ECLI:NL:RBNNE:2025:3613

Uitspraak

RECHTBANK NOORD-NEDERLAND

Afdeling strafrecht Locatie Assen

parketnummer 18/194249-23

Vonnis van de meervoudige kamer voor de behandeling van strafzaken d.d. 2 september 2025 in de zaak van het openbaar ministerie tegen de verdachte

[verdachte] ,

geboren op [geboortedatum] 1988 te [geboorteplaats] , zonder vaste woon- of verblijfplaats hier te lande,

thans gedetineerd te [instelling] .

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting van 19 augustus 2025. Verdachte is verschenen, bijgestaan door mr. J.B. Pieters, advocaat te Hoogeveen.

Het Openbaar Ministerie is ter terechtzitting vertegenwoordigd door mr. L.G. de Graaf.

Tenlastelegging

Omwille van de leesbaarheid van het vonnis wordt voor wat betreft de volledige tekst van de tenlastelegging verwezen naar de inhoud daarvan zoals opgenomen in de bijlage. De inhoud van die bijlage dient als hier ingelast te worden beschouwd.

De verdenking komt er, na nadere omschrijving en wijziging van de tenlastelegging, kort en zakelijk weergegeven, op neer dat verdachte:

Feit 1: in de periode van 3 juli 2023 tot en met 3 augustus 2023 te Hoogeveen en/of Almere de minderjarige [slachtoffer 1] heeft onttrokken aan het wettig over hem gestelde gezag;

Feit 2:op 1 november 2022 te Almere, handelingen heeft gepleegd met [slachtoffer 2] , zijnde verdachtes kind, die toen nog geen twaalf jaar was, mede bestaande uit het seksueel binnendringen, dan wel het plegen van ontuchtige handelingen;

Feit 3:in de periode van 5 april 2022 tot en met 3 augustus 2023 te Hoogeveen en/of Almere ontucht heeft gepleegd met de aan zijn zorg en/of waakzaamheid toevertrouwde minderjarige [slachtoffer 1] ;

Feit 4:in de periode van 5 april 2022 tot en met 3 augustus 2023 te Hoogeveen en/of Almere, al dan niet samen met anderen, kinderporno heeft verspreid, vervaardigd en in bezit heeft gehad en daarvan een gewoonte heeft gemaakt;

Feit 5:in de periode van 1 januari 2022 tot en met 3 november 2022 te Almere, al dan niet samen met anderen, [slachtoffer 3] heeft aangerand, dan wel ontuchtige handelingen bij haar heeft gepleegd, terwijl hij wist dat zij in een staat van bewusteloosheid of lichamelijke onmacht verkeerde, dan wel een afbeelding van seksuele aard van haar heeft vervaardigd.

Beoordeling van het bewijs

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft vrijspraak gevorderd voor het onder 5 primair ten laste gelegde en veroordeling gevorderd voor het onder 1, 2 primair, 3, 4 en 5 subsidiair ten laste gelegde. Ten aanzien van het onder 5 subsidiair ten laste gelegde heeft zij aangevoerd dat verdachte moet worden vrijgesproken van het onderdeel medeplegen, nu medeverdachte [slachtoffer 1] (hierna: [slachtoffer 1] ) niet is vervolgd als medepleger voor datzelfde feit.

Standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft betoogd dat verdachte moet worden vrijgesproken van het onder 1, 2 primair, 3 en 5 ten laste gelegde en heeft daartoe het volgende aangevoerd.

Feit 1

De raadsvrouw heeft bepleit dat niet bewezen kan worden verklaard dat verdachte van beslissende invloed is geweest op het besluit van [slachtoffer 1] om - ondanks dat zijn ouders het hem hadden verboden - toch op bezoek te gaan bij verdachte. [slachtoffer 1] is zelf meermalen naar verdachte toegegaan en is daar ook zelf weer vertrokken. Verder heeft verdachte niets gedaan om te belemmeren dat [slachtoffer 1] contact zou hebben met zijn moeder.

Feit 2

De raadsvrouw heeft aangevoerd dat het binnendringen niet waarneembaar is op de beelden en ook niet hoorbaar. Uit de penetrerende bewegingen kan niet worden afgeleid dat verdachte daadwerkelijk met zijn penis in de mond is geweest. Verder zijn aanvankelijk kokhalzende geluiden beschreven, hetgeen diepe

penetratie suggereert, maar deze kwalificatie is er in het gedetailleerde proces-verbaal niet meer aan gegeven. De chatgesprekken die verdachte heeft verzonden naar [slachtoffer 1] over het binnendringen passen in het beeld dat verdachte alles groter maakt dan het is. Verdachte zal gelet op het vorenstaande moeten worden vrijgesproken van het primair ten laste gelegde.

Het subsidiair ten laste gelegde kan wettig en overtuigend bewezen worden verklaard.

Feit 3

De raadsvrouw heeft naar voren gebracht dat de relatie tussen verdachte en [slachtoffer 1] wettelijk gezien toegestaan zou zijn, behalve wanneer [slachtoffer 1] aan de zorg en waakzaamheid van verdachte zou zijn toevertrouwd. [slachtoffer 1] heeft bij de politie verklaard over zijn verblijfsplaatsen en ondanks dat hij vaker bij verdachte aanwezig was, heeft hij daar niet gewoond. Bovendien voelde verdachte zich erg betrokken bij [slachtoffer 1] , hij kende zijn thuissituatie en heeft de slechte omstandigheden van [slachtoffer 1] bij zijn vader aangekaart, maar hij heeft dit niet gedaan als verzorger. Daarom kan niet worden bewezen dat [slachtoffer 1] aan de zorg en waakzaamheid van verdachte was toevertrouwd en hetgeen overblijft, is niet strafbaar. Gelet op het vorenstaande moet verdachte deels worden vrijgesproken en voor het overige ontslagen worden van alle rechtsvervolging.

Feit 4

De raadsvrouw heeft aangevoerd dat de ten laste gelegde periode te kort is en de aangetroffen hoeveelheid kinderporno te klein om te komen tot een bewezenverklaring van het bestanddeel gewoonte maken.

Feit 5

De raadsvrouw heeft bepleit dat verdachte moet worden vrijgesproken van het primair en subsidiair ten laste gelegde, omdat verdachte vaker seksuele handelingen verrichte bij zijn vrouw, [slachtoffer 3] (hierna: [slachtoffer 3] ), terwijl zij sliep. [slachtoffer 3] heeft verklaard dat zij hier soms in mee ging. De handelingen zouden daarom haar toestemming kunnen hebben gehad en verdachte hoefde er niet zonder meer vanuit te gaan dat zij zijn handelingen zou afwijzen. Het meer subsidiair ten laste gelegde kan wel wettig en overtuigend bewezen worden verklaard.

Oordeel van de rechtbank

Feiten 1 en 3

Bewijsmiddelen ten aanzien van het onder 1 en 3 ten laste gelegde

De rechtbank past de volgende bewijsmiddelen toe die de voor de bewezenverklaring redengevende feiten en omstandigheden bevatten zoals hieronder zakelijk weergegeven.

Ieder bewijsmiddel is -ook in onderdelen- slechts gebruikt voor het feit waarop het blijkens zijn inhoud betrekking heeft.

1.
De door verdachte ter zitting van 19 augustus 2025 afgelegde verklaring, voor zover inhoudend:Het klopt dat [slachtoffer 1] bij mij is geweest in [hotel] op 3 juli 2023. Hij is ook bij mij geweest in de

B&B aan de [adres] op 17 juli 2023. U houdt mij voor dat het dossier ook beelden bevat waarop te zien is

dat ik samen met [slachtoffer 1] drugs aan het snuiven ben. Ja, dat klopt. Toen ik zwaar aan de drugs zat heb ik ook drugs geregeld voor [slachtoffer 1] .

U houdt mij de tapgesprekken voor en geeft aan dat ik in die gesprekken erg sturend ben richting [slachtoffer 1] . Ik heb inderdaad tegen hem gezegd dat hij bij de politie moest verklaren dat sprake was van een evenredige relatie, want dat was het ook.

2.
Een naar wettelijk voorschrift opgemaakt proces-verbaal van aangifte d.d. 3 juli 2023, opgenomen op pagina 7 e.v. van het (aanvullend) dossier van Politie Noord-Nederland met nummer [nummer] d.d. 27 januari 2024, inhoudend als verklaring van [getuige] :

Ik ben moeder en tevens gezaghebbende van [slachtoffer 1] geboren op 5 april 2006 te Almere. Ik ben samen met zijn vader gezaghebbende. Op 1 mei 2023 is er een stopgesprek gevoerd met [verdachte] en politie Almere. Hierin is hem duidelijk gemaakt dat hij [slachtoffer 1] geen onderdak mag bieden ook al staat hij huilend voor de deur.

3.
Een naar wettelijk voorschrift opgemaakt proces-verbaal van getuigenverhoor d.d. 3 juli 2023, opgenomen op pagina 12 e.v. van het (aanvullend) dossier van Politie Noord-Nederland met nummer [nummer] d.d. 27 januari 2024, inhoudend als verklaring van [slachtoffer 1] :

V: Hoe lang heb je contact met [verdachte] ?

A: Na de crisisopvang ging ik bij mijn opa en oma wonen. Ik bleef toen vaak bij mijn oom [verdachte] en tante [slachtoffer 3] slapen. Zij woonde vlakbij en ik sliep er vaak 2 keer per week.

V: Hoe vaak spreken jullie ongeveer af?

A: Tot aan het stopgesprek op 1 mei 2023 spreken we wekelijks af. Dit was soms in het hotel en soms in de stad. Na het stopgesprek ongeveer 1 keer in de 2 weken.

4.
Een naar wettelijk voorschrift opgemaakt proces-verbaal van verhoor verdachte d.d. 13 september 2023, opgenomen op pagina 522 e.v. van voornoemd dossier, inhoudend als verklaring van [slachtoffer 1] :

V: Nog andere dingen?

A: Nee aftrekken, pijpen en nog een keer geprobeerd bij [verdachte] . Met de penis anaal. V: Blijf je erbij dat het 5 keer is gebeurd?

A: ja 4 a 5 keer.

5.
Een naar wettelijk voorschrift opgemaakt proces-verbaal van verhoor verdachte d.d. 3 augustus 2023, opgenomen op pagina 401 e.v. van voornoemd dossier, inhoudend als verklaring van [verdachte] :

V: De vraag is wat jullie op seksueel gebied doen. A: Twee of drie keer gezoend.

A: We hebben elkaar wel eens met de handen betast.

A: We hebben elkaar gestreeld. Ook op privé zones. De penis en op de kont.

6.
Een naar wettelijk voorschrift opgemaakt proces-verbaal van verhoor verdachte d.d. 18 september 2023, opgenomen op pagina 441 e.v. van voornoemd dossier, inhoudend als verklaring van [verdachte] :

V: Hoe is dat begonnen, het seksuele tussen [slachtoffer 1] en jou?

A: De seks kwam in vlagen. Dan hadden we ineens dagen achter elkaar seks.

V: Hoe was het met de seksuele ervaring van [slachtoffer 1] toen jullie begonnen met seksuele handelingen bij elkaar?

A: We hebben het wel eens anaal gedaan en hij bovenop.

Feiten en omstandigheden

[getuige] (hierna: [getuige] ), de moeder van [slachtoffer 1] , heeft verklaard dat zij en de vader van [slachtoffer 1] zijn gescheiden toen [slachtoffer 1] twee jaar oud was. Op dat moment was er sprake van huiselijk geweld. Vrij snel daarna is [slachtoffer 1] samen met [getuige] en haar nieuwe partner gaan wonen in Emmen en daaropvolgend in Hoogeveen. De nieuwe partner van [getuige] , die [slachtoffer 1] zag als zijn eigen vader, is in 2014 overleden. Vervolgens is [slachtoffer 1] na het afronden van groep 8 weer bij zijn vader in Velp gaan wonen. Daar is [slachtoffer 1] - zoals hij zelf heeft verklaard - mishandeld door zijn vader. [slachtoffer 1] is - toen hij ongeveer veertien jaar was - bij zijn vader weggelopen en bij verdachte en zijn toenmalige partner [slachtoffer 3] , de oom en tante van [slachtoffer 1] , terechtgekomen. In opdracht van zijn moeder is [slachtoffer 1] door zijn opa opgehaald en heeft hij korte

tijd bij zijn opa en stiefoma in Almere verbleven. Daarna is [slachtoffer 1] geplaatst bij een crisisopvang in [verblijfplaats] , waar hij een half jaar heeft verbleven. Na deze crisisplaatsing heeft [slachtoffer 1] anderhalf jaar lang bij zijn opa gewoond in Almere. [slachtoffer 1] zou op dat moment ongeveer veertien à vijftien jaar zijn. [slachtoffer 3] heeft verklaard dat [slachtoffer 1] in die periode ook twee maanden lang bij verdachte en haar heeft gewoond en in juni 2022, [slachtoffer 1] was toen 16 jaar, weer terug is gegaan naar zijn opa. Toen [slachtoffer 1] bij hen woonde heeft zij hem en verdachte samen in bed en naakt in een jacuzzi aangetroffen. Ook heeft zij gezien dat [slachtoffer 1] en verdachte appten als een verliefd stel. [getuige] heeft verder verklaard dat er op 1 mei 2023 een stopgesprek heeft plaatsgevonden en in diezelfde maand een groot gesprek met daarbij aanwezig [getuige] , de vader en opa van [slachtoffer 1] en verschillende jeugdinstanties. Ook [slachtoffer 1] en verdachte waren daarbij aanwezig. Begin juni is [slachtoffer 1] geplaatst bij een crisisplek voor begeleid wonen, maar daar is hij vrij vlot weer weggegaan. In afwachting van een vervolgplek is [slachtoffer 1] vervolgens bij zijn moeder gaan wonen en daar uiteindelijk ook blijven wonen.

Op 3 juli 2023 heeft [getuige] melding gedaan van het feit dat [slachtoffer 1] zich mogelijk ophield in een hotelkamer bij verdachte. De verbalisanten vinden [slachtoffer 1] zonder schoenen, in de bosjes, achter het hotel waar verdachte verbleef. [slachtoffer 1] heeft bevestigd dat in de hotelkamer van verdachte is geweest.

Op 17 juli 2023 ontvangt de politie wederom een melding van [getuige] waarin zij aangeeft dat zij vreest dat [slachtoffer 1] weer bij verdachte is. Verbalisanten gaan naar de woning van verdachte maar treffen [slachtoffer 1] niet aan, wel zien zij de ID-kaart van [slachtoffer 1] en diverse lege gripzakjes met een witte substantie. Later die avond blijkt [slachtoffer 1] weer thuis te zijn bij zijn moeder en bevestigt [slachtoffer 1] dat hij die dag bij verdachte is geweest.

