Uitspraak
RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND
Strafrecht
Zittingsplaats Utrecht
Parketnummer: 16/652168-18 (P); 20/000215-17 (vordering tenuitvoerlegging)
Vonnis van de meervoudige kamer van 1 juni 2018
in de strafzaak tegen
[verdachte],
geboren op [geboortedatum] 1979 te [geboorteplaats] (Polen),
thans gedetineerd in Detentiecentrum Alphen aan den Rijn.
1.ONDERZOEK TER TERECHTZITTING
Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 18 mei 2018.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering en standpunten van de officier van justitie en van hetgeen verdachte en zijn raadsman mr. H. Blaauw, advocaat te Haarlem, naar voren hebben gebracht.
2.TENLASTELEGGING
De tenlastelegging is als bijlage aan dit vonnis gehecht.
De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte:
Feit 1: op 2 februari 2018 te Amersfoort samen met anderen 27 fietsen heeft geheeld;
Feit 2: in de periode van 16 januari 2018 tot en met 2 februari 2018 te Amersfoort heeft deelgenomen aan een criminele organisatie die tot oogmerk had het plegen van fietsendiefstallen en/of het helen van fietsen en/of het omkatten van fietsen en/of het naar Polen vervoeren van die fietsen en/of het verkopen/verhandelen van die fietsen;
Feit 3:
Primair op 2 februari 2018 te Amersfoort samen met anderen opzettelijk meerdere radiozendapparaten heeft aangelegd, aanwezig heeft gehad en of gebruikt terwijl hem voor het gebruik van frequentieruimte geen vergunning was verleend;
Subsidiair op 2 februari 2018 te Amersfoort samen met anderen opzettelijk meerdere radiozendapparaten heeft voorhanden gehad.
De rechtbank verbetert in de tenlastelegging eventuele kennelijke schrijffouten. De verdachte
wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.
3.VOORVRAGEN
De dagvaarding is geldig, de rechtbank is bevoegd tot kennisneming van het ten laste gelegde, de officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging van verdachte en er zijn geen redenen voor schorsing van de vervolging.
4.WAARDERING VAN HET BEWIJS
4.1
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie acht het onder feit 1 en feit 2 ten laste gelegde wettig en overtuigend te bewijzen. Voor het onder 3 ten laste gelegde vordert de officier van justitie vrijspraak.
4.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft ten aanzien van feit 1 aangevoerd dat verdachte wist dat het om een mix van legale en illegale activiteiten ging, maar dat hij niet in álle gevallen wist dat de fietsen gestolen waren. Om die reden kan hooguit gekomen worden tot het bewijs van voorwaardelijk opzet. De raadsman heeft zich vervolgens gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank voor wat betreft feit 1.
Ten aanzien van het onder feit 2 en feit 3 ten laste gelegde heeft de raadsman vrijspraak bepleit. Er is geen sprake van een criminele organisatie, want er was geen gestructureerd en duurzaam samenwerkingsverband en verdachte heeft niet bewust de aanmerkelijke kans aanvaard dat hij deelnam aan een organisatie die tot oogmerk had het plegen van misdrijven. Daarnaast is alleen de jammer die in de auto van de medeverdachte is aangetroffen onderzocht, waardoor het onduidelijk is of het andere apparaat ook een jammer is en verdachte kan niet geweten hebben dat er een jammer in de auto van medeverdachte lag.
4.3
Het oordeel van de rechtbank
Bewijsmiddelen [1]
De rechtbank gaat op basis van de hierna te noemen bewijsmiddelen van de volgende feiten en omstandigheden uit.
