Uitspraak
RECHTBANK NOORD-HOLLAND
Team Straf, zittingsplaats Haarlemmermeer
Meervoudige strafkamer
Parketnummers: 15/871327-18 (zaak A) + 15/710002-22 (zaak B) (t.t.z. gev.)
Uitspraakdatum: 20 december 2022
Tegenspraak
Vonnis
Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzittingen van 9 september 2022, 15 september 2022, 26 september 2022, 7 oktober 2022 en
6 december 2022 in de zaak tegen:
[verdachte]
geboren op [geboortedatum- en plaats] ,
ingeschreven in de basisregistratie personen op het adres [adres 1] .
De rechtbank heeft de zaken, die bij afzonderlijke dagvaardingen onder de bovenvermelde parketnummers zijn aangebracht, gevoegd. Deze zaken worden hierna respectievelijk zaak A en zaak B genoemd.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officieren van justitie
mr. K. Sanders en mr. G. Visser en van wat de verdachte en zijn raadsman, mr. J.M. Keizer, advocaat te Amsterdam, naar voren hebben gebracht.
1.Tenlastelegging
Aan de verdachte is, na wijziging van de tenlastelegging, ten laste gelegd dat hij zich, kort en zakelijk weergegeven, heeft schuldig gemaakt aan:
Zaak A
Feit 1 (C10)
Primair
Het op of omstreeks 1 juli 2018 medeplegen van de invoer van heroïne en/of cocaïne, dan wel het opzettelijk aanwezig hebben hiervan.
Subsidiair
Het in of omstreeks de periode van 26 juni 2018 tot en met 1 juli 2018 medeplegen van het voorbereiden en/of bevorderen van de invoer van heroïne en/of cocaïne.
Feit 2 (C11)
Primair
Het op of omstreeks 16 juli 2018 medeplegen van de invoer van 27.412 gram heroïne en een onbekend gebleven hoeveelheid heroïne en/of cocaïne, dan wel het opzettelijk aanwezig hebben hiervan.
Subsidiair
Het in of omstreeks de periode van 14 juli 2018 tot en met 16 juli 2018 medeplegen van het voorbereiden en/of bevorderen van de invoer van heroïne en/of cocaïne.
Zaak B
Feit 1 (C9)
Primair
Het op of omstreeks 21 juni 2018 medeplegen van de invoer van heroïne en/of cocaïne.
Subsidiair
Het in of omstreeks de periode van 17 juni 2018 tot en met 21 juni 2018 medeplegen van het voorbereiden en/of bevorderen van de invoer van heroïne en/of cocaïne.
Feit 2 (C16)
Het op 24 juli 2018 voorhanden hebben van een stroomstootwapen.
Feit 3 (C16)
Het op 24 juli 2018 voorhanden hebben van een katapult.
De volledige tekst van de tenlasteleggingen is als bijlage I aan dit vonnis gehecht en maakt daarvan deel uit.
2.Voorvragen
De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaardingen geldig zijn, dat zij bevoegd is tot kennisneming van de zaak, dat het Openbaar Ministerie ontvankelijk is in zijn vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.
3.InleidingOp 17 juli 2017 is naar aanleiding van informatie van het Team Criminele Inlichtingen (TCI) het onderzoek Ryeford gestart, waaruit op 29 maart 2018 het onderzoek Monston is voortgevloeid. Beide onderzoeken zijn uitgevoerd door het Cargo-Harc-team Schiphol, een samenwerkingsverband van de Koninklijke Marechaussee (hierna: KMAR), FIOD en Douane. De bevindingen uit de onderzoeken Ryeford en Monston zijn samengevoegd tot één dossier in verband met de gedeeltelijke overlap tussen de bevindingen in beide onderzoeken.
Gedurende de onderzoeksperiode is communicatie opgenomen en beluisterd en zijn onder meer observaties uitgevoerd, getuigen gehoord en camerabeelden bekeken. Hierbij is de verdenking naar voren gekomen dat via de zogenoemde ‘airbag-methode’ cocaïne en heroïne werd ingevoerd in Nederland en dat hierbij verschillende personen die werkzaam waren op de luchthaven Schiphol betrokken waren.
De ‘airbag-methode’ kent verschillende werkwijzen, die met elkaar gemeen hebben dat verdovende middelen per vliegtuig vanuit het buitenland worden verzonden in bagage, welke bagage na aankomst op de luchthaven Schiphol dient te worden veiliggesteld door een Schipholmedewerker. Dit kan direct na aankomst van het vliegtuig op het platform gebeuren, of bij de afhandeling van de aangekomen bagage in de bagagekelder. De Schipholmedewerker zorgt er vervolgens voor, al dan niet met behulp van anderen, dat de bagage met verdovende middelen van het beveiligd gebied van de luchthaven (hierna ook wel “airside” genoemd) wordt gebracht en verder wordt vervoerd naar “landside”, het gedeelte van de luchthaven dat niet onder dat beveiligde gebied valt. Voor de invoer van verdovende middelen middels de ‘airbag-methode’ is afstemming nodig tussen de personen die het transport in het land van herkomst organiseren en de Schipholmedewerkers (en anderen) die de bagage met verdovende middelen op de luchthaven Schiphol moeten veiligstellen en/of verder vervoeren en/of afleveren. Uit eerdere onderzoeken is gebleken dat deze afstemming doorgaans verloopt via diverse contact- en tussenpersonen.
Naast de onderzoeken Ryeford en Monston is op 18 september 2018 separaat het onderzoek Yimbun gestart. Ook dat onderzoek is uitgevoerd door het Cargo-Harc-team Schiphol en heeft betrekking op de verdenking van invoer van verdovende middelen in Nederland via de luchthaven Schiphol, waarbij verschillende Schipholmedewerkers zouden zijn betrokken. Nadat gebleken was dat enkele verdachten in het onderzoek Yimbun ook voorkwamen in het onderzoek Monston, zijn onderzoeksbevindingen uit Yimbun opgenomen in het samengevoegde dossier van de onderzoeken Ryeford en Monston.
De onderzoeken Ryeford, Monston en Yimbun hebben geleid tot strafzaken tegen twintig verdachten, die vanaf 16 juli 2018 zijn aangehouden. In wisselende samenstellingen worden zij ervan verdacht betrokken te zijn geweest bij de invoer van verdovende middelen, dan wel de voorbereiding daarvan, op diverse data. Elk incident is afzonderlijk behandeld in een zaaksdossier genummerd tussen C1 en C16. In het vonnis zal deze nummering worden gevolgd.
4.Beoordeling van het bewijs
4.1
Standpunt van de officieren van justitie
De officieren van justitie hebben gerekwireerd tot bewezenverklaring van de in zaak A onder 1 primair en 2 primair en de in zaak B onder 1 primair en 2 en 3 ten laste gelegde feiten.
4.2
Standpunt van de verdediging
De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat de verdachte van de in zaak A onder 1 primair en in zaak B onder 1 primair ten laste gelegde feiten moet worden vrijgesproken, in de eerste plaats omdat bewijs dat daadwerkelijk verdovende middelen zijn ingevoerd ontbreekt en voorts – mocht invoer wel bewezen worden geacht – vanwege het ontbreken van enige bijdrage van de verdachte aan dit feit. Ook van het in deze zaken subsidiair ten laste gelegde moet de verdachte in de visie van de verdediging wegens het ontbreken van een bijdrage worden vrijgesproken.
Met betrekking tot feit 2 in zaak A heeft de raadsman betoogd dat het strafbare aandeel van de verdachte hierin moet worden gekwalificeerd als medeplichtigheid bij de invoer van verdovende middelen. De raadsman heeft de rechtbank verzocht de verdachte vrij te spreken van het onder primair ten laste gelegde medeplegen van invoer van verdovende middelen. Wat betreft de verdenking van het vervoeren, verstrekken, c.q. aanwezig hebben van verdovende middelen heeft de verdediging zich gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.
De verdediging heeft zich ook gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank met betrekking tot de feiten 2 en 3 van zaak B.
4.3
Oordeel van de rechtbank
4.3.1
Redengevende feiten en omstandigheden
De rechtbank komt tot bewezenverklaring van de in zaak A onder 1 primair en 2 primair en de in zaak B onder 1 primair en 2 en 3 ten laste gelegde feiten op grond van de bewijsmiddelen die in de bijlage bij dit vonnis zijn vervat.
4.3.2
Algemene feitelijke achtergrond
[verdachte] was in 2018 al 23 jaar als platformmedewerker werkzaam bij de afdeling bagageafhandeling van de KLM op Schiphol. Voor zijn werkzaamheden beschikte hij over een Schipholpas waarmee hij toegang had tot het beveiligde gebied.
Medeverdachte [naam 1] (hierna: [naam 1] ) was in 2018 al lange tijd werkzaam als rijder bij de afdeling bagageafhandeling van de KLM op Schiphol. Voor zijn werkzaamheden beschikte ook hij over een Schipholpas waarmee hij toegang had tot het beveiligde gebied.
Medeverdachte [naam 2] (hierna: [naam 2] ) werkte sinds 2004 bij de KLM. In 2018 was hij werkzaam bij de bagageafhandeling van de KLM op Schiphol, in een leidinggevende functie bij de afdeling die zorgdraagt voor de bagageafhandeling van vertrekkende vluchten. In verband daarmee beschikte ook hij over een Schipholpas waarmee hij toegang had tot het beveiligde gebied.
Medeverdachte [naam 3] was in 2018 al 17 jaar werkzaam als bagagemedewerker bij de KLM op Schiphol. Voor zijn werkzaamheden beschikte ook hij over een Schipholpas waarmee hij toegang had tot het beveiligde gebied.
4.3.3
Toeschrijving telefoonnummers en communicatie
Een groot deel van de bewijsmiddelen bestaat uit gespreksverkeer en dataverkeer dat is opgenomen en uitgeluisterd, dan wel gelezen. Dit verkeer heeft plaatsgevonden met in het onderzoek bekend geworden telefoonnummers.
