ECLI:NL:RBMNE:2015:307

• Datum uitspraak: 20 januari 2015
• Publicatiedatum: 22 januari 2015
• Zaaknummer: WK 2014-47
• Instantie: Rechtbank Midden-Nederland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Wraking
• Rechters: L. Verschoor-Bergsma; P.S. Elkhuizen; M.J. Slootweg
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Afwijzing wrakingsverzoek tegen kantonrechter in verkeershandhavingzaak

In deze zaak heeft de Rechtbank Midden-Nederland op 20 januari 2015 een wrakingsverzoek afgewezen dat was ingediend door verzoeker in het kader van een procedure betreffende de Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften (Wahv). Verzoeker had de kantonrechter, mr. A.M. Verhoef, gewraakt omdat hij meende dat er sprake was van vooringenomenheid. Dit zou zijn ontstaan doordat de vertegenwoordiger van het Openbaar Ministerie en de kantonrechter samen in de zittingszaal aanwezig waren voordat de zaak werd behandeld, terwijl de deuren van de zittingszaal gesloten waren.

De rechtbank heeft het verloop van de procedure in detail beschreven, inclusief de mondelinge behandeling van het wrakingsverzoek op 6 januari 2015. Tijdens deze behandeling heeft verzoeker zijn bezwaren uiteengezet, maar de kantonrechter heeft betwist dat er sprake was van vooroverleg of een afspraak met de zittingsvertegenwoordiger van het Openbaar Ministerie. De kantonrechter heeft verklaard dat zij iedere zaak op zijn eigen merites beoordeelt en dat er geen vooringenomenheid was.

De rechtbank heeft vervolgens beoordeeld of de vrees van verzoeker voor vooringenomenheid objectief gerechtvaardigd was. De rechtbank concludeerde dat er geen feiten of omstandigheden waren die deze vrees konden onderbouwen. De enkele aanwezigheid van de kantonrechter en de zittingsvertegenwoordiger in dezelfde zittingszaal was niet voldoende om te concluderen dat er sprake was van een schijn van partijdigheid.

Uiteindelijk heeft de rechtbank het wrakingsverzoek afgewezen en bepaald dat de zaak met nummer 2901210 UM 14-2115 voortgezet dient te worden in de stand waarin deze zich bevond op het moment van de schorsing vanwege het wrakingsverzoek. De beslissing is openbaar uitgesproken en er staat geen rechtsmiddel open tegen deze beslissing.

Uitspraak

RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND

Zittingslocatie Utrecht

Rekestnummer: 382274 / HA RK 14-275
Zaaknummer: WK 2014-47

Beslissing van 20 januari 2014 van de meervoudige kamer voor de behandeling van wrakingszaken

op het verzoek in de zin van artikel 512 van het Wetboek van Strafvordering van:

[verzoeker] ,

wonende te [woonplaats],

(verder: verzoeker).

1. Het verloop van de procedure

1.1.

Het verloop van de procedure blijkt uit:
- het proces-verbaal van de behandeling van de zaak van verzoeker met nummer 2901210 UM 14-2115 door de kantonrechter mr. A.M. Verhoef (verder: kantonrechter) op
27 november 2014, tijdens welke behandeling verzoeker de kantonrechter heeft gewraakt;

- de schriftelijke reactie van de kantonrechter, zoals deze op 19 december 2014 bij de wrakingskamer is binnengekomen;
- de schriftelijke reactie van J.J. Lammers, zittingsvertegenwoordiger namens de officier van justitie van de Centrale Verwerking Openbaar Ministerie (verder: zittingsvertegenwoordiger van de CVOM), zoals deze op 5 januari 2015 bij de wrakingskamer is binnengekomen;
- de mondelinge behandeling van het wrakingsverzoek op 6 januari 2015.

1.2.

Bij de mondelinge behandeling op 6 januari 2015 zijn verzoeker en de kantonrechter verschenen. De zittingsvertegenwoordiger van de CVOM heeft in zijn schriftelijke reactie laten weten niet bij de mondelinge behandeling aanwezig te zullen zijn.

1.3.

Na afloop van de mondelinge behandeling op 6 januari 2015 is de rechtbank gebleken dat op 5 januari 2015 om 18.20 uur een fax bij het secretariaat van de wrakingskamer is binnengekomen. In deze fax wordt om uitstel van de behandeling van het wrakingsverzoek verzocht door [A] en [B], werkzaam bij de Stichting Rechtswinkel Bijlmermeer.
Aangezien verzoeker tijdens de mondelinge behandeling zelf geen uitstel heeft verzocht en hij heeft aangegeven dat hij zijn standpunt volledig naar voren heeft kunnen brengen, neemt de rechtbank dit uitstelverzoek niet in behandeling.
1.4. De beslissing op het wrakingsverzoek is bepaald op heden.