Op 22 juli 2023 volgt er opnieuw een melding van [getuige] waarin zij haar vermoedens uitspreekt dat [slachtoffer 1] weer bij verdachte is. Uiteindelijk wordt telefonisch contact gelegd met [slachtoffer 1] en wordt hij gevonden. Hij geeft uiteindelijk toe dat hij wederom bij verdachte was.

Verder worden op de gegevensdragers van verdachte verschillende filmpjes aangetroffen waarop te zien is dat hij [slachtoffer 1] aftrekt en pijpt. [slachtoffer 1] heeft verklaard dat sprake is geweest van aftrekken en pijpen, anale penetratie en dat het seksuele contact vier of vijf keer gebeurd zou zijn. Verdachte heeft verklaard dat hij met [slachtoffer 1] heeft gezoend, dat zij elkaar hebben betast en gestreeld. Ook heeft hij bevestigd dat sprake is geweest anale seks.

Bewijsoverwegingen ten aanzien van het onder 1 ten laste gelegde

Volgens vaste jurisprudentie kan in beginsel elk doen verkeren van een minderjarige buiten het wettig gezag of bevoegd opzicht worden beschouwd als het onttrekken van deze minderjarige in de zin van artikel 279 van het Wetboek van Strafrecht (hierna: Sr). Voor een bewezenverklaring is het niet vereist dat de minderjarige blijvend of langdurig is onttrokken aan het wettig gezag. Voor een bewezenverklaring van het onttrekken in het geval het kind zelf is weggelopen, is niet van belang of degene die het kind opvangt het initiatief heeft genomen tot of heeft bijgedragen aan de besluitvorming van het kind om weg te lopen. De delictsbestanddelen kunnen ook zijn vervuld wanneer de minderjarige zelf besloten heeft weg te gaan. Het is in die situatie voor een bewezenverklaring wel vereist dat de dader beslissende invloed heeft gehad op de (voortdurende) scheiding tussen de minderjarige en degene die het gezag uitoefent.

De rechtbank stelt vast dat de omstandigheden in deze zaak, gelet op de leeftijd van [slachtoffer 1] in de tenlastegelegde periode en het feit dat hij en verdachte in die periode kennelijk een seksuele relatie onderhielden, atypisch voor het onttrekken aan het gezag als bedoeld in artikel 279 Sr. Desondanks dient te worden beoordeeld of hiervan in het licht van alle concrete omstandigheden van dit geval toch sprake is. Van belang daarbij is, zoals gezegd, de vraag of verdachte beslissende invloed heeft gehad op de scheiding tussen [slachtoffer 1] en zijn moeder.

De rechtbank komt tot een bevestigend antwoord op deze vraag en wijst daarbij met name op het leeftijdsverschil tussen beiden en de belaste voorgeschiedenis van [slachtoffer 1] die bij verdachte goed bekend was. Verdachte had overwicht op [slachtoffer 1] en verstrekte hem daarnaast drugs die ze samen hebben gebruikt op de momenten dat [slachtoffer 1] bij hem was. Onder deze omstandigheden is de rechtbank van oordeel dat verdachte beslissende invloed had op de scheiding tussen [slachtoffer 1] als minderjarige en de gezaghebbende ouder. Daar komt bij dat het voor verdachte volstrekt helder was dat hij [slachtoffer 1] geen onderdak, ook niet voor korte duur, meer mocht bieden en hij dat desondanks steeds weer bleef doen. Uit voorgaande volgt dat hier geen sprake is van een moeder die haar zoon niet kan opvoeden, zoals verdachte oneerbiedig heeft gesteld, maar van het door verdachte onttrekken van een minderjarige aan het over hem gestelde gezag door hem te volgen van Almere naar Hoogeveen, veelvuldig contact met hem te zoeken, hem onderdak te verlenen en hem drugs te verschaffen.

De rechtbank acht dan ook wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de minderjarige [slachtoffer 1] op meerdere momenten in de tenlastegelegde periode heeft onttrokken aan het wettelijke gezag.

Bewijsoverwegingen ten aanzien van het onder 3 ten laste gelegde

De verdediging heeft gesteld dat de seksuele handelingen tussen verdachte en [slachtoffer 1] hebben plaatsgevonden met wederzijdse instemming in de periode nadat [slachtoffer 1] 16 jaar was geworden, terwijl geen sprake was van een situatie waarin [slachtoffer 1] aan de zorg of waakzaamheid van verdachte was toevertrouwd.

Dat er meermalen sprake is geweest van seksuele handelingen tussen verdachte en [slachtoffer 1] hebben zij allebei toegegeven. Ook de handelingen die bestonden uit het seksueel binnendringen van het lichaam van [slachtoffer 1] . [slachtoffer 1] was toen 16 en 17 jaar oud.

De rechtbank zal beoordelen of sprake is geweest van een situatie waarin [slachtoffer 1] aan de zorg of waakzaamheid van verdachte was toevertrouwd, zoals bedoeld in artikel 249 (oud) Sr. Relevant voor deze beoordeling is de vraag of sprake is geweest van een min of meer grote mate van afhankelijkheid van de dader, en dat de dader daaraan een zeker overwicht tegenover die minderjarigen kan ontlenen. De strekking van deze bepaling is bescherming te verlenen aan minderjarigen die als gevolg van die afhankelijkheid en dat overwicht minder weerstand aan de dader kunnen bieden dan anderen. Of daarvan sprake is en de verdachte misbruik heeft gemaakt van het overwicht is afhankelijk van alle omstandigheden van het geval.

Voor een bewezenverklaring van het bestanddeel aan de zorg of waakzaamheid toevertrouwd is verder niet vereist dat bij de ouders van de minderjarige wetenschap bestond van de aanwezigheid van de minderjarige bij de ontucht plegende meerderjarige, noch dat voor die aanwezigheid uitdrukkelijk toestemming is gegeven.

De rechtbank is van oordeel dat sprake is geweest van een ongelijkwaardige relatie tussen verdachte en [slachtoffer 1] . Verdachte is al vroeg in het leven van [slachtoffer 1] bij hem betrokken geraakt. Dit gebeurde in een voor [slachtoffer 1] zeer kwetsbare periode. Zoals hiervoor beschreven zijn er meerdere wisselingen in verblijfplaats geweest, waaronder ook twee crisisplaatsingen. In die periode is het contact tussen hen beiden vervolgens gegroeid en uiteindelijk is sprake geweest van een seksuele relatie. Door die voorgeschiedenis en kwetsbaarheid van [slachtoffer 1] , maar ook door het grote leeftijdsverschil tussen beiden, kan worden gesproken van een situatie waarin [slachtoffer 1] onvoldoende zijn wil kon bepalen en weerstand aan verdachte kon bieden. Daarmee is sprake van geweest van een afhankelijkheidsrelatie waar verdachte ten opzichte van [slachtoffer 1] een overwicht aan heeft ontleend. De rechtbank weegt daarbij tevens mee dat uit het dossier volgt dat verdachte en [slachtoffer 1] samen verdovende middelen hebben gebruikt, hetgeen de afhankelijkheid en beïnvloedbaarheid enkel heeft vergroot. Onder deze omstandigheden heeft [slachtoffer 1] in de tenlastegelegde periode meermalen verbleven bij verdachte en hebben de seksuele handelingen plaatsgevonden. Vanaf april 2022 tot eind 2022 was dat in de woning van

verdachte en [slachtoffer 3] , de tante van [slachtoffer 1] , in Almere. Daarna verbleef [slachtoffer 1] bij verdachte in hotels in Almere en Hoogeveen.

De rechtbank acht daarom het onder 3 ten laste gelegde, het plegen van ontucht met een minderjarige die aan verdachte zijn zorg of waakzaamheid was toevertrouwd, wettig en overtuigend bewezen.

Feit 2

Bewijsmiddelen ten aanzien van het onder 2 primair en 4 ten laste gelegde

De rechtbank past de volgende bewijsmiddelen toe die de voor de bewezenverklaring van zowel het onder 2 als 4 ten laste gelegde redengevende feiten en omstandigheden bevatten zoals hieronder zakelijk weergegeven. Ieder bewijsmiddel is -ook in onderdelen- slechts gebruikt voor het feit waarop het blijkens zijn inhoud betrekking heeft.

1.
Een naar wettelijk voorschrift opgemaakt proces-verbaal van bevindingen d.d. 24 juli 2024, opgenomen als aanvullend proces-verbaal genaamd gedetailleerde beschrijving filmpje bij voornoemd dossier, inhoudend als relaas van verbalisant [verbalisant 1] :

Tussen 00:00 seconden en 00:15 seconden van het filmpje zag ik dat een man een jongetje aan het aftrekken was. Hoorde ik een man zeggen doe jij die” en waarna het jongetje zijn hand naar de piemel van de man bracht en deze ging aftrekken. Ik zag dat de man het piemeltje van het jongetje tussen zijn duim, wijs- en ringvinger vasthield en aftrok.

Op 22 seconden van het filmpje zag ik dat het jongetje weer aftrekkende bewegingen begon te maken met de piemel van de man.

Op 30 seconden van het filmpje hoorde ik de man als reactie zeggen “oe”. Ik zag dat hij zijn hand naar zijn eigen piemel bracht en zijn hand om zijn eigen piemel legde. Het handje van het jongetje was ook nog om de piemel van de man geplaatst.

Tussen 35 seconden en 1 minuut 9 seconden van het filmpje zag ik dat de man zijn eigen piemel losliet en zijn duim en wijsvinger weer om het piemeltje van het jongetje vastpakte. Hij zei hierbij “joh, volgens mij ben je al klaar” Het jongetje zegt vervolgens “pijn het prikt”. Ik zag dat de man het jongetje weer ging aftrekken en het jongetje de man weer ging aftrekken.

Op 01:09 minuten van het filmpje zag ik dat de man het piemeltje van het jongetje losliet en zijn hand naar het hoofdje van de jongen bracht en hand door het haar van het jongetje wreef. Ik zag dat hij zijn piemel meer richting het hoofdje van het jongetje bracht. Ik zag dat de stand van de camera wat verschoof waardoor ik het beeld meer van bovenaf zag. Ik zag hierdoor de bovenkant van het hoofd van het jongentje en had weinig tot geen zicht meer op zijn gezichtje.

Op 01:13 minuten van het filmpje zag ik dat de man zijn hand van het hoofdje naar zijn eigen piemel bracht.

Op 01:17 minuten zag ik dat de man zijn hand weer naar het hoofdje van het jongetje bracht en deze bovenop met zijn hand vastpakte.

Op 01:20 minuten van het filmpje zag ik dat de man het hoofdje van het jongetje richting de piemel van de man drukte en dat de man penetrerende bewegingen maakte. Ik zag alleen bewegingen en geluiden. Tijdens het maken van deze penetrerende bewegingen hoorde ik de man een geluid maken. Ik hoorde namelijk op 01:28, 01:30, 01:32 minuten van het filmpje een geluid gelijkend: “uuh"

Ik hoorde het jongetje op 01:33 seconden een geluid maken gelijkend: “ehh”.

Ik zag dat de man nog steeds penetrerende bewegingen maakte en op 01:34 minuten een geluid maakte gelijkend “oe ”.

Ik hoorde het jongetje op 01:37 seconden een geluid maken gelijkend “ugh'

Ik zag dat de man doorging met het maken van de penetrerende beweging en hoorde hem op 01:41 minuten van het filmpje een geluid maken gelijkend: “uh”.

Op 01:43 seconden van het filmpje zag ik dat het jongetje met zijn hand de piemel van de man van zijn hoofd wegdrukte en hierna direct zijn blauw met wit gestipte dekentje naar zijn gezicht bracht en deze over zijn gezicht veegde.

2.
De eigen waarneming van de rechtbank van de in raadkamer bekeken beelden, zoals beschreven in het proces-verbaal van bevindingen d.d. 24 juli 2024, opgenomen als aanvullend proces-verbaal genaamd gedetailleerde beschrijving filmpje:

[slachtoffer 2] zit op de bank en ziet er slaperig uit. Op het moment dat verdachte aan de piemel van [slachtoffer 2] zit roept [slachtoffer 2] een aantal keer au en lijkt het alsof [slachtoffer 2] pijn heeft. Ook is te zien dat [slachtoffer 2] weet wat hij bij verdachte moet doen, namelijk zijn hand om de penis van verdachte brengen en vervolgens op en neer gaande bewegingen maken. Verdachte pakt op enig moment het hoofdje van [slachtoffer 2] vast en brengt deze naar beneden, in de richting van zijn penis, en maakt vervolgens neukbewegingen en hijgende geluiden. Tijdens die bewegingen hoort de rechtbank op minuut 01:37 een geluid van [slachtoffer 2] alsof hij iets in zijn mond heeft. Op het moment dat verdachte zich terugtrekt, veegt [slachtoffer 2] meteen daarop zijn mond af met het dekentje.

3.
De door verdachte ter zitting van 19 augustus 2025 afgelegde verklaring, voor zover inhoudend:

U houdt mij voor dat ik seksuele handelingen heb gepleegd met mijn zoon [slachtoffer 2] , in de chats ook wel [slachtoffer 2] genoemd. Ja, ik walg daarvan. Ik heb mijn piemel in [slachtoffer 2] zijn gezicht en tegen zijn mond gedrukt.

4.
Een naar wettelijk voorschrift opgemaakt proces-verbaal van bevindingen d.d. 8 augustus 2023, opgenomen op pagina 173 e.v. van voornoemd dossier, inhoudend als relaas van verbalisant [verbalisant 1] :

Bij verdachte [verdachte] werd een Samsung Note20 in beslaggenomen. De inhoud van deze GSM werd digitaal veiliggesteld. Ik onderzocht de chats tussen [verdachte] en [slachtoffer 1] op inhoud.

[telefoonnummer] betrof het telefoonnummer van [verdachte]

[telefoonnummer] betrof het telefoonnummer van [slachtoffer 1] .

1.11-2022

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Wat wil je van mij dan

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Ik doe alles wat je wilt

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Alles wat jij maar wenst. Kan zelf [slachtoffer 2] er bij betrekken

1.11-2022

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Wat wil je van mij

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Laat [slachtoffer 2] je pijpen

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Oeeee

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] On it

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] With sound

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] video/MP4: [bestandsnaam]

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Lukt het

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] [slachtoffer 3] wakker geworde

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] She pissed

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Movie gelukt tho

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Why she pissed

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Ik en [slachtoffer 2] wakker enzo

1.11-2022

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] [slachtoffer 3] is klaar wakker [slachtoffer 2] okk

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] I g2g

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Zie je morgen

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Ik ga je die movie nu sturen

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Eerst trek ik [slachtoffer 2] af en komt ie klaar.

