ECLI:NL:RBLIM:2025:6347

Rechtbank Limburg

Datum uitspraak
2 juli 2025
Publicatiedatum
2 juli 2025
Zaaknummer
03.297715.22
Instantie
Rechtbank Limburg
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Eerste aanleg - meervoudig
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Poging tot afpersing in vereniging, de dood ten gevolge hebbend

Op 2 juli 2025 heeft de Rechtbank Limburg uitspraak gedaan in een strafzaak tegen een verdachte die betrokken was bij de dood van een slachtoffer op 2 mei 2021 in Heerlen. De verdachte, geboren in 2001, werd bijgestaan door mr. B.J. de Pree. De zaak werd inhoudelijk behandeld op 7, 8 en 9 mei 2025, waarbij de verdachte en zijn raadsman aanwezig waren. De officieren van justitie beschuldigden de verdachte van moord en poging tot afpersing, waarbij het slachtoffer, [slachtoffer], werd doodgeschoten door medeverdachte [medeverdachte 1]. De rechtbank concludeerde dat de verdachte niet met voorbedachte raad had gehandeld, maar wel een wezenlijke bijdrage had geleverd aan de poging tot afpersing, die resulteerde in de dood van het slachtoffer. De rechtbank sprak de verdachte vrij van moord, maar veroordeelde hem tot 6 jaar gevangenisstraf voor openlijk geweld en poging tot afpersing. De rechtbank oordeelde dat de verdachte voldoende op de hoogte was van de situatie en dat zijn acties bijdroegen aan de fatale afloop. De rechtbank legde ook schadevergoedingen op aan de nabestaanden van het slachtoffer, die elk € 20.000,- voor affectieschade vorderden, en een bedrag van € 7.013,50 voor begrafeniskosten.

Uitspraak

RECHTBANK LIMBURG

Zittingsplaats Maastricht
Strafrecht
Parketnummer: 03.297715.22
tegenspraak
Vonnis van de meervoudige kamer van 2 juli 2025
in de strafzaak tegen
[verdachte],
geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 2001,
wonende te [adres 1] .
De verdachte wordt bijgestaan door mr. B.J. de Pree, advocaat kantoorhoudende te Utrecht.

1.Onderzoek van de zaak

De zaak is inhoudelijk behandeld op de zittingen van 7, 8 en 9 mei 2025. De verdachte en zijn raadsman zijn verschenen. De officieren van justitie en de verdediging hebben hun standpunten kenbaar gemaakt.
Het onderzoek ter terechtzitting is gesloten op 2 juli 2025, waarna meteen uitspraak is gedaan.
Nabestaanden van het slachtoffer [slachtoffer] hebben zich als benadeelde partijen gevoegd in het strafproces en vorderingen tot schadevergoeding ingediend. De ouders van het slachtoffer werden vertegenwoordigd door hun gemachtigde M.M.H. Lorani en door mr. P.G.J.M. Boonen, advocaat te Sittard. De partner van het slachtoffer, [naam 1] , werd bijgestaan door mr. R. Odink, advocaat te Heerlen. Namens [naam 1] heeft mr. Odink een nabestaandenverklaring voorgelezen.
Deze zaak is gelijktijdig behandeld met de strafzaken tegen:
  • [medeverdachte 1] met het parketnummer 03.132156.21
  • [medeverdachte 2] ; met het parketnummer 03.154459.21
  • [medeverdachte 3] met het parketnummer 03.123588.21
  • [medeverdachte 4] met het parketnummer 03.133392.21

2.De tenlastelegging

De tenlastelegging is als Bijlage I aan dit vonnis gehecht en bevat twee feiten. De verdenking komt er bij feit 1, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat de verdachte op 2 mei 2021 betrokken is geweest bij de dood van [slachtoffer] . Het zwaarste verwijt, feit 1 primair, betreft het samen met anderen begaan van moord op [slachtoffer] . Het lichtste verwijt, feit 1 meest subsidiair, betreft de medeplichtigheid aan de doodslag op [slachtoffer] .
Het primaire verwijt onder feit 2 betreft een gezamenlijke poging [slachtoffer] te beroven, als gevolg waarvan [slachtoffer] is komen te overlijden.

3.De voorvragen

Nietige dagvaarding?
Door de verdediging is betoogd dat dat de dagvaarding nietig moet worden verklaard. De tenlasteleggingen onder feit 1 en feit 2 zijn innerlijk tegenstrijdig en onbegrijpelijk: zij omvatten scenario’s die elkaar uitsluiten. Het opzet van feit 1 is gericht op de dood van [slachtoffer] , terwijl het opzet van feit 2 ziet op een ander strafbaar feit. Daarmee zijn de verwijten onvoldoende duidelijk en voldoen deze niet aan het vereiste dat de wet in artikel 261 van het Wetboek van Strafvordering (Sv) aan een tenlastelegging stelt. Voor de verdachte is niet duidelijk waartegen hij zich verweren moet.
De rechtbank overweegt als volgt.
Nu met één fysiek gebeuren verschillende strafbepalingen overtreden kunnen worden, staat er geen rechtsregel aan in de weg om een dergelijk gebeuren uitgesplitst in een aantal mogelijk overtreden strafbepalingen aan de verdachte ten laste te leggen en zo te onderwerpen aan het oordeel van de strafrechter
.Anders gezegd: het Openbaar Ministerie mag bij het formuleren van de tenlastelegging rekening houden met diverse feitelijke scenario’s, die ieder een andere juridische waardering/duiding opleveren van het fysieke gebeuren. De strafrechter zal uiteindelijk een keuze moeten maken als het overtreden van een specifieke strafbepaling het overtreden van een andere strafbepaling uitsluit.
Daarbij dient bedacht te worden dat een tenlastelegging ook niet volledig op zichzelf staat en mede beoordeeld mag worden aan de hand van de door het Openbaar Ministerie aangeleverde dossier. In deze zaak heeft het Openbaar Ministerie bij het formuleren van de verwijten op basis van dit dossier op een voor de rechtbank navolgbare manier rekening gehouden met verschillende scenario’s omtrent de gebeurtenis op 2 mei 2021 en daarbij aangegeven welk scenario het Openbaar Ministerie denkt te kunnen vaststellen, met als gevolg dat het Openbaar Ministerie andere scenario’s verwerpt. Dit hebben de officieren van justitie ook laten blijken tijdens het requisitoir.
Bij dit alles dient er wel voor gewaakt te worden dat het voor de verdachte voldoende duidelijk is waartegen hij zich dient te verweren. Niet is gebleken dat dit in deze zaak niet zo zou zijn; zowel bij het voorhouden van het dossier als bij pleidooi is de rechtbank niet gebleken dat het voor de verdachte niet duidelijk is geweest bij welk feitelijk voorval hij betrokken zou zijn geweest en welk strafbaar feit of welke strafbare feiten dit zou kunnen opleveren.
De rechtbank ziet daarom geen reden de dagvaarding nietig te verklaren.