Op 2 februari 2018 kregen verbalisanten de melding om te gaan naar de [adres] te [plaats], waar een vestiging van [bedrijfsnaam] is. Het personeel van de [bedrijfsnaam] had gemeld dat zij veel verdachte activiteiten hadden waargenomen op de camera's. Zij hadden op de camera's gezien dat er vier mannen met fietsen aan het slepen waren en dat deze in ruimte [nummer] werden opgeslagen. Uit het huurcontract van de genoemde opslagruimte blijkt een ingangsdatum van 1 februari 2018 en het huurcontract staat op naam van verdachte. Verbalisanten hebben vervolgens een Mobeye geplaatst. [2]
Op 2 februari 2018 te 19.44 uur is het Mobeye alarm in opslagruimte [nummer] afgegaan. Verbalisanten zijn direct ter plaatse gegaan en zagen bij het betreden van het pand, een grote witte Volkswagen bestelauto staan voorzien van een Poolse kentekenplaat ([kenteken]). In de laadruimte bevond zich een man, die later bleek medeverdachte [medeverdachte 1] te zijn. Verbalisanten zagen in de gang waar de opslagruimte zich bevond drie mannen staan. Zij zagen dat er diverse fietsen om hen heen stonden en dat het rolluik van de opslagruimte open stond. Zij zagen verder dat er diverse gereedschappen, waaronder een stanleymes, om hen heen op de grond lagen. De achterste verdachte, naar later bleek verdachte [verdachte], maakte aanstalten om te vluchten. De twee overige verdachten bleken medeverdachte [medeverdachte 2] en [medeverdachte 3] te zijn. [3]
Verdachte is vervolgens aangehouden. [4] Verbalisanten zagen dat er in het voorste compartiment van de Volkswagen bestelauto diverse fietssloten lagen en allerlei gereedschap. Ook zagen zij dat er diverse gereedschappen in de opslagruimte lagen. Zij zagen ook dat er diverse trappers en fietstassen los op en om de fietsen heen lagen. [5] Dit blijkt uit de foto’s zoals deze zijn gevoegd achter het proces-verbaal van bevindingen. [6]
In de opslagbox met nummer [nummer] werden 27 dames- en herenfietsen aangetroffen. [7] Bij 15 fietsen bleken de trappers te zijn verwijderd en bij 16 fietsen bleek het stuur 90 graden te zijn verdraaid. Bij 6 fietsen was de sticker met daarop het originele framenummer verwijderd en bij 7 fietsen was de sticker van de fietsenmaker weggekrabd dan wel getracht om deze weg te branden. [8] Vermoedelijk is een brander (KVI 2018.033756-21) of een andere hitte bron (KVI 2018.033756-43) gebruikt om de sticker te verwarmen waardoor de lijm oplost/loslaat en het makkelijk wordt om een sticker te weg te krabben dan wel te verwijderen. In opslagbox [nummer] werd een gasbus, met een passende branderkop aangetroffen. In de witte bestelbus van de verdachten werd een verfstripper (andere hitte bron) aangetroffen. [9]
Tijdens het onderzoek in de Volkswagen bestelbus met het Poolse kenteken [kenteken] zijn er, nog nieuwe, ringsloten, een föhn, verschillend gereedschap en een stickervel met stickers aangetroffen. Ook troffen verbalisanten een Nederlands rijbewijs, een Pools identiteitsbewijs en meerdere betaalpassen op naam van verdachte aan. [10] Daarnaast bleken er onder het zitgedeelte van de passagiersstoel nog nieuwe ringsloten te liggen en in het portiervak van de bestuurdersdeur verschillende fietssleutels. [11]
Op de bagagedrager van een fiets werd een zogenaamde ‘jammer’ aangetroffen. Bij het aantreffen van deze jammer stond de aan/uit knop op: aan. [12] Daarnaast is er een jammer aangetroffen in de Volkswagenbestelbus van medeverdachte [medeverdachte 1] en deze is inbeslaggenomen [13] en onderzocht, waaruit volgt dat het een jammer is. [14] Medeverdachte [medeverdachte 1] heeft op 4 februari 2018 verklaard dat een deel van de goederen die in de bus lagen van hem waren en een deel van [verdachte] (
De rechtbank begrijpt verdachte [verdachte].) [15]
De rechtbank begrijpt verdachte [verdachte].) [15]
