ECLI:NL:RBDHA:2023:2788

Uitspraak

RECHTBANK DEN HAAG

Zittingsplaats Middelburg

Bestuursrecht

zaaknummers: NL22.21477 en NL22.21483

uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen

[naam 1], V-nummer: [nummer], eiser 1

[naam 2], V-nummer : [nummer], eiser 2

hierna gezamenlijk te noemen: eisers

(gemachtigde: mr. Z.M. Alaca),

de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, verweerder

(gemachtigde: B. Asadoella).

Procesverloop

Eisers hebben op 21 oktober 2022 beroepen ingesteld wegens het niet tijdig beslissen op hun asielaanvragen.

De rechtbank doet uitspraak zonder zitting op grond van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb).

Overwegingen

1. Op grond van artikel 6:2, aanhef en onder b, van de Awb wordt voor de toepassing van wettelijke voorschriften over bezwaar en beroep het niet tijdig nemen van een besluit met een besluit gelijkgesteld. In artikel 6:12, tweede lid, van de Awb is bepaald dat het beroepschrift kan worden ingediend zodra het bestuursorgaan in gebreke is om op tijd een besluit te nemen en twee weken zijn verstreken nadat een schriftelijke ingebrekestelling door het bestuursorgaan is ontvangen.

2. Eisers zijn broers en hebben op 2 januari 2022 asielaanvragen ingediend. Op grond van artikel 42, eerste lid, van de Vw^[1]bedraagt de beslistermijn zes maanden. De rechtbank stelt vast dat verweerder geen gebruik heeft gemaakt van de mogelijkheden in het vierde en het vijfde lid om deze termijn te verlengen. Dit betekent dat verweerder uiterlijk op 2 juli 2022 beslissingen had moeten nemen.

3. De rechtbank stelt vast dat de wettelijke beslistermijn is verstreken zonder dat besluiten op de aanvragen zijn genomen. Eisers hebben aan verweerder op 29 september 2022 rechtsgeldige ingebrekestellingen verzonden, zoals bedoeld in artikel 6:12, tweede lid, van de Awb. Deze zijn door verweerder op 1 oktober 2022 ontvangen. Hierna zijn meer dan twee weken verstreken, zonder dat alsnog besluiten door verweerder zijn genomen, voordat eisers beroep hebben ingesteld. De beroepen zijn daarom kennelijk gegrond.

4. Ingevolge artikel 8:72, vierde lid, van de Awb, kan de bestuursrechter het bestuursorgaan opdragen een nieuw besluit te nemen of een andere handeling te verrichten met inachtneming van zijn aanwijzingen. Daarbij kan hij het bestuursorgaan een termijn stellen voor het nemen van het nieuwe besluit of het verrichten van de andere handeling.

5. Eisers verzoeken de rechtbank de verbeurde dwangsommen vast te stellen, verweerder op te dragen binnen twee weken alsnog een besluit te nemen, verweerder een dwangsom op te leggen voor elke dag dat hij in gebreke blijft deze uitspraak na te leven en verweerder te veroordelen in de door hen gemaakte proceskosten.

6. Zoals de Afdeling^[2]heeft overwogen,^[3]houdt de rechter er in asielzaken rekening mee dat verweerder aanvragen binnen een redelijke termijn moet hebben behandeld. Bij de bepaling van de nadere termijn is van belang dat de zorgvuldigheid van de besluitvorming zwaar weegt.^[4]De rechter stelt dus geen nadere termijn waarvan op voorhand vaststaat dat het bestuursorgaan niet zorgvuldig te werk kan gaan. Volgens de Afdeling is een termijn van acht weken voor het houden van een eerste gehoor en een termijn van acht weken hierna voor het bekend maken van een besluit op de aanvraag passend (het 8+8-weken model).

7. De rechtbank stelt vast dat van eisers op 22 januari 2022 aanmeldgehoren zijn afgenomen, maar dat zij nog niet zijn gehoord over hun asielmotieven. De rechtbank zal daarom bepalen dat verweerder thans binnen zestien weken na de dag waarop de uitspraak wordt verzonden besluiten aan eisers bekendmaakt.

