Instantie: Rechtbank Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht; Intellectueel-eigendomsrecht
• Procedures: Kort geding
• Rechters: P.G.J. de Heij
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Inbreuk op auteursrecht op het ontwerp van de Janis oorfauteuil

In deze zaak heeft de Rechtbank Den Haag op 17 maart 2016 uitspraak gedaan in een kort geding tussen P.M.P. Furnishing B.V. (eiseres) en SVHH Products B.V., handelende onder de naam EasySofa (gedaagde). De eiseres vorderde een verbod op de exploitatie van de Beto-fauteuil, die volgens haar inbreuk maakt op het auteursrecht van het ontwerp van de Janis oorfauteuil. De procedure begon met een dagvaarding op 15 februari 2016, gevolgd door een mondelinge behandeling op 3 maart 2016. De rechtbank oordeelde dat de Janis een auteursrechtelijk beschermd werk is en dat de Beto-fauteuil in de tweeknoopsvariant inbreuk maakt op de auteursrechten van PMP. De rechtbank stelde vast dat de combinatie van kenmerken van de Janis origineel is en dat de Beto-fauteuil in de tweeknoopsvariant een andere totaalindruk wekt dan de Janis. De rechter gebiedde EasySofa om binnen twee werkdagen na betekening van het vonnis de inbreuk te staken en gestaakt te houden, en om aan haar afnemers een terugroepactie te sturen. Tevens werd EasySofa veroordeeld in de proceskosten van PMP, die zijn vastgesteld op € 11.185,54. De termijn voor het instellen van een eis in de hoofdzaak werd bepaald op zes maanden na heden.

Uitspraak

vonnis

RECHTBANK DEN HAAG

Team handel

zaaknummer / rolnummer: C/09/505246 / KG ZA 16-168

Vonnis in kort geding van 17 maart 2016

in de zaak van

de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

P.M.P. FURNISHING B.V. ,

gevestigd te Zwijndrecht,

eiseres,

advocaat mr. P.A.J.M. Lodestijn te Nijmegen,

tegen

de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

SVHH PRODUCTS B.V., handelende onder de naam
EASYSOFA ,

gevestigd te Beneden-Leeuwen (gemeente West Maas en Waal),

gedaagde,

advocaat mr. M.R. Rijks te Eindhoven.

Partijen zullen hierna PMP en EasySofa genoemd worden.

Voor EasySofa is de zaak mede behandeld door mr. M.M.M. van Gerwen, eveneens advocaat te Eindhoven.

1. De procedure

1.1.

Het verloop van de procedure blijkt uit:

• de dagvaarding van 15 februari 2016, met producties 1 tot en met 12;
• de op 29 februari 2016 ingekomen brief van EasySofa, met producties 1 tot en met 5;
• de op 2 maart 2016 ingekomen brief van PMP met producties 14 en 15 en een aanvullende kostenopgave;
• de op 2 maart 2016 ingekomen aanvullende kostenopgave van EasySofa;
• de mondelinge behandeling van 3 maart 2016;
• de tijdens de mondelinge behandeling door PMP overgelegde productie 13;
• de pleitnota van PMP;
• de pleitnota van EasySofa.

1.2.

Ten slotte is vonnis bepaald.

2. De feiten

2.1.

PMP houdt zich sinds 1993 bezig met het ontwikkelen van meubels. Zij verkoopt haar meubels met name aan de groothandel en de tussenhandel. [X] en [Y] zijn tezamen bestuurder en enig aandeelhouder van PMP. In een door hen mede namens PMP ondertekende akte van 10 september 2008 is het volgende opgenomen:

“
[X] en [Y] dragen hun huidige en toekomstige intellectuele eigendomsrechten over aan de vennootschap, en wel op het moment dat het prototype van een model en/of werk is geproduceerd. ”

2.2.

In 2013 heeft [Y] de ‘oorfauteuil’ Janis ontworpen. De Janis is op 2 september 2013 getoond op een meubelbeurs in Beusichem. Een afbeelding van de Janis is hierna weergegeven:

De Janis is ook in grijs uitgevoerd.

2.3.

EasySofa ontwerpt en verkoopt eveneens meubels. EasySofa verkoopt niet aan consumenten.

2.4.