De conclusie dat [verdachte] of een medeverdachte in de hierna te bespreken zaken iets zegt of schrijft in het onderschepte gespreks- en/of dataverkeer vloeit in beginsel voort uit de conclusie dat hij/zij de gebruiker is van het betreffende nummer. Geen van de verdachten heeft betwist dat hij/zij de gebruiker is geweest van een hierna te noemen nummer dat aan hem/haar wordt toegeschreven. Afgezien van [naam 1] heeft ook geen van de verdachten betwist dat hij/zij deelnemer is geweest aan gesprekken gevoerd met het betreffende (aan hem/haar toegeschreven) nummer of dat hij/zij verzender of ontvanger was van daarmee verstuurde sms-berichten. Daarom volstaat de rechtbank hieronder ten aanzien van die verdachten (anders dan [naam 1] ) met een opsomming per verdachte van de telefoonnummer(s) die hij/zij in gebruik heeft ten tijde van de in de bewijsmiddelen vermelde communicatie met het betreffende nummer, onder verwijzing naar de bij de bewijsmiddelen vermelde processen-verbaal waarin dit is gerelateerd.
[verdachte]
De mobiele telefoonnummers [telefoonnummer 1] en [telefoonnummer 2] zijn in gebruik bij [verdachte] ten tijde van de in de bewijsmiddelen vermelde communicatie met het betreffende nummer.
Medeverdachte [naam 2] (in C9, C10 en C11)
De mobiele telefoonnummers [telefoonnummer 3] , [telefoonnummer 4] en [telefoonnummer 5] zijn in gebruik bij [naam 2] ten tijde van de in de bewijsmiddelen vermelde communicatie met het betreffende nummer.
Medeverdachte [naam 4] (in C9, C10 en C11)
Het mobiele telefoonnummer [telefoonnummer 6] is in gebruik bij medeverdachte [naam 4] (hierna ook: [naam 4] ) ten tijde van de in de bewijsmiddelen vermelde communicatie met dat nummer.
Medeverdachte [naam 5] (in C10 en C11)
De mobiele telefoonnummers [telefoonnummer 7] , [telefoonnummer 8] en [telefoonnummer 9] zijn in gebruik bij medeverdachte [naam 5] (hierna ook: [naam 5] ) ten tijde van de in de bewijsmiddelen vermelde communicatie met het betreffende nummer.
Medeverdachte [naam 3] (in C10 en C11)
De mobiele telefoonnummers [telefoonnummer 11] en [telefoonnummer 12] zijn in gebruik bij medeverdachte [naam 3] (hierna ook: [naam 3] ) ten tijde van de in de bewijsmiddelen vermelde communicatie met het betreffende nummer.
Medeverdachte [naam 7] (in C11)
Het mobiele telefoonnummer [telefoonnummer 13] is in gebruik bij [naam 7] ten tijde van de in de bewijsmiddelen vermelde communicatie met dat nummer.
Medeverdachte [naam 1]
Wat betreft de toeschrijving van het telefoonnummer [telefoonnummer 10] (hierna: * [telefoonnummer 10] ) en daarmee gevoerde communicatie aan [naam 1] overweegt de rechtbank het volgende.
[naam 1] heeft niet betwist dat hij gebruik heeft gemaakt van een mobiele telefoon met nummer * [telefoonnummer 10] ten tijde van de in de bewijsmiddelen vermelde communicatie met dat nummer. Volgens hem was die telefoon echter van zijn collega [naam 8] en hebben zij in de ten laste gelegde periode gezamenlijk gebruik gemaakt van die telefoon. Volgens [naam 1] is een aantal van de gesprekken met dat nummer in die periode niet door hem gevoerd maar door [naam 8] .
Gelet op dit verweer zal de rechtbank, voor zover communicatie door of met nummer * [telefoonnummer 10] redengevend is voor de bewijsvoering van het aan [verdachte] ten laste gelegde feit in zaaksdossiers C9 en C10, hieronder bij de bewijsoverweging voor zover nodig nader ingaan op de vraag of de betreffende communicatie al dan niet gevoerd is door [naam 1] .
4.3.4
Bewijsoverweging ten aanzien van zaak A feit 2 (C11)
Feiten en omstandigheden
De rechtbank leidt uit het procesdossier onder meer het volgende af.
Op 15 juli 2018 om 20:36 uur hebben [naam 2] en [verdachte] een telefoongesprek, waarin [verdachte] vraagt: “Weet je wat voor morgen ochtend of niet?”. [naam 2] zegt dat ‘die’ gewoon doorgaat en laat weten: “Ik ga nu bij hem”.
Uit het baken dat is geplaatst in de aan [naam 2] toebehorende personenauto (Volvo) blijkt dat zijn auto om 20:41 uur geparkeerd staat aan de [straatnaam 1] in Amsterdam.
Het verblijfsadres van [naam 7] is aan de nabij gelegen [adres 2] te Amsterdam.
Om 20:56 uur vraagt [naam 2] aan [verdachte] of hij ‘die boodschap’ morgenvroeg kan afleveren. [verdachte] zegt: “Tuurlijk. Geen probleem”. [naam 2] belt om 22:32 uur naar [naam 7] en zegt: “Je moet je telefoon controleren voor de tijd. Want dat komt te vroeg. Het komt om 5:30.” [naam 7] zegt: “Ik ben daar dan om 08:00”, waarop [naam 2] aangeeft dat hij de tijd zal geven om zes uur ’s ochtends.
Op 16 juli 2018 wordt [naam 2] om 00:14 uur gebeld door [naam 5] , die zegt: “Ik heb voor je gestuurd”. Om 04:03 uur belt [naam 2] met [verdachte] en zegt: “Broer, het staat al op 10 over”. [verdachte] antwoordt: “Zo is ingelopen”.
Om 00:17 uur en 05:33 uur belt [naam 2] belt via Whatsapp met [naam 7] .
Op 16 juli 2018 om 05:07 uur is vlucht KL588 uit Lagos (Nigeria) geland, terwijl deze volgens schema zou aankomen om 05:45 uur. Op camerabeelden van de luchthaven Schiphol is te zien dat een bagagetrekker met aangekoppelde bagagekar wegrijdt bij het vliegtuig om 05:21 uur.
Uit de verklaring van [naam 2] volgt dat hij de inzittende is van de bagagetrekker met kar en dat hij van ‘Big bro’ ( [naam 5] ) heeft gehoord welke kar hij moet hebben. Hij moet de transferbagage hebben en weet dat het gaat om een rode Summit tas.
Om 05:21 uur belt [naam 2] met [verdachte] en vraagt of hij er is. [verdachte] bevestigt dit en geeft aan: “Wat ik je gisteren vertelde, bij B”. Om 05:22 uur zegt [naam 2] tegen [verdachte] : “Er zijn 4 erin, je moet er 1tje pakken. Die rode”.
[naam 2] verklaart dat hij de bagagekar heeft meegenomen naar de Bravo pier (B-pier) en dat de kar daar wordt aangekoppeld en meegenomen door [verdachte] . Deze komt na vijf minuten terug. Hij heeft de rode Summit tas van het karretje gehaald, de andere drie koffers zitten nog in de kar.
[verdachte] verklaart dat hij die dag op een bagagetrekker naar de Bravo pier gaat, waar [naam 2] aankomt met een karretje. [verdachte] hoort via de telefoon dat hij de rode tas eraf moet pakken. Hij doet dit en houdt de tas bij zich in zijn bagagetrekker. [verdachte] draagt de tas op airside over aan een man in een wit busje.
Uit de registraties van de Schipholpas van [verdachte] blijkt dat hij op 16 juli 2018 om 05:55 uur het beveiligd gebied van Schiphol verlaat. [verdachte] verklaart dat een busje met daarin dezelfde persoon aan wie hij de tas heeft gegeven op airside, deze tas op landside naar zijn auto komt brengen. Daarna rijdt [verdachte] met de tas naar huis.
Om 07:19 uur belt [naam 2] [verdachte] en [verdachte] zegt “ik kan over 10 minuten ongeveer vertrekken”. [naam 2] zegt: “Ik laat hem alvast die kant gaan”. Om 07:21 uur belt [naam 2] naar [naam 7] en zegt: “Hij gaat binnen 20 minuten daarnaartoe. Wanneer ik je bel moet je buiten zijn”.
Om 07:37 uur belt [verdachte] naar [naam 2] en zegt: “18. Stond erop, not completed”. [naam 2] zegt: “18 en 7 van die andere”. [verdachte] bevestigt dit en zegt: “Waarvan die 18, je weet wel, die zakken gewoon zeg maar”. [naam 2] zegt: “Breng die 7 alvast, ik ga hem nu bellen dat je onderweg bent”.
Om 07:39 uur belt [naam 2] belt met [naam 7] en vraagt over hoeveel minuten hij ‘daar’ is. [naam 7] antwoordt dat hij er over tien minuten is. [naam 2] zegt: “Goed. Sta buiten opdat hij je ziet”.
Om 07:58 uur belt [naam 2] via Whatsapp met [naam 7] .
Om 7:59 uur belt [verdachte] naar [naam 2] en zegt: “Broer, ik ben er maar ik zie niemand”. [naam 2] antwoordt dat ‘hij’ daar buiten is en gaat komen.
Om 08:00 en 08:02 uur belt [naam 2] opnieuw via Whatsapp met [naam 7] .
Om 08:04 belt [naam 2] naar [verdachte] en zegt dat hij ‘die straat Dickens’ helemaal moet doorrijden. “Helemaal achterin zie je hem”.
Om 08:05 uur en 08:07 uur hebben [naam 2] en [naam 7] nogmaals belcontact via Whatsapp
Om 08:12 uur belt [verdachte] naar [naam 2] om te vertellen dat hij ‘het’ heeft gedaan. [naam 2] zegt: “Oke, geregeld”.
[verdachte] verklaart dat hij 7 blokken uit de tas heeft gehaald. Deze 7 pakketten waren dik, ongeveer 4-5 centimeter, en ongeveer 30 bij 30 centimeter groot. Hij heeft de pakketten weggebracht en deze zijn in ontvangst genomen door “een beetje een Spaans of Zuid-Amerikaans iemand”. Deze persoon deed de deur van de auto open en pakte de tas eruit. [naam 2] zou na zijn werk de rest komen ophalen.
Uit de registraties van de Schipholpas van [naam 2] blijkt dat [naam 2] op 16 juli 2018 om 12:26 uur het beveiligd gebied van Schiphol verlaat. Om 13:04 uur belt [naam 2] met [verdachte] en zegt “Ik rij nu naar buiten, ik ben 20 minuten bij je”. Een observatieteam ziet om 13:04 uur op parkeerplaats P44 van de luchthaven Schiphol dat [naam 2] als bijrijder instapt in zijn Volvo die wordt bestuurd door zijn neef [naam 9] .
Om 13:18 uur belt [naam 2] naar [naam 4] , maar krijgt geen contact. Om 13:20 uur belt [naam 2] naar [naam 5] . Hij zegt: “Kan je de vrouw zeggen om haar telefoon open te doen? Ik ga haar bellen. We zijn nu bij haar”.