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Daarna steek ik em echt diep in ze mond en kwam bijna maar [slachtoffer 3] caught us bijna

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] video/MP4: [bestandsnaam] (failed message)

1.11-2022

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] [slachtoffer 2] is dus nog wakker

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Ben je gekomen nee toch

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Nee man

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Wel bikna in [slachtoffer 2] btw

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Maak nog 1 met [slachtoffer 2] dan

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] [slachtoffer 2] is beneden nu bij [slachtoffer 3]

Bewijsoverwegingen ten aanzien van het onder 2 primair ten laste gelegde

Op basis van verdachte zijn verklaringen kan worden vastgesteld dat hij de persoon is op het beschreven filmpje, waarop te zien is dat verdachte zijn zoon, [slachtoffer 2] (hierna: [slachtoffer 2] ), seksueel misbruikt. De verdediging heeft - met uitzondering van het seksueel binnendringen van het lichaam - de seksuele handelingen ook niet betwist.

Vooraf overweegt de rechtbank ten aanzien van beelden als volgt.

Ten aanzien van de beelden heeft de rechtbank ter zitting meegedeeld dat zij de 3 filmfragmenten voorafgaand aan de zitting in raadkamer heeft bekeken. Tevens heeft de rechtbank vastgesteld dat de raadsvrouw van verdachte en de officier van justitie de beelden eveneens voorafgaand aan de zitting hebben bekeken. De rechtbank heeft ter zitting uitvoerig stilgestaan bij de waarnemingen die zij heeft gedaan ten tijde van het bekijken en beluisteren van de filmpjes. Onder meer heeft de rechtbank benoemd dat [slachtoffer 2] er slaperig uitzag en aangegeven dat er op minuut 01:37 van de film een geluid te horen is dat klinkt alsof [slachtoffer 2] iets in zijn mond had, en dat [slachtoffer 2] meteen nadat verdachte zich van hem af beweegt, zijn mond afveegt met het dekentje.

De rechtbank heeft gelet op de aard van de beelden en het feit dat deze beelden reeds door de politie waren geclassificeerd als kinderporno, deze beelden niet ter zitting (achter gesloten deuren) getoond. De officier van justitie noch de raadsvrouw heeft bezwaar gemaakt tegen het niet tonen van de beelden op zitting. Evenmin hebben zij bezwaar gemaakt tegen de samenvatting van de waarneming van de rechtbank gedaan in raadkamer van de betreffende filmpjes. Naast de overige bewijsmiddelen zal de rechtbank daarom ook haar eigen waarneming als bewijsmiddel bezigen. Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, staat de ratio van artikel 340 Sv hieraan niet in de weg.

De rechtbank stelt vast dat door de stand van de camera niet te zien is of verdachte zijn penis tussen de lippen dan wel in de mond van [slachtoffer 2] brengt. Op die beelden zijn wel aanwijzingen te zien en te horen die passen bij het brengen/duwen van een penis in een mond, namelijk de op de beelden waarneembare penetrerende bewegingen van verdachte - volgens zijn eigen verklaring ter zitting - tegen de mond van [slachtoffer 2] , de geluiden die daarbij te horen zijn en het moment waarop [slachtoffer 2] met zijn hand de penis van verdachte bij zijn hoofd wegdrukt en vervolgens direct zijn mond afveegt met zijn deken.

In de chatgesprekken met [slachtoffer 1] voorafgaand aan de beschreven beelden stelt verdachte voor om [slachtoffer 2] erbij te betrekken. Uit de verklaring van verdachte volgt dat [slachtoffer 2] een bijnaam is voor [slachtoffer 2] . [slachtoffer 1] zegt vervolgens laat [slachtoffer 2] je pijpen. Verdachte reageert on it en niet veel later movie gelukt. Daarna stuurt verdachte het filmpje naar [slachtoffer 1] en beschrijft hij expliciet wat hij heeft gedaan, namelijk: Eerst trek ik [slachtoffer 2] af en komt ie klaar en Daarna steek ik em echt diep in ze mond en kwam bijna. Op een later moment diezelfde dag vraagt [slachtoffer 1] of verdachte is gekomen. Verdachte antwoordt daarop: Nee man. Wel bijna in [slachtoffer 2] btw.

Het door verdachte geschetste scenario in de chats met [slachtoffer 1] , waarin hij zegt dat hij diep in de mond is geweest bij [slachtoffer 2] , bevat naar het oordeel van de rechtbank enige vorm van grootspraak, hetgeen ook past bij het beeld van verdachte zoals naar voren komt uit de inhoud van het dossier en zijn verklaringen ter terechtzitting. Tezamen met hetgeen is beschreven op de beelden acht de rechtbank het niet aannemelijk dat het binnendringen op de (heftige) wijze is geschied zoals door verdachte in de chats is beschreven.

Desondanks is de rechtbank, op basis van de verklaringen van verdachte, de beschrijving van de beelden en de chatgesprekken die aan het seksuele misbruik zijn voorafgegaan en daarop volgen en haar eigen waarneming van de beelden, van oordeel dat verdachte op enig moment met zijn penis in de mond van [slachtoffer 2] is geweest. Dat het binnendringen op een andere, minder buitensporige wijze heeft

plaatsgevonden dan zoals door verdachte is beschreven doet niet aan dat oordeel af. De rechtbank heeft daarmee, naast het wettig bewijs, ook de overtuiging dat verdachte het lichaam van [slachtoffer 2] is binnengedrongen en acht daarom het onder 2 primair ten laste gelegde bewezen.

Feit 4

Bewijsmiddelen ten aanzien van het onder 4 ten laste gelegde

De rechtbank past de volgende bewijsmiddelen toe die de voor de bewezenverklaring redengevende feiten en omstandigheden bevatten zoals hieronder zakelijk weergegeven.

De door verdachte ter zitting van 19 augustus 2025 afgelegde verklaring, voor zover inhoudend:Ik wist dat er kinderporno op mijn apparaten stond.

Een naar wettelijk voorschrift opgemaakt proces-verbaal van verhoor verdachte d.d. 3 augustus 2023, opgenomen op pagina 401 e.v. van het dossier van Politie Noord-Nederland met nummer [nummer] (onderzoek Tokio) d.d. 18 februari 2024, inhoudend als verklaring van verdachte [verdachte] :

Ik heb wel eens filmpjes met jongeren erin gedownload op het darkweb.

3.
Een naar wettelijk voorschrift opgemaakt proces-verbaal van bevindingen d.d. 5 februari 2024, opgenomen op pagina 207 e.v. van voornoemd dossier, inhoudend als relaas van verbalisant [verbalisant 2] :

In het onderzoek Tokio zijn meerdere gegevensdragers in beslag genomen waarop kinderpornografisch materiaal is aangetroffen. Tevens is een filmpje aangetroffen waarop is te zien dat verdachte [verdachte] , zijn zoon [slachtoffer 2] , seksueel misbruikt. Dit betreffende filmpje is aangetroffen op de volgende inbeslaggenomen gegevensdragers van verdachte [verdachte] :

goednummer 1619547, een telefoon van het merk Samsung Note 20, onder bestandspad: [bestandsnaam]

[bestandsnaam]

- goednummer 1630406, een laptop van het merk Lenovo Thinkpad, onder bestandspad: [bestandsnaam]

[bestandsnaam]

goednummer 1632788, een laptop van het merk MSI, onder bestandspad: [bestandsnaam]

[bestandsnaam]

goednummer 1632793, een USB-stick Sandisk, onder bestandspad:

[bestandsnaam]

Over het aangetroffen materiaal merk ik, verbalisant het volgende op:

Op goednummer 1619547, een telefoon van het merk Samsung Note 20, tref ik 219 kinderpornografische afbeeldingen aan.
Op goednummer 1630406, een laptop Lenovo Thinkpad, tref ik 3261 kinderpornografische afbeeldingen aan.
Op goednummer 1632788, een laptop MSI, tref ik 4907 kinderpornografische afbeeldingen aan.
Op goednummer 1632793, een USB-stick Sandisk, tref ik 48 kinderpornografische

afbeeldingen aan.

Ik zie een afbeelding (filmpje) van een toiletruimte. Ik zie verdachte [slachtoffer 1] staan met zijn penis in erectie uit zijn broek. Ik zie dat hij twee cockringen heeft. Ik zie dat hij meerdere keren deze cockringen om zijn penis doet.

Ik zie verder dat [slachtoffer 1] zichzelf met zijn hand om zijn penis aan het aftrekken is. Ik zie dat verdachte [verdachte] geknield voor [slachtoffer 1] zit. Ik zie dat [verdachte] de penis van [slachtoffer 1] in zijn mond neemt en heen en weer gaande bewegingen maakt. Daarna zie ik dat verdachte [verdachte] met zijn hand de penis van [slachtoffer 1] vasthoudt en aftrekkende bewegingen maakt.

Ik zie dat deze afbeelding op gegevensdrager 1619547 staat onder bestandspad: [bestandsnaam]

Ik tref een afbeelding (filmpje) met daarop een naakte jongen in de leeftijd van 8 tot 12 jaar naakt zittend op een bank. Ik zie dat een volwassen naakte man met zijn penis in erectie in naar de jongen loopt. Ik zie dat de jongen de penis met zijn rechterhand vasthoudt en met zijn linkerhand de balzak vasthoudt. De jongen neemt de penis in zijn mond en maakt daarbij op en neer gaande bewegingen. Dan pakt de man de camera en loopt kort weg. Dan gaat de penis opnieuw in de mond van de jongen en maakt hij met zijn rechterhand trekkende bewegingen. Daarna komt de man klaar en spuit het sperma gedeeltelijk in de mond van de jongen. De jongen trekt een vies gezicht en draait zijn hoofd weg.

Ik zie dat deze afbeelding op gegevensdrager 1630406 staat onder bestandspad: [bestandsnaam]

Ik tref een afbeelding (video) van twee jongens in de leeftijd van 8 tot 14 jaar. Links onderin beeld staat Omegle.com. De jongen links doet z'n broek iets naar beneden en laat zn piemel kort zien. De jongen links laat nogmaals zijn piemel zien. De jongen links doet dan zijn T-shirt uit en zijn broek en onderbroek zitten zijn tot onder de knie naar beneden. De jongen draait zich om en toont zijn billen richting de camera. De jongen rechts doet nu zijn onderbroek iets naar beneden en laat zijn piemel zien. Nu staan beide jongens met de onderbroek iets naar beneden en met hun penis in beeld. De jongen links maakt met zijn hand aftrekbewegingen.

Ik zie dat deze afbeelding op gegevensdrager 1632788 staat onder bestandspad: [bestandsnaam]

Ik tref een afbeelding (foto) van blote billen. Ik zie dat de camera is gericht en ingezoomd op de anus. Deze afbeelding maakt deel uit van een serie afbeeldingen van een jongen in de leeftijd van 8 tot 14 jaar, die naakt en deels naakt op een bed ligt.

Ik zie dat deze afbeelding op gegevensdrager 1632788 staat onder bestandspad: [bestandsnaam]

Op de gegevensdrager 1630406 tref ik een zeer kleine hoeveelheid dieren pornografische afbeeldingen (video) aan. Ik zie een geheel naakte jonge man met een penis in erectie. Ik zie dat zijn anus en penis

wordt gelikt door een hond.

Ik zie dat deze video op gegevensdrager 1630406 staat onder bestandspad: [bestandsnaam]

Het aangetroffen kinderpornografisch materiaal op de gegevensdragers van [slachtoffer 1] komt grotendeels overeen met het aangetroffen kinderpornografisch materiaal op de gegevensdragers van [verdachte] .

4.
Een naar wettelijk voorschrift opgemaakt proces-verbaal van bevindingen d.d. 5 februari 2024, opgenomen op pagina 240 e.v. van voornoemd dossier, inhoudend als relaas van verbalisant [verbalisant 2] :

Over het aangetroffen materiaal merk ik, verbalisant het volgende op:

Op goednummer 1632753, een USB-stick Imation, tref ik 161 kinderpornografische afbeeldingen aan.
Op goednummer 1629568, een Laptop van het merk HP Zbook, tref ik 88 kinderpornografische afbeeldingen aan.
Op goednummer 1629567, een telefoon van het merk Samsung Galaxy A53, tref ik 36 kinderpornografische afbeeldingen aan.

Bewijsoverwegingen ten aanzien van het onder 4 ten laste gelegde

Onder verdachte zijn meerdere gegevensdragers in beslag genomen. Op de Samsung S20 Note, de Lenovo Thinkpad, Laptop MSI en een Sandisk USB-stick zijn in totaal 8435 kinderpornografische afbeeldingen aangetroffen. Het betreft het door verdachte vervaardigd materiaal van [slachtoffer 2] , filmpjes van seksuele handelingen tussen verdachte en de minderjarige [slachtoffer 1] en van internet afkomstig kinderpornografisch materiaal. Verdachte heeft in zijn eerste verhoor bij de politie verklaard dat hij wel eens filmpjes met jongeren erin heeft gedownload op het darkweb en ter terechtzitting heeft hij verklaard dat hij zich bewust was van de aanwezigheid van de kinderporno op zijn gegevensdragers.

De rechtbank is, gelet op het voorgaande en hetgeen onder feit 2 is overwogen ten aanzien van het maken en verzenden van het filmpje van [slachtoffer 2] , van oordeel dat verdachte in de periode van 5 april 2022 tot en met 3 augustus 2023, kinderporno heeft vervaardigd, verspreid en in bezit heeft gehad.

Medeplegen van het bezit van kinderporno

De rechtbank is tevens van oordeel dat bewezen kan worden dat verdachte tezamen en in vereniging met medeverdachte [slachtoffer 1] kinderporno in bezit heeft gehad en overweegt daartoe het volgende. Uit het onderzoek naar de gegevensdragers volgt dat het aangetroffen kinderpornografisch materiaal op verdachte zijn gegevensdragers grotendeels overeenkomt met het aangetroffen kinderpornografisch materiaal op de gegevensdragers van medeverdachte. Verder blijkt uit onderzoek naar een Imation Nano Pro USB-stick - waarop kinderporno is gevonden - dat deze USB-stick aangesloten is geweest op zowel de Lenovo Thinkpad van verdachte als de HP Zbook van medeverdachte [slachtoffer 1] . De rechtbank is daarom van oordeel dat sprake is geweest van een dusdanige digitale verwevenheid tussen verdachte en medeverdachte dat medeplegen wettig en overtuigend bewezen kan worden verklaard.

Gewoonte maken

Gelet op de pleegperiode en de hoeveelheid kinderpornografisch materiaal die is aangetroffen, acht de rechtbank tevens wettig en overtuigend bewezen dat verdachte een gewoonte heeft gemaakt van het bezitten van kinderporno. De rechtbank weegt daarbij mee dat de kinderporno op verschillende gegevensdragers is aangetroffen.

Feit 5

Vrijspraak van het onder 5 primair ten laste gelegde

Uit vaste jurisprudentie van de Hoge Raad blijkt dat van dwingen door geweld, een andere feitelijkheid of bedreiging daarmee, slechts sprake kan zijn als de verdachte daarmee opzettelijk heeft veroorzaakt dat de ontuchtige handelingen tegen de wil van het slachtoffer zijn ondergaan. Dwingen wordt niet aanwezig geacht als het slachtoffer het dwangmiddel niet heeft bemerkt of niet als zodanig heeft ervaren.