Op 5 februari 2018 wordt door verbalisant [verbalisant] de camerabeelden van de gang van de [bedrijfsnaam] vestiging te [plaats] uitgekeken, waarbij de verdachten toegang hebben tot een box aan het einde van de gang. [16] Op deze camerabeelden is te zien dat op 2 februari 2018 omstreeks 19:06 uur verdachte en medeverdachte [medeverdachte 1] in beeld komen. [17] Medeverdachte [medeverdachte 1] opent de deur van een opslagbox en verdachte laat zijn fiets staan en loopt terug. [18] Medeverdachte [medeverdachte 1] draait het stuur van de fiets een kwartslag en rijdt de fiets in de opslagruimte. [19] Vervolgens verschijnen om 19:08 uur de twee andere verdachten in beeld, namelijk medeverdachte [medeverdachte 3] en medeverdachte [medeverdachte 2]. [20] Om 19:09 uur is te zien dat medeverdachte [medeverdachte 2] en medeverdachte [medeverdachte 3] hun fietsen in de opslag hebben gezet. [21]
Alle inbeslaggenomen fietsen zijn onderzocht. Uit dit onderzoek zijn in totaal 27 aangiften van diefstal naar voren gekomen.. Deze aangiften zijn in het dossier opgenomen. [22]
Verdachte heeft bij de politie verklaard dat de twee jongens die de fietsen, naar het magazijn van [bedrijfsnaam] hebben gebracht, dit deden op bestelling van [A] uit Polen. Deze man had contacten gelegd met Poolse mensen hier en die zouden fietsen regelen. Hij heeft aan verdachte het voorstel gedaan dat hij voor € 500,00 de opslagruimte zou huren en vervolgens de fietsen zou vervoeren naar Polen en daar heeft verdachte mee ingestemd. [23] Aan verdachte werd verteld dat het een mix betrof van legale en illegale fietsen. [24] De stickervellen met framenummers waren gebracht door een vriend van [A] uit [woonplaats]. [25]
Verdachte heeft verder verklaard dat hij met [medeverdachte 1] (
De rechtbank begrijpt medeverdachte [medeverdachte 1])in een hotel zat en als een van die twee jonge jongens (
de rechtbank begrijpt medeverdachte [medeverdachte 3] en [medeverdachte 2])belde, dat ze fietsen hadden, dan moesten hij en medeverdachte [medeverdachte 1] naar de opslagbox om de fietsen er in te brengen. [26] Die jongens brachten een voor een de fietsen naar de opslagbox. [27] Verdachte heeft ook verklaard dat de twee jongens, die tegelijkertijd met hem zijn aangehouden en die hem aan het helpen waren om de fietsen voor te bereiden om te vervoeren, de twee jongens waren waar hij het eerder over had. Verdachte had ook als deel van de opdracht om de fietsen die inbouwsloten hadden deze te vervangen door nieuwe sloten. Verdachte heeft samen met medeverdachte [medeverdachte 1] sloten gekocht bij de [naam winkel]. [28]
De rechtbank begrijpt medeverdachte [medeverdachte 1])in een hotel zat en als een van die twee jonge jongens (
de rechtbank begrijpt medeverdachte [medeverdachte 3] en [medeverdachte 2])belde, dat ze fietsen hadden, dan moesten hij en medeverdachte [medeverdachte 1] naar de opslagbox om de fietsen er in te brengen. [26] Die jongens brachten een voor een de fietsen naar de opslagbox. [27] Verdachte heeft ook verklaard dat de twee jongens, die tegelijkertijd met hem zijn aangehouden en die hem aan het helpen waren om de fietsen voor te bereiden om te vervoeren, de twee jongens waren waar hij het eerder over had. Verdachte had ook als deel van de opdracht om de fietsen die inbouwsloten hadden deze te vervangen door nieuwe sloten. Verdachte heeft samen met medeverdachte [medeverdachte 1] sloten gekocht bij de [naam winkel]. [28]
De hiervoor weergegeven bewijsmiddelen worden steeds gebruikt tot het bewijs van het feit of de feiten, waarop zij blijkens hun inhoud uitdrukkelijk betrekking hebben. Sommige onderdelen van de bewijsmiddelen hebben niet betrekking op alle feiten, maar op één of meerdere feiten.
Bewijsoverweging ten aanzien van feit 1
Op basis van bovengenoemde bewijsmiddelen kan wettig en overtuigend worden bewezen dat verdachte zich omstreeks 2 februari 2018 schuldig heeft gemaakt aan het medeplegen van opzetheling van een groot aantal fietsen. De rechtbank acht de verklaring van verdachte dat hij dacht dat een deel van de fietsen legaal waren, ongeloofwaardig, gelet op de wijze waarop de fietsen zijn aangetroffen.