Tot het assortiment van EasySofa behoort een oorfauteuil onder de naam Beto. EasySofa heeft de Beto onder meer tentoongesteld tijdens de meubelbeurs in Brussel (België), gehouden van 8 tot en met 11 november 2015. PMP heeft EasySofa erop aangesproken dat de Beto naar zij meende inbreuk maakt op haar rechten op het ontwerp van de Janis. EasySofa heeft PMP vervolgens op die beurs toegezegd de exploitatie van de Beto te staken.

2.5.

De Beto bestaat in een variant waarbij in de rugleuning twee knopen zijn aangebracht (hierna ook wel: de tweeknoopsvariant) en daarnaast in een variant met één knoop (hierna: de éénknoopsvariant) en een variant met vier knopen (hierna: de vierknoopsvariant). Afbeeldingen van de Beto (in de éénknoops-, de tweeknoops- en de vierknoopsvariant) zijn hierna weergegeven:

Beto met twee knopen Beto met vier knopen

Beto met één knoop

2.6.

Bij brief van 26 november 2015 heeft de advocaat van PMP EasySofa verzocht om ter zake van de Beto een onthoudingsverklaring te ondertekenen. EasySofa heeft hieraan niet voldaan, ook niet na een rappelbrief van 8 december 2015.

2.7.

In of omstreeks de jaren vijftig van de twintigste eeuw heeft Theo Ruth onder meer de volgende fauteuils ontworpen die door de onderneming Artifort op de markt zijn gebracht:

3. Het geschil

3.1.

Na wijziging van eis vordert PMP, zakelijk weergegeven, dat EasySofa bij vonnis, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad:

wordt geboden iedere inbreuk op het ontwerp van de Janis door de exploitatie van de Beto in de Europees Economische Ruimte met onmiddellijke ingang na betekening van dit vonnis te staken en gestaakt te houden;

wordt geboden de reeds geleverde Beto-fauteuils binnen vijf werkdagen na betekening van dit vonnis door middel van een
recall terug te halen bij haar professionele afnemers door toezending aan haar afnemers, met kopie aan de advocaat van PMP, van het volgende bericht:

“
Geachte klant,

De fauteuils die wij onder de naam Beto aan u hebben geleverd, maken inbreuk op de rechten van PMP Furnishing B.V. De rechter heeft ons veroordeeld tot het terughalen van alle voorraad bij onze afnemers. U wordt daarom dringend verzocht alle fauteuils van het model Beto die zich bij u in voorraad bevinden, binnen twee werkdagen na heden op onze kosten aan ons te retourneren. Uiteraard zullen wij de door u geleden schade vergoeden. Met vriendelijke groet,

SVHH Products

Tevens h.o.d.n. EasySofa ”

3. wordt geboden een onderbouwde opgave te doen van alle bestellingen en orders van de Beto, geplaatst door professionele afnemers bij EasySofa, alsmede van alle door EasySofa bij de fabrikant geplaatste bestellingen en orders, door middel van toezending aan de advocaat van PMP van een duidelijk overzicht van die bestellingen en orders, alsmede kopieën van individuele bestellingen en orders;

4. wordt geboden het Vakblad Meubel te verzoeken in haar eerstvolgende uitgave het volgende bericht te publiceren en om dat bericht op haar eigen website, te weten www.easysofa.com, te plaatsen door middel van een pop-up screen, alsmede een link daarnaar op haar twitteraccount te plaatsen:

“Geachte klant,

De fauteuils die wij aanbieden onder de naam Beto zijn een onrechtmatige kopie van de fauteuil Janis van PMP Furnishing B.V. Dit heeft de Voorzieningenrechter bepaald bij vonnis van (invullen datum).

Met het aanbieden van deze Beto-fauteuils maken wij inbreuk op de intellectueel eigendomsrechten van PMP Furnishing B.V.

Wij zullen deze fauteuils niet meer aanbieden en zullen deze niet meer leveren. Eventuele orders zullen derhalve als niet-geplaatst worden beschouwd. Wij bieden onze excuses aan voor het ongemak.

Met vriendelijke groet,

SVHH Products

Tevens h.o.d.n. EasySofa”

5. het onder 1 tot en met 4 gevorderde op straffe van een dwangsom;

6. met veroordeling van EasySofa in de proceskosten overeenkomstig artikel 1019h Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering;

7. en met bepaling van de termijn voor het instellen van de hoofdzaak op zes maanden na betekening van het vonnis.

3.2.