Uit de bewijsmiddelen volgt dat [slachtoffer 3] op het moment van de door verdachte uitgevoerde ontuchtige handelingen sliep en dat zij het handelen van verdachte niet heeft bemerkt. Dat brengt met zich dat er in onderhavig geval geen sprake is van dwang. Verdachte dient om die reden te worden vrijgesproken van het primair ten laste gelegde.

Bewijsmiddelen ten aanzien van het onder 5 subsidiair ten laste gelegde

De rechtbank past de volgende bewijsmiddelen toe die de voor de bewezenverklaring redengevende feiten en omstandigheden bevatten zoals hieronder zakelijk weergegeven.

1.
De door verdachte ter zitting van 19 augustus 2025 afgelegde verklaring, voor zover inhoudend:

U houdt mij het filmpje voor zoals opgenomen op pagina 216 van het procesdossier. Het klopt dat ik vaker filmpjes heb gemaakt van [slachtoffer 3] terwijl zij sliep. De handelingen staan op film dus het is duidelijk wat er is gebeurd. De oudste rechter houdt mij de beschrijving voor van het filmpje zoals opgenomen op pagina 166 van het procesdossier. Volgens mij is dat één van de oudere filmpjes die ik heb gestuurd.

2.
Een naar wettelijk voorschrift opgemaakt proces-verbaal van bevindingen d.d. 23 augustus 2023, opgenomen op pagina 166 e.v. van het dossier van Politie Noord-Nederland met nummer [nummer] (onderzoek Tokio) d.d. 18 februari 2024, inhoudend als relaas van verbalisant [verbalisant 3] :

De video werd aangetroffen in de data van de mobiele telefoon van de verdachte [verdachte] , merk Samsung, type Note.

Ik zag dat onder het dekbed een persoon lag. Ik zag dat de verdachte naast het bed ging staan. De camera draaide wat omhoog en ik zag in de spiegel aan de andere zijde van het bed dat de verdachte [verdachte] met een telefoon in de hand stond, terwijl hij volledig naakt was. Ik zag dat [verdachte] de telefoon in zijn ene hand hield en met de andere hand zijn stijve penis aftrok. Terwijl hij dat doet richt hij de camera op zijn penis en gaat hij met zijn duim over de eikel. Vervolgens duwde hij het dekbed iets opzij, waardoor het linker bovenbeen/-bil van de slapende persoon zichtbaar is. Ik zag dat [verdachte] met zijn duim, waarmee hij kort daarvoor over zijn eikel had geveegd, over het bovenbeen van de slapende persoon veegde Langs de rand van de zwarte slip. Op dat moment beweegt de slapende persoon en draait het hoofd iets bij. Ik zag dat de slapende persoon een vrouw is.

3.
Een naar wettelijk voorschrift opgemaakt proces-verbaal van bevindingen d.d. 8 augustus 2023, opgenomen op pagina 173 e.v. van voornoemd dossier, inhoudend als relaas van verbalisant [verbalisant 1] :

Bij verdachte [verdachte] werd een Samsung Note20 in beslaggenomen. De inhoud van deze GSM werd digitaal veiliggesteld. Ik onderzocht de chats tussen [verdachte] en [slachtoffer 1] op inhoud.

[telefoonnummer] betrof het telefoonnummer van [verdachte]

[telefoonnummer] betrof het telefoonnummer van [slachtoffer 1] .

1.11-2022

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Wat wil je van mij dan

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Idk

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Ik doe alles wat je wilt

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Op [slachtoffer 3] spuiten

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Dr kutje vingeren

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] ALLES

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Doe dr kutje maar challenge

2.11-2022

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Ga jij die vid maken van [slachtoffer 3] dan ga ik proberen klaar te

komen

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Ja

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Ait

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Wel filem he

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Ja

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Liefst een bloot kuthe

+ [telefoonnummer] + [telefoonnummer] Kutje

4.
Een naar wettelijk voorschrift opgemaakt proces-verbaal van bevindingen d.d. 9 augustus 2023, opgenomen op pagina 216 e.v. van voornoemd dossier, inhoudend als relaas van verbalisant [verbalisant 1] :

Bij [slachtoffer 1] werd een GSM in beslag genomen ter waarheidsvinding. Gegevens GSM: Merk/type: Samsung Galaxy A53

Ik zag dat het filmpje start op 00:00 minuten met een beeld waarop een bed te zien was. Op het bed lag een vrouw op haar rug en met haar ogen dicht.

Op 00:05 komt er een hand in beeld welke een penis aan het aftrekken is. Ik zag dat het beeld inzoomde op de aftrekkende bewegingen en het gezicht van de vrouw. Deze handelingen duurde tot 01:07 minuten van het filmpje.

Ik zag dat op 01:07 minuten de man zijn penis losliet maar dat de penis in een stijve/recht vooruit staande toestand bleef. Ik zag dat de man met zijn linkerhand de deken/het laken van de vrouw aftilde. Hierdoor kwam het bovenlijf van de vrouw in beeld.

Op 01:17 minuten van het filmpje komt de penis van de man weer in beeld en begin hij deze weer af te trekken. Deze handelingen blijven in beeld tot 01:45 minuten van het filmpje.

Het eerstvolgende beeld is een beeld waarop de blote buik van de vrouw, haar kruis en blote bovenbenen te zien zijn. Op haar onderbroek lag een donkerkleurig voorwerp. Op 01:47 minuten van het filmpje pakt de hand dit voorwerp van haar af ondergoed af. Hierdoor zag ik dat er een blauw lampje op of aan zat.

Waarschijnlijk betreft het hier een vibrator.

Ik zag vervolgens dat op 01:50 minuten van het filmpje dat de hand de waarschijnlijk vibrator richting de vagina van de vrouw brengt. Het beeld gaat wat onrustig heen en weer maar te zien was dat de hand met de vibrator over de slip van de vrouw heen en weer gewreven wordt.

Om 02:10 verschuift het beeld van de camera naar boven, naar het gezicht van de vrouw. Ik zag dat de vrouw nog steeds met haar ogen dicht en met haar handen onder haar hoofd lag. De vrouw leek steeds roerloos te liggen waardoor het leek dat zij sliep.

Bewijsoverwegingen ten aanzien van het onder 5 subsidiair ten laste gelegde

Verdachte heeft erkend dat hij de beschreven seksuele handelingen heeft uitgevoerd terwijl [slachtoffer 3] sliep. Uit de wetsgeschiedenis volgt dat de wetgever onder lichamelijke onmacht ook schaart de situatie van een vaste slaap.1

Anders dan de raadsvrouw is de rechtbank van oordeel dat deze handelingen als ontuchtig zijn aan te merken. [slachtoffer 3] heeft verklaard dat zij tegen verdachte heeft gezegd dat zij niet wilde dat hij seksuele handelingen bij haar zou verrichten wanneer zij sliep en dat zij ook niet wilde dat dit gefilmd zou worden. De rechtbank gaat uit van de verklaring hierover van [slachtoffer 3] . Wanneer verdachte, zoals hij stelt, zou hebben gehandeld in overeenstemming met afspraken die hij daarover met [slachtoffer 3] van tevoren heeft gemaakt, ligt het voor de hand dat [slachtoffer 3] op de hoogte zou zijn van deze door verdachte van haar gemaakte filmpjes, hetgeen niet blijkt uit haar eigen verklaring. Wel heeft verdachte de filmpjes gestuurd aan [slachtoffer 1] , het minderjarige neefje van [slachtoffer 3] . Deze omstandigheden maken naar het oordeel van de rechtbank de stelling van verdachte dat hij met instemming van [slachtoffer 3] heeft gehandeld volstrekt ongeloofwaardig.

De rechtbank is van oordeel dat daarmee het ontuchtige karakter van de door verdachte uitgevoerde handelingen vaststaat.

Medeplegen

Ten aanzien van het medeplegen overweegt de rechtbank als volgt. Anders dan de officier van justitie is de rechtbank van oordeel dat het niet vervolgen van een medeverdachte als medepleger geen belemmering hoeft te vormen voor een bewezenverklaring van medeplegen in onderhavige zaak. Volgens vaste

jurisprudentie hoeft een vrijspraak voor een medeverdachte niet aan een veroordeling voor medeplegen in de weg te staan.

De rechtbank overweegt dat op basis van de bewijsmiddelen kan worden vastgesteld dat [slachtoffer 1] in een chatgesprek met verdachte vraagt om een filmpje van [slachtoffer 3] en daarbij zegt liefst een bloot kutje. Vervolgens stelt verdachte aan [slachtoffer 1] voor om op [slachtoffer 3] te spuiten en haar kutje te vingeren. [slachtoffer 1] antwoordt daarop Doe dr kutje maar challenge. Uit het op de telefoon van [slachtoffer 1] aangetroffen filmpje, waarop een deel van de ten laste gelegde ontuchtige handelingen te zien zijn, blijkt ook dat verdachte daadwerkelijk de handelingen heeft gefilmd en verstuurd naar [slachtoffer 1] . Uit deze gang van zaken blijkt een voldoende bewuste en nauwe samenwerking en daarmee acht de rechtbank het medeplegen wettig en overtuigend bewezen.

Bewezenverklaring

De rechtbank acht het onder 1, 2 primair, 3, 4 en 5 subsidiair wettig en overtuigend bewezen, met dien verstande dat:

hij in de periode van 3 juli 2023 tot en met 3 augustus 2023 te Hoogeveen, meermalen, opzettelijk een minderjarige, te weten [slachtoffer 1] , geboren op [geboortedatum] -2006, heeft onttrokken aan het wettig over die minderjarige gestelde gezag, immers heeft verdachte daar toen,

contact gelegd en gehouden met die [slachtoffer 1] middels internet en per telefoon en met die [slachtoffer 1] afgesproken, en
voornoemde [slachtoffer 1] onderdak geboden in zijn, verdachtes, woningen;

2
primair.

hij op 1 november 2022 te Almere, met [slachtoffer 2] , geboren op [geboortedatum] 2019, die toen de leeftijd van twaalf jaren nog niet had bereikt, zijnde zijn, verdachtes, kind, handelingen heeft gepleegd, die mede bestonden uit het seksueel binnendringen van het lichaam van die [slachtoffer 2] , immers heeft verdachte

de penis van die [slachtoffer 2] door die [slachtoffer 2] laten vastpakken en vervolgens laten aftrekken en
de penis van die [slachtoffer 2] vastgepakt en vervolgens afgetrokken en
zijn penis door die [slachtoffer 2] laten vastpakken en vervolgens laten aftrekken en
zijn penis vastgepakt en vervolgens afgetrokken en
zijn ontblote en erecte penis in de mond van die [slachtoffer 2] geduwd;

hij in de periode van 5 april 2022 tot en met 3 augustus 2023 te Hoogeveen en Almere, ontucht heeft gepleegd met de aan zijn zorg of waakzaamheid toevertrouwde minderjarige [slachtoffer 1] , geboren op [geboortedatum] 2006, immers heeft hij, verdachte, die [slachtoffer 1] meermalen gezoend, gestreeld, betast en seksuele gemeenschap gehad met die [slachtoffer 1] en zich laten aftrekken en pijpen door die [slachtoffer 1] en die [slachtoffer 1] gepijpt en afgetrokken;

hij in de periode van 5 april 2022 tot en met 3 augustus 2023 te Hoogeveen en Almere, tezamen en in vereniging met een ander, 8435 afbeeldingen, te weten foto's en videos en gegevensdragers bevattende een afbeelding, te weten telefoons van het merk Samsung Note 20, Samsung Galaxy A53 en laptops van het merk Lenovo Thinkpad, HP Zbook en MSI Pulse en USB-sticks van het merk Sandisk en Imation Nano Pro, van seksuele gedragingen, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt, is betrokken of schijnbaar is betrokken, in bezit heeft gehad en zich daartoe door middel van een geautomatiseerd werk en met gebruikmaking van een communicatiedienst de toegang heeft verschaft, welke seksuele gedragingen - zakelijk weergegeven - bestonden uit:

het met de/een penis, vinger/hand en/of voorwerp oraal, vaginaal en/of anaal penetreren van het lichaam van een persoon (te weten onder andere [slachtoffer 2] geboren op [geboortedatum] 2019) die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet had bereikt (bestandnaam: [bestandsnaam] , beschreven op pagina 207 van het procesdossier) en/of
het met de/een penis, vinger/hand en/of voorwerp oraal, vaginaal en/of anaal penetreren van het eigen lichaam door een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet had bereikt (bestandnaam: [bestandsnaam] , beschreven op pagina 210 van het procesdossier),

- het met de/een penis, vinger/hand en/of mond/tong betasten en/of aanraken van het geslachtsdeel van een persoon (te weten onder andere [slachtoffer 2] geboren op [geboortedatum] 2019 en [slachtoffer 1] geboren op [geboortedatum] 2006) die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet had bereikt

( [bestandsnaam] , beschreven op pagina 209 van het procesdossier) en/of

- het met de/een vinger/hand en/of mond/tong betasten en/of aanraken van het eigen geslachtsdeel en/of de eigen billen door een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet had bereikt

( [bestandsnaam] , beschreven op pagina 210 van het procesdossier)

- het door een dier likken, betasten en/of aanraken van het geslachtsdeel, de billen en/of de borsten van een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet had bereikt ( [bestandsnaam] , beschreven op pagina 211 van het procesdossier)

- het geheel of gedeeltelijk naakt (laten) poseren van/door een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet had bereikt, waarbij deze persoon poseert in een erotisch getinte houding (op een wijze) die niet bij haar leeftijd past en/of (waarna) door het camerastandpunt en/of de (onnatuurlijke) pose nadrukkelijk het (ontblote) geslachtsdeel en/of de borsten van deze persoon in beeld gebracht worden (waarbij) de afbeelding (aldus) (telkens) een onmiskenbaar seksuele strekking heeft en/of strekt tot seksuele prikkeling (bestandnaam: [ [bestandsnaam] beschreven op pagina 210 van het procesdossier);

terwijl hij, verdachte, van het plegen van dit misdrijf een gewoonte heeft gemaakt;

hij in de periode van 5 april 2022 tot en met 3 augustus 2023 te Hoogeveen en Almere, afbeeldingen, te weten een video, van seksuele gedragingen, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt, is betrokken of schijnbaar is betrokken, heeft vervaardigd en verspreid, welke seksuele gedragingen - zakelijk weergegeven - bestonden uit:

- het met de/een penis, vinger/hand en/of voorwerp oraal, vaginaal en/of anaal penetreren van het lichaam van een persoon (te weten [slachtoffer 2] geboren op [geboortedatum] 2019) die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet had bereikt (bestandnaam: [bestandsnaam] , beschreven op pagina 207 van het procesdossier).