[naam 2] heeft op 16 juli ook via Whatsapp belcontact met [naam 5] , op vier verschillende tijdstippen tussen 00:16 uur en 13:22 uur.
Om 13:25 uur stopt de auto van [naam 2] in de directe omgeving van de centrale in- en uitgang van het adres van [verdachte] in Amsterdam. Om 13:31 uur komt [verdachte] de deur uit met een rode rolkoffer/tas. Hij plaatst deze in de kofferbak van een aan hem toebehorende Volkswagen en parkeert deze naast de Volvo, waarna hij samen met [naam 9] de tas van de achterbak van de Volkswagen naar de achterbak van de Volvo verplaatst. Nadat [verdachte] contact heeft gemaakt met [naam 2] aan de bijrijderszijde van de Volvo, rijdt de Volvo weg.
Om 13:39 uur belt [naam 2] naar [naam 4] en zegt: “Sister, ik ben 10 minuten van jou vandaan. Dus je kunt beginnen te lopen. Ik kom gauw”. [naam 4] antwoordt: “Ik zal daar zijn”.
Om 13:53 uur ziet het observatieteam dat de Volvo van [naam 2] parkeert op de [straatnaam 2] in Almere. [naam 9] stapt uit de auto en opent de kofferbak van de Volvo. Hij heeft een ontmoeting met een vrouw en draagt de rolkoffer/tas aan haar over. Zij loopt ermee weg. Om 13:55 uur worden [naam 2] , [naam 9] en [naam 4] ter plaatse aangehouden.
De rode rolkoffer wordt in beslag genomen en bevat 18 pakketten met daarin in totaal 27.412 gram heroïne. Op een van de pakketten zit een stuk papieren (schilders)tape met daarop de handgeschreven tekst “not complete”.
[naam 2] verklaart dat hij de tas naar [naam 4] moest brengen op een van tevoren met haar afgesproken locatie in Almere. Dat is de plek waar hij is aangehouden. Big bro ( [naam 5] ), die in Afrika woont, is de eigenaar van de spullen (de rechtbank begrijpt: de verdovende middelen). Hij is de man die de verdovende middelen verstuurt en alle opdrachten geeft. [naam 4] is de vrouw die ook is aangehouden in Almere. Big bro en [naam 4] is één.
[naam 2] ging er vanuit dat het cocaïne betrof maar achteraf hoorde hij dat het heroïne was. Hij zou per blok 2500 euro krijgen van [naam 4] , die hem zou betalen zodra zij het geld had ontvangen. Aan [verdachte] zou [naam 2] tussen 20.000 en 30.000 euro betalen, afhankelijk van de hoeveelheid kilo’s die er aankwam. Van de 2500 per kilo die de organisatie hem betaalt, zou hij ongeveer 1000 per kilo aan [verdachte] geven.
[naam 4] verklaart dat zij een telefoontje kreeg van ‘de dikke man’ om de tas op te halen. Hij zou er in 10 minuten zijn. Zij had hem het adres gegeven van de plaats waar ze is aangehouden. Toen zij aankwam, stapte er een slanke man uit de auto die de kofferbak opendeed. De dikke man, die zij al eerder had gezien en die [naam 10] heet, bleef in de auto zitten. De slanke man bracht haar de rode tas uit de kofferbak. Vervolgens is zij aangehouden. [naam 4] verklaart dat zij [naam 5] al heel lang kent. Hij heeft dezelfde achternaam als haar dochter.
In de woning van [naam 4] is een Samsung telefoon aangetroffen en in beslag genomen, die bij [naam 4] in gebruik was. Hierin zijn afbeeldingen aangetroffen van een Spaans familieboekje, waarin is vermeld dat [naam 5] een kind is van [naam 4] en [naam 5] . [naam 4] heeft met de Samsung tussen 13 juli 2017 en 16 maart 2018 contact gehad met het nummer [telefoonnummer 7] van [naam 5] . Aan [naam 5] zijn in deze periode familiefoto’s van [naam 4] en haar kinderen verstuurd. Ook heeft [naam 4] [naam 5] meerdere malen verzocht om geld voor de huur en voor eten.
[naam 5] heeft op 19 januari 2018 het telefoonnummer van [naam 2] (* [telefoonnummer 3] ) gestuurd aan [naam 4] . Op 26 januari 2018 is er een gesprek tussen [naam 2] en [naam 4] , waarbij [naam 2] vraagt of [naam 4] hem de volgende dag kan ontmoeten. [naam 4] vraagt: “Is het van Afrika?”, waarop [naam 2] bevestigend antwoordt en zij een afspraak met elkaar maken.
Beoordeling
De rechtbank acht gelet op het samenstel van de hiervoor beschreven feiten en omstandigheden, in onderling verband beschouwd en in samenhang met de bewijsmiddelen ten aanzien van C11 zoals opgenomen in Bijlage II, wettig en overtuigend bewezen dat [verdachte] zich op 16 juli 2018 schuldig heeft gemaakt aan het medeplegen van de invoer van 27.412 gram heroïne en een onbekend gebleven hoeveelheid heroïne en/of cocaïne.
De rechtbank overweegt daarbij het volgende.
Verlengde invoer
In dit zaaksdossier wordt [verdachte] primair ten laste gelegd dat hij zich samen met anderen schuldig heeft gemaakt aan – kort gezegd – het binnen het grondgebied van Nederland brengen van harddrugs. Krachtens artikel 1, vierde lid van de Opiumwet omvat dit onder meer, voor zover hier van belang, elke op het verdere vervoer, de opslag, de aflevering, ontvangst of overdracht gerichte handeling, met betrekking tot die middelen, die binnen het grondgebied van Nederland zijn gebracht. Uit op dit artikel gebaseerde jurisprudentie blijkt dat het begrip ‘binnen het grondgebied brengen’ extensief moet worden geïnterpreteerd; het verbod ziet ook op “verlengde” invoer. Handelingen die als voorbereidingshandelingen of handelingen vallend onder het pogingsbegrip kunnen worden gekwalificeerd, vallen gelet daarop ook onder het begrip ‘binnen het grondgebied brengen’ als bedoeld in artikel 1 van de Opiumwet. Daarbij is tevens van belang dat voor een bewezenverklaring van verlengde invoer niet nodig is dat uit de bewijsmiddelen volgt dat de verdachte daarnaast op een bepaalde manier betrokken was bij of een relatie had met het daadwerkelijk binnen Nederland brengen van de verdovende middelen.
Aan [naam 7] afgeleverde blokken ook cocaïne en/of heroïne
Bij de aanhouding van [naam 2] en [naam 4] op 16 juli 2018 in Almere, is de rode rolkoffer/tas (hierna: tas) in beslag genomen die, naar uit de bewijsmiddelen blijkt, eerder die dag via de luchthaven Schiphol binnen Nederland was gebracht. In deze tas bevonden zich op dat moment 18 zakken met heroïne. Uit de bewijsmiddelen volgt dat [verdachte] voorafgaand aan de gebeurtenissen in Almere reeds een deel van de inhoud uit de rode tas heeft verwijderd. Het ging hierbij om 7 pakketten. Dit waren blokken, met bruine tape, die hij heeft afgeleverd in Amsterdam aan, zo oordeelt de rechtbank, [naam 7] . Deze blokken zijn niet op enig moment door de autoriteiten onderschept. Evenmin spreken de verdachten ten aanzien hiervan in concrete bewoordingen over heroïne en/of cocaïne. Derhalve is niet komen vast te staan wat de inhoud van de blokken was. De rechtbank dient daarom de vraag te beantwoorden of ook ten aanzien van deze blokken sprake is geweest van de opzettelijke (verlengde) invoer van cocaïne en/of heroïne.
Blijkens het toetsingskader dat door het Gerechtshof Amsterdam in onder meer het onderzoek Pan is uitgewerkt, heeft als uitgangspunt te gelden dat de opzettelijke invoer van cocaïne en/of heroïne in beginsel pas voor bewezenverklaring in aanmerking komt als deze tijdens het opsporingsonderzoek ook daadwerkelijk is aangetroffen en in beslag genomen. Onder bepaalde omstandigheden kan van dat uitgangspunt worden afgeweken. In die gevallen kan een bewezenverklaring volgen, mits op grond van het samenstel van feiten en omstandigheden geen andere conclusie mogelijk is dan dat er sprake is geweest van handelingen met betrekking tot cocaïne en/of heroïne. De rechtbank acht die conclusie in dit geval gerechtvaardigd. Daartoe is van belang dat de handelingen en gebeurtenissen ten aanzien van deze blokken in aanzienlijke mate overeenkomen met de handelingen en gebeurtenissen ten aanzien van de 27.412 gram heroïne die op 16 juli 2018 in Almere in beslag genomen is. Deze heroïne is met dezelfde tas Nederland binnengekomen en is gelijktijdig buiten Schiphol gebracht door dezelfde betrokkenen. Nadat de zakken met heroïne van de zeven blokken met onbekend gebleven inhoud waren gescheiden, zijn beide partijen op straat afgeleverd aan een persoon met wie [naam 2] in nauw contact stond. Het enige waarin de blokken van de zakken met heroïne lijken te verschillen, is dat de identiteit van de ontvanger een andere is. Nu verder de betrokken personen, het gebezigde taalgebruik in de afgeluisterde en opgenomen gesprekken en de modus operandi overeen komen, acht de rechtbank de aanwezigheid van heroïne en/of cocaïne in de zeven blokken boven redelijke twijfel verheven. Daartoe is mede van belang dat geen van de verdachten een aannemelijke andersluidende verklaring heeft weten te geven voor de inhoud van de hun voorgehouden relevante gesprekken of andere uit het dossier blijkende belastende feiten en omstandigheden.
Opzet
De vraag of [verdachte] opzet heeft gehad op de (verlengde) invoer van de in de tenlastelegging genoemde verdovende middelen beantwoordt de rechtbank bevestigend.
Hierbij stelt de rechtbank voorop dat het een feit van algemene bekendheid is dat via de luchthaven Schiphol frequent harddrugs Nederland in worden gevoerd, waaronder in bagage. In zijn algemeenheid moet verder worden aangenomen dat de belanghebbenden bij een harddrugstransport op de hoogte zijn van hetgeen wordt geleverd. Het is immers moeilijk voorstelbaar dat leveranciers van harddrugs met een (zeer) grote waarde het risico willen lopen dat hun zending in handen komt van een onwetende ontvanger, zij het dat dit onder bijzondere omstandigheden anders kan zijn. Dergelijke bijzondere omstandigheden zijn ten aanzien van [verdachte] niet gesteld en ook niet gebleken.