4.De beoordeling van het bewijs

4.1
Het standpunt van de officieren van justitie
Op 2 mei 2021 is [slachtoffer] doodgeschoten in Hoensbroek (gemeente Heerlen). Door de schutter, [medeverdachte 1] , en anderen, onder wie de verdachte, is nauw en bewust samengewerkt om [slachtoffer] te kunnen doden.
Aanleiding voor de moord was een conflict dat [medeverdachte 1] had met [slachtoffer] . [slachtoffer] had door [medeverdachte 1] geleverde cocaïne niet betaald en hield zich onvindbaar voor hem. Die was vervolgens uit op de dood van [slachtoffer] .
[slachtoffer] is op 2 mei 2021 in zijn auto, op weg naar zijn woonplaats [woonplaats] , vanaf Breda gevolgd en in een hinderlaag beland. Een groep personen rond [medeverdachte 1] ensceneerde een aanrijding op de A76, waarna men [slachtoffer] naar de [adres 2] heeft geleid, zogenaamd om de schade te kunnen regelen. Daar is [slachtoffer] vervolgens belaagd door de inzittenden van een witte Volkswagen Golf, te weten de verdachte, [medeverdachte 3] , [medeverdachte 4] en [medeverdachte 1] . [medeverdachte 1] schoot [slachtoffer] vrijwel meteen dood, waarna alle personen van de groep van [medeverdachte 1] ervandoor zijn gegaan.
De verdachte heeft aan de aanslag op [slachtoffer] meegewerkt door:
- op 14 april 2021 te proberen telefonisch contact op te nemen met [slachtoffer] en zo deel te nemen aan de zoektocht naar [slachtoffer] ;
- op 2 mei 2021 contact te hebben met een van de inzittenden van de auto-ambulance en een rol te hebben bij het organiseren van die auto-ambulance, waarmee later die middag de aanrijding met de auto van [slachtoffer] geënsceneerd werd;
- na die aanrijding contact te zoeken met diezelfde inzittende van de auto-ambulance;
- zich samen met [medeverdachte 1] en de twee andere inzittenden van de Volkswagen Golf naar de [adres 2] te begeven;
- samen met anderen geweld te gebruiken tegen [slachtoffer] om hem zijn auto uit te krijgen.
De officieren van justitie beschouwen de verdachte als medepleger van de moord op [slachtoffer] . De verdachte heeft volgens de officieren van justitie de moord weliswaar niet samen met [medeverdachte 1] beraamd, maar heeft de confrontatie met het slachtoffer mede georganiseerd en voor hem was duidelijk dat er geweld zou gaan worden gebruikt, dat [medeverdachte 1] een vuurwapen bij zich had en dat hij, de verdachte, met de anderen [slachtoffer] ‘kapot zou maken’. Daarmee heeft de verdachte de aanmerkelijke kans aanvaard dat er een moord zou worden gepleegd en zo voorwaardelijk opzet op die moord gehad.
Nu de officieren van justitie het scenario van feit 2, dat erop neerkomt dat de verdachten uit waren op het beroven van [slachtoffer] , niet bewezen achten, moet de verdachte van dit feit, in alle varianten, worden vrijgesproken.
4.2
Het standpunt van de verdediging
De raadsman heeft vrijspraak bepleit. De verdachte heeft verklaard dat hij op 2 mei 2021 als een kip zonder kop is meegegaan met zijn zwager [medeverdachte 1] naar de [adres 2] . De verdachte wist dat er een conflict over geld was tussen [medeverdachte 1] en [slachtoffer] , maar ontkent dat hij wist dat [medeverdachte 1] een vuurwapen bij zich had. De verdachte was louter op het verkeerde moment op de verkeerde plek en heeft niets te maken gehad met de dood van [slachtoffer] . Niet bewezen kan worden dat de verdachte opzet had op het doden, dan wel beroven van [slachtoffer] . Evenmin kan bewezen worden dat de verdachte in de periode voorafgaand aan 2 mei 2021 enige bemoeienis heeft gehad met het conflict tussen zijn zwager en het slachtoffer.
Als de rechtbank al aanneemt dat de verdachte enige wetenschap had en enige relevante bijdrage geleverd heeft aan wat er gebeurd is op 2 mei 2021, dan zou dat hooguit één van de ten laste gelegde medeplichtigheidsvarianten kunnen opleveren.
4.3
Het oordeel van de rechtbank [1]
4.3.1
Inleiding
Op 2 mei 2021 is [slachtoffer] in Hoensbroek (gemeente Heerlen) van het leven beroofd. Uit het sectierapport en ander forensisch bewijs blijkt dat hij door twee kogels uit een vuurwapen is geraakt. Het overlijden van [slachtoffer] wordt verklaard door de gevolgen van een inschot in de borst, waarbij het hart is geraakt en er verbloeding en functieverlies optrad. Het tweede kogeltraject heeft geen substantiële bijdrage geleverd aan het overlijden.
Uit de resultaten van het opsporingsonderzoek kon geconcludeerd worden dat [medeverdachte 1] de schutter was. Dat is door hem ook bevestigd in een door hem op 5 april 2024 bij de politie verstrekte, op schrift gestelde verklaring.
Op grond van het voorgaande is de rechtbank ervan overtuigd dat [medeverdachte 1] verantwoordelijk is voor de dood van [slachtoffer] . De rechtbank stelt op basis van het bewijs vast dat [medeverdachte 1] met opzet heeft gehandeld: hij heeft bewust gericht op [slachtoffer] geschoten.
Iemand die opzettelijk een ander doodschiet, is juridisch gezien nog niet meteen een moordenaar; dat is slechts het geval indien een verdachte ook met voorbedachte raad heeft gehandeld. Een wezenlijke vraag in deze zaak is dan ook of er naast opzettelijk ook met voorbedachte raad is gehandeld. Hebben [medeverdachte 1] en in zijn spoor de overige verdachten zich schuldig gemaakt aan moord? Op die vraag zal de rechtbank eerst ingaan.
Daarna zal de rechtbank ingaan op andere aspecten van het bewijs en de rol van de verdachte.
4.3.2
Voorbedachte raad?
Inleiding
Aan de verdachte is onder feit 1 primair tenlastegelegd dat hij samen met [medeverdachte 1] en anderen [slachtoffer] heeft vermoord; met andere woorden dat [slachtoffer] opzettelijk en met voorbedachte raad is gedood en dat de bijdrage daaraan van anderen als die van medepleger moet worden geduid.
Dat [medeverdachte 1] [slachtoffer] opzettelijk van het leven heeft beroofd door op hem te schieten staat vast. De vraag is echter of [medeverdachte 1] op voorhand al van plan was om [slachtoffer] te doden. Met andere woorden of er dus inderdaad sprake was van voorbedachte raad.
Om 'voorbedachte raad' bewezen te kunnen achten, moet komen vast te staan, dat de verdachte zich gedurende enige tijd heeft kunnen beraden op het te nemen of het genomen besluit en dat hij niet heeft gehandeld in een ogenblikkelijke gemoedsopwelling. De verdachte moet dus de gelegenheid hebben gehad om na te denken over de betekenis en de gevolgen van zijn voorgenomen daad én om zich daarvan rekenschap te geven. Het is vaste rechtspraak dat bij de vraag of sprake is van voorbedachte raad het bij uitstek gaat om een weging en waardering van de omstandigheden van het concrete geval. De rechter moet hierbij het gewicht bepalen van de aanwijzingen die voor of tegen het bewezen verklaren van voorbedachte raad pleiten. De vaststelling dat de verdachte voldoende tijd had om zich te beraden op het te nemen of het genomen besluit vormt weliswaar een belangrijke objectieve aanwijzing, maar behoeft de rechter niet ervan te weerhouden aan contra-indicaties een zwaarder gewicht toe te kennen.
Bij de weging en waardering van de omstandigheden van dit geval, heeft de rechtbank acht geslagen op het volgende.
Het conflict
Uit het dossier en uit hetgeen ter terechtzitting is gebleken, volgt dat [medeverdachte 1] en [slachtoffer] een zakelijk conflict hadden. [medeverdachte 1] had aan [slachtoffer] een partij drugs verkocht, maar deze was niet volledig door [slachtoffer] betaald; er stond nog circa 50.000 euro open. In de weken voorafgaande aan het fatale incident is [medeverdachte 1] daarom naar [slachtoffer] op zoek gegaan. Hij heeft geprobeerd [slachtoffer] telefonisch te bereiken, heeft mensen gevraagd of zij wisten waar [slachtoffer] was en is kennelijk zelf ook alleen en met anderen naar Aken geweest in de hoop [slachtoffer] te treffen. Dit alles echter zonder resultaat: hij trof [slachtoffer] niet.
Dat deed hij wel op die tweede mei in 2021. Letterlijk. Met vuurwapengeweld beëindigde [medeverdachte 1] het leven van [slachtoffer] , maar was hij dit al langer van plan?
De rechtbank kan niet in het hoofd kijken van [medeverdachte 1] en zal bij de beantwoording van deze vraag derhalve moeten varen op hetgeen de verdachten en de getuigen hebben verklaard en de uiterlijke verschijningsvorm van hetgeen is voorgevallen.
Daartoe het volgende.
De gebeurtenissen op 2 mei 2021
Op een voor de rechtbank onbekende wijze is [medeverdachte 1] er kennelijk achter gekomen dat [slachtoffer] die tweede mei met [naam 2] naar Breda (en/of Rotterdam) zou rijden. [medeverdachte 1] is hem daarbij met [naam 3] kennelijk gevolgd. Dit leidt de rechtbank af uit de omstandigheid dat [medeverdachte 1] en [naam 3] naar Rotterdam en Breda zijn gereden op diezelfde dag en de nagenoeg gelijktijdige aanwezigheid van zowel [slachtoffer] als [medeverdachte 1] en [naam 3] op de Roeselarestraat in Breda ( [slachtoffer] om 13.55 uur en [medeverdachte 1] en [naam 3] om 13.58 uur).
[medeverdachte 1] heeft de rechtbank willen doen geloven dat het hier een toevallige omstandigheid betrof: daar gaat de rechtbank echter niet in mee. Niet alleen vindt de rechtbank het nagenoeg gelijktijdig aanwezig zijn van beiden in dezelfde straat in het licht van het bestaande conflict tussen beiden en het door [medeverdachte 1] naar [slachtoffer] op zoek zijn te toevallig, maar ook uit de opgenomen vertrouwelijke communicatie in de auto van (de broer van) [medeverdachte 2] blijkt dat [medeverdachte 1] wist waar [slachtoffer] die dag was en dat [medeverdachte 1] [slachtoffer] gevolgd was.
Uit de verklaringen van de getuigen [naam 2] en [naam 4] volgt dat [slachtoffer] in Breda een afspraak had met een persoon om de mogelijkheden te bespreken van een of meer toekomstige drugs-transacties. Op die dag vond er echter geen transactie plaats en had [slachtoffer] ook geen (grote) geldbedragen bij zich. Dat [medeverdachte 1] dit kennelijk anders had ingeschat, volgt uit uitspraken die hij later die dag deed. Daarover later meer.