5
subsidiair.

hij in de periode van 1 januari 2022 tot en met 3 november 2022 te Almere, tezamen en in vereniging met een ander, meermalen, met [slachtoffer 3] , van wie hij, verdachte, wist dat deze in staat van lichamelijke onmacht verkeerde, ontuchtige handelingen heeft gepleegd, te weten

aan de rand van het bed is gaan staan, terwijl die [slachtoffer 3] zich in slapende toestand, en
zichzelf aan het aftrekken is en
het dekbed heeft weggetrokken van die [slachtoffer 3] haar lichaam en
dat verdachte zich aftrekt en dan hand over bovenbeen veegt en
met een vibrator over de vagina van die [slachtoffer 3] wreef.

Verdachte zal van het meer of anders ten laste gelegde worden vrijgesproken, aangezien de rechtbank dat niet bewezen acht.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. Verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

Strafbaarheid van het bewezen verklaarde

Het bewezen verklaarde levert op:

1. opzettelijk een minderjarige onttrekken aan het wettig over hem gesteld gezag, meermalen gepleegd;

2
primair. met iemand beneden de leeftijd van twaalf jaren handelingen plegen die mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, terwijl de schuldige het feit begaat tegen zijn kind;

3. ontucht plegen met een aan zijn zorg, opleiding of waakzaamheid toevertrouwde minderjarige, meermalen gepleegd;

een afbeelding en gegevensdrager bevattende een afbeelding van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken of schijnbaar is betrokken, in bezit hebben, terwijl van het plegen van dit misdrijf een gewoonte wordt gemaakt en het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen

een afbeelding van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken of schijnbaar is betrokken, verspreiden en vervaardigen.

5
subsidiair. met iemand van wie hij weet dat hij in staat van lichamelijke onmacht verkeert ontuchtige handelingen plegen, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen, meermalen gepleegd.

Deze feiten zijn strafbaar nu geen omstandigheden aannemelijk zijn geworden die de strafbaarheid uitsluiten.

Strafbaarheid van verdachte

De rechtbank acht verdachte strafbaar nu niet van enige strafuitsluitingsgrond is gebleken.

Strafmotivering

Vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte ter zake van het onder 1, 2 primair, 3, 4 en 5 subsidiair ten laste gelegde wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van zes jaren en dat hem de maatregel tot terbeschikkingstelling met verpleging van overheidswege (hierna ook: tbs met dwangverpleging) wordt opgelegd.

Standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft mede gelet op de lange duur van het voorarrest gepleit voor een gevangenisstraf van kortere duur dan door de officier van justitie is geëist. Verder heeft zij aangevoerd dat de rechtbank geen tbs met dwangverpleging kan opleggen aan verdachte nu er geen verband bestaat tussen de vastgestelde stoornis, ADHD, en de feiten. Ook is vereist dat sprake moet zijn van een stoornis waaruit gevaar voor de maatschappij moet volgen, dat is niet het geval bij ADHD. Hetzelfde geldt voor de stoornis in alcohol- en drugsgebruik. De deskundigen die de persoon van verdachte hebben onderzocht kunnen geen andere stoornis vaststellen en ook de risicos kunnen niet worden ingeschat. Het is niet aan de rechtbank om in dat geval zelfstandig een stoornis vast te stellen.

Oordeel van de rechtbank

Bij de bepaling van de straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de aard en de ernst van het bewezen en strafbaar verklaarde, de omstandigheden waaronder dit is begaan, de persoon van verdachte zoals deze naar voren is gekomen uit het onderzoek ter terechtzitting en de over de persoon van verdachte opgemaakte rapportages, het uittreksel uit de justitiële documentatie, alsmede de vordering van de officier van justitie en het pleidooi van de verdediging. De rechtbank heeft in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen.

De aard en ernst van de feiten

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan een groot aantal zedenfeiten, waaronder het seksueel misbruiken van zijn driejarige zoon [slachtoffer 2] , waarbij ook sprake is geweest van het seksueel binnendringen van het lichaam en het plegen van ontucht met zijn minderjarige neef [slachtoffer 1] . Daarnaast heeft verdachte zich schuldig gemaakt aan het vervaardigen, verspreiden en bezitten van kinderporno, het onttrekken aan het gezag van voornoemde [slachtoffer 1] en het plegen van ontucht met zijn ex-partner [slachtoffer 3] terwijl zij sliep. De feiten die door verdachte zijn gepleegd kenmerken zich door de kwetsbaarheid van de slachtoffers. Verdachte heeft door het seksueel misbruik een zeer ernstige inbreuk gemaakt op de lichamelijke en geestelijke integriteit van de slachtoffers.

Verdachte heeft zijn zoontje, [slachtoffer 2] van 3 jaar oud, seksueel misbruikt. Terwijl een kind veilig hoort te zijn bij zijn vader, was [slachtoffer 2] dit allerminst. Het is aangrijpend om op de beelden te zien dat verdachte doorgaat met het misbruik, terwijl [slachtoffer 2] meermalen aangeeft dat verdachte hem pijn doet. Verdachte stopt niet. Hij gaat juist nog een stap verder. De rechtbank zal bij de strafoplegging uitgaan van eenmalig seksueel misbruik van [slachtoffer 2] . Uit de beelden blijkt echter dat [slachtoffer 2] op 3 jarige leeftijd precies weet wat er van hem verwacht wordt; hij weet wat hij moet doen bij verdachte en hoe hij dat moet doen. Verdachte heeft ter zitting geïmpliceerd dat [slachtoffer 2] dit gedrag moet hebben geleerd van [slachtoffer 1] . Verdachte gaat er echter aan voorbij dat [slachtoffer 2] op de beelden zo reageert op hem, verdachte. Het lijkt er dan ook op dat verdachte alleen toegeeft waar hij niet onderuit kan en geen echte verantwoordelijkheid neemt voor zijn daden. De spijtbetuigingen in de richting van [slachtoffer 2] en de tranen van verdachte komen op de rechtbank niet oprecht over. Verdachte heeft enkel aan zichzelf gedacht. Het kind dat hij als vader hoorde te beschermen, heeft hij gebruikt in een seksueel spel, een challenge dat hij met zijn minderjarige neef is aangegaan. Zonder een moment te denken aan de schadelijke gevolgen die dit alles voor [slachtoffer 2] zou hebben. Dat er nu al sprake is van ernstige gevolgen voor [slachtoffer 2] blijkt onder andere uit de slachtofferverklaring die ter terechtzitting is voorgedragen en de bijlagen horende bij de vordering tot schadevergoeding. Het is ook de ervaring dat seksueel misbruik voor (heel) jonge slachtoffers langdurige en ernstige psychische gevolgen kan hebben. De rechtbank rekent het misbruik van [slachtoffer 2] verdachte zwaar aan, te meer nu hij dit misbruik heeft gefilmd en heeft gedeeld met [slachtoffer 1] .

Verdachte heeft daarnaast zijn minderjarige neef ruim een jaar seksueel misbruikt. Uit het dossier blijkt dat [slachtoffer 1] een kwetsbare jongen is met een belast verleden. [slachtoffer 1] zag verdachte in eerste instantie als een vaderfiguur, bij wie hij vertrouwen en begrip zocht. Verdachte heeft misbruik gemaakt van die situatie en is een seksuele relatie aangegaan die -anders dan verdachte iedereen wil doen geloven- ongelijkwaardig was. Voor [slachtoffer 1] geldt eveneens dat dit zijn geestelijke en seksuele ontwikkeling ernstig kan hebben verstoord. Ook van de seksuele handelingen van en met [slachtoffer 1] heeft verdachte filmpjes gemaakt die kunnen worden gekwalificeerd als kinderporno. Daar komt bij dat verdachte [slachtoffer 1] gedurende de periode van een maand op meerdere momenten heeft onttrokken aan het wettelijk gezag.

Naast het vervaardigen en verspreiden van kinderporno -van [slachtoffer 2] en [slachtoffer 1] - als hiervoor bedoeld, heeft verdachte ook nog kinderporno waarop andere slachtoffers te zien zijn in bezit gehad. Duidelijk is dat de betrokken kinderen vaak psychische schade oplopen die gedurende lange tijd en niet zelden de rest van hun leven diepe sporen nalaat. Verdachte heeft bijgedragen aan de instandhouding van de vraag hiernaar.

Tot slot heeft verdachte zich schuldig gemaakt aan het medeplegen plegen van ontucht met zijn ex-partner [slachtoffer 3] terwijl zij op dat moment sliep. Verdachte heeft deze ontuchtige handelingen gefilmd en verzonden naar [slachtoffer 1] . De rechtbank overweegt daartoe dat dergelijke feiten een grove inbreuk maken op de lichamelijke integriteit van het slachtoffer. Duidelijk is geworden dat de impact nog groter is geweest op het slachtoffer omdat verdachte de handelingen niet alleen tegen haar zin heeft gefilmd, maar ook nog eens heeft gedeeld met haar minderjarige neefje.

De persoon van verdachte

De rechtbank beschikt over de volgende rapportages:

het Pro Justitia rapport d.d. 11 mei 2024 van de deskundige J. Marx, psychiater;

het Pro Justitia rapport d.d. 17 mei 2024 van de deskundige C.M. Hopman-van Emmerik, klinisch psycholoog;

het rapport van het Pieter Baan Centrum (hierna: PBC) d.d. 30 juni 2025 met daarin onder meer de onderzoeksbevindingen van de deskundigen R.J.P. Rijnders, psychiater, en I.W.J. Ten Post, GZ-psycholoog.

Tevens heeft er voorafgaand aan deze rapportages een trajectconsult plaatsgevonden, opgesteld op 25 augustus 2023 door M. Krops, GZ-psycholoog.

Er zijn meerdere reclasseringsrapportages opgesteld, laatstelijk een maatregelenrapport uitgebracht op 13 augustus 2025.

De rechtbank zal hierna eerst ingaan op de bevindingen en conclusies van de deskundigen om vervolgens in te gaan op het vraagstuk van de stoornissen en de toerekenbaarheid.

Trajectconsult van de deskundige Krops, GZ-psycholoog

De psycholoog heeft in haar klinisch-psychologische indrukken over verdachte opgemerkt dat hij weinig zelfkritisch en zelfsturend vermogen toont. Verder maakt verdachte een theatrale en hypomane indruk. Ook worden aanwijzingen gezien voor ADHD, hetgeen volgens verdachte op 12-jarige leeftijd bij hem is vastgesteld, omdat verdachte wordt ervaren als een fors ontremde man met weinig zelfkritisch vermogen. Volgens de psycholoog kunnen deze kenmerken ook passen naast of bij een bipolaire-stemmingsstoornis. Hoewel ook kan worden gedacht aan persoonlijkheidspathologie bij verdachte, maakt de overheersende stemmingsproblematiek van hem het lastig om hierover uitspraken te doen of om dit op voorhand uit te sluiten. Omdat de verdenking tegen verdachte mede bestaat uit het seksueel misbruik, hij een relatie zegt te hebben met een minderjarige en hij heeft gezegd naar kinderporno te kijken om sneller klaar te komen, vermoedt de psycholoog tevens een pedofiele stoornis bij verdachte.

Het Pro Justitia rapport van de deskundige Marx, psychiater

De psychiater is tot de conclusie gekomen dat sprake is van een gemankeerd onderzoek mede omdat verdachte in gesprekken met hem telkens in zijn eigen (ontlastend gekleurde) verhaal vervalt met daarin opmerkelijk veel inconsistenties. Tevens heeft verdachte geen medewerking verleend aan het sociaal referentenonderzoek. Het contact met verdachte wordt verder ervaren als uitermate stroperig: hij praat veel maar zegt uiteindelijk opmerkelijk weinig. Uiteindelijk kan een psychische stoornis dan ook niet worden aangetoond, doch evenmin met zekerheid worden uitgesloten. In de persoonlijkheid van verdachte valt wel op dat hij de neiging heeft om zijn eigen kwaliteiten te vergroten en zich daarmee beter lijkt te willen voordoen. Tegelijkertijd neigt hij naar externaliseren. De vele inconsistenties die worden aangetroffen duiden op manipulatieve trekken en leugenachtigheid.

Ten aanzien van seksualiteit heeft de psychiater overwogen dat de ouders van verdachte zich zorgen zouden hebben gemaakt wegens ongerustheid en vermoedens van een pedoseksuele ontwikkeling bij verdachte in zijn pubertijd. Na een consult bij de seksuoloog zijn de ouders gerustgesteld. Vanwege het gemankeerde onderzoek kan een seksuele stoornis zoals een parafilie en/of hyperseksualiteit niet worden aangetoond, doch evenmin met zekerheid worden uitgesloten.

Het Pro Justitia rapport van de deskundige Hopman-van Emmerik, klinisch psycholoog

De psycholoog is evenals de psychiater, gekomen tot de conclusie dat sprake is geweest van een onvolledig onderzoek mede omdat verdachte de neiging heeft om zijn gesprekspartner te overspoelen met een woordenwolk, waardoor hoofd- en bijzaken onvoldoende kunnen worden onderscheiden. Ook is geregeld sprake van ongerijmdheden en tegenstrijdigheden in het verhaal van verdachte. Samenvattend komt hij over als een man die zich op het oog coöperatief en sociaal vaardig weet te presenteren maar bij wie, bij nader inzien, sprake is van beperkingen op emotioneel, introspectief, empathisch, relationeel en zelfkritisch gebied terwijl hij zich egocentrisch en externaliserend opstelt. Deze presentatie zou terug te voeren kunnen zijn op persoonlijkheidsproblematiek in combinatie met zijn procespositie. Bovendien scoort verdachte in enige mate verhoogd op de persoonlijkheidstrekken psychopathie en narcisme. De psycholoog ziet verder geen redenen om aan de op twaalfjarige leeftijd bij verdachte gestelde diagnose van ADHD te twijfelen. De ADHD kan daarom worden vastgesteld.

In navolging van de mederapporteur heeft ook de psycholoog gewezen op de gesprekken bij de seksuoloog wegens problemen met de seksualiteitsontwikkeling, ongerustheid van ouders en het vermoeden van een pedoseksuele ontwikkeling. Het ervaren van een wederzijds affectieve band tussen verdachte en zijn neef kan wijzen op het bestaan van een pedofiele stoornis. Gezien het grote leeftijdsverschil tussen verdachte en zijn neef en het opsturen naar elkaar van bij henzelf verrichtte seksuele handelingen lijkt het ontkennen van seksuele gerichtheid, opwinding en fantasieën op zijn neef niet reëel. Er is geen geobjectiveerde informatie die anders doet vermoeden. Derhalve kan de diagnose pedofiele stoornis niet gesteld worden noch worden ontkend.

Voorts voldoet verdachte aan meerdere kenmerken van verschillende persoonlijkheidsstoornissen van het B-cluster, te weten de antisociale, borderline en narcistische persoonlijkheidsstoornis. Hij is namelijk een sterk externaliserende man, een gladde prater, heeft een opgeblazen gevoel van de eigen belangrijkheid, een gebruikersmentaliteit en een gebrek aan empathie, wat kenmerken zijn passend bij persoonlijkheidsproblematiek.