Bewijsoverweging ten aanzien van feit 2
Aan verdachte is onder feit 2 tenlastegelegd dat hij zich in de periode van 16 januari 2018 tot en met 2 februari 2018 schuldig heeft gemaakt aan deelname aan een criminele organisatie, die tot oogmerk had het plegen van verschillende soorten misdrijven, zoals opgesomd in de tenlastelegging.
De rechtbank stelt voorop dat voor een veroordeling terzake deelneming aan een criminele organisatie dient te worden vastgesteld dat sprake is geweest van een organisatie, dat die organisatie tot oogmerk had het plegen van misdrijven en dat de verdachte aan die organisatie heeft deelgenomen. Voor een criminele organisatie moet er sprake zijn van een samenwerkingsverband met een zekere duurzaamheid en structuur, tussen twee of meer personen. [29] Voor de deelneming is van belang dat betrokkene behoort tot het samenwerkingsverband en dat hij een aandeel heeft in, dan wel ondersteunt met gedragingen die strekken tot of rechtstreeks verband houden met de verwezenlijking van het oogmerk van de organisatie. [30] Deelneming impliceert opzet, dat wil zeggen dat betrokkene in zijn algemeenheid weet (in de zin van onvoorwaardelijk opzet) dat de organisatie tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven. [31]
Zoals hierna wordt toegelicht is de rechtbank van oordeel dat wettig en overtuigend kan worden bewezen dat verdachte heeft deelgenomen aan een criminele organisatie met medeverdachten [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] en [medeverdachte 3], gericht op, kort gezegd, het plegen van fietsen diefstallen, het helen van fietsen, het omkatten van fietsen, het naar Polen vervoeren van die fietsen en het verkopen/verhandelen van die fietsen. Zij hebben een gestructureerd samenwerkingsverband gevormd waarbij ieder een eigen aandeel heeft gehad, dan wel ondersteunende gedragingen heeft verricht, die rechtstreeks verband hielden met de verwezenlijking van het oogmerk van die organisatie.
De rechtbank overweegt daartoe dat de samenwerking tussen verdachten blijkt uit het volgende. Verdachte heeft de opdracht vanuit Polen aangenomen en is met medeverdachte [medeverdachte 1] naar Nederland gekomen. Zij hebben een opslagbox gehuurd. De gestolen fietsen werden gebracht naar deze opslagbox door medeverdachten [medeverdachte 3] en [medeverdachte 2]. Gezamenlijk hebben zij zich bezig gehouden met het verwijderen van de framenummers.
Het aandeel van verdachte blijkt uit het volgende.
Verdachte heeft vanuit Polen de opdracht aangenomen om fietsen op te halen uit Nederland. Verdachte wist dat het hierbij (onder andere) ging om gestolen fietsen. Verdachte heeft op zijn naam een loods gehuurd en deze beschikbaar gesteld voor de opslag van deze fietsen. Verdachte heeft met medeverdachte [medeverdachte 1] nabij de loods gewacht. Als hij werd gebeld door medeverdachten [medeverdachte 2] of [medeverdachte 3], ging hij de loods openen waarbij de hiervoor genoemde nieuwe fietsen gebracht werden. Verdachte had ook als deel van de opdracht dat als de fietsen inbouwsloten hadden om deze te vervangen door nieuwe sloten.
Ten aanzien van de pleegperiode
De rechtbank stelt vast dat de criminele organisatie heeft geopereerd omstreeks 2 februari 2018. De rechtbank spreekt verdachte vrij van de langere periode die ten laste is gelegd wegens onvoldoende wettig en overtuigend bewijs.
Vrijspraak ten aanzien van feit 3 primair
De rechtbank acht het onder 3 primair ten laste gelegde niet bewezen, nu in de tenlastelegging het bestanddeel ‘geen vergunning’ is opgenomen en hiervoor geen bewijs in het dossier aanwezig is. Verdachte zal daarom hiervan worden vrijgesproken.
Bewijsoverweging ten aanzien feit 3 subsidiair
Uit het procesdossier volgt dat er twee jammers zijn aangetroffen. De verdediging heeft aangevoerd dat verdachte niet geweten kan hebben dat er een jammer in de bestelbus van medeverdachte [medeverdachte 1] lag.