Vanuit Breda reed [slachtoffer] met [naam 2] naar het zuiden en dat deed [medeverdachte 1] ook met [naam 3] . [medeverdachte 1] en [naam 3] gingen naar Heerlen, waar [medeverdachte 1] omstreeks 15.47 uur aankwam en tot ongeveer 16.50 uur bleef. [medeverdachte 1] heeft dan kennelijk een plan bedacht om deze keer [slachtoffer] wél te ontmoeten en in de tijd dat hij in Heerlen was heeft [medeverdachte 1] ter uitvoering van zijn plan diverse personen geronseld, onder wie zijn zwager, de verdachte. Zo heeft [medeverdachte 1] op het CBS-plein in Heerlen [medeverdachte 4] en [medeverdachte 2] aangesproken. In de woorden van [medeverdachte 2] zei [medeverdachte 1] tijdens het treffen op het CBS-plein: “Hij is gekomen, dat mannetje, die ene van Rotterdam. Die mannetje volg ik, hij komt hierheen. Hij heeft dit en hij heeft dat bij zich. Kunnen wij hem pakken? (…) zullen wij hem pakken, kapot maken en dinges van hem afpakken. Ik heb heel geld tegoed bij hem” en “uh, uh boys, die mannetje waar ik doekoe van krijg, is onderweg hiernaartoe. Ik zal hem klappen geven, gaan we die dinges gewoon afpakken, hij was in Rotterdam. Hij heeft sowieso iets bij zich”. Ook [medeverdachte 3] is bewogen om mee te doen. Deze kwam toevallig langsrijden in een door hem gehuurde witte Golf GTI en kennelijk is hij ook door [medeverdachte 1] aangesproken en aangespoord mee te doen. Zo ook de verdachte.
Door of via [medeverdachte 1] zijn ook [naam 5] , diens broer [naam 6] en [naam 7] benaderd. Zij zijn met de auto-ambulance van [naam 5] de weg opgestuurd, kennelijk om [slachtoffer] tot stoppen te krijgen, en moesten ook fungeren als “back up als het uit de hand zou lopen” respectievelijk als “een soort beveiliging”. De verdachte op zijn beurt onderhield tijdens de “operatie” contact met de inzittenden van de auto-ambulance.
Hoe het verdere plan precies in elkaar stak, is de rechtbank niet geheel duidelijk geworden.
Wel is duidelijk geworden dat na de ontmoeting op het CBS-plein [medeverdachte 4] en de verdachte bij [medeverdachte 3] in de witte Golf zijn gestapt en over de A2 richting Roosteren zijn gereden, waar zij rond 16.59 uur draaiden en de A2 in zuidelijke richting namen. Ook staat voldoende vast dat [naam 3] inmiddels geregeld had dat [naam 8] hem kwam ophalen, waarna zij gezamenlijk vanuit Heerlen over de A2 naar het noorden zijn gereden; om 16.51 uur waren zij ter hoogte van Maasbracht, alwaar zij omkeerden en weer over de A2 richting Sittard reden. Twee minuten voor de aanrijding tussen de auto-ambulance en de auto van [slachtoffer] reden zij op zichtafstand achter deze auto.
[naam 5] en [naam 6] en [naam 7] zijn met de auto-ambulance eerst richting de [fastfoodrestaurant] in Geleen gereden (alwaar zij om 16.58 uur aankwamen), om vervolgens weer in zuidelijke richting de A76 op te rijden. Uit de telecomgegevens is gebleken dat [naam 3] vanaf 16.51 uur meermalen telefonisch contact heeft gehad met [naam 5] , de bestuurder van de auto-ambulance.
Gelet op hetgeen in de OVC-gesprekken wordt gezegd door [medeverdachte 2] , houdt de rechtbank het voor waarschijnlijk dat [medeverdachte 1] tussentijds samen met [medeverdachte 2] een revolver is gaan halen, waarna zij in een grijze Golf, die op naam stond van de vrouw van [medeverdachte 1] , eveneens naar de [fastfoodrestaurant] in Geleen zijn gereden (aankomst 17.05 uur) en vervolgens de A76 in zuidelijke richting hebben genomen.
[slachtoffer] en [naam 2] reden na hun bezoek aan Breda richting Heerlen. Om 16.50 uur reden zij ter hoogte van Maasbracht, om 17.05 uur ter hoogte van knooppunt Kerensheide en om 17.07 uur op de A76, waar op dat moment de auto-ambulance van [naam 5] vanaf de vluchtstrook kort voor [slachtoffer] invoegde op een wijze die deze noopte te remmen. Tussen 17.08 en 17.11 uur vond vervolgens ter hoogte van Spaubeek een aanrijding plaats tussen de auto-ambulance en de auto van [slachtoffer] : toen [slachtoffer] de auto-ambulance wilde inhalen, stuurde deze abrupt naar links en remde hard, waardoor [slachtoffer] tegen de auto-ambulance aanreed. De witte Golf (met daarin onder meer de verdachte) is dan ook ter plaatse: uit de gegevens van deze auto blijkt dat deze met een snelheid van 27 km/uur de A76 oprijdt en vervolgens om 17.08 uur met een snelheid van 8 km/uur invoegt, waarna om 17.09 uur meteen achter de witte Golf de aanrijding plaatsvindt.
Tussen 17.09 en 17.17 uur bevonden zowel [medeverdachte 1] met [medeverdachte 2] , als [naam 3] met [naam 8] en de witte Golf (met daarin [medeverdachte 3] , [medeverdachte 4] en de verdachte) zich in de omgeving van Spaubeek, waarbij in ieder geval enkelen van hen zicht hadden op de afhandeling van de aanrijding tussen de auto-ambulance en de auto van [slachtoffer] . Door zowel verdachte als [medeverdachte 1] als [medeverdachte 2] werd in deze tijdspanne getracht in contact te komen met inzittenden van de auto-ambulance. Door de inzittenden van de auto-ambulance en de auto van [slachtoffer] werd overeengekomen om de schade-afhandeling elders voort te zetten. De auto-ambulance reed vervolgens richting Hoensbroek, gevolgd door [slachtoffer] . Beiden stopten op de [adres 2] .
Ondertussen ontmoetten de witte Golf en de grijze Golf waarin [medeverdachte 2] en [medeverdachte 1] reden elkaar om 17.21 uur op de Kamperweg in Nuth, alwaar [medeverdachte 1] overstapte naar de witte Golf en achter de bestuurder, [medeverdachte 3] , plaatsnam. [medeverdachte 2] nam op zijn beurt diens plaats in als bestuurder van de grijze Golf en begaf zich richting de [adres 2] , zij het dat hij verkeerd reed en niet arriveerde op de plaats delict, maar op de Naanhofweg, niet ver daarvandaan.
De witte Golf kwam om 17.26 uur aan op de [adres 2] en parkeerde schuin voor de auto van [slachtoffer] . Vervolgens stapten vier inzittenden van de witte Golf uit; zij hadden allen een vorm van gezichtsbedekking en [medeverdachte 1] had een vuurwapen in zijn hand. [medeverdachte 1] hield het vuurwapen tegen het bestuurdersraam van de auto van [slachtoffer] , een van de andere inzittenden van de witte Golf opende het achterportier en probeerde [slachtoffer] uit de auto te krijgen. [slachtoffer] stapte uit en werd door [medeverdachte 1] met het vuurwapen bedreigd. Op enig moment liep [slachtoffer] naar de kofferbak van zijn auto, opende deze en bukte zich. Op dat moment schoot [medeverdachte 1] diverse malen in de richting van [slachtoffer] , die ineenzakte en (kort daarop) het leven liet. Vervolgens vluchtten zowel de inzittenden van de witte Golf met [medeverdachte 3] weer als bestuurder, als die van de auto-ambulance, 18 seconden nadat de witte Golf ter plaatse was gearriveerd.
Aanwijzingen en overwegingen
De rechtbank heeft onder ogen gezien dat er aanwijzingen zijn die de visie van het Openbaar Ministerie ondersteunen dat [medeverdachte 1] bij dit alles het plan had om [slachtoffer] van het leven te beroven. Zo zijn er eerdere uitlatingen van [medeverdachte 1] die daarop duiden. Volgens [naam 9] heeft [medeverdachte 1] namelijk tegen haar gezegd ‘Ich bringe den um’ en [naam 4] heeft verklaard dat [medeverdachte 1] [slachtoffer] wilde doden. Ook opmerkelijk is het uitgeloofde tipgeld van 25.000 euro voor degene die [medeverdachte 1] in contact kon brengen met [slachtoffer] , in aanmerking genomen dat de schuld 50.000 euro bedroeg. Tot slot kan niet onbenoemd blijven dat [medeverdachte 1] voorafgaand aan de ontmoeting met [slachtoffer] een revolver is gaan halen, die hij kennelijk speciaal voor een ontmoeting met [slachtoffer] had aangeschaft, getuige de recente zoekslagen op zijn telefoon. Dat [medeverdachte 1] , zoals hij schriftelijk heeft verklaard, het wapen ‘al langere tijd bij zich droeg’ omdat hij zelf bedreigd werd, gelooft de rechtbank dan ook niet.
Ten slotte zou [medeverdachte 1] -althans volgens het Openbaar Ministerie- ook na het voorval gezegd hebben dat hij [slachtoffer] gepakt heeft en dat het hem niet om het geld was te doen, maar om het principe. Deze laatste aanwijzing voor voorbedachte raad betrekt de rechtbank niet bij haar beoordeling, nu uit het dossier niet met zekerheid kan worden afgeleid dat [medeverdachte 1] dit kort na 2 mei 2021 gezegd heeft. De passage uit geluidsfragmenten waarover een getuige ( [naam 4] ) verklaard heeft dat hij daarop de stem van [medeverdachte 1] herkent, betreft bij nauwkeurige lezing van het dossier niet deze specifieke, zeer belastende, uitlating, maar een andere uitlating die niet meer bevat dan dat degene die te horen is uit Heerlen komt.
Tegenover deze aanwijzingen staan echter ook omstandigheden die in de optiek van de rechtbank als contra-indicaties kunnen worden gezien voor het bestaan van voorbedachte raad. Allereerst geldt dat [slachtoffer] een schuld had bij [medeverdachte 1] en dat deze zijn geld wilde zien. Dat dít de bedoeling was van de ontmoeting op 2 mei 2021 lijkt ook te volgen uit de mededelingen van [medeverdachte 1] aan zijn broer [medeverdachte 4] en [medeverdachte 2] op die dag, inhoudende dat [slachtoffer] geld en/of drugs bij zich zou hebben en dat die van hem zouden moeten worden afgepakt; dat hem kennelijk daarnaast een lesje moest worden geleerd door hem ‘te pakken’, ‘klappen te geven’ of ‘kapot te maken’ wijst niet zonder meer in de richting van een voorgenomen moord.