Bij de beoordeling van de vraag of [verdachte] opzet had op de invoer van de verdovende middelen die op 16 juli 2018 zijn aangekomen op de luchthaven Schiphol, betrekt de rechtbank voorts zijn eigen verklaring. [verdachte] heeft (samengevat) verklaard dat hij op 16 juli 2018 op verzoek van [naam 2] op airside een tas uit een door [naam 2] meegevoerde bagagekar heeft genomen. Dit heeft hij op een eerdere datum geoefend met [naam 2] . [verdachte] verklaart de tas op airside te hebben overgedragen aan een man met een wit busje. Toen hij buiten airside bij zijn auto was, heeft dezelfde man de tas weer naar [verdachte] toe gebracht. Hierna heeft [verdachte] de tas in zijn auto mee naar huis genomen, waar hij een deel uit de tas moest halen en wegbrengen. Het ging om 7 pakketten. Dit waren blokken, met bruine tape. In de tas zaten toen nog 18 zakken. [naam 2] had gezegd dat het uit Afrika kwam. De zeven pakketten heeft hij gebracht naar een Spaans uitziende man, die deze pakte van de passagiersstoel van zijn auto. [naam 2] kwam na zijn werk de rest ophalen bij de woning van [verdachte] .
[naam 2] heeft in zijn verklaring de feitelijke gang van zaken bevestigd zoals deze door [verdachte] is geschetst. Voorts heeft hij verklaard dat hij [verdachte] een bedrag tussen 20.000 en 30.000 euro zou betalen, afhankelijk van de hoeveelheid kilo’s verdovende middelen die zouden aankomen. De organisatie zou aan [naam 2] 2.500 euro per kilo betalen en [naam 2] zou daarvan 1.000 euro per kilo aan [verdachte] geven. [verdachte] heeft ontkend dat hij een dergelijke financiële vergoeding zou ontvangen, maar de rechtbank heeft geen reden aan de juistheid van deze verklaring van [naam 2] te twijfelen. Daarbij neemt zij in aanmerking dat [naam 2] over de gebeurtenissen in dit zaaksdossier uitgebreide en gedetailleerde verklaringen heeft afgelegd waarin hij ook zichzelf belast. Bovendien is het een feit van algemene bekendheid dat met de invoer van verdovende middelen grote geldbedragen zijn gemoeid en voor Schipholmedewerkers die bij dergelijke invoer via de luchthaven zijn betrokken, gelet op hun essentiële rol, ook aanzienlijke verdiensten te behalen zijn.
De rechtbank is van oordeel dat [verdachte] , door op de hiervoor omschreven wijze samen te werken om de tas buiten de douane om buiten het beveiligd gebied van de luchthaven Schiphol brengen, verder te vervoeren en een deel daarvan af te leveren, wetende dat hij hiervoor een aanzienlijk bedrag zou ontvangen, zich heeft blootgesteld aan de aanmerkelijke kans dat deze bagage harddrugs bevatte. Dit uitgangspunt geldt te meer omdat [verdachte] ten tijde van de invoer al 23 jaar medewerker van de luchthaven Schiphol was en wist dat het absoluut was verboden bagage van het beveiligd gebied van de luchthaven Schiphol te brengen. Toen hij de zeven pakketten scheidde van de 18 zakken die zich tevens daarin bevonden, heeft hij de inhoud bovendien niet nader gecontroleerd. Dit terwijl de gang van zaken op en buiten airside naar eigen zeggen van [verdachte] niet goed had gevoeld: “Toen ik bezig was met die actie dacht ik eigenlijk dat ik iets niet goed doe. Sneaky manier”. De rechtbank is gelet op het voorgaande van oordeel dat kan worden bewezen dat [verdachte] ten minste voorwaardelijk opzet heeft gehad op de (verlengde) invoer van de in de tenlastelegging genoemde verdovende middelen.
Medeplegen
Voor de kwalificatie medeplegen is vereist dat sprake is van een nauwe en bewuste samenwerking, gericht op het verrichten van de ten laste gelegde gedraging. Die kwalificatie is alleen gerechtvaardigd als de bewezenverklaarde - intellectuele en/of materiële - bijdrage van de verdachte aan het delict van voldoende gewicht is. Bij de beoordeling van de vraag of sprake is van de voor de kwalificatie medeplegen vereiste nauwe en bewuste samenwerking, kan onder meer rekening worden gehouden met de intensiteit van de samenwerking, de onderlinge taakverdeling, de rol in de voorbereiding, de uitvoering of de afhandeling van het delict en het belang van de rol van de verdachte, diens aanwezigheid op belangrijke momenten en het zich niet terugtrekken op een daartoe geëigend tijdstip.
De rechtbank stelt voorop dat een nauwe en bewuste samenwerking is vereist om bagage met heroïne en/of cocaïne vanuit het buitenland Nederland in te voeren. Er zijn aldaar personen die het transport organiseren en de bagage met harddrugs verzenden, terwijl aan de ontvangstzijde personen nodig zijn die de bagage onderkennen, veiligstellen en van de luchthaven afbrengen. Zowel tussen als binnen de verzendzijde en de ontvangstzijde moet nauw worden samengewerkt om de heroïne en/of cocaïne te kunnen invoeren en ervoor te zorgen dat de (kostbare) zending op de juiste plaats terechtkomt. Bij de beoordeling van de vraag of in het onderhavige geval ten aanzien van [verdachte] sprake is van medeplegen van de invoer van heroïne en/of cocaïne, moet worden gekeken naar het geheel van de gedragingen van de betrokken personen en het gewicht van de rol van [verdachte] in het samenwerkingsverband.
De rechtbank is van oordeel dat uit de bewijsmiddelen blijkt dat [verdachte] bij deze drugsinvoer een uitvoerende rol speelde en een significante bijdrage leverde aan de invoer van de tas met harddrugs. Hij heeft op airside de tas van [naam 2] overgenomen, deze overgedragen aan een derde, deze buiten airside weer aangenomen en de tas vervolgens naar zijn woning vervoerd. Vervolgens heeft hij de twee partijen verdovende middelen die zich in de tas bevonden van elkaar gescheiden en een deel daarvan afgeleverd op straat aan [naam 7] . De tas met daarin het resterende deel van de verdovende middelen heeft hij aan [naam 2] overgedragen, met wie hij steeds op intensieve wijze in contact staat. [naam 2] staat op zijn beurt in contact met [naam 5] , de opdrachtgever van het transport en de verzender van de verdovende middelen, en met [naam 7] en [naam 4] , die beiden gelden als ontvanger van een gedeelte van de harddrugs. De rechtbank is op grond hiervan van oordeel dat [verdachte] nauw en bewust heeft samengewerkt met [naam 2] en anderen. Die samenwerking is zodanig intensief geweest en zijn rol daarbij was van een dusdanig materieel gewicht dat sprake is van medeplegen. Anders dan (subsidiair) door de verdediging naar voren is gebracht, is zijn rol niet enkel die van medeplichtige.
4.3.5
Bewijsoverweging ten aanzien van zaak B feit 1 (C9)
Feiten en omstandigheden
De rechtbank leidt uit het procesdossier onder meer het volgende af.
Op 17 juni 2018 om 11:43 uur belt de gebruiker van het nummer * [telefoonnummer 10] met [naam 2] en zegt: “Dinsdag ga ik eerst die ruiling regelen. Dan pas is groen licht”. [naam 2] zegt: “Je moet zeker weten. Maar doe alles op alles”. De gebruiker van het nummer * [telefoonnummer 10] bevestigt dit en zegt: “Als dat lukt is het groen”.
Op 19 juni 2018 om 11:20 uur belt de gebruiker van het nummer * [telefoonnummer 10] met [naam 2] en zegt: “Hij heeft mij net gebeld. Laat maar doorgaan, het is geregeld”. [naam 2] zegt: “Ik zie je vanavond”. De gebruiker van het nummer * [telefoonnummer 10] zegt: “Ok dan moet je kwart voor 4 bij de A4 zijn, de shell”.
Op 20 juni 2018 om 19:17 uur belt de gebruiker van het nummer * [telefoonnummer 10] opnieuw met [naam 2] . [naam 2] zegt: “Het ziet er positief uit. Vroeg in de ochtend dan zie je me, oke?” De gebruiker van het nummer * [telefoonnummer 10] bevestigt dit.
Om 23:40 uur belt [naam 2] met [naam 4] . Hij zegt: “Als alles goed gaat zoals het hoort zie ik je vroeg in de ochtend”. Op de vraag van [naam 4] hoe laat dat zal zijn, zegt hij: “Ik denk rond zeven a half acht. Laat je telefoon dus aan staan, zodra ik je bel moet je het adres per sms aan mij sturen, dan kan ik gaan rijden. Als ik niet bel, dan is het omdat er niets is”. [naam 4] reageert met: “Geen probleem. Oke”.
Op 21 juni 2018 om 00:33 uur stuurt [naam 2] een sms naar het nummer * [telefoonnummer 10] : “Groen broertje, bel me als je gaat rijden”.
Om 02:36 uur laat de gebruiker van het nummer * [telefoonnummer 10] aan [naam 2] weten: “Ik ga nu vertrekken”. Om 03:21 geeft hij aan: “Ik ben bij die Shell daar”. [naam 2] zegt: “Oke. Dusse na zessen komt het. Ik ben op de weg”. Om 03:42 uur vraagt [naam 2] aan de gebruiker van het nummer * [telefoonnummer 10] : “Welke auto heb je, die Golf?”. De gebruiker van het nummer * [telefoonnummer 10] zegt: “Ja toch, je weet toch”.
Op camerabeelden van Shell A4 [naam 11] is te zien dat om 03:17 uur een Volkswagen Golf het terrein van het tankstation komt oprijden. Dit voertuig parkeert en de bestuurder loopt naar de shop en rekent daar een drankje af, om daarna weer in de Volkswagen Golf plaats te nemen. Op snapshots van de camerabeelden uit de shop wordt [naam 1] herkend.
Vervolgens is op de camerabeelden te zien dat om 03:42 uur een personenauto, die wordt herkend als de Volvo van [naam 2] , het terrein van het tankstation oprijdt. Uit het baken dat is geplaatst in deze auto blijkt ook dat deze zich omstreeks deze tijd bevindt ter hoogte van de Rijksweg A4 te Hoofdorp, waar het tankstation is gevestigd.
