ECLI:NL:RBDHA:2023:3311

• Datum uitspraak: 15 maart 2023
• Publicatiedatum: 15 maart 2023
• Zaaknummer: NL22.17394
• Instantie: Rechtbank Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Vreemdelingenrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: L. Willems - Keekstra
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Beroep tegen niet tijdig beslissen op asielaanvraag en verzoek om bestuurlijke dwangsom

Op 2 september 2022 heeft eiser beroep ingesteld tegen het niet tijdig nemen van een besluit op zijn asielaanvraag. De staatssecretaris heeft op 21 oktober 2022 de asielaanvraag ingewilligd, maar eiser heeft op 8 maart 2023 aangegeven het beroep te handhaven. De staatssecretaris heeft een verweerschrift ingediend en partijen hebben toestemming gegeven om uitspraak te doen zonder zitting. De rechtbank heeft het onderzoek gesloten.

De rechtbank oordeelt dat de staatssecretaris inmiddels een besluit op de asielaanvraag heeft genomen, waardoor eiser geen belang meer heeft bij een beoordeling van zijn beroep tegen het niet tijdig beslissen. Het beroep is daarom niet-ontvankelijk. Eiser kan zich niet verenigen met het besluit van de staatssecretaris omdat er geen bestuurlijke dwangsom is vastgesteld. De rechtbank verwijst naar een eerdere uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, waarin is geoordeeld dat het uitsluiten van bestuurlijke dwangsommen niet in strijd is met het Unierecht.

De rechtbank concludeert dat het beroep, voor zover gericht tegen het besluit van 21 oktober 2022, ongegrond is. Eiser krijgt echter een vergoeding van zijn proceskosten, omdat de staatssecretaris niet op tijd heeft beslist. De totale vergoeding bedraagt € 418,50, omdat de gemachtigde van eiser een beroepschrift heeft ingediend en het beroep alleen betrekking heeft op het niet tijdig nemen van een besluit.

Uitspraak

RECHTBANK DEN HAAG

Zittingsplaats Groningen

Bestuursrecht

zaaknummer: NL22.17394

uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen

[naam] , eiser

V-nummer: [nummer]

(gemachtigde: mr. D. de Vries),

en

de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, de staatssecretaris

Inleiding

1. Eiser heeft op 2 september 2022 beroep ingesteld tegen het niet tijdig nemen van een besluit op zijn asielaanvraag.

1.1.

In het besluit van 21 oktober 2022 heeft de staatssecretaris de asielaanvraag van eiser ingewilligd.

1.2.

Op 8 maart 2023 heeft eiser aangegeven het beroep te handhaven.

1.3.

De staatssecretaris heeft een verweerschrift ingediend.

1.4.

Partijen hebben toestemming gegeven uitspraak te doen zonder zitting. De rechtbank heeft vervolgens bepaald dat het onderzoek ter zitting achterwege blijft en heeft het onderzoek gesloten.

Beoordeling van de rechtbank

2. De staatssecretaris heeft inmiddels een besluit op de asielaanvraag van eiser genomen. De rechtbank is niet gebleken dat eiser nog een belang heeft bij een beoordeling van zijn beroep tegen het niet tijdig beslissen. Het beroep is daarom, voor zover het zich richt tegen het niet tijdig nemen van een besluit, niet-ontvankelijk.

3. Het beroep tegen het niet tijdig beslissen heeft, gelet op het bepaalde in artikel 6:20 van de Algemene wet bestuursrecht ook betrekking op het alsnog genomen besluit op de asielaanvraag. Eiser - zo begrijpt de rechtbank - kan zich niet met dit besluit verenigen, uitsluitend omdat in het besluit geen bestuurlijke dwangsom is vastgesteld. De staatssecretaris is verder geheel aan de aanvraag van eiser tegemoetgekomen.

3.1.

Het betoog van eiser dat de staatssecretaris een bestuurlijke dwangsom had moeten vaststellen slaagt niet. De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft in de uitspraak van 30 november 2022 (ECLI:NL:RVS:2022:3352) geoordeeld dat artikel 1 van de Tijdelijke wet opschorting dwangsommen IND, voor zover daarin het verbeuren van bestuurlijke dwangsommen wordt uitgesloten, niet in strijd is met het Unierechtelijk gelijkwaardigheids- en doeltreffendheidsbeginsel en ook niet met artikel 47 van het EU Handvest. De rechtbank ziet in wat eiser heeft aangevoerd geen aanleiding anders te oordelen. De staatssecretaris is daarom geen bestuurlijke dwangsom verschuldigd.

Conclusies en gevolgen

4. Het beroep is, voor zover gericht tegen het besluit van 21 oktober 2022, ongegrond.

4.1.

Eiser krijgt wel een vergoeding van zijn proceskosten, omdat de staatssecretaris niet op tijd heeft beslist. De vergoeding bedraagt € 418,50 omdat de gemachtigde van eiser een beroepschrift heeft ingediend en het beroep alleen ziet op het niet tijdig nemen van een besluit (wegingsfactor 0,5).

Beslissing

De rechtbank:

• verklaart het beroep, voor zover gericht tegen het niet tijdig nemen van een besluit, niet-ontvankelijk;
• verklaart het beroep, voor zover gericht tegen het besluit van 21 oktober 2022, ongegrond;
• veroordeelt de staatssecretaris tot betaling van € 418,50 aan proceskosten aan eiser.

Deze uitspraak is gedaan door mr. L. Willems - Keekstra, rechter, in aanwezigheid van

A.P. Kuiters, griffier, en openbaar gemaakt door middel van geanonimiseerde publicatie op rechtspraak.nl.

De uitspraak is bekendgemaakt op:

Informatie over hoger beroep

Een partij die het niet eens is met deze uitspraak, kan een hogerberoepschrift sturen naar de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State waarin wordt uitgelegd waarom deze partij het niet eens is met de uitspraak. Het hogerberoepschrift moet worden ingediend binnen vier weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. Kan de indiener de behandeling van het hoger beroep niet afwachten, omdat de zaak spoed heeft, dan kan de indiener de voorzieningenrechter van de Afdeling vragen om een voorlopige voorziening (een tijdelijke maatregel) te treffen.