ECLI:NL:RBROT:2014:3975

• Datum uitspraak: 25 april 2014
• Publicatiedatum: 20 mei 2014
• Zaaknummer: 2490061 - CV EXPL 13-53911
• Instantie: Rechtbank Rotterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Eerste en enige aanleg
• Rechters: V.F. Milders
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Privacy-inbreuk door camerasysteem in seniorencomplex

In deze zaak, die diende voor de Rechtbank Rotterdam op 25 april 2014, heeft de kantonrechter uitspraak gedaan in een geschil tussen een huurder, aangeduid als [eiser], en de Stichting Waterweg Wonen, de verhuurder. De eiser, wonende in een seniorencomplex te Vlaardingen, vorderde dat het camerasysteem van zijn buren, de familie B., zodanig zou worden verplaatst dat zijn voordeur niet meer zichtbaar zou zijn. Eiser stelde dat de huidige positie van het camerasysteem een ongeoorloofde inbreuk op zijn privacy vormde, wat niet gerechtvaardigd kon worden door de veiligheidsdoeleinden van het systeem. Hij voerde aan dat de buren door het camerasysteem in staat waren om hem te bespieden, wat leidde tot een onveilige en onprettige woonsituatie.

De kantonrechter heeft de procedure gevolgd op basis van verschillende processtukken, waaronder de dagvaarding en de comparitie van partijen. De rechter heeft vastgesteld dat er bemiddelingsgesprekken hebben plaatsgevonden tussen eiser en de buren, maar dat deze niet tot een oplossing hebben geleid. De rechter heeft de werking van het camerasysteem beoordeeld en geconcludeerd dat, hoewel het systeem de mogelijkheid biedt om de voordeur van eiser te zien, er geen bewijs is dat de buren daadwerkelijk gebruik maken van deze mogelijkheid om hem te bespieden. De kantonrechter oordeelde dat de inbreuk op de privacy van eiser, indien deze al aanwezig was, van een zodanig beperkte aard was dat het belang van de veiligheid, waarvoor het camerasysteem was geïnstalleerd, zwaarder woog.

Daarnaast heeft de kantonrechter de subsidiaire vordering van eiser, die stelde dat Waterweg Wonen op grond van artikel 7:204 lid 3 BW verplicht was om de overlast van de buren aan te pakken, verworpen. De rechter oordeelde dat er geen sprake was van een situatie die een gebrek in de zin van deze bepaling opleverde. Eiser werd als de in het ongelijk gestelde partij veroordeeld in de proceskosten, die zijn vastgesteld op € 350,00 aan salaris voor de gemachtigde van Waterweg Wonen. De vorderingen van eiser zijn afgewezen, en het vonnis is uitvoerbaar bij voorraad verklaard.

Uitspraak

RECHTBANK ROTTERDAM

zaaknummer: 2490061 \ CV EXPL 13-53911

uitspraak: 25 april 2014

vonnis van de kantonrechter, zittinghoudende te Rotterdam

in de zaak van

[eiser] ,

wonende te Vlaardingen,

eiser bij exploot van dagvaarding van 26 september 2013,

gemachtigde: mr. F.C.P. Zeeuw (Stichting Achmea Rechtsbijstand),

tegen

de stichting

Stichting Waterweg Wonen,

gevestigd te Vlaardingen,

gedaagde,

gemachtigde: mr. J.J.P.M. van Reisen.

Partijen worden hierna “ [eiser] ” en “Waterweg Wonen” genoemd.

1. Het verloop van de procedure

1.1

Het verloop van de procedure volgt uit de volgende processtukken, waarvan de kantonrechter heeft kennis genomen.

• het exploot van dagvaarding van 26 september 2013, met producties;
• de incidentele vordering tot niet-ontvankelijkheid, tevens houdende conclusie van antwoord, met producties;
• het vonnis van 27 november 2013 waarbij een comparitie van partijen is bepaald;
• de akte van rectificatie aan de zijde van [eiser] , met een productie;
• de akte overleggen stukken aan de zijde van [eiser] , met producties;
• het proces-verbaal van de op 5 februari 2014 gehouden comparitie van partijen.

1.2

De kantonrechter heeft de datum van het vonnis nader bepaald op heden.

2. De vaststaande feiten

De kantonrechter gaat uit van de volgende feiten.

2.1

[eiser] huurt van Waterweg Wonen de woning aan de [adres] te Vlaardingen. De [familie B.] , die ook van Waterweg Wonen huurt, woont op [adres] . De verhouding tussen [eiser] en [familie B.] is niet goed. Er zijn in dat verband bemiddelingsgesprekken gevoerd die hebben geleid tot een aantal afspraken. Deze afspraken komen erop neer dat de buren elkaar met rust zullen laten.

2.2

In het seniorencomplex waarin [eiser] en [familie B.] wonen, heeft Waterweg Wonen alle woningen laten voorzien van een intercomsysteem met camera (hierna: het camerasysteem). Hierdoor kunnen bewoners onder andere zien wie erbij de eigen voordeur en de hoofdingang van het complex staat en wat zich in de gemeenschappelijke ruimten afspeelt. Het camerasysteem is bij de meeste woningen, waaronder die van Van den Bergh, geplaatst op de muur naast de toegangsdeur. Bij [eiser] is op zijn verzoek het camerasysteem geplaatst op de kopse kant van de woning.

3. Het geschil

3.1

[eiser] heeft bij dagvaarding gevorderd bij vonnis, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, Waterweg Wonen te veroordelen binnen vier weken na vonnis het camerasysteem van [familie B.] zodanig te verplaatsen dat de voordeur van [eiser] niet via het camerasysteem kan worden bekeken en de persoonlijke gegevens van [eiser] uit het camerasysteem te verwijderen, een en ander op straffe van een dwangsom.