Op de camerabeelden is te zien dat [naam 2] om 03:43 uur uit zijn voertuig stapt en plaatsneemt aan de passagierszijde van de Volkswagen Golf. Na negen minuten in de Volkswagen Golf te hebben gezeten rijdt [naam 2] weg in zijn Volvo. Ook de bestuurder van de Volkswagen Golf rijdt weg.
Volgens zijn werkrooster stond [naam 1] op 21 juni 2018 ingeroosterd voor werkzaamheden op Schiphol van 06:00 tot 14:30 uur. [naam 2] was volgens zijn rooster ingeroosterd van 14:00 tot 22:30 uur.
Om 06:07 uur belt de gebruiker van het nummer * [telefoonnummer 10] met [naam 2] en zegt “Ze arriveren nog”. [naam 2] antwoordt: “Ik weet dat het bijna is. Ey die jongen staat klaar daar”. De gebruiker van het nummer * [telefoonnummer 10] zegt: “Ja, oke, dan gaan we wel”.
Op 21 juni 2018 om 06:07 uur landt vlucht KL588 uit Lagos (Nigeria) op de luchthaven Schiphol. De vlucht wordt afgehandeld aan gate G06. Uit camerabeelden van de luchthaven Schiphol blijkt dat op 21 juni 2018 omstreeks 06:17 uur een witkleurige bagagetrekker het platform op rijdt.
Om 06:20 uur wordt de transportband voor bagage aangesloten op de bulkruimte. Aansluitend komt de witkleurige bagagetrekker naar deze transportband toegereden. Om 06:21 uur komen de eerste bagagestukken via de transportband naar beneden. De witkleurige bagagetrekker verlaat omstreeks 06:23 uur het platform met een bagagekar. Op de camerabeelden is te zien dat in de trekker twee personen zitten.
Om 06:24 uur belt de gebruiker van het nummer * [telefoonnummer 10] met [naam 2] . [naam 2] vraagt: “Gelukt?”. Het antwoord luidt: “Ja, is hij standby daar?” Dat bevestigt [naam 2] . De gebruiker van het nummer * [telefoonnummer 10] zegt: “Oke, laat hem daar gaan, we rijden nu daarnaartoe”. Op de achtergrond is bij de gebruiker van het nummer * [telefoonnummer 10] een andere stem te horen, die zegt: “Zeg 2 minuten. 2 minuten zijn we daarzo”.
Op de camerabeelden is de witkleurige bagagetrekker met bagagekar om 06:24 uur te zien op de rotonde aan het begin van de G-Pier, waarna hij onder de F-Pier doorrijdt.
Om 06:29 uur vraagt [naam 2] aan de gebruiker van het nummer * [telefoonnummer 10] : “Heb je gegeven?”. Deze antwoordt: “Overgedrage ja, snel gedaan”.
Om 06:40 uur straalt het baken in de Volvo van [naam 2] een locatie aan op een parkeerplaats aan de [straatnaam 3] te Amsterdam. Om 07:15 uur ziet het observatieteam de Volvo geparkeerd staan op deze parkeerplaats.
Om 07:46 uur belt [naam 2] met [naam 4] en zegt: “Goedemorgen [bijnaam] , kan je mij het adres sturen. Dan rijd ik naar je toe”. [naam 4] antwoordt: “Oke, ik ga dat nu doen”. [naam 4] verstuurt om 07:48 uur een sms aan [naam 2] met de tekst: “ [adres 3] ”.
Volgens zijn werkrooster stond [verdachte] op 21 juni 2018 ingeroosterd voor werkzaamheden op Schiphol van 06:00 tot 14:30 uur. Uit de Schipholpasgegevens van [verdachte] blijkt dat hij om 07:43 uur het beveiligde gebied van de luchthaven Schiphol verlaat en om 07:57 uur zijn Schipholpas aanbiedt bij de uitrit van personeelsparkeerplaats P5.
Om 08:07 uur ziet het observatieteam dat de Volkswagen Golf die toebehoort aan [verdachte] het parkeerterrein aan de [straatnaam 3] te Amsterdam op komt rijden. De Volkswagen Golf rijdt richting de Volvo van [naam 2] . Beide voertuigen verlaten het parkeerterrein om 08:10 uur.
Uit de Schipholpasgegevens van [verdachte] blijkt dat hij om 08:17 uur zijn Schipholpas aanbiedt bij de inrit van parkeerplaats P5. Om 08:37 uur betreedt hij het beveiligde gebied van de luchthaven Schiphol via doorlaatpost 58.
Om 08:37 uur straalt het baken in de Volvo van [naam 2] een locatie aan op de [straatnaam 4] te Almere.
Beoordeling
De rechtbank acht gelet op het samenstel van de hiervoor beschreven feiten en omstandigheden, in onderling verband beschouwd en in samenhang met de bewijsmiddelen ten aanzien van zaak B feit 1 (C9) zoals opgenomen in Bijlage II, wettig en overtuigend bewezen dat [verdachte] zich op 21 juni 2018 schuldig heeft gemaakt aan het medeplegen van de invoer van heroïne en/of cocaïne.
De rechtbank overweegt daarbij het volgende.
Verlengde invoer
Evenals ten aanzien van zaak A feit 2 (C11) wordt [verdachte] onder zaak B feit 1 (C9) primair ten laste gelegd dat hij zich samen met anderen schuldig heeft gemaakt aan – kort gezegd – het binnen het grondgebied van Nederland brengen van harddrugs. Zoals hiervoor al is overwogen, moet het begrip ‘binnen het grondgebied van Nederland brengen’ extensief worden geïnterpreteerd; het verbod ziet ook op “verlengde” invoer van verdovende middelen.
Cocaïne en/of heroïne overgedragen?
In dit geval is, anders dan ten aanzien van zaak A feit 2 (C11), door de autoriteiten in het geheel geen bagage met heroïne en/of cocaïne onderschept. Evenmin spreken de verdachten in concrete bewoordingen over heroïne en/of cocaïne. Hierdoor is niet komen vast te staan wat het is dat door de verdachten van Schiphol is gebracht en daarop naar [naam 4] in Almere is gebracht.
Echter, naar het oordeel van de rechtbank doet zich ook hier de reeds ten aanzien van zaak A feit 2 (C11) beschreven uitzondering voor dat uit het procesdossier voldoende concrete informatie naar voren komt, waaruit volgt dat het boven redelijke twijfel verheven is dat de verdachten bagage met heroïne en/of cocaïne binnen Nederland hebben gebracht.
Daarbij neemt de rechtbank het volgende in aanmerking. Uit het procesdossier blijkt dat ten aanzien van alle aan de Opiumwet gerelateerde zaaksdossiers sprake is van één van de varianten van de hiervoor beschreven airbag-methode, waarbij via de luchthaven Schiphol met gebruikmaking van Schipholmedewerkers bagage van airside naar landside werd vervoerd. De modus operandi in de onderhavige zaak wijst ook op deze methode.
Daarnaast geldt dat [verdachte] in dit zaaksdossier heeft samengewerkt met [naam 2] , die op zijn beurt heeft samengewerkt met (onder meer) [naam 4] . Voor zowel [verdachte] als [naam 2] en [naam 4] geldt dat ten aanzien van C11 is komen vast te staan dat zij zich op 16 juli 2018 - circa drie weken na de invoer in de onderhavige zaak - hebben schuldig gemaakt aan de invoer van harddrugs. Bij die gelegenheid is ruim 27 kilogram heroïne in beslag genomen, die afkomstig was van vlucht KL588 uit Lagos (Nigeria), dezelfde vlucht die in dit zaaksdossier (C9) aan de orde is. [verdachte] heeft in beide gevallen na vertrek van Schiphol [naam 2] ontmoet, waarna [naam 2] naar Almere rijdt waar hij met [naam 4] heeft afgesproken. [naam 2] heeft zich voorts ook op 6 juni 2018 schuldig gemaakt aan de invoer van ruim 11 kilogram heroïne, die in beslag genomen is (C8). Hoewel [naam 2] niet specifiek een verklaring heeft willen afleggen over C9, heeft hij in het algemeen verklaard dat hij tussenpersoon was en dat hij degene is die [verdachte] heeft benaderd om een rol te vervullen. Voorts heeft hij verklaard dat het zijn taak was verdovende middelen naar buiten te krijgen en af te leveren bij [naam 4] , waarna hij op een telefoontje moet wachten en [naam 4] hem geld geeft.
Verder is van belang dat [naam 2] en [naam 4] aan een enkel woord genoeg hebben om elkaar te begrijpen. Als [naam 2] in een telefoongesprek op 20 juni 2018 (om 23:40 uur) tegen [naam 4] zegt: “Als alles goed gaat zoals het hoort zie ik je vroeg in de ochtend” en haar vraagt ‘het adres’ per sms te sturen, begrijpt [naam 4] waarover het gaat omdat zij antwoordt: “Geen probleem. Oke”.
Dit alles acht de rechtbank mede redengevend voor het bewijs van het aan [verdachte] ten laste gelegde feit (C9). Naar het oordeel van de rechtbank komt de handelwijze met betrekking tot die feiten op essentiële punten overeen met de handelwijze die hiervoor is vastgesteld ten aanzien van C11, zodat dit als schakelbewijs zal worden gebruikt. Ten slotte volgt uit de bewijsmiddelen dat er op 21 juni 2018 buiten Schiphol daadwerkelijk ontmoetingen hebben plaatsgevonden tussen [verdachte] en [naam 2] en vervolgens [naam 2] en [naam 4] , zodat het scenario van een ‘testzending’ niet aannemelijk is. In dat geval zou het namelijk hebben volstaan een bagagestuk slechts te onderkennen en zou deze vervolgens niet daadwerkelijk op verboden wijze van airside naar landside behoeven te worden vervoerd, met als doel deze bij [naam 4] af te leveren. Het feit dat deze verboden handelingen, met alle risico’s op ontdekking van dien, hebben plaatsgevonden, duidt erop dat het ook in dit geval een zending met harddrugs betrof.
Gelet op al het voorgaande, in onderling verband en samenhang bezien, bestaat naar het oordeel van de rechtbank geen redelijke twijfel dat de handelingen van de verdachten op 21 juni 2018 betrekking hadden op de daadwerkelijke (verlengde) invoer van cocaïne en/of heroïne.