Voorts ligt het naar het oordeel van de rechtbank bepaald niet voor de hand om minstens zeven personen - en dus minstens zeven potentiële getuigen - op te trommelen, indien het voornemen bestond om [slachtoffer] van het leven te beroven. Het risico dat een van die personen zijn mond voorbij zou praten en/of een strafrechtelijk relevante verklaring zou afleggen, neemt dan immers recht evenredig toe. Ook het tijdstip en de plaats liggen niet voor de hand als het hier zou gaan om moord; [medeverdachte 1] volgde [slachtoffer] kennelijk, had mensen en middelen om [slachtoffer] in de gaten te houden, had een wapen tot zijn beschikking en had [slachtoffer]
dusop een “beter” tijdstip en “betere” plaats dan op klaarlichte dag en op een drukke openbare weg van het leven kunnen beroven. Als laatste contra-indicatie noemt de rechtbank het gegeven dat [medeverdachte 1] niet onmiddellijk het vuur op [slachtoffer] heeft geopend toen deze nog in zijn auto zat of direct nadat hij uit die auto was gestapt, hetgeen in de rede had gelegen indien [medeverdachte 1] van meet af aan [slachtoffer] had willen doden.
Geen (medeplegen van) moord
Wanneer dit alles wordt overwogen en gewogen, dan concludeert de rechtbank dat, hoewel niet duidelijk is geworden wat precies de aanleiding is geweest van het besluit van [medeverdachte 1] om ‘uiteindelijk’ op [slachtoffer] te schieten, onvoldoende is komen vast te staan dat hij dit met voorbedachte raad heeft gedaan. Daarover heeft de rechtbank te veel twijfel. Dat brengt met zich dat de rechtbank het bestaan van voorbedachte raad evenmin bij de verdachte bewezen acht.
Medeplegen doodslag?
De verdachte en medeverdachten trokken samen met [medeverdachte 1] op en hadden een rol bij de geënsceneerde aanrijding en het volgen van [slachtoffer] . Anders dan de officieren van justitie ziet de rechtbank evenwel geen harde aanwijzingen dat zij op de hoogte waren van de mogelijkheid dat er op [slachtoffer] geschoten zou gaan worden, laat staan van een voornemen daartoe. Voor hen geldt bovendien dat, met uitzondering van [medeverdachte 2] , niet bewezen kan worden dat zij wisten dat [medeverdachte 1] een vuurwapen was gaan halen en dit in de witte Golf bij zich had. Daarvoor heeft de rechtbank geen aanwijzingen kunnen vinden in de OVC-gesprekken of in de andere bewijsmiddelen. De zeer korte tijdspanne waarbinnen het incident op de [adres 2] plaatsvond heeft hen ook geen reële gelegenheid gegeven zich alsnog te distantiëren van [medeverdachte 1] toen zij zagen dat hij een vuurwapen had. Dat maakt dat, hoewel zij in nauwe en bewuste samenwerking met de [medeverdachte 1] handelden, waarover later meer, niet bewezen kan worden dat zij (voorwaardelijk) opzet gehad hebben op het doden van [slachtoffer] .
Waar was hun opzet dan wel op gericht?
Uit het bewijs en de overwegingen van de rechtbank zoals hiervoor weergegeven volgt naar het oordeel van de rechtbank dat er sprake is geweest van een poging [slachtoffer] af te persen. De onverhoedse manier van benaderen van [slachtoffer] door de inzittenden van de witte Golf en het dreigen met het vuurwapen waren bedoeld om [slachtoffer] te dwingen alsnog zijn schuld te voldoen door middel van het afgeven van geld en/of drugs, waarvan verondersteld werd dat hij die bij zich had. De rechtbank stelt uit alle gedragingen en de hiervoor aangehaalde OVC-gesprekken vast dat [medeverdachte 1] niet louter uit was op het (aan)spreken van [slachtoffer] , zoals hij zelf wil doen geloven. Zijn opzet is erop gericht geweest [slachtoffer] klem te zetten en te laten betalen en de andere inzittenden van de Golf, alsmede [medeverdachte 2] , hebben daaraan meegewerkt.
De verdachte was van dit voornemen op de hoogte nu hij immers vooraf al betrokken was bij de zoektocht naar [slachtoffer] en fungeerde als
linking pintussen zijn zwager en de auto-ambulance. De verdachte heeft niet expliciet verklaard dat hij wist dat het conflict draaide om een drugsdeal en ontkent dat hij wist waarom hij in de witte Golf is meegegaan, maar die ontkenning is niet geloofwaardig. Het is voor de rechtbank ook moeilijk voorstelbaar dat gedurende de lange tijd dat de verdachte zich in de witte Golf heeft bevonden, hij in het geheel geen idee gehad heeft van waarom hij zich in die Golf bevond en waarom zij de auto-ambulance en de auto van [slachtoffer] zijn gevolgd. De verdachte wist dus in elk geval dat hij meeging om, in de woorden van [medeverdachte 2] , te pakken wat [slachtoffer] bij zich zou hebben.
De verdachte, [medeverdachte 4] en [medeverdachte 3] zijn degenen die [slachtoffer] groepsgewijs, gemaskerd belaagden, samen met [medeverdachte 1] die op dat moment zijn wapen ter hand had en gebruikte om [slachtoffer] diens auto te doen verlaten. Uit de verklaringen van de metgezel van [slachtoffer] , de getuige [naam 2] , komt dit groepsoptreden naar voren. Nadat de witte Golf de weg voor de auto van [slachtoffer] had versperd, kwamen de inzittenden meteen uit die auto. Ze droegen maskers en meerdere personen riepen dat de portieren geopend moesten worden. Een van hen hield een wapen tegen de ruit van de auto van [slachtoffer] , waar [slachtoffer] zat. [naam 2] wist niet wie dat was, maar vastgesteld is dat dit [medeverdachte 1] is geweest, die volgens [naam 2] eveneens het wapen op [slachtoffer] richtte. Iemand anders uit de groep heeft het achterportier geopend en van achteruit geprobeerd [slachtoffer] uit de auto te slaan of te duwen. Men heeft volgens [naam 2] aan [slachtoffer] getrokken om hem uit de auto te krijgen.
Deze verklaring van [naam 2] staat niet op zichzelf. Een andere persoon uit de groep rondom [medeverdachte 1] , [naam 7] , die zich in de auto-ambulance bevond en eveneens ter plaatse op de [adres 2] getuige is geweest van wat daar gebeurde, heeft eveneens verklaard over het gedrag van [medeverdachte 1] en de andere drie inzittenden van de witte Golf. Zijn verklaring komt overeen met hetgeen [naam 2] heeft verklaard. Voor de rechtbank staat dan ook vast dat de verdachte opzettelijk een wezenlijke bijdrage heeft geleverd aan de beoogde beroving van [slachtoffer] .
Deze gezamenlijk verrichte gedragingen zijn naar het oordeel van de rechtbank louter gericht geweest op en dienstbaar geweest aan het kunnen afpersen van [slachtoffer] in het kader van de openstaande geldschuld. De manier van uitvoeren gaat wel veel verder dan medeplichtigheid: het levert medeplegen op.
Dat alles leidt tot een bewezenverklaring van hetgeen onder feit 1 nog meer subsidiair ten laste is gelegd, het openlijk in vereniging plegen van geweld, en tot een bewezenverklaring van feit 2 primair. [medeverdachte 1] , de verdachte, [medeverdachte 3] en [medeverdachte 4] zijn, gezamenlijk en nauw samenwerkend, begonnen met de uitvoering van het afpersen van [slachtoffer] , welke uitvoering niet werd voltooid, maar wel de dood van [slachtoffer] tot gevolg had. Dit laatste betreft een zogenoemd geobjectiveerd gevolg. Voldoende is dat er een causaal verband is tussen deze poging tot afpersing en de dood van [slachtoffer] . En dat is er. [slachtoffer] is tijdens deze poging door [medeverdachte 1] beschoten en komen te overlijden. Dat overlijden zullen de daders voor hun rekening moeten nemen.
In het licht van hetgeen onder feit 1 nog meer subsidiair ten laste is gelegd, en bewezen wordt geacht: het openlijk en in vereniging plegen van geweld, dient nog opgemerkt te worden dat, in lijn met vaste jurisprudentie van de Hoge Raad, hier niet gekomen kan worden tot een bewezenverklaring van de in de tenlastelegging opgenomen strafverhogende omstandigheid “terwijl dit door hem gepleegde geweld de dood van voornoemde [slachtoffer] ten gevolge heeft gehad”.
De Hoge Raad heeft namelijk uitgemaakt dat deze strafverhogende omstandigheid uitsluitend betrekking heeft op de dader van wie komt vast te staan dat het door hem zelf gepleegde geweld dat specifiek gevolg heeft gehad (HR 16 november 2004, ECLI:NL:HR:2004:AR3230 en HR 10 juli 2018, ECLI:NL:HR:2018:1082).
4.4
De bewezenverklaring
De rechtbank acht bewezen dat de verdachte
Feit 1 nog meer subsidiair
op 2 mei 2021 in de gemeente Heerlen, openlijk, te weten op de [adres 2] , in vereniging geweld heeft gepleegd tegen een persoon, te weten [slachtoffer] , door:
- het klemrijden en/of blokkeren van het voertuig van [slachtoffer] ;
- het met meerdere gemaskerde personen benaderen van het voertuig waarin [slachtoffer] zich bevond;
- het slaan van, duwen van en/of trekken aan [slachtoffer] en
- het met een vuurwapen op die [slachtoffer] te schieten
Feit 2 primair
op 2 mei 2021 in de gemeente Heerlen, op de openbare weg, te weten de [adres 2] tezamen en in vereniging met anderen ter uitvoering van het door verdachte en zijn mededaders voorgenomen misdrijf om met het oogmerk om zich en/of een ander wederrechtelijk te bevoordelen door geweld en bedreiging met geweld K. [slachtoffer] te dwingen tot de afgifte van een partij verdovende middelen en/of geld, toebehorend aan [slachtoffer] ,
- een aanrijding met de personenauto van [slachtoffer] heeft veroorzaakt;
- vervolgens [slachtoffer] naar de plaats delict heeft gelokt;
- het voertuig van [slachtoffer] (daar) heeft klemgereden;
- [slachtoffer] met meerdere gemaskerde personen heeft benaderd;
- een vuurwapen op [slachtoffer] heeft gericht;
- heeft geroepen dat hij, [slachtoffer] , zijn deur open moest maken en/of uit zijn auto moest stappen;
- een vuurwapen zichtbaar tegen/bij de ruit van die auto heeft gehouden;
- [slachtoffer] heeft geslagen, geduwd en/of aan het lichaam van [slachtoffer] heeft getrokken en/of
- met een vuurwapen op [slachtoffer] heeft geschoten;
terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid,
ten gevolge van welk bovenomschreven feit voornoemde [slachtoffer] is overleden.
De rechtbank acht niet bewezen wat meer of anders is ten laste gelegd. De verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.