De rechtbank overweegt hierover als volgt. In de box, die verdachte heeft gehuurd, is een jammer aangetroffen. Daarnaast is een jammer aangetroffen in de bestelbus van de medeverdachte, waar ook meerdere legitimatiebewijzen en betaalpassen werden gevonden op naam van verdachte. Verdachte is samen met de medeverdachte [medeverdachte 1] met deze bestelbus naar Nederland gereden. Op grond van bovenstaande bewijsmiddelen is de rechtbank van oordeel dat kan worden bewezen dat verdachte meerdere jammers in zijn bezit heeft gehad terwijl hij daar geen vergunning voor had.
5.BEWEZENVERKLARING
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte:
Ten aanzien van feit 1
op 2 februari 2018 te Amersfoort, tezamen en in vereniging met een ander, een groot aantal te weten 27 fietsen, heeft verworven en voorhanden heeft gehad, terwijl hij ten tijde van de verwerving of het voorhanden krijgen van deze fietsen wist dat het door misdrijf verkregen goederen betrof;
Ten aanzien van feit 2
omstreeks 2 februari 2018 te Amersfoort, althans in Nederland, heeft deelgenomen aan een organisatie, bestaande uit een samenwerkingsverband van natuurlijke personen, te weten
onder meer en voor zover bekend [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] en [medeverdachte 3], welke organisatie tot oogmerk had het plegen van misdrijven, te weten het plegen van fietsendiefstallen en het helen van fietsen en het omkatten van die fietsen en het naar Polen vervoeren van die fietsen en het verkopen/verhandelen van die fietsen;
Ten aanzien van feit 3 subsidiair
omstreeks 2 februari 2018 te Amersfoort, tezamen en in vereniging, meerdere zogenoemde jammers zonder merk en type aanduiding voorhanden heeft gehad, zijnde een technisch hulpmiddel dat hoofdzakelijk geschikt gemaakt of ontworpen is tot het plegen van een misdrijf als bedoeld in het eerste lid van artikel 161sexies van het Wetboek van Strafrecht, met het oogmerk dat daarmee een misdrijf als bedoeld in genoemd artikel wordt gepleegd.
Voor zover in het bewezen verklaarde deel van de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. Verdachte is daardoor niet in de verdediging geschaad.
Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd is niet bewezen. Verdachte wordt hiervan vrijgesproken.
6.STRAFBAARHEID VAN DE FEITEN
Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het bewezen verklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.
Het bewezen verklaarde levert volgens de wet de volgende strafbare feiten op:
Feit 1: medeplegen van opzetheling, meermalen gepleegd;
Feit 2: deelneming aan een organisatie die tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven;
Feit 3
Subsidiair medeplegen van overtreding van een voorschrift, gesteld bij artikel 10.9, eerste lid, van de Telecommunicatiewet, opzettelijk begaan, meermalen gepleegd.
7.STRAFBAARHEID VAN VERDACHTE
Er is geen omstandigheid gebleken of aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.
8.OPLEGGING VAN STRAF
8.1
De vordering van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gelet op de rol van verdachte en zijn justitiële documentatie, ter zake van het door de officier van justitie bewezen geachte gevorderd dat verdachte zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf van 12 maanden, met aftrek van het voorarrest.
8.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft het volgende aangevoerd. Verdachte zit al ruim drie maanden in voorarrest, wat zeer fors is. Om die reden dient primair hooguit een gevangenisstraf gelijk aan de duur van het voorarrest te volgen en subsidiair een onvoorwaardelijke gevangenisstraf gelijk aan de duur van het voorarrest met een voorwaardelijk deel. Daarnaast heeft de verdediging aangevoerd dat verdachte twee kinderen heeft, die hun vader hard nodig hebben.
8.3
Het oordeel van de rechtbank
Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de ernst van het bewezen verklaarde, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals ter terechtzitting is gebleken.
De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van een vrijheidsbenemende straf en bij de vaststelling van de duur daarvan in het bijzonder het volgende laten meewegen.
Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan de heling van een groot aantal dure fietsen, het aanleggen en gebruiken van een jammer en het deelnemen aan een criminele organisatie. Verdachte heeft de opdracht vanuit Polen aangenomen om gestolen fietsen op te halen, om te katten en te vervoeren. Hij is om die reden naar Nederland vertrokken en heeft een grote rol in deze organisatie gehad. Hij heeft zo bewust bijgedragen aan het in stand houden van een afzetmarkt voor gestolen fietsen. De rechtbank rekent het verdachte aan dat hij met deze delicten te kennen heeft gegeven geen enkel respect voor de eigendommen van anderen te hebben en zijn eigen financiële gewin hierboven heeft geplaatst.
De rechtbank houdt bij de strafoplegging voorts rekening met een verdachte betreffend uittreksel uit het justitiële documentatieregister van 3 april 2018. Verdachte is eerder in Nederland veroordeeld wegens vermogensdelicten, waaronder diefstal in vereniging en diefstal van een fiets. Verdachte liep nog in een proeftijd, maar dit heeft hem niet weerhouden om opnieuw strafbare feiten te plegen. Dit weegt in het nadeel van verdachte mee.
De rechtbank weegt in het voordeel van verdachte mee dat hij de door hem gepleegde strafbare feiten in een vroeg stadium van het onderzoek heeft toegegeven en ook verder zijn volledige medewerking aan dat onderzoek heeft verleend. Bovendien heeft verdachte er ter terechtzitting blijk van gegeven dat hij de ernst van de feiten inziet en zijn excuses aan de benadeelden aangeboden.
De rechtbank acht, alles afwegende, een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van 10 maanden, met aftrek van de tijd door de verdachte in verzekering en voorlopige hechtenis doorgebracht, passend en geboden.
9.VORDERING TENUITVOERLEGGING
9.1
De eis van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd de vordering tot tenuitvoerlegging geheel toe te wijzen, te weten twee maanden gevangenisstraf.
9.2
Het standpunt van de verdediging
De raadsman heeft primair bepleit de vordering tenuitvoerlegging af te wijzen nu dit compleet andere feiten zijn en het feiten uit 2015 betreffen. De raadsman heeft subsidiair bepleit de proeftijd van de vordering tenuitvoerlegging te verlengen als extra stok achter de deur.
9.3
Het oordeel van de rechtbank
Bij de stukken bevindt zich de op 28 maart 2018 ter griffie van deze rechtbank ontvangen vordering van de officier van justitie in het arrondissement Midden-Nederland, in de zaak met parketnummer 20/000215-17, betreffende het onherroepelijk geworden arrest van 1 september 2017 van het Gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch waarbij verdachte is veroordeeld tot 2 maanden gevangenisstraf voorwaardelijk met bevel dat deze straf niet zal worden ten uitvoer gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten op grond dat veroordeelde zich voor het einde van een op twee jaren bepaalde proeftijd aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt.
Gebleken is dat verdachte zich voor het einde van voornoemde proeftijd opnieuw aan strafbare feiten heeft schuldig gemaakt, zoals naar voren komt uit de verdere inhoud van dit vonnis. De rechtbank ziet hierin aanleiding de tenuitvoerlegging van de eerder opgelegde voorwaardelijke straf te gelasten.
10.TOEPASSELIJKE WETTELIJKE VOORSCHRIFTEN
De beslissing berust op de artikelen
- 57, 140, 161sexie en 416 van het Wetboek van Strafrecht;
- artikel 10.9 van de Telecommunicatiewet en
- artikel 1 onder 1 van de Wet op de economische delicten;
zoals de artikelen luidden ten tijde van het bewezen verklaarde.
11.BESLISSING
De rechtbank:
Vrijspraak
- verklaart het onder feit 3 primair ten laste gelegde niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij;
Bewezenverklaring
- verklaart het onder feit 1, 2, en 3 subsidiair ten laste gelegde bewezen zoals hiervoor in rubriek 5 is vermeld;
- verklaart het meer of anders ten laste gelegde niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij;
Strafbaarheid
- verklaart het onder feit 1, 2, en 3 subsidiair ten laste gelegde strafbaar en kwalificeert dit zoals hiervoor in rubriek 6 is vermeld;
- verklaart verdachte strafbaar;
Oplegging straf
- veroordeelt verdachte tot een
gevangenisstraf van 10 (tien) maanden;
gevangenisstraf van 10 (tien) maanden;
- bepaalt dat de tijd, door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in
verzekering en voorlopige hechtenis doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de gevangenisstraf in mindering zal worden gebracht;
verzekering en voorlopige hechtenis doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de gevangenisstraf in mindering zal worden gebracht;
Vordering tenuitvoerlegging met parketnummer 20-000215-17
- wijst de vordering toe;
- gelast de tenuitvoerlegging van de door het gerechtshof te ‘s Hertogenbosch bij arrest van 1 september 2017 opgelegde voorwaardelijke gevangenisstraf, te weten twee (2) maanden gevangenisstraf.