Aan haar vorderingen heeft PMP zakelijk weergegeven het volgende ten grondslag gelegd. De Janis is een auteursrechtelijk beschermd werk en daarnaast is het een niet-geregistreerd Gemeenschapsmodel. Met de verhandeling van de Beto (zowel in de tweeknoops- als in de vier- en éénknoopsvariant) maakt EasySofa inbreuk op die rechten. Aangezien EasySofa de exploitatie van de Beto in weerwil van haar eerdere toezegging niet heeft gestaakt, heeft PMP een spoedeisend belang bij oplegging van het door haar gevorderde verbod met nevenvorderingen. Het niet naleven van die toezegging is aan te merken als wanprestatie.

3.3.

EasySofa voert de volgende verweren. Aan de Janis komt geen auteursrechtelijke bescherming toe, aangezien het ontwerp is ontleend aan de oorfauteuil van Theo Ruth. Zou het al een auteursrechtelijk werk zijn, dan is niet PMP maar [Y] de auteursrechthebbende. De beschermingsomvang van de Janis is bovendien zeer beperkt. De Beto maakt dan ook geen inbreuk op de vermeende auteursrechten ten aanzien van de Janis.

Voorts wordt de Janis ook niet beschermd door een niet-ingeschreven modelrecht, omdat de Janis niet nieuw is en geen eigen karakter heeft. Indien moet worden aangenomen dat wél een niet-ingeschreven modelrecht bestaat, geldt evenzeer dat de Beto, gelet op de beperkte beschermingsomvang daarvan, bij de gemiddeld geïnformeerde gebruiker een andere algemene indruk maakt. De vorderingen van PMP dienen daarom te worden afgewezen.

3.4.

Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.

4. De beoordeling

Bevoegdheid

4.1.

Gelet op de vestigingsplaats van EasySofa (Nederland) is, voor zover aan de

vorderingen van PMP het gemeenschapsmodelrecht ten grondslag wordt gelegd, de voorzieningenrechter van deze rechtbank bevoegd daarvan kennis te nemen op grond van de artikelen 80 lid 1, 81 aanhef en sub a, 82 lid 1 en 90 lid 1 van Verordening (EG) nr. 6/2002 van de Raad van 12 december 2001 betreffende Gemeenschapsmodellen (hierna: GModVo) en artikel 3 Uitvoeringswet EG-verordening betreffende Gemeenschapsmodellen. Deze bevoegdheid strekt zich gezien artikel 83 lid 1 GModVo uit tot handelingen in de gehele Europese Unie. Voor zover de vorderingen zijn gebaseerd op auteursrecht is de bevoegdheid niet bestreden zodat de voorzieningenrechter reeds om die reden bevoegd is.

Spoedeisend belang

4.2.

Met de stelling van PMP dat EasySofa sinds het najaar van 2015 voortdurend inbreuk maakt op haar auteurs- en niet-geregistreerde modelrechten, is het voor deze procedure vereiste spoedeisend belang gegeven. Op dit punt heeft EasySofa ook geen verweer gevoerd.

4.3.

Aangezien de beschermingsduur van het gestelde niet-geregistreerde modelrecht op 2 september 2016 eindigt, zal de voorzieningenrechter eerst het ingeroepen auteursrecht beoordelen.

Auteursrechtinbreuk

4.4.

Om voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking te komen, is vereist dat het werk een eigen, oorspronkelijk karakter heeft en het persoonlijk stempel van de maker draagt. Dit betekent dat sprake moet zijn van een vorm die het resultaat is van scheppende menselijke arbeid en dus van creatieve keuzes. Daarbuiten valt in elk geval al hetgeen een vorm heeft die zo banaal of triviaal is, dat daarachter geen creatieve arbeid van welke aard ook valt aan te wijzen. ^[1] Het HvJEU heeft de maatstaf aldus geformuleerd dat het moet gaan om ‘een eigen intellectuele schepping van de auteur van het werk’. ^[2] Voorts geldt dat ook een verzameling of bepaalde selectie van op zichzelf niet beschermde elementen, een (oorspronkelijk) werk kan zijn in de zin van de Auteurswet, mits die selectie het persoonlijk stempel van de maker draagt. Deze maatstaf geldt ook indien het, zoals hier, een gebruiksvoorwerp betreft. ^[3]

4.5.