5.De strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Het bewezenverklaarde levert de volgende strafbare feiten op:
Feit 1 nog meer subsidiair en feit 2 primair
de eendaadse samenloop van:
openlijk in vereniging geweld plegen tegen personen
en
poging tot afpersing, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen en terwijl het feit de dood ten gevolge heeft
Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de feiten uitsluiten.

6.De strafbaarheid van de verdachte

De verdachte is strafbaar, omdat geen feiten of omstandigheden aannemelijk zijn geworden die zijn strafbaarheid uitsluiten.

7.De straf en/of de maatregel

7.1
De vordering van de officier van justitie
De officieren van justitie hebben op grond van hun bewijsstandpunt gevorderd dat de verdachte wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf van 12 jaren, met aftrek van het voorarrest. Ook hebben zij de gevangenneming gevorderd van de verdachte, die zijn berechting in eerste aanleg in vrijheid heeft kunnen afwachten.
7.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat de verdachte moet worden vrijgesproken en heeft geen specifieke factoren naar voren gebracht waarmee bij het bepalen van enige straf rekening gehouden zou moeten worden.
7.3
Het oordeel van de rechtbank
Bij de bepaling van de op te leggen straf is gelet op de aard en ernst van hetgeen bewezen is verklaard, op de omstandigheden waaronder het bewezenverklaarde is begaan en op de persoon van de verdachte, zoals een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting naar voren is gekomen.
Op 2 mei 2021 kwam aan het leven van [slachtoffer] een einde. Op klaarlichte dag werd hij op de openbare weg beschoten door [medeverdachte 1] . Waarom [medeverdachte 1] dit deed, is niet geheel duidelijk geworden. Wat wel duidelijk is geworden, is dat dit gebeurde bij een poging om [slachtoffer] met geweld geld of drugs af te nemen. [slachtoffer] had een schuld bij [medeverdachte 1] . Een eerder door hem van [medeverdachte 1] afgenomen partij verdovende middelen was kennelijk niet van de gewenste kwaliteit en [slachtoffer] weigerde [medeverdachte 1] te betalen. Maar dat niet alleen. Hij hield zich ook onbereikbaar en onvindbaar voor [medeverdachte 1] . Tot die tweede mei. Toen vond [medeverdachte 1] hem, achtervolgde hem en smeedde een plan om hem tot betalen te dwingen. Bij de uitvoering van dat plan heeft verdachte een belangrijke rol gespeeld. Samen met anderen, onder wie [medeverdachte 1] , heeft hij [slachtoffer] belet door te rijden, hem belaagd en hem uit zijn auto gedirigeerd. [slachtoffer] heeft zijn schuld echter daarna niet meer met geld of drugs kunnen betalen. [medeverdachte 1] liet hem betalen met zijn leven.
De verdachte zal deze dodelijke afloop wellicht niet gewild hebben, maar deze kan hem wel worden aangerekend als gevolg van de poging tot afpersing. Dat gevolg zal dan ook doorklinken in de hoogte van de op te leggen straf.
Aan de familie, partner en vrienden van het slachtoffer is immers onherstelbaar leed toegebracht. Ook geldt dat de rechtsorde geschokt is door wat er gebeurd is. Daarbij komt in deze zaak extra gewicht toe aan de omstandigheid dat ook nietsvermoedende burgers geconfronteerd werden met een schokkende gebeurtenis.
De strafwaardigheid van de feiten waarvoor de rechtbank de verdachte veroordeelt, is van een andere orde dan de strafwaardigheid van de feiten waarvoor de hoofdverantwoordelijke, [medeverdachte 1] , wordt veroordeeld. Dat neemt echter niet weg dat ook in deze zaak niet volstaan kan worden met een andere of lichtere sanctie dan een onvoorwaardelijke vrijheidsbeneming.
De vaste vertrekpunten voor de straftoemeting van de rechtspraak, de oriëntatiepunten LOVS, bij een straatroof, overvallen en openlijk geweld zal de rechtbank niet hanteren. De onderhavige zaak is wat de rechtbank betreft van een andere orde dan de veelvoorkomende varianten van misdrijven waarvoor deze oriëntatiepunten zijn vastgesteld, alleen al vanwege het gevolg: de dood van [slachtoffer] .
De rechtbank heeft bij het bepalen van de hoogte van de straf gelet op vergelijkbare zaken en de beoordelingen daarvan in hoger beroep. Bij de ernst van de feiten en de rol van de verdachte daarbij acht de rechtbank 6 jaren gevangenisstraf een gepaste en noodzakelijke sanctie.
Bijzondere factoren die tot matiging van de straf zouden moeten leiden ziet de rechtbank niet.
Tot slot heeft de rechtbank te beoordelen of een strafvermindering aan de orde is om reden dat het recht van de verdachte op een openbare behandeling binnen een redelijke termijn als bedoeld in artikel 6, eerste lid, van het EVRM is geschonden. De Hoge Raad neemt in zijn uitleg van de redelijke termijn als uitgangspunt dat een einduitspraak in eerste aanleg dient te volgen binnen twee jaren vanaf het moment waarop de verdachte redelijkerwijs kenbaar was dat tegen hem een vervolging werd ingesteld, tenzij er bijzondere omstandigheden zijn aan te wijzen die een langere termijn redelijk maken. In geval een verdachte zich in voorarrest bevindt, geldt als uitgangspunt een termijn van 16 maanden.
Het aanvangsmoment van die termijn kan worden bepaald op de dag waarop de verdachte in verzekering is gesteld, te weten 8 februari 2023. De verdachte is op 29 november 2023 op vrije voeten gekomen. De rechtbank wijst dit vonnis op 2 juli 2025. Daarmee is de redelijke termijn overschreden met 5 maanden.
In deze zaak beschouwt de rechtbank dit niet als een uitzonderlijke overschrijding en ziet zij bijzondere omstandigheden die een langere termijn redelijk maken, gelet op de aard en omvang van de zaak en het onderzoek daarnaar. Zo zijn in de onderhavige zaak op verzoek van de verdediging met name vele getuigen gehoord, die niet alle op hetzelfde moment konden worden gehoord en waartoe herhaalde pogingen moesten worden gedaan om hen te kunnen horen.
De rechtbank zal daarom volstaan met de enkele constatering dat de redelijke termijn is overschreden.
Tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat de regeling van voorwaardelijke invrijheidsstelling aan de orde is, als bedoeld in artikel 6:2:10 Wetboek van Strafvordering.

8.De benadeelde partij en de schadevergoedingsmaatregel

De ouders van het overleden slachtoffer, de benadeelde partijen [naam 10] en [naam 11] , vorderen ieder een bedrag van € 20.000,- voor geleden affectieschade.
Nabestaande [naam 1] vordert dat de verdachten de kosten vergoeden die zij heeft moeten maken in verband met de begrafenis van het slachtoffer. Dit betreft een bedrag van € 7.013,50. Daarnaast vordert ook zij een bedrag van € 20.000,- voor geleden affectie-schade.
De benadeelde partijen hebben verzocht het toe te wijzen bedrag te vermeerderen met de wettelijke rente en aan de verdachte de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.
8.1
De standpunten van de officieren van justitie en de verdediging
De officieren van justitie achten alle vorderingen toewijsbaar. De verdachten zijn hoofdelijk aansprakelijk voor de schade en aan de verdachte moet ook de schadevergoedingsmaatregel worden opgelegd.
De verdediging heeft zich primair op het standpunt gesteld dat de benadeelde partijen niet-ontvankelijk moeten worden verklaard, gelet op het vrijspraakverweer. Inhoudelijk heeft de verdediging de vorderingen niet betwist.
8.2
De inhoudelijke beoordeling
De kosten van lijkbezorging
De vordering van nabestaande [naam 1] is gebaseerd op artikel 6:108 lid 2 van het Burgerlijk Wetboek (hierna afgekort met: BW). De vordering is met stukken onderbouwd. Het betreft naar het oordeel van de rechtbank rechtstreekse schade uit het onder feit 1 nog meer subsidiair en feit 2 primair bewezenverklaarde feit en de verdachte is met zijn mededaders civielrechtelijk aansprakelijk voor deze schade. De rechtbank zal de vordering hoofdelijk toewijzen.
Affectieschade
Affectieschade is immateriële schade die iemand lijdt door het verdriet dat ontstaat door, onder meer, het overlijden van een naaste. Affectieschade vindt zijn grondslag in artikel 6:108 lid 3 BW. In artikel 6:108 lid 4 BW staat een opsomming van de personen die in aanmerking komen voor vergoeding van affectieschade bij overlijden, waarbij een door de wetgever vastgesteld forfaitair bedrag kan worden toegekend. Hierbij worden onder andere ouders en levensgezel van de overledene genoemd. Zij zijn secundair slachtoffer van degene die verantwoordelijk is voor de dood van hun naaste.
De ouders en levensgezel [naam 1] van [slachtoffer] hebben zo ieder op grond hiervan recht op € 20.000,-, het door de wetgever vastgestelde bedrag in het Besluit vergoeding affectieschade.
Conclusie
De rechtbank wijst alle vorderingen toe, nu de verdachte en zijn mededaders met hun handelen verantwoordelijk zijn voor de dood van [slachtoffer] en civielrechtelijk aansprakelijk zijn voor de door de benadeelde partijen geleden schade.
De toegewezen bedragen moeten worden vermeerderd met de wettelijke rente. De rechtbank ziet verder aanleiding om ter zake van de toegewezen bedragen de schadevergoedings-maatregel van artikel 36f Sr, eveneens hoofdelijk, op te leggen.