Opzet
De vraag of [verdachte] opzet heeft gehad op de (verlengde) invoer van heroïne en/of cocaïne beantwoordt de rechtbank bevestigend. Hierbij stelt de rechtbank voorop dat het een feit van algemene bekendheid is dat via de luchthaven Schiphol frequent harddrugs Nederland in worden gevoerd, waaronder in bagage. In zijn algemeenheid moet verder worden aangenomen dat de belanghebbenden bij een harddrugstransport op de hoogte zijn van hetgeen wordt geleverd. Het is immers moeilijk voorstelbaar dat leveranciers van harddrugs met een (zeer) grote waarde het risico willen lopen dat hun zending in handen komt van een onwetende ontvanger, zij het dat dit onder bijzondere omstandigheden anders kan zijn. Dergelijke bijzondere omstandigheden zijn ten aanzien van [verdachte] niet gesteld en ook niet gebleken.
Bij de beoordeling van de vraag of [verdachte] opzet had op de invoer van verdovende middelen op 21 juni 2018 betrekt de rechtbank ook het feit dat de ontmoeting met [naam 2] op het parkeerterrein van de [straatnaam 3] te Amsterdam die ochtend omstreeks 08:07 uur heeft plaatsgevonden tijdens de werktijd van [verdachte] , die daarvoor blijkens zijn Schipholpasregistraties gedurende in totaal 54 minuten weg is geweest van het beveiligd gebied op de luchthaven. Zoals hiervoor is overwogen, is de rechtbank gelet op de vastgestelde feiten van oordeel dat [verdachte] bij deze ontmoeting harddrugs aan [naam 2] heeft overgedragen. [verdachte] heeft zich steeds beroepen op zijn zwijgrecht en heeft niet willen aangeven wat hij op dat moment, tijdens werktijd, ging doen op de parkeerplaats aan de [straatnaam 3] waar ook [naam 2] aanwezig was of welke motivatie hij had voor deze reisbeweging. Daarmee heeft hij geen concrete, de redengevendheid ontzenuwende verklaring gegeven voor deze belastende omstandigheid, terwijl dit wel van hem mocht worden verwacht.
Dit geldt temeer in het licht van de verklaring die [verdachte] heeft afgelegd met betrekking tot de gebeurtenissen in C11, inhoudend dat hij (samengevat) op 16 juli 2018 op verzoek van [naam 2] betrokken was bij het veiligstellen en wegbrengen van bagage, om vervolgens een gedeelte van de inhoud daarvan aan [naam 2] over te dragen. [naam 2] heeft verklaard dat [verdachte] hiervoor een aanzienlijk bedrag zou ontvangen. Dit terwijl [verdachte] ten tijde van de invoer al 23 jaar medewerker van de luchthaven Schiphol was en wist dat het absoluut was verboden bagage van het beveiligd gebied van de luchthaven Schiphol te brengen. In C11 is de rechtbank van oordeel dat [verdachte] , door op de omschreven wijze te handelen, zich heeft blootgesteld aan de aanmerkelijke kans dat deze bagage harddrugs bevatte. Dit alles acht de rechtbank mede redengevend voor het bewijs dat [verdachte] ook op 21 juni 2018 (in C9) ten minste voorwaardelijk opzet heeft gehad op de (verlengde) invoer van heroïne en/of cocaïne. Naar het oordeel van de rechtbank komt de handelwijze die is vastgesteld op essentiële punten overeen met de handelwijze ten aanzien van C11, zodat het bewijs van het in die zaak ten laste gelegde feit als schakelbewijs zal worden gebruikt.
Medeplegen
Voor het toetsingskader van medeplegen verwijst de rechtbank naar hetgeen zij hiervoor met betrekking tot zaak A feit 2 (C11) heeft overwogen en overweegt aanvullend het volgende.
Bij de beoordeling van de vraag of in het onderhavige geval ten aanzien van [verdachte] sprake is van medeplegen van de invoer van heroïne en/of cocaïne, moet worden gekeken naar het geheel van de gedragingen van de betrokken personen en het gewicht van de rol van [verdachte] in het samenwerkingsverband.
Uit de bewijsmiddelen blijkt dat [verdachte] ook bij deze drugsinvoer een uitvoerende rol speelde en feitelijk een substantiële bijdrage leverde aan de organisatie van de (verlengde) invoer van de harddrugs. Hij heeft een ontmoeting gehad met [naam 2] en daarbij de harddrugs die in de bewuste ochtend op Schiphol waren aangekomen aan [naam 2] overgedragen. [naam 2] staat op zijn beurt in contact met [naam 1] , die als Schipholmedewerker betrokken was bij het veiligstellen van de harddrugs na aankomst per vliegtuig op Schiphol, en met [naam 4] aan wie de verdovende middelen werden afgeleverd. De rechtbank is op grond hiervan van oordeel dat [verdachte] nauw en bewust heeft samengewerkt met [naam 2] en anderen. Zijn rol was daarbij van een dusdanig materieel gewicht dat sprake is van medeplegen van (verlengde) invoer van de in de tenlastelegging genoemde verdovende middelen. Anders dan (subsidiair) door de verdediging naar voren is gebracht, is zijn rol niet enkel die van medeplichtige.
4.3.6
Bewijsoverweging ten aanzien van zaak A feit 1 (C10)
Feiten en omstandigheden
De rechtbank leidt uit het procesdossier onder meer het volgende af.
Op 29 juni 2018 belt [naam 2] meerdere malen met [naam 4] over een ontmoeting. Om 13:29 uur geeft [naam 4] aan dat ze er binnen tien minuten zal zijn.
Op 30 juni 2018 stuurt [naam 5] via Whatsapp een afbeelding aan [naam 2] , die achteraf niet goed zichtbaar meer te maken is. [naam 2] stuurt daarop aan [naam 5] : “Bigman send the pic to my other phone”.
In een aan [naam 2] toebehorende Samsung Galaxy J3 telefoon is een foto aangetroffen van een bruine reistas van het merk Summit met daarnaast een voet van een persoon met een donkere huidskleur. De aanmaakdatum van de foto is 30 juni 2018.
Op 30 juni 2018 om 17:15 uur stuurt [naam 5] via whatsapp een adres in Almere naar [naam 2] : Sliedrechtpad 16. 1324 VR
Om 22:09 uur stuurt [naam 5] naar [naam 2] :
NAME [naam 12]
TAG NO: KL 383342
DESTINATION: ATL
FLIGHT NO DL 71
POSITION: BULK 5
FLIGHT REG: PHAKB
DEPARTURE TIME 2213HRS
Op 1 juli 2018 wordt [naam 2] om 04:46 uur gebeld door [naam 1] , die hem zegt: “Je staat als rijder”. [naam 2] antwoordt: “Oke mooi, nog mooier. Ik zie je dadelijk”.
[naam 2] belt tien minuten later met [naam 3] en laat weten dat hij onderweg is.
Uit Schipholpasgegevens blijkt dat [naam 1] het beveiligde gebied om 05:13 uur betreedt. [naam 2] komt om 05:17 uur aan op de personeelsparkeerplaats P44.
Om 05:19 uur belt [naam 2] met [naam 3] en zegt: “Oke luister, hij komt op half, ik sta bij de bushalte. Als ik het niet haal. Dezelfde …. met Summit. Het is bruin oke?”.
Om 05:34 uur belt [naam 2] met [naam 1] en zegt: “De bus was een probleem. Ik hoop binnen de halen”. [naam 1] zegt: “Oke, want hij komt hier he, zeventien he. Zevenenveertig”. [naam 2] vraagt: “Hoe laat?”. [naam 1] geeft aan: “Zevenenveertig op het E-tje. En hier bij ons op E zeventien”. [naam 2] zegt dat [naam 1] hem moet ophalen. [naam 1] zegt: “Oke ik haal je op voorin”.
Uit de Schipholpasgegevens van [naam 2] blijkt dat hij het beveiligd gebied van Schiphol betreedt om 05:37 uur.
De vlucht uit Lagos (Nigeria) met vluchtnummer KL588 en registratienummer PHAKB is op 1 juli 2018 geland op Schiphol om 05:30 uur. Volgens planning zou de vlucht om 05:46 uur aan de blokken staan bij gate E17. In werkelijkheid was dit vijf minuten eerder, om 05:41 uur, het geval.
Uit de Schipholpasgegevens van [verdachte] blijkt dat hij het beveiligd gebied van Schiphol betreedt om 05:47 uur. [verdachte] was blijkens zijn werkrooster op 1 juli 2018 niet ingeroosterd voor werkzaamheden op Schiphol. 24 minuten later, om 06:11 uur, verlaat [verdachte] het beveiligd gebied.
Op 1 juli 2018 hebben [naam 2] en [verdachte] tienmaal telefonisch contact met elkaar tussen 05:15 uur en 06:03 uur. De telefoonnummers die zij gebruiken (* [telefoonnummer 2] voor [verdachte] en * [telefoonnummer 5] voor [naam 2] ) zijn allebei de dag tevoren, op 30 juni, voor het eerst aangemeld bij de telecomprovider. Uit de historische verkeersgegevens van deze telefoonnummers van de periode tussen 30 juni 2018 en 13 juli 2018 blijkt dat zij met deze telefoonnummers enkel elkaar hebben gebeld.
Om 12:26 uur zoekt [naam 5] via whatsapp belcontact met [naam 2] .
Uit de Schipholpasgegevens van [naam 2] blijkt dat hij het beveiligd gebied van Schiphol verlaat om 14:37 uur.
Om 14:48 uur belt [naam 2] met [naam 5] . [naam 5] vraagt: “Hoe laat vertrekt ze, als de dame ergens heen wil, hoe laat?” [naam 2] antwoordt: “Ik ben gewoon op haar aan het wachten. Je weet dat (…) ga ik naar haar”. [naam 5] vraagt: “Hoe laat? 45 minuten?” [naam 2] bevestigt dit.
Om 14:51 uur belt [naam 2] met [verdachte] .
Om 14:58 uur verlaat [naam 2] met zijn Volvo het personeelsparkeerterrein op de luchthaven Schiphol. Uit de gegevens van het in deze auto geplaatste peilbaken blijkt dat de Volvo naar de [straatnaam 5] in Amsterdam rijdt en daar parkeert om 15:20 uur. Deze locatie is in de directe omgeving van de woning van [verdachte] aan de [straatnaam 6] te Amsterdam. Na 40 minuten vertrekt de Volvo naar Almere.
Om 16:23 uur belt [naam 2] met [naam 4] . Hij zegt: “Ik ben hier in de [straatnaam 7]”. [naam 4] antwoordt: “Oke, ik kom eraan”.