Ter onderbouwing van haar standpunt dat de Janis een werk is in de zin van de Auteurswet heeft PMP in haar dagvaarding en ter zitting gewezen op de volgende – naar zij stelt creatieve combinatie van - uiterlijke kenmerken:

een contrasterende bies;

de weldadige rondingen van rugleuning, armleuningen en zitkussen;

de oorachtige vorm van de rugleuning;

e vrijwel vlakke rugleuning;

(twee) knopen die een contrast vormen met de rugleuning;

schuine poten;

de vorm van het zitkussen dat wordt verdrongen door de brede naar binnen geplaatste armleuningen;

een bies die doorloopt tot de onderkant van de stoel;

een horizontale bies op het zitkussen;

de naadlijn van de armleuning die doorloopt tot de onderkant van de stoel en uitloopt in een punt tussen de onderzijde van het zitkussen en de bies;

de liggende S-vorm van de armleuningen.

4.6.

Ter zitting heeft PMP verklaard dat er twee versies van de Janis zijn: een met een contrasterende bies en een met een bies in de kleur van de stoffering van de oorfauteuil. EasySofa heeft bestreden dat de Janis met contrasterende bies vóór de openbaarmaking van de Beto reeds op de markt was. Hoewel dat wel op haar weg lag, heeft PMP geen feiten of omstandigheden naar voren gebracht waaruit kan worden afgeleid dat zij de Janis met contrasterende bies openbaar heeft gemaakt vóórdat de Beto daarmee op de markt kwam. De voorzieningenrechter zal daarom uitgaan van de Janis met bies in de kleur van de stoffering zoals afgebeeld onder 2.2. Partijen hebben voorts aan de kleur van de Janis en de gesteld inbreukmakende Beto geen aandacht besteed, zodat ook de voorzieningenrechter deze buiten beschouwing zal laten.

4.7.

EasySofa heeft haar stelling dat de Janis is ontleend aan de oorfauteuil van Ruth en daarom geen auteursrechtelijke bescherming toekomt onderbouwd door de volgende, door haar van markeringen voorziene, afbeelding met daarop links de Janis en rechts de oorfauteuil van Ruth, waarbij de letters volgens haar toelichting verwijzen naar:

A: het bolvormige zitgedeelte dat in één stuk is uitgevoerd;

B: de plaatsing van de poten;

C: de bolle vorm van de armleuningen in een liggende S-vorm;

D: de naar buiten wijzende positie van de armleuningen;

E: de oorachtige vorm van de rugleuning en de rondingen van de rug.

Janis Ruth

4.8.

Naar EasySofa aanvoert is de enige afwijking van de oorfauteuil van Ruth het aantal knopen. Volgens EasySofa is op de ontwerptekening van de Janis te zien is dat deze – net als de oorfauteuil van Ruth – aanvankelijk ontworpen is met zeven knopen in de rugleuning en is de keuze voor de uiteindelijke uitvoering met twee knopen triviaal.

4.9.

Dit standpunt wordt verworpen. De door PMP ontworpen stoel past zonder twijfel in een reeds sinds jaar en dag bekende stijl. Dat doet er niet aan af dat zij door binnen die stijl creatieve keuzen te maken tot een auteursrechtelijk te beschermen ontwerp kan komen.

4.10.

Mede aan de hand van de ter zitting getoonde Janis en de door EasySofa overgelegde afbeeldingen van de oorfauteuil van Ruth constateert de voorzieningenrechter dat de in 4.5 vermelde kenmerken b, d, e, g, h en j in de oorfauteuil van Ruth niet zijn aan te wijzen. Zo zijn de arm- en rugleuning van de oorfauteuil van Ruth minder bol, is de rugleuning meer gebogen, en toont de stoel van Ruth aanzienlijk minder verdringing van het zitvlak door de armleuningen. Ook de bies en de puntvormige afwerking van de armleuning ontbreken. Dat sommige van deze kenmerken afzonderlijk wel in andere stoelen van Ruth kunnen worden aangewezen of dat dit in de stijl bekende elementen zijn neemt niet weg dat de combinatie van kenmerken (als geheel) niet aan de oorfauteuil van Ruth kan zijn ontleend. De combinatie van de in 4.5 vermelde kenmerken is daarmee naar voorlopig oordeel oorspronkelijk.

4.11.