9.De voorlopige hechtenis

De verdachte is op 8 februari 2023 in verzekering gesteld in verband met de verdenking die tegen hem gerezen was. De voorlopige hechtenis van de verdachte is door de rechtbank op 29 november 2023 opgeheven, omdat de rechtbank toen geen gronden meer zag voor die voorlopige hechtenis.
Het uitgangspunt bij de beantwoording van de vraag of iemand in voorlopige hechtenis moet worden genomen (en gehouden) is dat artikel 5 EVRM iedereen het recht geeft zijn berechting in vrijheid af te mogen wachten, tenzij er argumenten zijn die voorlopige hechtenis noodzakelijk maken. Die argumenten zag de rechtbank destijds niet. Daarbij speelt de onschuldpresumptie een belangrijke rol: de schuld van een verdachte staat nog niet vast, zolang er geen uitspraak is gedaan. De verdachte heeft zo zijn berechting in vrijheid mogen afwachten.
Nu er een veroordelend vonnis ligt waarmee de schuld van de verdachte is komen vast te staan en aan hem een lange vrijheidsstraf wordt opgelegd, dient de rechtbank naar aanleiding van de door de officieren van justitie gedane vordering tot gevangenneming opnieuw een afweging te maken.
De verdachte komt in beginsel ook na uitspraak in eerste aanleg het recht toe om de uitkomst van een (eventueel) hoger beroep in vrijheid af te mogen wachten, maar dit belang is evenwel niet onbeperkt en moet afgewogen worden tegen de ernst van het feit, waarvoor eerst ernstige bezwaren bestonden en waarvoor naar het oordeel van de rechtbank nu wettig en overtuigend bewijs is. In artikel 5 lid 1, aanhef en onder a van het EVRM is namelijk bepaald dat ná veroordeling vrijheidsbeneming gerechtvaardigd is. Deze veroordeling hoeft ook niet onherroepelijk te zijn. De oplegging van een vrijheidsbenemende sanctie levert zo een grond op voor het toepassen van voorlopige hechtenis. Een veroordelend vonnis levert weliswaar ernstige bezwaren op, maar vormt geen zelfstandige grond op voor het toepassen van voorlopige hechtenis. Bij de beoordeling of de verdachte opnieuw in voorlopige hechtenis moet worden genomen, dient de rechtbank te beoordelen of er sprake is van een aanvullende grond.
In deze zaak ziet de rechtbank, naast voornoemde grond, ook een tweede grond opleven voor de voorlopige hechtenis, te weten de zogeheten schokgrond. Het bewezenverklaarde onder feit 2 betreft een strafbaar feit waarop naar de wettelijke omschrijving 12 jaar of meer gevangenisstraf staat. Wanneer iemand een dergelijk feit medepleegt op de wijze zoals de verdachte dat heeft gedaan en daarvoor veroordeeld wordt tot een gevangenisstraf van 6 jaren, dan is het aannemelijk dat het op vrije voeten mogen blijven van de verdachte een zodanig publiek onbehagen teweeg zal brengen dat dit kan leiden tot maatschappelijke onrust. Daarbij is van belang dat feiten als die waarvoor de verdachte veroordeeld wordt naar hun aard en ernst voor groeiende maatschappelijke verontwaardiging zorgen en is voorts van belang dat deze zaak mag rekenen op grote belangstelling van de pers.
De rechtbank zal de vordering gevangenneming toewijzen en met onmiddellijke ingang de gevangenneming bevelen.
Het bevel hiertoe zal apart geminuteerd worden.

10.De wettelijke voorschriften

De beslissing berust op de artikelen 45, 55, 141 en 317 van het Wetboek van Strafrecht.

11.De beslissing

De rechtbank:
Voorvragen
- verklaart dagvaarding geldig;