Het PBC rapport

De psychiater en psycholoog concluderen dat verdachte aan het onderzoek in het PBC heeft geparticipeerd, maar dit alles als het ware met de handrem erop doet, inhoudend dat hij in zijn communicatie waarschijnlijk zijn procespositie goed in de gaten houdt en regelmatig verhullende antwoorden geeft. Ook weigert hij toestemming te geven voor het verkrijgen van relevante medische informatie. Verder kan de forensisch milieurapporteur zeer weinig referenten spreken. Het huidig onderzoek wordt door deze onderzoekobstakels in significante mate beperkt.

De deskundigen kunnen weliswaar geen definitieve onderbouwing geven, maar gaan er op grond van vroegere GGZ-informatie vanuit dat verdachte waarschijnlijk voldoet aan de kenmerken van ADHD (type niet nader gespecificeerd). Ook de diagnose met betrekking tot het pathologisch gebruik van alcohol en drugs kan worden vastgesteld, waarbij minimaal sprake is van misbruik, mogelijk is er zelfs sprake van afhankelijkheid. Zij merken echter op dat het klinisch beeld van verdachte doet vermoeden dat er veel meer met hem aan de hand is.

Opvallend achten de deskundigen de sociale onafgestemdheid en de gebrekkige sociale wederkerigheid. Verder wordt vermeld dat verdachte zeer egocentrisch ingesteld is. Deze fenomenen kunnen optreden in het kader van een autismespectrumstoornis. Omdat ze daarvoor niet bewijzend zijn en het onderzoek beperkt is, kunnen de deskundigen deze stoornis aantonen noch uitsluiten.

Het strafdossier inclusief de collaterale informatie levert aanwijzingen op voor een pedoseksuele stoornis. De deskundigen concluderen dat het onderzoek wel een pedoseksuele oriëntatie van het niet-exclusieve type oplevert, maar dat een pedoseksuele stoornis (van het niet-exclusieve type) niet kan worden onderbouwd, noch verworpen, daartoe is het onderzoek te beperkt.

De deskundigen merken op dat het aanhaken bij en opgaan in de jeugdige [slachtoffer 1] daarnaast wijst op een niet-gedifferentieerde persoonlijkheidswikkeling van verdachte. Persoonlijkheidskenmerken met antisocialiteit, theatraliteit, narcisme en borderline-dynamiek vallen op en passen bij een gemengde persoonlijkheidsstoornis. Deze diagnose wordt echter niet gesteld vanwege te weinig collaterale informatie over verdachtes functioneren in zijn jeugd, adolescentie en latere volwassenheid wat betreft interpersoonlijke en maatschappelijke relaties. De diagnose kan evenmin worden uitgesloten.

Verdachte behaalt verder de cut-off-score niet waarboven men spreekt van psychopathie volgens het concept van Hare, wel scoort hij onderin de categorie daaronder, namelijk 'kenmerken van psychopathie'.

De deskundigen overwegen ten aanzien van de vraag of de vastgestelde stoornissen ook de gedragskeuzes en gedragingen van verdachte hebben beïnvloed ten tijde van het ten laste gelegde en de mate van toerekening als volgt.

Indien wordt uitgegaan van alleen de aanwezigheid van ADHD en/of pathologisch gebruik van middelen, is het advies van de deskundigen om verdachte toerekenbaar te achten voor de ten laste gelegde feiten. Als echter een gebrekkige ontwikkeling van de geestvermogens (deze omvatten autismespectrumstoornis en/of gemengde persoonlijkheidsstoornis) en/of een pedoseksuele stoornis van het niet-exclusieve type, wél aanwezig is/zijn, dan valt aan te nemen dat de kans op een doorwerking in de ten laste gelegde feiten aanzienlijk is. Door gebrek aan een uitgewerkt delictscenario én goede delictanalyse kunnen de deskundigen geen uitspraak doen over de doorwerking in de feiten.

Met betrekking tot het risico op recidive merken de deskundigen op, uitgaande van ADHD en pathologisch gebruik van middelen, dat kan worden aangenomen dat verdachte in de toekomst vrij zal zijn om in vergelijkbare situaties keuzes te maken en andere gedragsalternatieven te kiezen. Mochten er ook andere stoornissen aanwezig zijn, te weten een gebrekkige ontwikkeling van de geestvermogens en/of een pedoseksuele stoornis van het niet-exclusieve type, dan menen de deskundigen dat zij niet in staat zijn een gestructureerde taxatie op te stellen wat betreft een pathologisch bepaald risico op herhaling van de ten laste gelegde feiten.

Oordeel van de rechtbank

De rechtbank neemt de conclusies van de deskundigen over voor zover die zien op het middelengebruik. Ook de rechtbank gaat uit van op zijn minst misbruik van harddrugs, cannabis en alcohol. Ook de rechtbank acht op basis van de periode en de mate van gebruik zoals door verdachte aangegeven en onder meer bevestigd door getuigenverklaringen en het aangetroffen aantal ponypacks in [hotel] (29) afhankelijkheid van deze middelen zeker niet uitgesloten.

Hoewel de deskundigen op basis van de eigen bevindingen geen definitieve onderbouwing kunnen geven van ADHD, gaan zij op basis van onder meer de vroegere GGZ-informatie wel uit van deze diagnose. De rechtbank kan dit volgen en gaat daarvan ook uit, waarbij zij net als de deskundigen in ogenschouw neemt dat verdachte ten tijde van de onderzoeken hiervoor ook medicatie (dexamfetamine) gebruikte, waarvan

ook effect mag worden verwacht, zodat verklaarbaar kan zijn dat ten tijde van het onderzoek weinig dan wel minder symptomen waarneembaar waren.

Zoals gezegd hebben de deskundigen vanwege significante beperkingen in het onderzoek meerdere stoornissen niet kunnen onderbouwen noch kunnen uitsluiten. In het PBC-rapport wordt opgemerkt dat er naast ADHD en misbruik van middelen veel meer aan de hand moet zijn met verdachte. Onder meer vanuit de groepsobservaties is het opvallende gedrag van verdachte opgetekend.

Vanuit de onderzoeken van alle geraadpleegde gedragsdeskundigen alsook vanuit het procesdossier zijn relatief veel aanwijzingen naar voren gekomen die duiden in de richting van andere stoornissen in de ontwikkeling en persoonlijkheid van verdachte. Voor de beantwoording van de relevante vragen met betrekking tot de persoon van de verdachte in het kader van dit strafproces, zal de rechtbank dan ook dienen te beoordelen of op basis van alle beschikbare stukken kan worden gekomen tot vaststelling van stoornissen bij verdachte naast de door de deskundigen aangenomen ADHD en misbruik van middelen.

Allereest stelt de rechtbank in dat opzicht vast dat het aan de rechter die over de feiten oordeelt is om vast te stellen of bij verdachte ten tijde van het plegen van de feiten een gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van de geestesvermogen bestond. De rechter heeft daarin een eigen verantwoordelijkheid en is niet gebonden aan de door deskundigen uitgebrachte adviezen. Daar komt bij dat wet noch jurisprudentie vereist dat een stoornis wordt geclassificeerd volgens de DSM-5 en evenmin dat deze dient te worden vastgesteld door (een) gedragskundige(n).2 De stelling van de verdediging dat een stoornis niet door de rechter kan worden vastgesteld, getuigt dan ook van een onjuiste rechtsopvatting.

Parafiele stoornis

Uit de opgevraagde medische gegevens is gebleken dat de ouders van verdachte zich in zijn adolescentie zorgen maakten over een mogelijke pedoseksuele ontwikkeling gelet op door hen waargenomen gedrag. Ten tijde van het trajectconsult heeft verdachte aan de GZ-psycholoog verteld dat hij het spannend en kinky vindt om op het darkweb naar kinderporno te kijken, omdat hij daardoor sneller klaarkomt.

Verdachte heeft nadien steeds ontkend dit te hebben gezegd en ter zitting aangegeven dat de deskundige hem verkeerd begrepen moet hebben. De uiting van verdachte als opgetekend door deskundige Krops is zodanig concreet en specifiek dat de rechtbank hiervan uitgaat. Er bestaat bij de rechtbank geen twijfel dat verdachte deze uiting heeft gedaan. De rechtbank ziet de latere ontkenning van deze woorden door verdachte in het licht van het bewaken van zijn procespositie en tevens acht de rechtbank deze passend in een voor hem kenmerkend gedragspatroon waarbij verdachte steeds wisselend verklaart en terugkomt op eerder gedane uitingen.

Voorgaande in samenhang bezien met de bewezenverklaarde feiten waarbij verdachte zijn zoon van drie jaar ernstig seksueel heeft misbruikt in een zogenoemde challenge ten tijde van zijn seksuele relatie met zijn minderjarige neef, acht de rechtbank waarschijnlijk dat bij verdachte sprake is van een parafiele stoornis. Aannemelijk is dat dit een pedoseksuele stoornis is van niet exclusieve aard.

Persoonlijkheidsstoornis

Het gedrag van verdachte is zeer opvallend te noemen. Ook ter terechtzitting heeft de rechtbank gemerkt dat verdachte absurde uitspraken doet. Zo heeft verdachte zich beklaagd over medewerkers in de penitentiaire inrichting. Die zouden op een groot bord hebben geschreven waarvan verdachte werd verdacht, met uitleg daarbij. Een en ander zou op die manier zijn gedaan zodat alle gedetineerden dit over hem konden lezen, aldus verdachte. Verdachte lijkt daarbij niet in de gaten te hebben hoe dit verhaal op anderen overkomt. Verder valt zowel vanuit de verhoren als vanuit zijn verklaringen ter terechtzitting op dat verdachte de schuld van vrijwel alles legt bij zijn ex-partner [slachtoffer 3] en (later) bij [slachtoffer

1] . De deskundigen spreken van een persoonlijkheidsdynamiek all over, doelend op antisociale, theatrale, narcistische en borderline persoonlijkheidskenmerken.

Gelet op de verschillende kenmerken van een persoonlijkheidsstoornis, zoals geduid door alle geraadpleegde gedragsdeskundigen, in onderling verband en samenhang en bezien in het licht van het procesdossier, de verklaringen van verdachte ter terechtzitting en de door de rechtbank bewezenverklaarde feiten, acht de rechtbank het ook waarschijnlijk dat bij verdachte sprake is van een (gemengde) persoonlijkheidsstoornis.

Gelet op de aard van deze stoornissen kan ervan worden uitgegaan dat hiervan niet alleen sprake was ten tijde van de bewezenverklaarde feiten, maar dat deze hierin ook hebben doorgewerkt, zodanig dat de rechtbank komt tot het oordeel dat de feiten aan verdachte in verminderde mate kunnen worden toegerekend. Bij dit oordeel heeft de rechtbank meegewogen dat de rapporteurs van het PBC hebben geconcludeerd dat, indien de rechtbank uitgaat van de aanwezigheid van een pedoseksuele stoornis en/of een persoonlijkheidsstoornis bij verdachte, kan worden aangenomen dat er een doorwerking van deze stoornissen aanwezig is in de ten laste gelegde feiten.

Gevangenisstraf

De bewezenverklaarde feiten zijn ernstige strafbare feiten. De rechtbank is dan ook van oordeel dat daarop, gelet op de aard van de strafbare feiten, de ernst daarvan, de omstandigheden waaronder zij zijn gepleegd en de periode waarin zij zijn gepleegd, niet anders kan worden gereageerd dan met het opleggen van een vrijheidsbenemende straf van lange duur. De rechtbank is van oordeel dat een gevangenisstraf van zes jaren zoals geëist door de officier van justitie passend en geboden is, maar zal rekening houden met het overschrijden van de redelijke termijn.

De rechtbank overweegt het volgende met betrekking tot het recht op berechting binnen een redelijke termijn als bedoeld in artikel 6 van het EVRM. Blijkens bestendige jurisprudentie bedraagt de redelijke termijn van berechting ingeval een verdachte zich in voorlopige hechtenis bevindt een periode van 16 maanden. De termijn waarbinnen de berechting van verdachte heeft plaatsgevonden is aangevangen op 4 juli 2023, zijnde de datum waarop verdachte in verzekering is gesteld en is verhoord en aan welke handelingen hij in redelijkheid de verwachting heeft kunnen ontlenen dat het Openbaar Ministerie een strafrechtelijke vervolging tegen hem zou instellen.

Deze termijn eindigt op 2 september 2025, zijnde de datum van dit vonnis. De termijn bedraagt in totaal (op enkele dagen na) twee jaren en twee maanden (26 maanden). Het voorgaande betekent dat sprake is van een overschrijding van de redelijke termijn met tien maanden. De rechtbank zal met deze schending rekening houden in die zin dat zij een lagere gevangenisstraf aan verdachte zal opleggen dan zij in beginsel passend acht en houdt daarbij rekening met de percentages zoals door de Hoge Raad zijn vastgesteld.3 Om die reden zal de rechtbank zeven maanden op de straf in mindering brengen.

Alles afwegende zal de rechtbank een onvoorwaardelijke gevangenisstraf aan verdachte opleggen voor de duur van vijf jaren en vijf maanden, met aftrek van de tijd die verdachte reeds in voorarrest heeft doorgebracht. Die straf is gerechtvaardigd vanuit het oogpunt van vergelding, normhandhaving en bescherming van de samenleving. De rechtbank heeft hierbij gelet op (enigszins) vergelijkbare zaken en rekening gehouden met de verminderde toerekenbaarheid van de feiten aan verdachte.

Tenuitvoerlegging van de op te leggen gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat aan verdachte voorwaardelijke invrijheidstelling wordt verleend als bedoeld in artikel 6:2:10 van het Wetboek van Strafvordering.

Op te leggen maatregel

De rechtbank heeft reeds overwogen dat bij verdachte sprake is van een ziekelijke stoornis van de geestvermogens dan wel gebrekkige ontwikkeling van de geestvermogens. Vervolgens dient de vraag te worden beantwoord hoe het gevaar voor recidive van soortgelijke delicten als de bewezenverklaarde feiten wordt ingeschat.

De rapporteurs van het PBC hebben zich gelet op de beperkingen in hun onderzoek onthouden van een advies met betrekking tot het risico op recidive. De rapporteurs van de Pro Justitia rapportage merken in algemene zin op dat er factoren aanwezig zijn - zoals het problematische middelengebruik en problemen op vrijwel alle leefgebieden - die worden geassocieerd met een verhoogde kans op recidive. Door het ontbreken van een volledig en gedegen delictscenario is het echter niet mogelijk om te komen tot een de persoon van verdachte toegespitste risicoanalyse.