EasySofa meent dat de keuze voor het aantal knopen triviaal is maar heeft niet aangevoerd dat en gemotiveerd waarom hetzelfde geldt voor de combinatie van kenmerken van de Janis of dat de combinatie geen blijk geeft van creatieve keuzes. In dit kort geding moet er daarom van uit worden gegaan dat het ontwerp van de Janis (met bies in de kleur van de stof) wordt beschermd door het auteursrecht.

4.12.

Voor de vraag of sprake is van inbreuk op het auteursrecht van PMP dient beoordeeld te worden in welke mate de totaalindruk van de Beto overeenstemt met die van de Janis. Daarbij moeten de auteursrechtelijke beschermde trekken in aanmerking worden genomen. EasySofa heeft aangevoerd dat mogelijke gelijkenissen tussen de beide fauteuils niet zijn terug te voeren op auteursrechtelijk beschermde trekken maar op elementen die al onderdeel waren van het vormgevingserfgoed. Daarnaast heeft EasySofa (deels uitsluitend mondeling ter zitting) gewezen op de volgende verschillen tussen de beide fauteuils:

de Beto bevat één, twee of vier knopen, terwijl de Janis altijd twee knopen bevat;

de knopen van de Beto zijn groter en geven de stoel een massiever uiterlijk;

de buitenkant van de armleuningen van de Beto heeft een andere afwerking dan bij de Janis: bij de Beto is de doorlopende bies ‘weggestikt’ onder de leuningen, waardoor er een overhellende rand is in plaats van de meer zichtbare bies bij de Janis;

e Beto bevat een glooiendere overgang in het opstaande deel van de armleuningen naar de rugleuning;

de uiteinden van de bovenkant van de rugleuning zijn bij de Beto vlak, waar deze bij de Janis meer opvulling geven waardoor de oorvorm wordt geaccentueerd;

de punt (kenmerk j) loopt bij de Beto niet door tot de onderkant van de stoel.

4.13.

De beschermingsomvang van auteursrecht op het ontwerp van de Janis is naar voorlopig oordeel zeer beperkt. Als auteursrechtelijk beschermde trek moet vooral worden aangemerkt de combinatie van de hiervoor genoemde, op zichzelf mogelijk bekende of triviale, kenmerken. Waar deze combinatie niet in haar geheel is ontleend, leidt dit al snel tot een andere totaalindruk.

4.14.

Gezien de beperkte beschermingsomvang wordt voorshands geoordeeld dat de Beto met vier knopen een andere totaalindruk wekt dan de Janis. Dit geldt in nog sterkere mate voor de Beto met één knoop. De grote enkele knoop is zeer opvallend en afwijkend van de Janis en is een voor de totaalindruk bepalend element. De Beto met twee knopen is echter, zoals PMP heeft gesteld, een vrijwel identiek ontwerp waarin de auteursrechtelijk beschermde combinatie is overgenomen en waarvan de totaalindruk geheel met het ontwerp van de Janis overeenstemt. De door EasySofa aangewezen verschillen zijn, zo al aanwezig, zo minimaal dat zij niet van invloed zijn op de totaalindruk.

4.15.

Het voorgaande leidt tot de conclusie dat de Beto in de tweeknoopsvariant (hierna: de Beto-fauteuil tweeknoopsvariant) naar voorlopig oordeel inbreuk maakt op de auteursrechten met betrekking tot de Janis.

Rechthebbende

4.16.

EasySofa heeft nog betoogd dat niet PMP maar [Y] als auteursrechthebbende op het ontwerp van de Janis moet worden aangemerkt. Zij heeft daartoe aangevoerd dat de akte van overdracht (zie 2.1) onvoldoende bepaald is. Dit verweer moet worden verworpen. Uit het door EasySofa ter ondersteuning van haar standpunt genoemde arrest ^[4] volgt integendeel dat aan de eis van voldoende bepaalbaarheid in de zin van artikel 3:84 lid 2 van het Burgerlijk Wetboek is voldaan als de akte van levering zodanige gegevens bevat dat, eventueel achteraf, aan de hand daarvan kan worden vastgesteld om welk goed het gaat. Nu [Y] volgens de akte al zijn (huidige en toekomstige) intellectuele eigendomsrechten aan PMP heeft overgedragen op het moment dat een ontwerp is ontstaan en een concreet ontwerp, dat van de Janis, in 2013 tot stand is gekomen, is naar het voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter aan deze eis voldaan.

Overige grondslagen

4.17.