Vrijspraak

- spreekt de verdachte vrij van het onder feit 1 primair, subsidiair, meer subsidiair tenlastegelegde feit;
Bewezenverklaring
  • verklaart het tenlastegelegde bewezen zoals hierboven onder 4.4 is omschreven;
  • spreekt de verdachte vrij van wat meer of anders is ten laste gelegd;
Strafbaarheid
  • verklaart dat het bewezenverklaarde de strafbare feiten oplevert zoals hierboven onder 5 is omschreven;
  • verklaart de verdachte strafbaar;
Straf
  • veroordeelt de verdachte voor het bewezenverklaarde onder feit 1 nog meer subsidiair en feit 2 primair tot een gevangenisstraf van 6 jaren;
  • beveelt dat de tijd die door de veroordeelde vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van deze gevangenisstraf in mindering zal worden gebracht;
Benadeelde partijen en schadevergoedingsmaatregelen
  • wijst de vordering van de benadeelde partij [naam 10] toe en veroordeelt de verdachte hoofdelijk tot betaling aan deze benadeelde partij van € 20.000,- voor geleden affectieschade ter zake van het bewezenverklaarde onder feit 1 nog meer subsidiair en feit 2 primair. De schadevergoeding wordt vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 2 mei 2021 tot aan de dag van volledige voldoening;
  • bepaalt dat voor zover dit bedrag door (een van) de mededader(s) is betaald, de verdachte niet gehouden is dit bedrag aan de benadeelde partij te betalen;
  • veroordeelt de verdachte hoofdelijk tevens in de proceskosten door de benadeelde partij gemaakt, tot heden begroot op nihil en in de proceskosten die de benadeelde partij ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog moet maken;
  • legt aan de verdachte hoofdelijk op de verplichting tot betaling aan de Staat ten behoeve van voornoemde benadeelde partij van een bedrag van € 20.000,- ter zake van feit 1 nog meer subsidiair en feit 2 primair. Het te betalen bedrag wordt vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 2 mei 2021 tot aan de dag van volledige voldoening. Bij gebreke van betaling en verhaal kan gijzeling worden toegepast van maximaal 135 dagen. De toepassing van deze gijzeling heft de hiervoor opgelegde betalingsverplichting niet op;
  • de verdachte is van zijn schadevergoedingsplicht jegens de benadeelde partij bevrijd voor zover hij heeft voldaan aan een van de hem opgelegde verplichtingen tot betaling;
  • wijst de vordering van de benadeelde partij [naam 11] toe en veroordeelt de verdachte hoofdelijk tot betaling aan deze benadeelde partij van € 20.000,- voor geleden affectieschade ter zake van het bewezenverklaarde onder feit 1 nog meer subsidiair en feit 2 primair. De schadevergoeding wordt vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 2 mei 2021 tot aan de dag van volledige voldoening;
  • bepaalt dat voor zover dit bedrag door (een van) de mededader(s) is betaald, de verdachte niet gehouden is dit bedrag aan de benadeelde partij te betalen;
  • veroordeelt de verdachte hoofdelijk tevens in de proceskosten door de benadeelde partij gemaakt, tot heden begroot op nihil en in de proceskosten die de benadeelde partij ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog moet maken;
  • legt aan de verdachte hoofdelijk op de verplichting tot betaling aan de Staat ten behoeve van voornoemde benadeelde partij van een bedrag van € 20.000,- ter zake van feit 1 nog meer subsidiair en feit 2 primair. Het te betalen bedrag wordt vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 2 mei 2021 tot aan de dag van volledige voldoening. Bij gebreke van betaling en verhaal kan gijzeling worden toegepast van maximaal 135 dagen. De toepassing van deze gijzeling heft de hiervoor opgelegde betalingsverplichting niet op;
  • de verdachte is van zijn schadevergoedingsplicht jegens de benadeelde partij bevrijd voor zover hij heeft voldaan aan een van de hem opgelegde verplichtingen tot betaling;
  • wijst de vordering van de benadeelde partij [naam 1] toe en veroordeelt de verdachte hoofdelijk tot betaling aan deze benadeelde partij van € 27.013,50, waarvan € 20.000,- voor geleden affectieschade, ter zake van het bewezenverklaarde onder feit 1 nog meer subsidiair en feit 2 primair. De schadevergoeding wordt vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 2 mei 2021 tot aan de dag van volledige voldoening;
  • bepaalt dat voor zover dit bedrag door (een van) de mededader(s) is betaald, de verdachte niet gehouden is dit bedrag aan de benadeelde partij te betalen;
  • veroordeelt de verdachte hoofdelijk tevens in de proceskosten door de benadeelde partij gemaakt, tot heden begroot op nihil en in de proceskosten die de benadeelde partij ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog moet maken;
  • legt aan de verdachte hoofdelijk op de verplichting tot betaling aan de Staat ten behoeve van voornoemde benadeelde partij van een bedrag van € 27.013,50 ter zake van feit 1 nog meer subsidiair en feit 2 primair. Het te betalen bedrag wordt vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 2 mei 2021 tot aan de dag van volledige voldoening. Bij gebreke van betaling en verhaal kan gijzeling worden toegepast van maximaal 170 dagen. De toepassing van deze gijzeling heft de hiervoor opgelegde betalingsverplichting niet op;
  • de verdachte is van zijn schadevergoedingsplicht jegens de benadeelde partij bevrijd voor zover hij heeft voldaan aan een van de hem opgelegde verplichtingen tot betaling;
Gevangenneming
- beveelt de gevangenneming van de verdachte met onmiddellijke ingang.
Dit vonnis is gewezen door mr. M.B. Bax, voorzitter, mr. H.M.J. Quaedvlieg en mr. D.J.E. Hamers-Aerts, rechters, in tegenwoordigheid van mr. A.P. Jansen, griffier, en uitgesproken ter openbare zitting van 2 juli 2025.
Bijlage I: De tenlastelegging
Aan de verdachte is, na wijziging, ten laste gelegd dat
1
hij op of omstreeks 2 mei 2021 in de gemeente Heerlen tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, [slachtoffer] opzettelijk en met voorbedachten rade van het leven heeft beroofd, door meermalen, althans eenmaal, met een vuurwapen op voornoemde [slachtoffer] te schieten;
(art 289 Wetboek van Strafrecht, art 47 lid 1 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht)
subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:
hij op of omstreeks 2 mei 2021 in de gemeente Heerlen tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, [slachtoffer] opzettelijk van het leven heeft beroofd, door meermalen, althans eenmaal, met een vuurwapen op voornoemde [slachtoffer] te schieten, welke doodslag werd gevolgd, vergezeld en/of voorafgegaan van enig strafbaar feit, te weten diefstal met geweld, afpersing, poging tot diefstal met geweld of poging tot afpersing, en welke doodslag werd gepleegd met het oogmerk om de uitvoering ván dat feit voor te bereiden, gemakkelijk te maken en/of om, bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf en/of aan
andere deelnemers aan dat feit straffeloosheid en/of het bezit van het wederrechtelijk verkregene te verzekeren;
(art 287 Wetboek van Strafrecht, art 288 Wetboek van Strafrecht, art 47 lid 1 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht)
meer subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:
hij op of omstreeks 2 mei 2021 in de gemeente Heerlen tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, [slachtoffer] opzettelijk van het leven heeft beroofd, door meermalen, althans eenmaal, met een vuurwapen op voornoemde [slachtoffer] te schieten;
(art 287 Wetboek van Strafrecht, art 47 lid 1 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht)
nog meer subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:
hij op of omstreeks 2 mei 2021 in de gemeente Heerlen en/of gemeente Beek, in elk geval in Nederland, openlijk, te weten op de [adres 2] en/of A76, in elk geval op of aan de openbare weg en/of op een voor het publiek toegankelijke plaats, in vereniging geweld heeft gepleegd tegen een persoon, te weten [slachtoffer] , door:
- het veroorzaken van een aanrijding met de personenauto van die [slachtoffer] ;
- het klemrijden en/of blokkeren van het voertuig van die [slachtoffer] ;
- het met meerdere al dan niet gemaskerde personen benaderen van het voertuig waarin die [slachtoffer] zich bevond;
- het slaan van, duwen van en/of trekken aan die [slachtoffer] en/of
- het meermalen, althans eenmaal, met een vuurwapen op die [slachtoffer] te schieten,
terwijl dit door hem gepleegde geweld de dood van voornoemde [slachtoffer] ten gevolge heeft gehad;
nog meer subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:
[medeverdachte 1] , [medeverdachte 4] , [medeverdachte 3] , [naam 3] , [medeverdachte 2] en/of één of meer (onbekend gebleven) perso(o)n(en) op of omstreeks 2 mei 2021 in de gemeente Heerlen tezamen en in vereniging met elkaar en/of een of meer anderen, althans alleen, [slachtoffer] opzettelijk en met voorbedachten rade van het leven heeft/hebben beroofd, door meermalen, althans eenmaal, met een vuurwapen op voornoemde [slachtoffer] te schieten, tot en/of bij het plegen van welk misdrijf verdachte in of omstreeks op of omstreeks 2 mei 2021 in de gemeente Heerlen en/of gemeente Beek, in elk geval in Nederland, opzettelijk gelegenheid, middelen en/of
inlichtingen heeft verschaft en/of opzettelijk behulpzaam is geweest door:
- het activeren van de inzittenden van de autoambulance, waarmee de aanrijding is veroorzaakt;
- het volgen van voornoemde [slachtoffer] ;
- het doorgeven van de locaties aan, het overleggen met en/of het aansturen van één of meer andere deelnemers aan dat feit;
- het bewerkstelligen van een contactmoment tussen voornoemde [slachtoffer] en deelnemers aan dat feit en/of
- het doen veroorzaken van een aanrijding met die [slachtoffer] ;
(art 289 Wetboek van Strafrecht, art 48 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht, art 48 ahf/sub 2 Wetboek van Strafrecht)
nog meer subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:
[medeverdachte 1] , [medeverdachte 4] , [medeverdachte 3] , [naam 3] , [medeverdachte 2] en/of één of meer (onbekend gebleven) perso(o)n(en) op of omstreeks 2 mei 2021 in de gemeente Heerlen tezamen en in vereniging met elkaar en/of een of meer anderen, althans alleen, [slachtoffer] opzettelijk van het leven heeft/hebben beroofd, door meermalen, althans eenmaal, met een vuurwapen op voornoemde [slachtoffer] te schieten, welke doodslag werd gevolgd, vergezeld en/of voorafgegaan van enig strafbaar feit, te weten diefstal met geweld, afpersing, poging tot diefstal met geweld of poging tot afpersing en welke doodslag werd gepleegd met het oogmerk om de uitvoering van dat feit voor te bereiden, gemakkelijk te maken en/of om, bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf en/of aan andere deelnemers aan dat feit straffeloosheid en/of het bezit van het wederrechtelijk verkregene te verzekeren,
tot en/of bij het plegen van welk misdrijf verdachte op of omstreeks 2 mei 2021 in de gemeente Heerlen en/of gemeente Beek, in elk geval in Nederland, opzettelijk gelegenheid, middelen en/of inlichtingen heeft verschaft en/of opzettelijk behulpzaam is geweest door:
- het activeren van de inzittenden van de autoambulance, waarmee de aanrijding is veroorzaakt;
- het volgen van voornoemde [slachtoffer] ;
- het doorgeven van de locaties aan, het overleggen met en/of het aansturen van één of meer andere deelnemers aan dat feit;
- het bewerkstelligen van een contactmoment tussen voornoemde [slachtoffer] en deelnemers aan dat feit en/of
- het doen veroorzaken van een aanrijding met die [slachtoffer] ;
(art 287 Wetboek van Strafrecht, art 288 Wetboek van Strafrecht, art 48 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht, art 48 ahf/sub 2 Wetboek van Strafrecht)
meest subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:
[medeverdachte 1] , [medeverdachte 4] , [medeverdachte 3] , [naam 3] , [medeverdachte 2] en/of één of meer (onbekend gebleven) perso(o)n(en) op of omstreeks 2 mei 2021 in de gemeente Heerlen tezamen en in vereniging met elkaar en/of een of meer anderen, althans alleen, [slachtoffer] opzettelijk van het leven heeft/hebben beroofd, door meermalen, althans eenmaal, met een vuurwapen op voornoemde [slachtoffer] te schieten, tot en/of bij het plegen van welk misdrijf verdachte op of omstreeks 2mei 2021 in de gemeente Heerlen en/of gemeente Beek, in elk geval in
