4.8.De kinderrechter heeft [minderjarige 1 (voornaam)] per mail een brief gestuurd met daarin de beslissingen. In die brief is het volgende opgenomen:
“Beste [minderjarige 1 (voornaam)] ,
Zoals we gisteren afspraken schrijf ik je om je te laten weten welke beslissingen ik vandaag heb genomen.
Ik heb besloten dat jij (net als [minderjarige 2 (voornaam)] ) nog niet naar huis gaat, maar dat je nog een tijdje op de groep blijft waar je nu bent, tot 18 september. Dat is iets anders dan wat jij graag wilde, want jij wil juist graag terug naar huis. En dat begrijp ik heel goed. Maar ik heb best veel zorgen over dingen die ik heb gelezen en gehoord over dingen die thuis zijn gebeurd. Ik vind het belangrijk dat er echt goed wordt gekeken hoe het thuis voor jou (weer) een fijne en veilige plek kan zijn. En daarom vind ik dat je nu nog niet naar huis kan.
Ik heb ook gehoord dat jullie opa is overleden. Dat vind ik heel erg verdrietig voor [minderjarige 2 (voornaam)] en jou. Ik heb begrepen dat je heel dol op je opa was en dat hij zelfs even bij jullie in huis heeft gewoond. Helaas kunnen [minderjarige 2 (voornaam)] en jij niet naar de uitvaart toe. Dat vind ik op dit moment niet goed voor jullie. Jullie hebben je ouders al een tijdje niet gezien en dan is de uitvaart de eerste keer dat jullie elkaar weer zien, met alle familie ook nog erbij. Ik kan me voorstellen dat je daar boos over bent, en dat mag ook. De gezinsvoogd gaat met [minderjarige 2 (voornaam)] en jou bekijken op welke manier jullie toch afscheid kunnen nemen van jullie opa, als jullie dat willen.
[minderjarige 1 (voornaam)] , dit is niet het bericht waarop je had gehoopt, dat spijt mij. Ik vind deze beslissingen echt het beste voor jullie, maar leuk zijn ze niet, dat begrijp ik echt.
Ik vond het fijn om gisteren te zien dat het iets beter met je gaat dan de eerste keer dat we elkaar spraken. Het was fijn om je te zien lachen! Hartstikke knap dat je er wat van maakt daar.
Ik wens [minderjarige 2 (voornaam)] en jou een fijne zomer, ondanks alles.
Hartelijke groet,
Tessa Dopheide (de kinderrechter)
PS hieronder plak ik zoals afgesproken de mails die ik eerder aan [minderjarige 2 (voornaam)] en jou stuurde, maar die jullie dus niet kregen.
“Beste [minderjarige 2 (voornaam)] ,
Afgelopen donderdag spraken we elkaar bij de rechtbank. Ik vertelde je toen dat ik je een mail zou sturen als ik beslissingen had genomen over [minderjarige 1 (voornaam)] en jou.
Gisteren heb ik jouw ouders gesproken bij de rechtbank. Ze waren allebei heel verdrietig over wat er is gebeurd. Ze missen [minderjarige 1 (voornaam)] en jou heel erg.
Ik heb jouw ouders verteld dat ik me veel zorgen maak over de manier waarop zij met jou omgaan. Misschien is het zo dat je dingen doet die niet mogen en dat zij daar boos over worden. Dat kan. Maar ook dan geldt dat jij een kind bent. En dat jouw ouders altijd de verstandigste moeten zijn, ook als ze boos zijn. Jij moet erop kunnen rekenen dat ze jou helpen als je het moeilijk hebt, zelfs als je stomme dingen doet. En dat je je bij hen en thuis altijd veilig voelt.