Nu aannemelijk is dat de Beto-fauteuil tweeknoopsvariant inbreuk maakt op de auteursrechten met betrekking tot de Janis en reeds op deze grondslag de verhandeling van de Beto-fauteuil tweeknoopsvariant als hierna vermeld dient te worden gestaakt, heeft PMP in zoverre geen zelfstandig belang meer bij beoordeling van de modelrechtelijke grondslag van haar vorderingen.

4.18.

Voor zover de vorderingen zich richten tegen de éénknoopsvariant en de vierknoopsvariant kunnen deze niet op grond van het modelrecht worden toegewezen omdat onvoldoende is gesteld om aan te nemen dat, ondanks de ook voor het modelrecht geldende beperkte beschermingsomvang, de vergelijking tussen de Beto en de Janis voor wat betreft het modelrecht tot een ander resultaat zou moeten leiden. Bovendien is niet gemotiveerd waarom deze varianten, ondanks de geconstateerde duidelijke afwijkingen van het ontwerp van de Janis, niettemin geacht moeten worden te zijn nagemaakt zoals is vereist voor toewijzing van een vordering op basis van een niet-ingeschreven gemeenschapsmodel (artikel 19 lid 2 GModVo).

4.19.

De gestelde wanprestatie kan evenmin leiden tot toewijzing van de vorderingen met betrekking tot de éénknoopsvariant en de vierknoopsvariant al niet omdat niet is gesteld of blijkt dat de toezegging van EasySofa op de meubelbeurs in Brussel ook op deze varianten betrekking had.

De vorderingen

4.20.

Nu het ervoor gehouden moet worden dat EasySofa inbreuk heeft gemaakt op het auteursrecht met betrekking tot de Janis, is oplegging van een verbod als hierna vermeld toewijsbaar. Dit verbod zal, gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, alleen de Beto-fauteuil tweeknoopsvariant betreffen. Om executieproblemen te voorkomen zal de termijn waarbinnen EasySofa het gebruik van de Beto-fauteuil tweeknoopsvariant dient te staken worden bepaald op twee werkdagen na betekening van dit vonnis. Van EasySofa mag worden verwacht dat zij binnen die termijn de staking van de verhandeling van de inbreukmakende fauteuils kan bewerkstelligen.

4.21.

Het door PMP gevorderde verbod zou zich moeten uitstrekken tot de gehele EER. Gezien de harmoniserende jurisprudentie van het HvJEU op het gebied van het auteursrecht en nu door EasySofa niet is aangevoerd dat voor dit geschil relevante verschillen bestaan tussen de verschillende nationale wetgevingen van de EU-lidstaten, zal dit verbod worden toegewezen voor de EU. Voor de tot de EER behorende staten die geen EU-lidstaat zijn wordt het verbod geweigerd omdat PMP niet heeft gemotiveerd dat en waarom dit in de omstandigheden van het geval naar het nationale recht van die staten toewijsbaar is.

4.22.

Ook de aan de overige geboden verbonden termijnen zullen worden verruimd teneinde executieproblemen te voorkomen.

4.23.

De op te leggen dwangsom zal worden gemaximeerd op € 250.000,-. Voor matiging van de dwangsom tot € 1.000,- per dag en maximering tot € 25.000,- bestaat geen aanleiding, aangezien onduidelijk is of de dwangsom dan nog voldoende prikkel tot nakoming zou zijn.

4.24.

De (deels verminderde) vorderingen zijn overigens niet bestreden en gezien het voorgaande toewijsbaar.

4.25.

De termijn voor het instellen van een eis in de hoofdzaak in de zin van artikel 1019i Rv zal worden bepaald op zes maanden na heden.

Proceskosten

4.26.

EasySofa zal als de in overwegende mate in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de proceskosten.

4.27.

PMP maakt aanspraak op vergoeding van haar volledige proceskosten overeenkomstig artikel 1019h Rv en heeft specificaties van haar kosten ten bedrage van in totaal € 11.185,54 (exclusief BTW en inclusief griffierecht en explootkosten) overgelegd. EasySofa heeft hiertegen geen bezwaar gemaakt en deze kosten komen daarom voor vergoeding in aanmerking. Voor veroordeling in de nakosten bestaat geen grond, nu de kostenveroordeling ook voor deze nakosten een executoriale titel oplevert. ^[5]

5. De beslissing

De voorzieningenrechter:

5.1.