2. Het wrakingsverzoek

2.1.

Verzoeker heeft aan zijn verzoek ten grondslag gelegd dat in zijn zaak betreffende de Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften (verder: Wahv) de vertegenwoordiger van het Openbaar Ministerie samen met de kantonrechter en de griffier in de zittingszaal aanwezig was voordat de zaak werd uitgeroepen, terwijl de deuren van de zittingszaal waren gesloten. Daarbij is in het verzoek en tijdens de mondelinge behandeling verwezen naar de uitspraak van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden van 26 augustus 2014 (ECLI:NL:GHARL:2014:6715).

2.2.

Tijdens de mondelinge behandeling van het wrakingsverzoek heeft verzoeker verder aangegeven dat de kantonrechter en de vertegenwoordiger van het Openbaar Ministerie vooroverleg hebben gevoerd, omdat de kantonrechter alle zaken die voor zijn zaak op de zitting stonden heeft afgewezen.
De vertegenwoordiger van het Openbaar Ministerie en de kantonrechter moeten dus reeds voor de zitting de afspraak hebben gemaakt dat géén van de zaken door de kantonrechter zou worden toegewezen.

3. De reactie van de kantonrechter

3.1.

De kantonrechter heeft de rechtbank bericht dat zij niet berust in het wrakingsverzoek.
De zittingsvertegenwoordiger van de CVOM was de hele ochtend in de zittingszaal aanwezig voor de behandeling van zaken op grond van de Wahv. Er heeft geen vooroverleg plaatsgevonden tussen de kantonrechter en de zittingsvertegenwoordiger van de CVOM in de zaak van verzoeker.
De enkele omstandigheid dat de kantonrechter met de zittingsvertegenwoordiger van de CVOM in de zittingszaal aanwezig was, leidt volgens de kantonrechter niet zonder meer tot vooringenomenheid van haar kant, noch is de vrees daarvoor objectief gerechtvaardigd.

3.2.

Tijdens de mondelinge behandeling van het wrakingsverzoek heeft de kantonrechter aangevoerd dat zij iedere zaak op zijn eigen merites beoordeelt en vervolgens toe- dan wel afwijst. De kantonrechter heeft geen afspraak gemaakt met de zittingsvertegenwoordiger van de CVOM zaken toe- dan wel af te wijzen.

3.3.

De kantonrechter verzoekt het wrakingsverzoek ongegrond te verklaren.

4. 4. De reactie van de zittingsvertegenwoordiger van de CVOM

4.1.

De zittingsvertegenwoordiger van de CVOM heeft in zijn schriftelijke reactie aangegeven dat hij op 27 november 2014 reeds in de zittingszaal aanwezig was voorafgaand aan de behandeling van de zaak van verzoeker. Buiten aanwezigheid van verzoeker is er tussen hem en de kantonrechter niet gesproken over de zaak van verzoeker.
De zittingsvertegenwoordiger van de CVOM heeft verder verwezen naar de uitspraak van de wrakingskamer van de Rechtbank Gelderland van 22 augustus 2014 (ECLI:NL:RBGEL: 2014:5725).

5. 5. De beoordeling

5.1.

Bij de beoordeling van een beroep op het ontbreken van rechterlijke onpartijdigheid in de zin van artikel 512 van het Wetboek van Strafvordering en artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden dient voorop te staan dat een rechter uit hoofde van zijn aanstelling moet worden vermoed onpartijdig te zijn, tenzij zich uitzonderlijke omstandigheden voordoen die een zwaarwegende aanwijzing opleveren voor het oordeel dat de rechter jegens een procespartij een vooringenomenheid koestert, althans dat de bij die procespartij bestaande vrees dienaangaande objectief gerechtvaardigd is.

5.2.

Er zijn geen feiten en/of omstandigheden gesteld dan wel gebleken op grond
waarvan thans geoordeeld dient te worden dat sprake is van persoonlijke vooringenomenheid van de gewraakte kantonrechter jegens verzoeker.
Te onderzoeken staat vervolgens of de aangevoerde of overigens naar voren gekomen omstandigheden, voor zover aannemelijk geworden, niettemin een zwaarwegende aanwijzing opleveren voor het oordeel dat de bij verzoeker dienaangaande bestaande vrees dat de gewraakte kantonrechter jegens hem een vooringenomenheid koestert - objectief - gerechtvaardigd is. Daarbij moet bovendien rekening worden gehouden met de
(te vermijden) schijn van partijdigheid.