Je hebt verteld tijdens ons gesprek dat je de komende tijd liever niet naar huis gaat. Je hoofd zat thuis te vol en daar weggaan geeft je wat rust, denk je. Ik ben dat met je eens. Daarom heb ik beslist dat je tot 18 september niet naar huis gaat. Ik vind het heel belangrijk dat jouw ouders goed gaan nadenken over hoe zij de dingen anders kunnen doen. Ze hebben gezegd dat ze het goed vinden als er hulp komt om hen daarbij te helpen. Dat vind ik ook heel belangrijk. Zij moeten nu aan de slag om te zorgen dat het thuis (weer) een plek wordt waar jij je fijn en veilig voelt. Oók als je stomme dingen hebt gedaan. Of als er ruzies zijn.
Je vertelde ook dat je je veel zorgen maakt over [minderjarige 1 (voornaam)] en dat je denkt dat hij wel terug naar huis kan. Over [minderjarige 1 (voornaam)] heb ik beslist dat jouw ouders de komende weken een plan moeten maken (samen met de hulpverlening) om te zorgen dat hij weer veilig thuis kan zijn. Over een paar weken bekijk ik of dat plan goed genoeg is, en of [minderjarige 1 (voornaam)] naar huis kan. Misschien gaat hij dus al eerder naar huis dan jij.
Hopelijk geeft deze beslissing jou wat meer rust. Daar ben je wel aan toe na wat er allemaal is gebeurd. En dat heb je ook verdiend.
Ik vond het heel bijzonder om jou te ontmoeten. Wat je mij vertelde, en vooral dat je zo open was, heeft op mij veel indruk gemaakt. Het is heel knap dat je dat kon, ook omdat je hele verdrietige en onrustige dagen achter de rug had. Ik waardeer het heel erg dat je naar de rechtbank bent gekomen om je verhaal met mij te delen.
Veel succes de komende weken. Hopelijk krijg je je telefoon snel terug en hebben jullie wat meer te doen dan de eerste dagen!”
“Beste [minderjarige 1 (voornaam)] ,
Afgelopen donderdag spraken we elkaar bij de rechtbank. Ik vertelde je toen dat ik je een mail zou sturen als ik beslissingen had genomen over [minderjarige 2 (voornaam)] en jou.
Gisteren heb ik jouw ouders gesproken bij de rechtbank. Ze waren allebei heel verdrietig over wat er is gebeurd. Ze missen [minderjarige 2 (voornaam)] en jou ook heel erg.
Ik heb jouw ouders verteld dat jij hen ook heel erg mist en dat je heel erg graag naar huis wil. We hebben ook gesproken over de zorgen die er zijn over hoe dingen thuis gingen. En dat het heel belangrijk is dat thuis een veilige plek is, waar je je fijn voelt en waar je niet bang hoeft te zijn.
Jouw ouders hebben gezegd dat ze het goed vinden dat er hulp komt om te zorgen dat het thuis (weer) zo’n plek wordt. Ze gaan daarvoor een plan maken, samen met mensen die hen daarbij kunnen helpen.
Ik vind het belangrijk dat jij pas naar huis gaat als we weten dat thuis een plek is waar je je veilig voelt. Daarom heb ik besloten dat de uithuisplaatsing nog doorloopt tot 28 juli. Voor die datum wil ik graag weten of het jouw ouders gelukt is om een plan te maken. En dan beslis ik (of een andere rechter) of jij naar huis kan, of dat het toch nog niet veilig genoeg is thuis. Ik hoop voor jou natuurlijk dat je dan naar huis kan, want ik heb gezien hoe graag je dat wil.
Hopelijk is voor jou nu een beetje duidelijk hoe het verder gaat.
Ik vind het heel bijzonder om jou te ontmoeten. Je kan heel trots op jezelf zijn dat je naar de rechtbank bent gekomen en dat je zo goed hebt verteld wat voor jou belangrijk is. Dat is niet makkelijk, maar je hebt het wel gedaan.
Veel succes de komende weken. Hopelijk krijg je je telefoon snel terug en hebben jullie wat meer te doen dan de eerste dagen!””.