Dit vonnis is gewezen door mr. H.A. Gerritse, voorzitter, mrs. E. Akkermans en J. Wiersma, rechters, in tegenwoordigheid van mr. F.H. Batavier, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van 1 juni 2018.
Mr. J. Wiersma is buiten staat mede te ondertekenen.
Bijlage: de tenlastelegging
Aan [verdachte] is ten laste gelegd dat:
1.
hij op of omstreeks 2 februari 2018 te Amersfoort, althans in Nederland,
tezamen en in vereniging met een ander, althans alleen, een groot aantal (te
weten 27) fietsen, althans meerdere fietsen, in elk geval een fiets, heeft
verworven en/of voorhanden heeft gehad en/of heeft overgedragen, terwijl hij
ten tijde van de verwerving of het voorhanden krijgen van deze fiets(en) wist,
althans redelijkerwijs had moeten vermoeden, dat het door (een) misdrijf
verkregen goed(eren) betrof;
art 416 lid 1 ahf/ond a Wetboek van Strafrecht
2.
hij in of omstreeks de periode van 16 januari 2018 tot en met 2 februari 2018
te Amersfoort, althans in Nederland, heeft deelgenomen aan een organisatie,
bestaande uit een samenwerkingsverband van natuurlijke personen, te weten
(onder meer en/of voor zover bekend) [medeverdachte 1] en/of [medeverdachte 2] en/of [medeverdachte 3]
, welke organisatie tot oogmerk had het plegen van misdrijven, te
weten het plegen van fietsendiefstallen en/of het helen van fietsen en/of het
omkatten van (die) fietsen en/of het (naar Polen) vervoeren van (die) fietsen
en/of het verkopen/verhandelen van (die) fietsen.
art 140 lid 1 Wetboek van Strafrecht
3.
Primair
hij op of omstreeks 2 februari 2018 te Amersfoort, in elk geval in Nederland,
tezamen en in vereniging, althans alleen, al dan niet opzettelijk, een of
meerdere radiozendappara(a)t(en), te weten een of meerdere (zogenoemde)
jammer(s) (zonder merk en type aanduiding), heeft aangelegd, geheel of
gedeeltelijk aangelegd aanwezig heeft gehad en/of heeft gebruikt, terwijl voor
het gebruik ervan aan de houder van dat radiozendapparaat op grond van
hoofdstuk 3 van de Telecommunicatiewet geen vergunning voor het gebruik van
frequentieruimte was verleend;
(artikel 10.15 lid 1 juncto artikel 3.13 lid 1 van de Telecommunicatiewet)
art 161sexie ahf/sub 1° Wetboek van Strafrecht
Subsidiair
hij op of omstreeks 2 februari 2018 te Amersfoort, in elk geval in Nederland,
tezamen en in vereniging, althans alleen, een of meerdere (zogenoemde)
jammer(s) (zonder merk en type aanduiding) voorhanden heeft gehad, zijnde een
technisch hulpmiddel dat hoofdzakelijk geschikt gemaakt of ontworpen is tot
het plegen van een misdrijf als bedoeld in het eerste lid van artikel
161sexies van het Wetboek van Strafrecht, met het oogmerk dat daarmee een
misdrijf als bedoeld in genoemd artikel wordt gepleegd.
(artikel 161sexie lid 2 ahf/sub a Wetboek van Strafrecht)
art 161sexie ahf/sub 1° Wetboek van Strafrecht
art 161sexie ahf/sub 2° Wetboek van Strafrecht
art 161sexie ahf/sub 3° Wetboek van Strafrecht