Nederland, opzettelijk gelegenheid, middelen en/of inlichtingen heeft verschaft en/of opzettelijk behulpzaam is geweest door:
- het activeren van de inzittenden van de autoambulance, waarmee de aanrijding is veroorzaakt;
- het volgen van voornoemde [slachtoffer] ;
- het doorgeven van de locaties aan, het overleggen met en/of het aansturen van één of meer
andere deelnemers aan dat feit;
- het bewerkstelligen van een contactmoment tussen voornoemde [slachtoffer] en deelnemers aan dat feit en/of
- het doen veroorzaken van een aanrijding met die [slachtoffer] ;
(art 287 Wetboek van Strafrecht, art 48 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht, art 48 ahf/sub 2 Wetboek van Strafrecht)
2
hij op of omstreeks 2 mei 2021 in de gemeente Heerlen en/of gemeente Beek, in elk geval in Nederland, op de openbare weg, te weten de [adres 2] en/of A76, tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, ter uitvoering van het door verdachte en/of zijn mededader(s) voorgenomen misdrijf om een partij verdovende middelen en/of een of meer geldbedrag(en), in elk geval enig goed, dat/die geheel of ten dele aan [slachtoffer] , in elk geval aan een ander dan aan verdachte en/of zijn mededader(s), toebehoorde(n) weg te nemen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen,
- een aanrijding met de personenauto van voornoemde [slachtoffer] heeft veroorzaakt;
- ( vervolgens) voornoemde [slachtoffer] naar de plaats delict heeft gelokt;
- het voertuig van die [slachtoffer] (daar) heeft klemgereden;
- voornoemde [slachtoffer] met meerdere al dan niet gemaskerde personen heeft benaderd;
- een vuurwapen op [slachtoffer] heeft gericht, althans zichtbaar voorhanden heeft gehad;
- heeft geroepen dat hij, [slachtoffer] , zijn deur open moest maken en/of uit zijn auto moest stappen;
- een vuurwapen zichtbaar tegen/bij de ruit heeft gehouden;
- voornoemde [slachtoffer] heeft geslagen, geduwd en/of aan het lichaam van die [slachtoffer] heeft getrokken en/of
- meermalen, althans eenmaal, met een vuurwapen op voornoemde [slachtoffer] heeft geschoten;
terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid,
welke poging tot diefstal werd voorafgegaan, vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen voornoemde [slachtoffer] , gepleegd met het oogmerk om die voorgenomen diefstal voor te bereiden of gemakkelijk te maken, of om, bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf en/of andere deelnemers aan het misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, welk geweld en/of welke bedreiging met geweld bestond(en) uit:
- het klemrijden van het voertuig van die [slachtoffer] ;
- het met meerdere al dan niet gemaskerde personen benaderen van die [slachtoffer] ;
- het roepen dat hij, [slachtoffer] , zijn deur open moest maken en/of uit zijn auto moest stappen;
-het op voornoemde [slachtoffer] richten van een vuurwapen, althans het zichtbaar voorhanden hebben van een vuurwapen;
- het zichtbaar tegen/bij de ruit houden van dat/een vuurwapen;
- het slaan van, duwen van en/of trekken aan voornoemde [slachtoffer] en/of
- het meermalen, althans eenmaal, met een vuurwapen op voornoemde [slachtoffer] schieten,
en/of
hij op of omstreeks 2 mei 2021 in de gemeente Heerlen en/of gemeente Beek, in elk geval in Nederland, op de openbare weg, te weten de [adres 2] en/of A76, tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, ter uitvoering van het door verdachte en/of zijn mededader(s) voorgenomen misdrijf om met het oogmerk om zich en/of een ander wederrechtelijk te bevoordelen door geweld en/of bedreiging met geweld [slachtoffer] te dwingen tot de afgifte van een partij verdovende middelen en/of een of meer geldbedrag(en), in elk geval enig goed, dat/die geheel of ten dele aan voornoemde [slachtoffer] , in elk geval aan een ander dan verdachte en/of zijn mededader(s)
toebehoorde(n),
- een aanrijding met de personenauto van voornoemde [slachtoffer] heeft veroorzaakt;
- ( vervolgens) voornoemde [slachtoffer] naar de plaats delict heeft gelokt;
- het voertuig van die [slachtoffer] (daar) heeft klemgereden;
- voornoemde [slachtoffer] met meerdere al dan niet gemaskerde personen heeft benaderd;
- een vuurwapen op [slachtoffer] heeft gericht, althans zichtbaar voorhanden heeft gehad;
- heeft geroepen dat hij, [slachtoffer] , zijn deur open moest maken en/of uit zijn auto moest stappen;
- een vuurwapen zichtbaar tegen/bij de ruit heeft gehouden;
- voornoemde [slachtoffer] heeft geslagen, geduwd en/of aan het lichaam van die [slachtoffer] heeft getrokken en/of
- meermalen, althans eenmaal, met een vuurwapen op voornoemde [slachtoffer] heeft geschoten;
terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid,
ten gevolge van welk bovenomschreven feit voornoemde [slachtoffer] is overleden;
(art 310 Wetboek van Strafrecht, art 3121id 1 Wetboek van Strafrecht, art 312 lid 2 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht, art 3121id 2 ahf/sub 2 Wetboek van Strafrecht, art 312 lid 3 Wetboek van Strafrecht, art 3171id 1 Wetboek van Strafrecht, art 3171id 3 Wetboek van Strafrecht, art 45 lid 1 Wetboek van Strafrecht, art 471id 1 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht)
subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:
[medeverdachte 1] , [medeverdachte 4] , [medeverdachte 3] , [naam 3] , [medeverdachte 2] en/of één of meer (onbekend gebleven) perso(o)n(en) op of omstreeks 2 mei 2021 in de gemeente Heerlen en/of gemeente Beek, in elk geval in Nederland, op de openbare weg, te weten de [adres 2] en/of A76, tezamen en in vereniging met elkaar en/of een of meer anderen, althans alleen, ter uitvoering van het door die [medeverdachte 1] , [medeverdachte 4] , [medeverdachte 3] , [naam 3] , [medeverdachte 2] , één of meer (onbekend gebleven) perso(o)n(en) en/of zijn/hun mededader(s) voorgenomen misdrijf om een partij verdovende middelen en/of een of meer geldbedrag(en), in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer] , in elk geval aan een ander of anderen dan aan die [medeverdachte 1] , [medeverdachte 4] , [medeverdachte 3] , [naam 3] , [medeverdachte 2] , die (onbekend gebleven) perso(o)n(en) en/of zijn/hun mededader(s), weg te nemen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen,
- een aanrijding met de personenauto van voornoemde [slachtoffer] heeft/hebben veroorzaakt;
- ( vervolgens) voornoemde [slachtoffer] naar de plaats delict heeft/hebben gelokt;
- het voertuig van die [slachtoffer] (daar) heeft/hebben klemgereden;
- voornoemde [slachtoffer] met meerdere al dan niet gemaskerde personen heeft/hebben benaderd;
- een vuurwapen op [slachtoffer] heeft/hebben gericht, althans zichtbaar voorhanden heeft/hebben gehad;
- heeft/hebben geroepen dat hij, [slachtoffer] , zijn deur open moest maken en/of uit zijn auto moest stappen;
- een vuurwapen zichtbaar tegen/bij de ruit heeft/hebben gehouden;
- voornoemde [slachtoffer] heeft/hebben geslagen, geduwd en/of aan het lichaam van die [slachtoffer] heeft/hebben getrokken en/of
- meermalen, althans eenmaal, met een vuurwapen op voornoemde [slachtoffer] heeft/hebben geschoten;
terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid,
welke poging tot diefstal werd voorafgegaan en/of vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen voornoemde [slachtoffer] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, welk geweld en/of bedreiging met geweld bestond(en) uit:
- het klemrijden van het voertuig van die [slachtoffer] ;
- het met meerdere al dan niet gemaskerde personen benaderen van die [slachtoffer] ;
- het roepen dat hij, [slachtoffer] , zijn deur open moest maken en/of uit zijn auto moest stappen;
- het op voornoemde [slachtoffer] richten van een vuurwapen, althans het zichtbaar voorhanden hebben van een vuurwapen;
- het zichtbaar tegen/bij de ruit houden van een vuurwapen;
- het slaan van, duwen van en/of trekken aan voornoemde [slachtoffer] ;
- het meermalen, althans eenmaal, met een vuurwapen op voornoemde [slachtoffer] schieten,
ten gevolge van welk bovenomschreven feit voornoemde [slachtoffer] is overleden,
tot en/of bij het plegen van welk misdrijf verdachte op of omstreeks 2 mei 2021 in de gemeente Heerlen en/of gemeente Beek, in elk geval in Nederland, opzettelijk gelegenheid, middelen en/of inlichtingen heeft verschaft en/of opzettelijk behulpzaam is geweest door:
- het activeren van de inzittenden van de autoambulance, waarmee de aanrijding is veroorzaakt;
- het volgen van voornoemde [slachtoffer] ;
- het doorgeven van de locaties aan, het overleggen met en/of het aansturen van één of meer
andere deelnemers aan dat feit;
- het bewerkstelligen van een contactmoment tussen voornoemde [slachtoffer] en andere deelnemers aan dat feit en/of
- het doen veroorzaken van een aanrijding met die [slachtoffer] ;
en/of
[medeverdachte 1] , [medeverdachte 4] , [medeverdachte 3] , [naam 3] , [medeverdachte 2] en/of één of meer (onbekend gebleven) perso(o)n(en) op of omstreeks 2 mei 2021 in de gemeente Heerlen en/of gemeente Beek, op de openbare weg, te weten de [adres 2] en/of A76, tezamen en in vereniging met elkaar en/of een of meer anderen, althans alleen, ter uitvoering van het door die [medeverdachte 1] , [medeverdachte 4] , [medeverdachte 3] , [naam 3] , [medeverdachte 2] , één of meer (onbekend gebleven) perso(o)n(en) en/of zijn/hun mededader(s), voorgenomen misdrijf om met het oogmerk om zich of een ander wederrechtelijk te bevoordelen door geweld en/of bedreiging met geweld [slachtoffer] te dwingen tot de afgifte van een partij verdovende middelen en/of een of meer geldbedrag(en), in elk geval enig goed, dat/die geheel of ten dele aan voornoemde [slachtoffer] , in elk geval aan een ander dan die [medeverdachte 1] , [medeverdachte 4] , [medeverdachte 3] , [naam 3] , [medeverdachte 2] en/of één of meer (onbekend gebleven) perso(o)n(en) en/of zijn/hun mededader(s) toebehoorde(n),
- een aanrijding met de personenauto van voornoemde [slachtoffer] heeft/hebben veroorzaakt;
- ( vervolgens) voornoemde [slachtoffer] naar de plaats delict heeft/hebben gelokt;
- het voertuig van die [slachtoffer] (daar) heeft/hebben klemgereden;
- voornoemde [slachtoffer] met meerdere al dan niet gemaskerde personen heeft/hebben benaderd;
- een vuurwapen op [slachtoffer] heeft/hebben gericht, althans zichtbaar voorhanden heeft/hebben gehad;
- heeft/hebben geroepen dat hij, [slachtoffer] , zijn deur open moest maken en/of uit zijn auto moest stappen;
- een vuurwapen zichtbaar tegen/bij de ruit heeft/hebben gehouden;
- voornoemde [slachtoffer] heeft/hebben geslagen, geduwd en/of aan het lichaam van die [slachtoffer] heeft/hebben getrokken en/of
- meermalen, althans eenmaal, met een vuurwapen op voornoemde [slachtoffer] heeft/hebben geschoten;
terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;
ten gevolge van welk bovenomschreven feit voornoemde [slachtoffer] is overleden,
tot en/of bij het plegen van welk misdrijf verdachte op of omstreeks 2 mei 2021 in de gemeente Heerlen en/of gemeente Beek, in elk geval in Nederland, opzettelijk gelegenheid, middelen en/of inlichtingen heeft verschaft en/of opzettelijk behulpzaam is geweest door:
- het activeren van de inzittenden van de autoambulance, waarmee de aanrijding is veroorzaakt;
- het volgen van voornoemde [slachtoffer] ;
- het doorgeven van de locaties aan, het overleggen met en/of het aansturen van één of meer
andere deelnemers aan dat feit;
- het organiseren van een contactmoment tussen voornoemde [slachtoffer] en andere deelnemers aan dat feit en/of
- het doen veroorzaken van een aanrijding met die [slachtoffer] .
(art 310 Wetboek van Strafrecht, art 312 lid 1 Wetboek van Strafrecht, art 312 lid 2 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht, art 312 lid 2 ahf/sub 2 Wetboek van Strafrecht, art 3121id 3 Wetboek van Strafrecht, art 317 lid 1 Wetboek van Strafrecht, art 317 lid 3 Wetboek van Strafrecht, art 45 lid 1 Wetboek van Strafrecht, art 471id 1 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht, art 48 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht, art 48 ahf/sub 2 Wetboek van Strafrech

Voetnoten

1.Indien tegen dit verkort vonnis hoger beroep wordt ingesteld, worden de door de rechtbank gebruikte bewijsmiddelen die redengevend zijn voor de bewezenverklaring opgenomen in een aanvulling op het vonnis. Deze aanvulling wordt dan aan het vonnis gehecht.