5.3.

Als niet weersproken staat vast dat de zittingsvertegenwoordiger van de CVOM op
27 november 2014 in de zittingszaal aanwezig was met de kantonrechter, voordat verzoeker de zittingszaal binnen is gekomen. Daarbij komt dat het gerechtspersoneel verzoeker voorafgaand aan de behandeling van zijn zaak heeft verwezen naar de wachtruimte bij de zittingzaal zonder de mogelijkheid te noemen terstond in de zittingzaal plaats te nemen, dat de zittingzaal was afgesloten met een deur en dat een brandende rode lamp aangaf dat de zittingzaal op dat moment in gebruik was. Een dergelijke gang van zaken – waarbij verzoeker de indruk kon hebben gekregen dat hij de zittingzaal nog niet kon betreden en waarbij gelegenheid is tot vooroverleg tussen de zittingsvertegenwoordiger van de CVOM en de kantonrechter, zonder dat daarbij andere procespartijen aanwezig zijn – kan een gevaar voor de schijn van partijdigheid opleveren. Daarmee kan dus een objectief gerechtvaardigde vrees voor vooringenomenheid jegens een procespartij kan ontstaan.

5.4.

Het enkele feit dat alle voorafgaande zaken waren afgewezen door de kantonrechter levert nog geen grond op voor de conclusie dat er een afspraak is gemaakt tussen de kantonrechter en de zittingsvertegenwoordiger van de CVOM, noch dat er vooroverleg tussen hen moet hebben plaatsgevonden.

5.5.

De gewraakte kantonrechter heeft bovendien expliciet verklaard dat zij geen afspraak heeft gemaakt met de zittingsvertegenwoordiger van de CVOM over het af- dan wel toewijzen van zaken. Daarnaast hebben zowel de gewraakte kantonrechter als de zittingsvertegenwoordiger van de CVOM aangegeven dat er tussen hen geen vooroverleg heeft plaatsgevonden over de zaak van verzoeker.

5.6.

Nu er ook overigens door verzoeker geen concrete feiten en/of omstandigheden zijn aangedragen die tot de conclusie kunnen leiden dat er een afspraak is gemaakt tussen de kantonrechter en de zittingsvertegenwoordiger van de CVOM, respectievelijk dat sprake is geweest van vooroverleg, gaat de rechtbank uit van hetgeen de kantonrechter hierover heeft verklaard, namelijk dat er voorafgaand aan de behandeling van de zaak van verzoeker geen afspraak is gemaakt dan wel overleg heeft plaatsgevonden tussen de kantonrechter en de zittingsvertegenwoordiger van de CVOM.

5.7.

Het voorgaande betekent dat de enkele aanwezigheid van de kantonrechter en de zittingsvertegenwoordiger van de CVOM in dezelfde zittingszaal – zonder dat er vooroverleg tussen hen heeft plaatsgevonden en zonder dat er een afspraak tussen hen is gemaakt – naar het oordeel van de rechtbank geen zwaarwegende aanwijzing oplevert voor het oordeel dat de kantonrechter jegens verzoeker een (schijn van) vooringenomenheid koestert, althans dat de bij verzoeker bestaande vrees dienaangaande objectief gerechtvaardigd is.

6. 6. De beslissing

De rechtbank:

6.1.

wijst het verzoek tot wraking van de kantonrechter mr. A.M. Verhoef af;

6.2.

draagt de griffier van de wrakingskamer op deze beslissing toe te zenden aan verzoeker, en de gewraakte kantonrechter, alsmede aan de voorzitter van de afdeling Strafrecht en de president van deze rechtbank;

6.3.

bepaalt dat de zaak met nummer 2901210 UM 14-2115 dient te worden voortgezet in de stand waarin deze zich bevond op het moment van de schorsing vanwege het wrakingsverzoek.

Deze beslissing is gegeven door mr. L. Verschoor-Bergsma, voorzitter,
mrs. P.S. Elkhuizen en M.J. Slootweg, als leden van de wrakingskamer, bijgestaan door
mr. M.S.D. de Weerd als griffier, en in het openbaar uitgesproken op 20 januari 2015.

griffier voorzitter

Tegen deze beslissing staat geen rechtsmiddel open.