3.2

Aan zijn vordering legt [eiser] – zakelijk weergegeven – het volgende ten grondslag. Door de positie van het camerasysteem wordt een ongeoorloofde inbreuk gemaakt op de privacy van [eiser] , die niet wordt gerechtvaardigd door het doel van het camerasysteem, namelijk het vergroten van de veiligheid. Dit klemt temeer nu tussen de buren al de nodige conflicten zijn geweest. Subsidiair wordt aangevoerd dat de overlast van [familie B.] door het camerasysteem in stand wordt gehouden, terwijl Waterweg Wonen op grond van artikel 7:204 lid 3 BW juist tegen die overlast moet optreden.

3.3

Door Waterweg Wonen is verweer gevoerd. Zij bestrijdt – kort gezegd – dat sprake is van een ongeoorloofde inbreuk op de privacy van [eiser] of van een overlastsituatie.

3.4

Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.

4. De beoordeling van de vordering

4.1

Het geschil tussen partijen spitst zich toe op de vraag of de wijze waarop het camerasysteem bij de buren is geplaatst een ongeoorloofde inbreuk op de privacy van [eiser] maakt, zoals door hem betoogd. Ter onderbouwing van zijn stelling heeft [eiser] naar voren gebracht dat met het camerasysteem de mogelijkheid tot bespieding door zijn buren is vergroot, dat zijn buren de voordeur van [eiser] continu in de gaten kunnen houden en dat er foto’s van zijn voordeur worden gemaakt als er bij de buren wordt aangebeld.

4.2

De kantonrechter overweegt als volgt. Over de werking van het camerasysteem heeft Waterweg Wonen aangevoerd dat het hoofdzakelijk is gericht op de voordeur van de bewoner zelf, dat het niet mogelijk is in de woning van de buren te kijken, dat het niet filmt, dat het automatisch een foto maakt van de bezoeker die aanbelt, maar dat de bewoner niet zelf foto’s kan maken. Nog daargelaten dus of de buren met het camerasysteem ook de voordeur van [eiser] goed kunnen zien, kan niet worden vastgesteld dat zij die voordeur daadwerkelijk in de gaten houden. [eiser] heeft in dat verband aangegeven dat het voorkomt dat de buurvrouw achter hem aangaat, zodra hij de woning heeft verlaten. In het midden latende of de buurvrouw dat inderdaad doet, hoeft het in ieder geval niet te betekenen dat zij hem via het camerasysteem heeft gezien. [eiser] heeft namelijk ook heeft aangegeven dat de buurvrouw het dichtdoen van zijn voordeur kan horen.

4.3

Voor het overige zijn geen feiten of omstandigheden naar voren gekomen die naar het oordeel van de kantonrechter wijzen op een ongeoorloofde inbreuk op de privacy. Als daarvan al sprake zou zijn dan gaat het gelet op de hiervoor weergegeven en niet betwiste werking van het camerasysteem om een zodanig beperkte inbreuk dat het belang dat is gediend bij het plaatsen van het camerasysteem, namelijk het vergroten van veiligheid, moet prevaleren boven het gestelde en gemotiveerd weersproken belang van [eiser].

4.4

In de subsidiair aan zijn vordering ten grondslag gelegde stellingen kan de kantonrechter [eiser] niet goed volgen. Voor zover [eiser] heeft willen betogen dat Waterweg Wonen ten opzichte van [eiser] op de voet van artikel 7:204 lid 2 BW is gehouden de overlast van de buren aan te pakken en dat het camerasysteem die overlast nu juist verergerd, dan gaat dat betoog al niet op gelet op hetgeen hiervoor is overwogen. Daarbij komt nog dat zonder nadere toelichting, die ontbreekt, niet valt in te zien dat in de verhouding tussen beide buren sprake is van een situatie van overlast dat een gebrek in de zin van genoemde bepaling zou opleveren, laat staan dat Waterweg Wonen is gehouden dat gebrek te herstellen door verplaatsing van het camerasysteem. De grond en rechtsgevolgen van toepasselijkheid van artikel 7:204 lid 3 BW zijn naar het oordeel van de kantonrechter niet op te maken uit de ingenomen stellingen, zodat daaraan verder voorbij wordt gegaan.

4.5

[eiser] vordert verder verwijdering van zijn persoonlijke gegevens uit het camerasysteem. In dit verband heeft Waterweg Wonen, onder overlegging van de handleiding, aangevoerd dat indien [eiser] geen gebruik wil maken van de door het camerasysteem geboden mogelijkheid van video-bellen met medebewoners en ook niet wil dat zijn gegevens voor andere bewoners zichtbaar zijn, hij deze gegevens zelf eenvoudig uit het camerasysteem kan verwijderen. Nu [eiser] deze stellingname niet heeft weersproken, wordt uitgegaan van de juistheid daarvan. Dit brengt de kantonrechter tot het oordeel dat [eiser] geen belang heeft bij dit deel van de vordering, wat daarvan verder ook zij.

4.6

[eiser] wordt als de in het ongelijk gestelde partij veroordeeld in de kosten van deze procedure, tot aan deze uitspraak aan de zijde van Waterweg Wonen bepaald op

€ 350,00 aan salaris voor de gemachtigde (2 punten x tarief € 175,00).

5. De beslissing

De kantonrechter:

wijst de vorderingen af;

veroordeelt [eiser] in de proceskosten, tot aan deze uitspraak aan de zijde van Waterweg Wonen vastgesteld op € 350,00 aan salaris voor de gemachtigde;

verklaart dit vonnis voor wat betreft de proceskostenveroordeling uitvoerbaar bij voorraad.

Dit vonnis is gewezen door mr. V.F. Milders en uitgesproken ter openbare terechtzitting.

855