Om 16:28 uur parkeert de Volvo van [naam 2] gedurende 7 minuten aan de Vlaardingenstraat in Almere. Deze locatie is in de directe omgeving van de [straatnaam 2] te Almere, waar [naam 2] en [naam 4] zijn aangehouden op 16 juli 2018. Ook in de directe omgeving van dit adres ligt de [adres 4] te Almere, het adres dat [naam 2] de avond tevoren, op 30 juni 2018, via Whatsapp heeft ontvangen van [naam 5] .
[naam 2] verklaart dat er op 1 juli 2018 een koffer met drugs uit Lagos zou komen. Het ging om een bruine Summit tas. Hij was zelf rijder. Hij was op tijd en is met de wagen naar de vlucht gegaan. De koffer heeft hij direct naar Delta gereden en daar heeft hij deze afgeleverd aan een Turk in een wit KLM busje. [naam 2] denkt dat hij na zijn werk bij [verdachte] is geweest. Big bro ( [naam 5] ) geeft hem de opdrachten. In het gesprek van 14:48 uur doelt [naam 5] met “ze” en “de vrouw” op [naam 4] , denkt [naam 2] . Big bro en [naam 4] zijn één. Op 1 juli 2018 heeft [naam 2] [naam 4] ontmoet om haar die bruine tas met verdovende middelen te geven.
Beoordeling
De rechtbank acht gelet op het samenstel van de hiervoor beschreven feiten en omstandigheden, in onderling verband beschouwd en in samenhang bezien met de bewijsmiddelen ten aanzien van zaak A feit 2 (C11) en zaak B feit 1 (C9) zoals opgenomen in Bijlage II, wettig en overtuigend bewezen dat [verdachte] zich schuldig heeft gemaakt aan het medeplegen van de invoer van heroïne en/of cocaïne op 1 juli 2018, zoals onder dit feit primair aan hem ten laste is gelegd. De rechtbank overweegt daarbij het volgende.
Uit de verklaring van [naam 2] bij de KMAR, in combinatie met de overige bewijsmiddelen zoals deze zijn opgenomen onder C10 in bijlage II, volgt dat [naam 2] op 1 juli 2018 tezamen met [naam 5] en [naam 4] betrokken is geweest bij de invoer van heroïne en/of cocaïne. Door [naam 2] is niet verklaard over betrokkenheid van [verdachte] op deze datum. Uit de bewijsmiddelen, in onderling verband beschouwd en in samenhang bezien met de bewijsmiddelen ten aanzien van C11 en C9, volgt naar het oordeel van de rechtbank echter dat ook [verdachte] op 1 juli 2018 als medepleger bij de invoer van de onbekend gebleven hoeveelheid heroïne en/of cocaïne was betrokken. Net als in C11 staat [naam 2] op die dag in nauw contact met [verdachte] , die zich op 1 juli 2018 kort na aankomst van de betreffende vlucht gedurende enige tijd binnen het beveiligde gebied van Schiphol bevindt terwijl hij die dag geen dienst heeft. Het contact tussen beiden vindt plaats met telefoonnummers die beiden pas op de dag ervoor geactiveerd hebben en die, zo blijkt uit de historische verkeersgegevens, enkel worden gebruikt om te bellen met elkaar. Over deze contacten met [naam 2] en zijn aanwezigheid op Schiphol in de vroege ochtend van 1 juli 2018 heeft [verdachte] , die zich voornamelijk op zijn zwijgrecht heeft beroepen, desgevraagd geen uitleg gegeven. Hij heeft enkel in algemene zin verklaard dat hij weleens voor niets naar zijn werk is gekomen en dat het hem daar pas duidelijk werd dat hij niet was ingeroosterd. Naar het oordeel van de rechtbank heeft hij hiermee geen concrete, de redengevendheid ontzenuwende verklaring gegeven voor deze belastende omstandigheden, terwijl dit wel van hem mocht worden verwacht.
In C11 heeft [naam 2] [verdachte] later op de dag ontmoet bij zijn woning, bij welke gelegenheid [verdachte] een bagagestuk aan [naam 2] heeft overgedragen. In C9 heeft de rechtbank geoordeeld dat tussen hen beiden eenzelfde overdracht heeft plaatsgevonden op een parkeerterrein aan de [straatnaam 3] te Amsterdam. Gelet op de vastgestelde feiten en omstandigheden, is de rechtbank ook in C10 van oordeel dat [verdachte] een bagagestuk heeft overgedragen aan [naam 2] , die in de middag van 1 juli 2018 gedurende 40 minuten heeft geparkeerd nabij de woning van [verdachte] en heeft verklaard dat hij denkt bij [verdachte] te zijn geweest, en dat het dit bagagestuk was dat [naam 2] vervolgens in Almere aan [naam 4] heeft overgedragen. [naam 2] heeft verklaard dat het hierbij ging om de overdracht van verdovende middelen. De rechtbank gaat uit van de juistheid van de verklaring van [naam 2] , nu deze op diverse punten steun vindt in de overige bewijsmiddelen.
De rechtbank verwijst voor het overige naar hetgeen zij in C11 en C9 heeft overwogen met betrekking tot verlengde invoer, opzet en medeplegen. De rechtbank is van oordeel dat hetgeen daar is vermeld ook voor deze zaak geldt. Door de grote overeenkomsten tussen deze dossiers acht de rechtbank de bewijsvoering in C11 en C9 mede redengevend voor C10.
Overige bewijsverweren
De door de raadsman gevoerde bewijsverweren, voor zover nog niet afzonderlijk genoemd, zien op de waardering van de feiten, die hiervoor besproken zijn. Die verweren vinden alle hun weerlegging in de bewijsmiddelen en de waardering daarvan door de rechtbank, zoals hiervoor vermeld.
4.4
Bewezenverklaring
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte de in zaak A onder 1 primair en 2 primair en de in zaak B onder 1 primair en 2 en 3 ten laste gelegde feiten heeft begaan, met dien verstande dat
Zaak A
Feit 1 (C10)
Primair
hij op 1 juli 2018 te Schiphol, gemeente Haarlemmermeer, tezamen en in vereniging met anderen, opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland heeft gebracht een hoeveelheid van een materiaal bevattende heroïne en/of cocaïne;
Feit 2 (C11)
Primair
hij op 16 juli 2018 te Schiphol, gemeente Haarlemmermeer, tezamen en in vereniging met anderen, opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland heeft gebracht 27.412 gram van een materiaal bevattende heroïne en een hoeveelheid van een materiaal bevattende heroïne en/of cocaïne;
Zaak B
Feit 1 (C9)
Primair
hij op 21 juni 2018 te Schiphol, gemeente Haarlemmermeer, tezamen en in vereniging met anderen, opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland heeft gebracht, een hoeveelheid van een materiaal bevattende heroïne en/of cocaïne;
Feit 2 (C16)
hij op 24 juli 2018 te Amsterdam een wapen van categorie II onder 5°, te weten een handwapen waarmee door een elektrische stroomstoot personen weerloos kunnen worden gemaakt of pijn kan worden toegebracht (een stroomstootwapen), voorhanden heeft gehad;
Feit 3 (C16)
hij op 24 juli 2018 te Amsterdam een wapen van categorie I, onder 6° van de Wet wapens en munitie, te weten een katapult, voorhanden heeft gehad.
De in de tenlastelegging voorkomende taal- en/of schrijffouten zijn verbeterd. Blijkens het verhandelde op de terechtzitting is de verdachte daardoor niet geschaad in zijn verdediging.
Wat aan de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hier als bewezen is aangenomen, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.
5.Kwalificatie en strafbaarheid van de feiten
Het bewezenverklaarde levert op:
Zaak A
Ten aanzien van feit 1 primair en feit 2 primair, telkens:
medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2 onder A van de Opiumwet gegeven verbod.
Zaak B
Ten aanzien van feit 1 primair:
medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2 onder A van de Opiumwet gegeven verbod.
Ten aanzien van feit 2:
handelen in strijd met artikel 26, eerste lid, van de Wet wapens en munitie en het feit begaan met betrekking tot een wapen van categorie II.
Ten aanzien van feit 3:
handelen in strijd met artikel 13, eerste lid, van de Wet wapens en munitie.
Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden waardoor de wederrechtelijkheid aan het bewezenverklaarde zou ontbreken. Het bewezenverklaarde is daarom strafbaar.
6.Strafbaarheid van de verdachte
Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluit. De verdachte is daarom strafbaar.
7.Motivering van de sanctie
7.1
Standpunt van de officieren van justitie
De officieren van justitie hebben gevorderd dat de verdachte zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van vijfeneenhalf jaar, met aftrek van voorarrest.
7.2
Standpunt van de verdediging
De raadsman heeft de rechtbank verzocht de verdachte geen straf op te leggen die hernieuwde vrijheidsbeneming met zich mee brengt. De verdediging pleit voor een gevangenisstraf voor de duur van 24 maanden, waarvan 21 maanden voorwaardelijk, in combinatie met een taakstraf van 240 uur.
7.3
Oordeel van de rechtbank
Bij de beslissing over de sanctie die aan de verdachte moet worden opgelegd, heeft de rechtbank zich laten leiden door de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, alsmede de persoon van de verdachte, zoals van een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.
In het bijzonder heeft de rechtbank het volgende in aanmerking genomen.
Ernst van de feiten
De verdachte heeft zich meermalen samen met anderen schuldig gemaakt aan de invoer van heroïne en/of cocaïne. De verdachte heeft zich hiermee begeven op het terrein van internationale handel in verdovende middelen. De verdachte heeft hierbij een uitvoerende rol gespeeld. Gelet op het procesdossier, het feit dat hieruit blijkt dat in de zaken waarin harddrugs is inbeslaggenomen het steeds gaat om aanzienlijke hoeveelheden variërend van acht kilogram tot zo’n zevenentwintig kilogram, in samenhang met de vele overeenkomsten tussen de verschillende zaken, gaat de rechtbank er met het oog op de straftoemeting van uit dat het in de gevallen waarin de hoeveelheden heroïne en/of cocaïne onbekend zijn gebleven, ook hoeveelheden in die orde van grootte betrof. Een dergelijke substantiële hoeveelheid moet bestemd zijn geweest voor verdere verspreiding en handel. Heroïne en cocaïne zijn voor de gebruikers ervan zeer schadelijke stoffen. Harddrugs als heroïne en cocaïne leiden vaak, direct en indirect, tot andere vormen van criminaliteit, waaronder (ernstige) geweldscriminaliteit en misdrijven die een bedreiging zijn voor de integriteit van het financiële en economische verkeer. Ook worden er regelmatig strafbare feiten gepleegd door de gebruikers van deze middelen om hun behoefte aan deze stof te kunnen financieren.