8. Uit de uitspraak van de Afdeling van 30 november 2022^[5]volgt dat artikel 1 van de Tijdelijke wet,^[6]zoals die luidt sinds 11 juli 2021, onverbindend is, voor zover daarin is bepaald dat de artikelen 8:55d, tweede lid, en 8:72, zesde lid, van de Awb niet van toepassing zijn op besluiten op aanvragen tot het verlenen van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd als bedoeld in artikel 28, eerste lid, van de Vw. Dit betekent dat de bestuursrechter óók in asielprocedures, indien het beroep tegen het niet tijdig nemen van een besluit gegrond is en nog geen besluit is bekendgemaakt, bepaalt dat de staatssecretaris binnen de door hem gestelde termijn alsnog een besluit neemt en aan zijn uitspraak een nadere dwangsom verbindt voor iedere dag dat de staatssecretaris in gebreke blijft de uitspraak na te leven.

9. De rechtbank zal gelet hierop bepalen dat verweerder een dwangsom verbeurt voor elke dag dat hij in gebreke blijft deze uitspraak na te leven ter hoogte van € 100 per dag met een maximum van € 7.500.

10. De Afdeling heeft verder in diezelfde uitspraak over de bestuurlijke dwangsom geoordeeld dat artikel 1 van de Tijdelijke wet in zoverre niet in strijd is met het doeltreffendheidsbeginsel, omdat de mogelijkheid bestaat om bij de rechter te klagen over de schending van de verplichting om binnen een vastgestelde termijn te beslissen en dat diens uitspraak kan worden afgedwongen middels een rechterlijke dwangsom. De Afdeling heeft ook geoordeeld dat soortgelijke nationaalrechtelijke procedures zich niet voordoen en dat artikel 1 van de Tijdelijke wet in zoverre dus niet in strijd is met het Unierechtelijke gelijkwaardigheidsbeginsel.

11. De rechtbank ziet aanleiding om verweerder te veroordelen in de door eisers gemaakte proceskosten. Deze kosten worden op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 418,50 bestaande uit een punt voor het indienen van het beroepschrift in twee samenhangende zaken met een waarde per punt van € 837 en vermenigvuldigd met wegingsfactor 0,5 (licht). De rechtbank is van oordeel dat de wegingsfactor ‘licht’ van toepassing is aangezien de beroepen alleen zien op het niet tijdig nemen van een besluit.

Beslissing

De rechtbank:

- verklaart de beroepen gegrond;

- vernietigt het met een besluit gelijk te stellen niet tijdig nemen van besluiten;

- draagt verweerder op om binnen zestien weken na de dag van verzending van deze uitspraak alsnog besluiten bekend te maken op de asielaanvragen van eisers;

- bepaalt dat verweerder aan eisers een dwangsom van € 100 (
honderd euro) verbeurt voor elke dag waarmee hij de hiervoor genoemde termijn overschrijdt, met een maximum van € 7.500 (
zevenduizendvijfhonderd euro);

- veroordeelt verweerder in de proceskosten van eisers tot een bedrag van € 418,50 (
vierhonderdachttien euro en vijftig cent).

Deze uitspraak is gedaan door mr. B.F.Th. de Roos, rechter, in aanwezigheid van mr. W. van Loon, griffier, en openbaar gemaakt door middel van geanonimiseerde publicatie op www.rechtspraak.nl.

De uitspraak is bekendgemaakt op:

Bent u het niet eens met deze uitspraak?

Als u het niet eens bent met deze uitspraak, kunt u een brief sturen naar de rechtbank waarin u uitlegt waarom u het er niet mee eens bent. Dit heet een verzetschrift. U moet dit verzetschrift indienen binnen 6 weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. U ziet deze datum hierboven. Als u graag een zitting wilt waarin u uw verzetschrift kunt toelichten, kunt u dit in uw verzetschrift vermelden.