In het reclasseringsrapport van 25 juli 2024 wordt het risico op recidive ingeschat als gemiddeld-hoog en als volgt gemotiveerd. Uit het onderzoek komen de relatie partner, gezin en familie, middelengebruik en psychosociaal functioneren als criminogene factoren naar voren. Ten aanzien van het ten laste gelegde is hij sterk externaliserend. Hij legt veel zaken buiten zichzelf, neemt beperkt verantwoordelijkheid voor zijn gedrag en er zijn aanwijzingen voor een sociaal wenselijke houding. Er is mogelijk sprake van ADHD problematiek en er is sprake van verslavingsproblematiek. Tevens bestaat er instabiliteit op meerdere leefgebieden. Verdachte is zonder vaste verblijfsplaats, hij beschikt niet over (zinvolle) dagbesteding, hij heeft geen inkomen en er is sprake van schuldenproblematiek. Daarnaast is er sprake van een conflictueuze relatie met zijn toenmalige partner, nu ex-partner. Het risico op recidive wordt vanwege het psychosociaal functioneren en het middelengebruik als gemiddeld-hoog ingeschat.

In het maatregelenrapport van 13 augustus 2025 wordt het recidiverisico ingeschat als hoog, gelet op onder meer de vastgestelde middelenproblematiek en de ADHD.

De rechtbank acht, gelet op de inhoud van de hiervoor besproken rapporten, het recidiverisico gemiddeld- hoog en wijst in dat verband op de vastgestelde stoornissen, op de lange periode waarin de bewezenverklaarde feiten zich hebben afgespeeld en het feit dat deze enkel zijn gestopt door de aanhouding van verdachte.

Tbs-maatregel met dwangverpleging

In dit strafproces is komen vast te staan dat bij verdachte meerdere stoornissen bestaan, waarbij de persoonlijkheidsstoornis en de parafiele stoornis hebben doorgewerkt in de bewezenverklaarde feiten. Voor deze stoornissen heeft nog geen behandeling plaatsgevonden, terwijl daarvan wel gevaar uitgaat voor de veiligheid van anderen.

De rechtbank is van oordeel dat het noodzakelijk is dat verdachte wordt behandeld binnen het kader van een tbs-maatregel met dwangverpleging en stelt vast dat is voldaan aan alle wettelijke vereisten om tot oplegging van de tbs-maatregel te komen. De door verdachte begane feiten zijn misdrijven waarop naar de wettelijke omschrijving een gevangenisstraf van meer dan vier jaren is gesteld. Verder overweegt de

rechtbank dat de veiligheid van anderen, dan wel de algemene veiligheid van personen of goederen het opleggen van de maatregel van tbs met dwangverpleging eist. Hierbij heeft de rechtbank de ernst van de feiten en de aard van de vastgestelde stoornissen in aanmerking genomen.

Nu verdachte wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van meer dan vijf jaar kan, gelet op artikel 38 lid 3 Sr, daarnaast geen tbs met voorwaarden aan verdachte worden opgelegd.

De rechtbank merkt ten overvloede op dat ook wanneer een gevangenisstraf van minder dan vijf jaar zou zijn opgelegd een tbs met voorwaarden niet aan de orde zou zijn geweest.

In het reclasseringsrapport van 25 juli 2024 wordt geconcludeerd dat geen mogelijkheden worden gezien om met interventies of toezicht de risicos te beperken in het kader van een deels voorwaardelijke straf. In het maatregelrapport van 2025 wordt onderbouwd gesteld dat bij verdachte geen behandelcommitment bestaat, er geen intrinsieke motivatie is tot het volgen van een (klinische) behandeling en verdachte eisen stelt aan de invulling van een tbs met voorwaarden of enkele voorwaarden weigert na te leven. Ook ter zitting heeft verdachte geprobeerd uit te leggen dat wonen in een hotel fiscaal voordeliger is dan wonen in een begeleide woonvorm. Voorgaande staat in de weg aan de mogelijkheid om recidive te beperken door het stellen van voorwaarden, ook in het kader van een tbs met voorwaarden.

De rechtbank overweegt tot slot dat de tbs-maatregel met dwangverpleging zal worden opgelegd ter zake van misdrijven die gericht zijn tegen de onaantastbaarheid van het lichaam van een ander. De totale duur van de maatregel is daarom niet in tijd beperkt.

Contact- en locatieverbod

Vanwege de aan verdachte opgelegde gevangenisstraf en tbs-maatregel met dwangverpleging ziet de rechtbank geen aanleiding om in aanvulling daarop een contact- en locatieverbod aan verdachte op te leggen zoals namens de benadeelden is verzocht.

Conclusie

Resumerend zal de rechtbank verdachte veroordelen tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van vijf jaren en vijfmaanden en aan verdachte de tbs-maatregel met dwangverpleging opleggen.

Benadeelde partij

De volgende personen hebben zich als benadeelde partij in het strafproces gevoegd met een vordering tot schadevergoeding:

[slachtoffer 3] , bijgestaan door mr. G.S. Jongstra, tot een bedrag van 35.333,12 ter zake van materiële schade en 7.500,- ter vergoeding van immateriële schade, vermeerderd met wettelijke rente vanaf de datum waarop de schade is ontstaan;

[slachtoffer 2] , wettelijk vertegenwoordigd door [slachtoffer 3] en bijgestaan door mr. G.S. Jongstra, heeft zich als benadeelde partij in het strafproces gevoegd met een vordering tot schadevergoeding. Gevorderd wordt een bedrag van 12.500,- ter vergoeding van immateriële schade, vermeerderd met wettelijke rente vanaf de datum dat de schade is ontstaan.

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft aangevoerd dat de vorderingen van de benadeelde partijen kunnen worden toegewezen - met uitzondering van de door [slachtoffer 3] gevorderde toekomstige schade - met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel en toepassing van de wettelijke rente.

Standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft aangevoerd dat de vordering die namens benadeelde [slachtoffer 2] is ingediend kan worden toegewezen. De aangehaalde uitspraken ter onderbouwing van hoogte van de vordering zijn echter geen vergelijkbare gevallen omdat de periodes in die uitspraken veel langer zijn en de verspreiding van de films veel breder. Voor wat betreft de hoogte van het toe te wijzen bedrag heeft zij zich gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.

Voor wat betreft het gevorderde verlies aan verdienvermogen heeft de raadsvrouw erop gewezen dat [slachtoffer 3] al voordat zij op de hoogte raakte van de strafbare feiten is gestopt met werken. [slachtoffer 3] kan dus niet aannemelijk maken dat zij, zonder deze gebeurtenissen, in staat zou zijn geweest loon te verwerven en daarom kan het gevorderde bedrag aan verlies van verdienvermogen niet worden toegewezen. De gevorderde kosten die zien op de huishoudelijke hulp en mantelzorg komen eveneens niet voor toewijzing in aanmerking omdat dit een rechtstreeks gevolg is van de scheiding en niet van het strafbare feit.

In de gevorderde medische kosten is het lastig om een onderscheid te maken tussen de behandelingen en daarom lijken deze kosten toewijsbaar.

De gevorderde immateriële schade voor benadeelde zelf komt voor toewijzing in aanmerking, echter is de aangehaalde uitspraak ter onderbouwing van de vordering op dit punt van een totaal andere orde dan wat benadeelde is overkomen. De immateriële schade moet daarom gematigd worden tot 500,-.

Ten aanzien van de gevorderde immateriële schade wegens de onrechtmatige daad heeft de raadsvrouw het volgende aangevoerd. De onrechtmatige daad gepleegd tegen [slachtoffer 2] vormt geen rechtstreekse schade en kan daarom in deze strafzaak niet toegewezen worden.

Oordeel van de rechtbank

Benadeelde [slachtoffer 2]

Naar het oordeel van de rechtbank is voldoende aannemelijk dat de benadeelde partij als gevolg van het onder 2 primair verklaarde strafbare feit immateriële schade heeft geleden en dat deze schade een rechtstreeks gevolg is van het voornoemde bewezen verklaarde. De rechtbank overweegt hiertoe dat sprake is van een normschending door verdachte die naar haar aard ernstig is te noemen en die zeer ernstige gevolgen heeft gehad voor de geestelijke gezondheid van de benadeelde partij. Gelet op het voornoemde neemt de rechtbank aan dat sprake is van aantasting in de persoon op andere wijze, zoals bedoeld in artikel 6:106 van het Burgerlijk Wetboek. Op grond hiervan heeft de benadeelde partij aanspraak op immateriële schadevergoeding.

Bij het bepalen van de hoogte van het te vergoeden bedrag aan immateriële schadevergoeding heeft de rechtbank rekening gehouden met de aard en de ernst van het bewezen verklaarde, de tot nu toe bekende gevolgen ervan voor de benadeelde partij en de bedragen die Nederlandse rechters in vergelijkbare gevallen plegen toe te kennen. Gelet op het voorgaande acht de rechtbank toekenning van het gevorderde bedrag van 10.000,- billijk. De rechtbank zal de vordering toewijzen tot voornoemd bedrag, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 1 november 2022, en voor het overige niet-ontvankelijk verklaren.

De rechtbank zal bepalen dat de aan benadeelde partij te betalen immateriële schadevergoeding zal worden gestort op een ten behoeve van hem te openen spaarrekening met een zogenoemde BEM (Belegging, Erfenis en andere gelden Minderjarigen)-clausule. Een dergelijke BEM-clausule is bedoeld ter bescherming van de belangen van de minderjarige. De minderjarige en de wettelijke vertegenwoordiger kunnen daarom slechts met toestemming van de kantonrechter hierover beschikken tot hij 18 jaar is.

Nu de aansprakelijkheid van verdachte vaststaat, zal de rechtbank de schadevergoedingsmaatregel opleggen om te bevorderen dat verdachte de schade zal vergoeden.

De rechtbank zal verdachte veroordelen in de kosten die de benadeelde partij tot aan deze uitspraak in verband met de vordering heeft gemaakt, tot op heden begroot op nihil, en in de kosten die de benadeelde partij ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog moet maken.

Benadeelde [slachtoffer 3]Materiële schade

De rechtbank is van oordeel dat het door de benadeelde gevorderde eigen risico ter hoogte van 770,- voldoende is onderbouwd en een rechtstreeks gevolg is van het onder 5 bewezen verklaarde. De verdediging heeft dit ook niet betwist. De rechtbank zal dit deel van de vordering dan ook toewijzen.

De rechtbank overweegt dat het gevorderde verlies aan verdienvermogen en de gevorderde kosten die zien op de huishoudelijke hulp en mantelzorg gelet op de omvang van de gevorderde bedragen en het verweer van de raadsvrouw de nodige vragen met zich meebrengt. Schorsing van het onderzoek om de benadeelde partij de hoogte van de schade alsnog te laten aantonen, zal leiden tot een onevenredige belasting van het strafgeding en daartoe zal dan ook niet worden overgegaan. De rechtbank zal de vordering op deze punten daarom niet ontvankelijk verklaren. Dit deel vordering kan slechts bij de burgerlijke rechter worden aangebracht.

Immateriële schade

Naar het oordeel van de rechtbank is voldoende aannemelijk dat de benadeelde partij als gevolg van het onder 5 subsidiair verklaarde strafbare feit immateriële schade heeft geleden en dat deze schade een rechtstreeks gevolg is van het voornoemde bewezen verklaarde. De rechtbank overweegt hiertoe dat sprake is van een normschending door verdachte die naar haar aard ernstig is te noemen en die zeer ernstige gevolgen heeft gehad voor de geestelijke gezondheid van de benadeelde partij. Gelet op het voornoemde neemt de rechtbank aan dat sprake is van aantasting in de persoon op andere wijze, zoals bedoeld in artikel 6:106 van het Burgerlijk Wetboek. Op grond hiervan heeft de benadeelde partij aanspraak op immateriële schadevergoeding.

Bij het bepalen van de hoogte van het te vergoeden bedrag aan immateriële schadevergoeding heeft de rechtbank rekening gehouden met de aard en de ernst van het bewezen verklaarde, de tot nu toe bekende gevolgen ervan voor de benadeelde partij en de bedragen die Nederlandse rechters in vergelijkbare gevallen plegen toe te kennen. Gelet op het voorgaande acht de rechtbank toekenning van het gevorderde bedrag van 1.000,- billijk. De rechtbank zal de vordering toewijzen tot voornoemd bedrag, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 3 november 2022, en voor het overige niet-ontvankelijk verklaren.

Gevorderde immateriële schade wegens onrechtmatige daad

Namens [slachtoffer 3] heeft haar raadsvrouw, mr. Jongstra, aangevoerd dat aan benadeelde vergoeding toekomt voor geleden immateriële schade voor de gevolgen die het misbruik van [slachtoffer 2] voor haar heeft gehad. Schriftelijk werden voor deze schade meerdere rechtsgronden genoemd, affectieschade, schokschade, verplaatste schade en daarnaast op grond van een onrechtmatig handelen jegens de benadeelde zelf.

Ter zitting is de raadsvrouw gevraagd op welke rechtsgrond de vordering gestoeld is voor zover deze voortvloeit uit het misbruik van [slachtoffer 2] . Als rechtsgrond is toen genoemd dat sprake zou zijn van affectie- dan wel schokschade. Ter onderbouwing hiervan heeft de raadsvrouw aangegeven dat de zeer ernstige normschending op zichzelf al aanleiding geeft om aan te nemen dat deze bij een ouder tot ernstige psychische klachten en emotionele druk leiden.

Daarnaast heeft de raadsvrouw gesteld dat verdachte jegens benadeelde ook rechtsreeks een onrechtmatige daad heeft gepleegd. Zij heeft hiertoe verwezen naar jurisprudentie waar dat is aangenomen.

Voor zover de raadsvrouw stelt dat benadeelde op grond van schokschade recht heeft op vergoeding, kan de rechtbank haar daarin niet volgen. Benadeelde is niet direct getuige geweest van het misbruik van haar zoon. Gesteld noch gebleken is dat zij daarna met beelden van het misbruik is geconfronteerd. Daarmee kan de vordering op deze grond niet worden toegewezen.

Evenmin kan dat op basis van geleden affectieschade. Dat er sprake is van ernstig misbruik van [slachtoffer 2] kan niet zonder meer leiden tot de conclusie dat sprake is van zodanig ernstig en blijvend letsel dat op grond daarvan recht op vergoeding ontstaat bij de moeder, benadeelde.

Voor zover de raadsvrouw heeft bedoeld te blijven bij haar grondslag van eigen rechtstreekse schade op grond van een onrechtmatige daad gepleegd jegens de moeder van [slachtoffer 2] , oordeelt de rechtbank als volgt.

Voor zover al rechtens kan worden aangenomen dat ingeval van seksueel misbruik van een kind, tevens een onrechtmatige daad wordt gepleegd jegens de ouder van dat kind, is daarvoor in dit geval onvoldoende gesteld. De raadsvrouw heeft ten aanzien van deze blote stelling enkel verwezen naar rechtspraak waarin dit is aangenomen, zonder te stellen en te onderbouwen waarom dat in dit geval dient te worden aangenomen.

De rechtbank acht aanhouding van de zaak ter nadere onderbouwing van de stellingen van de benadeelde partij een onevenredige belasting van het strafproces en zal de vordering in zoverre niet ontvankelijk verklaren.