gebiedt EasySofa om binnen twee werkdagen na betekening van dit vonnis de inbreuk op het auteursrecht op het ontwerp van de Janis in de Europese Unie te staken en gestaakt te houden;

5.2.

gebiedt EasySofa aan haar professionele afnemers binnen veertien dagen na betekening van dit vonnis het volgende bericht te zenden in een voor de afnemer begrijpelijk taal, met kopie aan de advocaat van PMP:

“
Geachte klant,

De fauteuils die wij onder de naam Beto aan u hebben geleverd (in de variant met twee knopen op de rugleuning) maken inbreuk op de rechten van PMP Furnishing B.V. De rechter heeft ons veroordeeld tot het terughalen van alle voorraad bij onze afnemers. U wordt daarom dringend verzocht alle fauteuils van het model Beto, in de variant met twee knopen, die zich bij u in voorraad bevinden, binnen vijf werkdagen na heden op onze kosten aan ons te retourneren. Uiteraard zullen wij de door u geleden schade vergoeden. Deze oproep geldt niet voor Beto-fauteuils met één of vier knopen op de rugleuning.

Met vriendelijke groet,

SVHH Products

Tevens h.o.d.n. EasySofa ”

5.3.

gebiedt EasySofa binnen veertien dagen na betekening van dit vonnis een onderbouwde opgave te doen van alle orders van de Beto-fauteuil tweeknoopsvariant, geleverd aan professionele afnemers, alsmede van alle door EasySofa bij de fabrikant geplaatste orders voor deze fauteuil, door middel van toezending aan de advocaat van PMP van een duidelijk overzicht van die orders, alsmede van kopieën van individuele orders.

5.4.

gebiedt EasySofa binnen veertien dagen na betekening van dit vonnis het Vakblad Meubel te verzoeken in haar eerstvolgende uitgave het volgende bericht te publiceren en om dat bericht gedurende 40 dagen op haar eigen website, te weten www.easysofa.com, te plaatsen door middel van een pop-up screen, alsmede een link daarnaar op haar twitteraccount te plaatsen:

“
Geachte klant,

De fauteuils die wij aanbieden onder de naam Beto en waarvan de rugleuning is voorzien van twee knopen, zijn een onrechtmatige kopie van de fauteuil Janis van PMP Furnishing B.V. Dit heeft de Voorzieningenrechter bepaald bij vonnis van 17 maart 2016. Dit geldt niet voor fauteuils die wij hebben aangeboden onder naam Beto die voorzien zijn van één of vier knopen op de rugleuning.

Met het aanbieden van de Beto-fauteuils in de tweeknoopsvariant maken wij inbreuk op de intellectuele eigendomsrechten van PMP Furnishing B.V.

Wij zullen deze fauteuils niet meer aanbieden en zullen deze niet meer leveren. Eventuele orders zullen derhalve als niet-geplaatst worden beschouwd.

Wij bieden onze excuses aan voor het ongemak.

Met vriendelijke groet,

SVHH Products

Tevens h.o.d.n. EasySofa ”

5.5.

bepaalt dat EasySofa bij overtreding van het in 5.1 vermelde gebod een dwangsom verbeurt van € 5.000,- per product en bij overtreding van de in 5.2 tot en met 5.4 vermelde geboden van € 2.500,- per dag, met een maximum van in totaal € 250.000,-;

5.6.

veroordeelt EasySofa in de proceskosten, aan de zijde van PMP tot dusver begroot op € 11.185,54;

5.7.

verklaart dit vonnis tot zover uitvoerbaar bij voorraad;

5.8.

bepaalt de termijn voor het instellen van een eis in de hoofdzaak in de zin van

artikel 1019i Rv op zes maanden na heden;

5.9.

wijst af het meer anders gevorderde.

Dit vonnis is gewezen door mr. P.G.J. de Heij en in het openbaar uitgesproken op 17 maart 2016.

Voetnoten

1. Vergelijk o.a. HR 30 mei 2008, ECLI:NL:HR:BC2153 (Endstra).

2. HvJEU 16 juli 2009, C-5/08, ECLI:EU:C:2009:465, Infopaq I.

3. Vergelijk onder meer HR 22 februari 2013, ECLI:NL:HR:2013: BY1529 (Stokke/H3).

4. Hoge Raad 28 maart 2014, ECLI:NL:HR:2014:735 (Norma/Kabel)

5. Vergelijk HR 19 maart 2010, ECLI:NL:HR:2010:BL1116.