Als Schipholmedewerker heeft de verdachte een wezenlijke rol gehad bij het plegen van deze feiten, omdat hij zich door het gebruik van zijn Schipholpas buiten de douane om vrijelijk over het beveiligde terrein van Schiphol kon bewegen. Hij heeft daarmee misbruik gemaakt van zijn positie, waardoor hij bij uitstek beschikte over mogelijkheden voor de smokkel van verdovende middelen. Voor de bestrijding van de internationale handel in harddrugs is het van groot belang dat vooral ook medewerkers van een (lucht)haven weerstand bieden tegen de verleiding zich in te laten met de invoer van harddrugs. De verdachte deed dit niet, had voor de hiervoor genoemde gevolgen geen oog en was kennelijk slechts uit op eigen financieel gewin.
Daarnaast heeft de verdachte zich schuldig gemaakt aan het voorhanden hebben van een stroomstootwapen en een katapult, die tijdens de doorzoeking van zijn woning zijn aangetroffen. Het voorhanden hebben van dergelijke wapens brengt een onaanvaardbaar risico voor de veiligheid van personen met zich, nu dit kan leiden tot het plegen van ernstige geweldsdelicten of de dreiging daarmee.
Met betrekking tot de persoon van de verdachte heeft de rechtbank in het bijzonder gelet op het op naam van de verdachte staand Uittreksel Justitiële Documentatie, gedateerd 5 augustus 2022, waaruit blijkt dat de verdachte niet eerder in verband met de Opiumwet is veroordeeld.
Gelet op de ernst van de bewezen verklaarde Opiumwetfeiten en mede gelet op de straffen die in soortgelijke zaken van deze omvang plegen te worden opgelegd, kan niet anders dan met een gevangenisstraf van aanzienlijke duur worden volstaan. De rechtbank ziet in de persoonlijke omstandigheden van de verdachte geen aanleiding om van dit uitgangspunt af te wijken. De rechtbank acht in beginsel een gevangenisstraf voor de duur van tweeënzeventig maanden passend en geboden.
Redelijke termijn
In artikel 6, eerste lid, van het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) is het recht van iedere verdachte gewaarborgd om binnen een redelijke termijn te worden berecht. Als uitgangspunt hierbij geldt dat de behandeling van een zaak ter terechtzitting moet zijn afgerond met een eindvonnis binnen twee jaren nadat de op zijn redelijkheid te beoordelen termijn is aangevangen, tenzij sprake is van bijzondere omstandigheden, zoals de ingewikkeldheid van de zaak, de invloed van een verdachte op het procesverloop en de wijze waarop de zaak door de bevoegde autoriteiten is behandeld (vgl. ECLI:NL:HR:2008:BD2578).
Anders dan de officieren van justitie is de rechtbank van oordeel dat niet is gebleken van bijzondere omstandigheden die maken dat in deze zaak van het uitgangspunt van twee jaren moet worden afgeweken. De keuze van het Openbaar Ministerie om de zaken van het aanzienlijke aantal verdachten in het onderzoek Ryeford-Monston gelijktijdig ter berechting aan te brengen, acht de rechtbank gelet op de inhoud van en samenhang tussen de verschillende zaken van onvoldoende gewicht om ten nadele van de verdachte uit te gaan van een duur van de redelijke termijn die langer is dan de gebruikelijke twee jaren. Ook de coronapandemie kan naar het oordeel van de rechtbank niet worden aangemerkt als een bijzondere omstandigheid die in dit specifieke geval een langere duur rechtvaardigt. De rechtbank gaat daarom uit van een duur van twee jaren vanaf het moment dat de redelijke termijn een aanvang heeft genomen, waarbinnen tot een eindvonnis had moeten worden gekomen.
De rechtbank is van oordeel dat de op zijn redelijkheid te beoordelen termijn is aangevangen op 24 juli 2018, omdat de verdachte op die datum in verzekering is gesteld. De verdachte kon daaraan in redelijkheid de verwachting ontlenen dat tegen hem strafvervolging zou worden ingesteld. Het eindvonnis wordt heden, op 20 december 2022, gewezen.
De rechtbank stelt daarom vast dat de redelijke termijn daarmee met bijna negenentwintig maanden is overschreden. De rechtbank compenseert deze termijnoverschrijding door de duur van de op te leggen gevangenisstraf te verminderen met elf maanden.
Duur van de gevangenisstraf
Mede gelet op alle hiervoor genoemde omstandigheden ziet de rechtbank aanleiding bij de straftoemeting af te wijken van wat de officieren van justitie hebben gevorderd. De rechtbank acht een gevangenisstraf voor de duur van eenenzestig maanden, met aftrek van de tijd die de verdachte in voorarrest heeft doorgebracht, passend en geboden en zal dit aan de verdachte opleggen.
Tenuitvoerlegging
Tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat de verdachte in aanmerking komt voor deelname aan een penitentiair programma, als bedoeld in artikel 4 Penitentiaire beginselenwet, dan wel de regeling van voorwaardelijke invrijheidsstelling, als bedoeld in artikel 6:2:10 Sv, aan de orde is.
Voorlopige hechtenis
De officieren van justitie hebben in hun requisitoir gevorderd dat de rechtbank bij vonnis de gevangenneming van de verdachte, dan wel de opheffing van de schorsing van de voorlopige hechtenis zal bevelen (pagina 8 van het ‘requisitoir strafmaat’). Ten tijde van het uitspreken van het requisitoir was de voorlopige hechtenis van de verdachte geschorst. Na repliek en dupliek heeft de rechtbank de voorlopige hechtenis van de verdachte opgeheven. De rechtbank legt de vordering van de officieren van justitie aldus uit dat zij thans de gevangenneming van de verdachte vorderen.
Hoewel aan de verdachte een gevangenisstraf van aanzienlijke duur zal worden opgelegd, zal de rechtbank de vordering tot gevangenneming van de verdachte afwijzen. Bij de beslissing
de geschorste voorlopige hechtenis van de verdachte op te heffen heeft de rechtbank overwogen dat de ernstige bezwaren die tot het bevel voorlopige hechtenis hebben geleid nog onverkort bestaan, maar dat er geen gronden (geschokte rechtsorde en/of gevaar voor herhaling) meer zijn om de voorlopige hechtenis te laten voortduren. Dit is ook thans nog het geval.
Daarbij geldt dat bij de behandeling van een strafzaak het uitgangspunt is, en dat blijft het ook na de onderhavige veroordeling, dat een verdachte een eventueel hoger beroep in vrijheid mag afwachten. Dit veroordelende vonnis maakt dat niet anders. De hoogte van de op te leggen straf levert op zichzelf evenmin een grond op voor een nieuw bevel tot voorlopige hechtenis. Daarbij weegt de rechtbank het aanzienlijke tijdsverloop in deze zaak mee.
De officieren van justitie hebben hun standpunt dat de voorlopige hechtenis van de verdachte bij een veroordelend vonnis dient te herleven mede gebaseerd op artikel 75, eerste lid, laatste volzin van het Wetboek van Strafvordering (Sv). Deze bepaling houdt in dat een bevel tot voorlopige hechtenis ook kan worden gegeven of verlengd op de grond dat in het
bestreden vonniseen vrijheidsbenemende straf of maatregel is opgelegd van ten minste even lange duur als de door de verdachte in voorlopige hechtenis doorgebrachte tijd na verlenging. Deze bepaling is gezien haar plaats in de wet en haar bewoordingen uitsluitend gericht aan de appelrechter en dient daarom bij de onderhavige beoordeling buiten beschouwing te blijven.
bestreden vonniseen vrijheidsbenemende straf of maatregel is opgelegd van ten minste even lange duur als de door de verdachte in voorlopige hechtenis doorgebrachte tijd na verlenging. Deze bepaling is gezien haar plaats in de wet en haar bewoordingen uitsluitend gericht aan de appelrechter en dient daarom bij de onderhavige beoordeling buiten beschouwing te blijven.
8.Beslag
Op 24 juli 2018 zijn onder de verdachte, onder andere, de volgende voorwerpen in beslag genomen:
- 1.00 STK Katapult, inclusief zaklamp (18-062482-1)
- 1.00 STK Stroomstootwapen (18-062482-3).
Deze voorwerpen zijn niet teruggegeven.
De officieren van justitie hebben gevorderd dat genoemde voorwerpen worden onttrokken aan het verkeer.
De verdediging heeft zich niet over de in beslag genomen voorwerpen uitgelaten.
De verdachte heeft ter zitting van 9 september 2022 afstand gedaan van voornoemde in beslag genomen goederen. De rechtbank behoeft daarom ten aanzien van deze voorwerpen geen beslissing te nemen met betrekking tot het beslag.
9.Toepasselijke wettelijke voorschriften
De volgende wetsartikelen zijn van toepassing:
artikel 47, 57 van het Wetboek van Strafrecht,
artikel 2 en 10 van de Opiumwet en
artikel 13, 26 en 55 van de Wet wapens en munitie.
10.Beslissing
De rechtbank:
Verklaart bewezen dat de verdachte de in zaak A onder 1 primair en 2 primair en de in zaak B onder 1 primair en 2 en 3 ten laste gelegde feiten heeft begaan zoals hiervoor onder 4.4 weergegeven.
Verklaart niet bewezen wat aan de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven als bewezen is aangenomen en spreekt hem daarvan vrij.
Bepaalt dat de in zaak A onder 1 primair en 2 primair en de in zaak B onder 1 primair en 2 en 3 bewezen verklaarde feiten de hierboven onder 5. vermelde strafbare feiten opleveren.
Verklaart de verdachte hiervoor strafbaar.
Veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van
61 (eenenzestig) maanden.
61 (eenenzestig) maanden.
Bepaalt dat de tijd die verdachte vóór de tenuitvoerlegging van dit vonnis in verzekering en voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.
Wijst af de vordering tot gevangenneming.
Samenstelling rechtbank en uitspraakdatum
Dit vonnis is gewezen door
mr. M.S. Lamboo, voorzitter,
mr. D.D.M. Hazeu en mr. M.C.J. Lommen, rechters,
in tegenwoordigheid van de griffiers A. Helder en mr. E.C.W. Coesel,
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 20 december 2022.
Mrs. Hazeu en Lommen zijn buiten staat dit vonnis mede te ondertekenen.