Beslag

Vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd om de inbeslaggenomen telefoons en de verdovende middelen te onttrekken aan het verkeer.

Standpunt verdediging

De raadsvrouw heeft zich gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.

Oordeel van de rechtbank

De rechtbank zal de in beslag genomen voorwerpen, te weten de Samsung telefoons en de verdovende middelen, onttrekken aan het verkeer, nu deze voorwerpen aan verdachte toebehoren en van zodanige aard zijn dat het ongecontroleerde bezit daarvan in strijd is met de wet of het algemeen belang.

Toepassing van wetsartikelen

De rechtbank heeft gelet op de artikelen 36b, 36c, 36d, 36f, 37a, 37b, 47, 57, 240b (oud), 244 (oud), 247 (oud), 249 (oud) en 279, van het Wetboek van Strafrecht.

Deze voorschriften zijn toegepast, zoals zij ten tijde van het bewezen verklaarde rechtens golden dan wel ten tijde van deze uitspraak gelden.

Uitspraak

De rechtbank

Verklaart het onder 5 primair ten laste gelegde niet wettig en overtuigend bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij.

Verklaart het onder 1, 2 primair, 3, 4 en 5 subsidiair ten laste gelegde bewezen, te kwalificeren en strafbaar zoals voormeld en verdachte daarvoor strafbaar.

Verklaart niet bewezen hetgeen aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan het bewezen verklaarde en spreekt verdachte daarvan vrij.

Veroordeelt verdachte tot:

een gevangenisstraf voor de duur van vijf jaren en vijf maanden.

Beveelt dat de tijd die de veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf, geheel in mindering zal worden gebracht.

Gelast dat verdachte ter beschikking zal worden gesteld en beveelt dat hij van overheidswege zal worden verpleegd.

Benadeelde partij [slachtoffer 2] - ten aanzien van feit 2 primair

Wijst de vordering van de benadeelde partij toe tot het hierna te noemen bedrag en veroordeelt verdachte om aan
[slachtoffer 2]te betalen:

het bedrag van
de wettelijke rente over dit bedrag vanaf 1 november 2022 tot de dag van algehele voldoening;
de proceskosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak alsnog zal maken, tot heden begroot op nihil.

Bepaalt dat de te betalen immateriële schadevergoeding van
10.000,-(zegge: tienduizend euro) zal worden gestort op een ten behoeve van
[slachtoffer 2]te openen spaarrekening met een BEM-clausule.

Verklaart de vordering van
[slachtoffer 2]voor het overige niet-ontvankelijk. Dit deel van de vordering kan slechts bij de burgerlijke rechter worden aangebracht.

Legt aan verdachte de verplichting op om ten behoeve van
[slachtoffer 2]aan de Staat te betalen een bedrag van
10.000,-(zegge: tienduizend euro), vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 1 november 2022 tot de dag van algehele voldoening. Dit bedrag bestaat uit immateriële schade.

Bepaalt dat bij gebreke van volledig verhaal van de betalingsverplichting aan de Staat gijzeling voor de duur van 85 dagen kan worden toegepast. De toepassing van gijzeling heft de betalingsverplichting niet op.

Bepaalt dat als verdachte voldoet aan de betalingsverplichting aan de benadeelde partij of aan de Staat, verdachte in zoverre zal zijn bevrijd van de betalingsverplichting aan beiden.

Benadeelde partij [slachtoffer 3] ten aanzien van feit 5 subsidiair

Wijst de vordering van de benadeelde partij toe tot het hierna te noemen bedrag en veroordeelt verdachte om aan
[slachtoffer 3]te betalen:

het bedrag van
de wettelijke rente over dit bedrag vanaf 3 november 2022 tot de dag van algehele voldoening;
de proceskosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak alsnog zal maken, tot heden begroot op nihil.

Verklaart de vordering van
[slachtoffer 3]voor het overige niet-ontvankelijk. Dit deel van de vordering kan slechts bij de burgerlijke rechter worden aangebracht.

Legt aan verdachte de verplichting op om ten behoeve van
[slachtoffer 3]aan de Staat te betalen een bedrag van
1.770,-(zegge: duizend zevenhonderdzeventig euro), vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 3 november 2022 tot de dag van algehele voldoening. Dit bedrag bestaat uit 770,- materiële schade en 1.000,- immateriële schade.

Bepaalt dat bij gebreke van volledig verhaal van de betalingsverplichting aan de Staat gijzeling voor de duur van 27 dagen kan worden toegepast. De toepassing van gijzeling heft de betalingsverplichting niet op.

Bepaalt dat als verdachte voldoet aan de betalingsverplichting aan de benadeelde partij of aan de Staat, verdachte in zoverre zal zijn bevrijd van de betalingsverplichting aan beiden.

Verklaart onttrokken aan het verkeer de in beslag genomen voorwerpen, te weten:

29 STK Cocaïne (omschrijving [nummer] -G1619807);
1 STK GSM (omschrijving: [nummer] -G1619547);
1 STK GSM (omschrijving [nummer] -G1619582).

Dit vonnis is gewezen door mr. R. Baluah, voorzitter, mr. S.T. Kooistra en mr. A.S. Venema-Dietvorst, rechters, bijgestaan door mr. M.W. ten Brinke, griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van deze rechtbank op 2 september 2025

Mr. S.T. Kooistra is buiten staat dit vonnis mede te ondertekenen.

Bijlage: de tenlastelegging

hij op een of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 3 juli 2023 tot en met 3 augustus 2023 te Hoogeveen en/of te Almere, in elk geval op een of meer plaats(en) in Nederland, meermalen, althans eenmaal, opzettelijk een minderjarige, te weten [slachtoffer 1] , geboren op [geboortedatum] 2006, heeft onttrokken aan het wettig over die minderjarige gestelde gezag

en/of aan het opzicht van degene die dat gezag desbevoegd over die minderjarige uitoefende, immers heeft verdachte daar toen, - zakelijk weergegeven

contact gelegd en/of gehouden met die [slachtoffer 1] middels internet en/of per telefoon en/of met die [slachtoffer 1] afgesproken, en/of
voornoemde [slachtoffer 1] onderdak geboden in zijn, verdachtes, woning(en) en/of

- voornoemde [slachtoffer 1] opgehaald en/of vervoerd van en/of naar voornoemde woning(en);

hij op of omstreeks 1 november 2022 te Almere, althans in Nederland, met [slachtoffer 2] , geboren op [geboortedatum] 2019, die toen de leeftijd van twaalf jaren nog niet had bereikt, zijnde zijn, verdachtes, kind, een of meer handelingen heeft gepleegd, die bestonden uit of mede bestonden uit het seksueel binnendringen van het lichaam van die [slachtoffer 2] , immers heeft verdachte (telkens)

de penis van die [slachtoffer 2] door die [slachtoffer 2] laten vastpakken en/of (vervolgens) laten aftrekken en/of - de penis van die [slachtoffer 2] vastgepakt en/of (vervolgens) afgetrokken en/of
zijn, verdachtes, penis door die [slachtoffer 2] laten vastpakken en/of (vervolgens) laten aftrekken en/of
zijn, verdachtes, penis vastgepakt en/of (vervolgens) afgetrokken en/of
zijn, verdachtes, ontblote en/of erecte penis op/tussen/in de (lippen van de) mond van die [slachtoffer 2] geplaatst en/of geduwd;

subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

hij op of omstreeks 1 november 2022 te Almere, althans in Nederland, met [slachtoffer 2] , geboren op [geboortedatum] 2019, die toen de leeftijd van zestien jaren nog niet had bereikt, buiten echt, een of meer ontuchtige handelingen heeft gepleegd, immers heeft verdachte (telkens)

de penis van die [slachtoffer 2] door die [slachtoffer 2] laten vastpakken en/of (vervolgens) laten aftrekken en/of
de penis van die [slachtoffer 2] vastgepakt en/of (vervolgens) afgetrokken en/of
zijn, verdachtes, penis door die [slachtoffer 2] laten vastpakken en/of (vervolgens) laten aftrekken en/of
zijn, verdachtes, penis vastgepakt en/of (vervolgens) afgetrokken en/of
zijn, verdachtes, ontblote en/of erecte penis op/tussen/in de (lippen van de) mond van die [slachtoffer 2] geplaatst en/of geduwd;

hij in of omstreeks de periode van 5 april 2022 tot en met 3 augustus 2023 te Hoogeveen en/of Almere, althans in Nederland, ontucht heeft gepleegd met de aan zijn zorg, opleiding en/of waakzaamheid toevertrouwde minderjarige [slachtoffer 1] , geboren op [geboortedatum] 2006, immers heeft hij verdachte die [slachtoffer 1] meermalen, althans eenmaal, gezoend en/of gestreeld en/of betast en/of seksuele gemeenschap gehad met die [slachtoffer 1] en/of zich laten aftrekken en/of pijpen door die [slachtoffer 1] en/of die [slachtoffer 1] gepijpt en/of afgetrokken;

hij op een of meer tijdstip(pen) in de periode van 5 april 2022 tot en met 3 augustus 2023 te Hoogeveen en/of Almere, althans in Nederland tezamen en in vereniging met anderen of een ander, althans alleen, meermalen, althans eenmaal 8435 afbeeldingen, te weten foto's en videos en/of gegevensdragers bevattende een afbeelding, te weten een of meer telefoon(s) van het merk Samsung Note 20 en/of Samsung Galaxy A53 en/of Samsung A50 en/of Samsung S21 en/of een of meer laptop(s) van het merk Lenovo Thinkpad en/of HP Zbook en/of MSI Pulse en/of een of meer USB-stick(s) van het merk Sandisk

en/of Imation Nano Pro en/of een (mini) camera, van seksuele gedragingen, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt, is betrokken of schijnbaar is betrokken, heeft verspreid, aangeboden, openlijk tentoongesteld, vervaardigd, ingevoerd, doorgevoerd, uitgevoerd, verworven, in bezit heeft gehad en/of zich daartoe door middel van een geautomatiseerd werk en/of met gebruikmaking van een communicatiedienst de toegang heeft verschaft, welke seksuele gedragingen - zakelijk weergegeven - bestonden uit:

het met de/een penis, vinger/hand en/of voorwerp oraal, vaginaal en/of anaal penetreren van het lichaam van een persoon (te weten onder andere [slachtoffer 2] geboren op [geboortedatum] 2019) die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet had bereikt (bestandnaam: [bestandsnaam] , beschreven op pagina 207 van het procesdossier) en/of
het met de/een penis, vinger/hand en/of voorwerp oraal en/of anaal penetreren van het lichaam van een (ander) persoon door een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet had bereikt en/of
het met de/een penis, vinger/hand en/of voorwerp oraal, vaginaal en/of anaal penetreren van het eigen lichaam door een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet had bereikt (bestandnaam: [bestandsnaam] , beschreven op pagina 210 van het procesdossier),

en/of

( [bestandsnaam] , beschreven op pagina 209 van het procesdossier) en/of

het met de/een penis, vinger/hand en/of mond/tong betasten en/of aanraken van het geslachtsdeel en/of de billen van een (ander) persoon door een persoon (te weten onder andere [slachtoffer 2] geboren op [geboortedatum] 2019) die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet had bereikt en/of
het met de/een vinger/hand en/of mond/tong betasten en/of aanraken van het eigen geslachtsdeel en/of de eigen billen door een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet had bereikt

( [bestandsnaam] , beschreven op pagina 210 van het procesdossier)

en/of

terwijl hij, verdachte, van het plegen van dit misdrijf een beroep en/of een gewoonte heeft gemaakt;

hij op een of meer tijdstip (pen) in of omstreeks de periode van 1 januari 2022 tot en met 3 november 2022 te Almere, althans in Nederland, tezamen en in vereniging met anderen of een ander, althans alleen, meermalen, althans eenmaal, door geweld of (een) andere feitelijkhe(i)d(en) en/of bedreiging met geweld of (een) andere feitelijkhe(i)d(en) [slachtoffer 3] heeft gedwongen tot het plegen en/of dulden van een of meer ontuchtige handelingen, bestaande dat geweld of die andere feitelijkhe(i)d(en) en die ontuchtige handeling(en) hierin dat verdachte:

aan de rand van het bed is gaan staan, terwijl die [slachtoffer 3] zich in slapende toestand, althans niet in alerte toestand bevond en/of
zichzelf aan het aftrekken is en/of
het dekbed heeft weggetrokken van die [slachtoffer 3] haar lichaam en/of
dat verdachte zich aftrekt en dan hand over bovenbeen veegt en/of
met een vibrator over de vagina van die [slachtoffer 3] wreef;

subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

hij op een of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 1 januari 2022 tot en met 3 november 2022 te Almere, althans in Nederland tezamen en in vereniging met anderen of een ander, althans alleen, meermalen, althans eenmaal, met [slachtoffer 3] , van wie hij, verdachte, wist dat deze in staat van bewusteloosheid, verminderd bewustzijn of lichamelijke onmacht verkeerde, dan wel aan een zodanige psychische stoornis, psychogeriatrische aandoening en/of verstandelijke handicap leed dat die [slachtoffer 3] niet of onvolkomen in staat was haar wil daaromtrent te bepalen of kenbaar te maken of daartegen weerstand te bieden, een of meer ontuchtige handelingen heeft gepleegd, te weten

aan de rand van het bed is gaan staan, terwijl die [slachtoffer 3] zich in slapende toestand, althans niet in alerte toestand bevond en/of
zichzelf aan het aftrekken is en/of
het dekbed heeft weggetrokken van die [slachtoffer 3] haar lichaam en/of
dat verdachte zich aftrekt en dan hand over bovenbeen veegt en/of
met een vibrator over de vagina van die [slachtoffer 3] wreef;

meer subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

hij op een of meer tijdstip (pen) in of omstreeks de periode van 1 januari 2022 tot en met 3 november 2022 te Almere, althans in Nederland tezamen en in vereniging met anderen of een ander, althans alleen, meermalen, althans eenmaal, opzettelijk en wederrechtelijk van een persoon, [slachtoffer 3] , een afbeelding van seksuele aard, te weten een video, waarop te zien is dat diegene

aan de rand van het bed is gaan staan, terwijl die [slachtoffer 3] zich in slapende toestand, althans niet in alerte toestand bevond en/of
zichzelf aan het aftrekken is en/of
het dekbed heeft weggetrokken van die [slachtoffer 3] haar lichaam en/of
zich aftrekt en dan hand over bovenbeen veegt en/of
met een vibrator over de vagina van die [slachtoffer 3] wreef heeft vervaardigd;

1. Kamerstukken II 2001-2002, 27745, nr. 3, p. 9.

2 ECLI:NL:HR:2023:1295.

3 ECLI:NL:HR:2000:AA7309.

Zedenfeiten en kinderporno door verdachte met minderjarigen

Uitspraak

1.11-2022

1.11-2022

1.11-2022

1.11-2022

1.11-2022

2.11-2022