ECLI:NL:CRVB:2013:2510

• Datum uitspraak: 13 november 2013
• Publicatiedatum: 20 november 2013
• Zaaknummer: 12-5770 WW
• Instantie: Centrale Raad van Beroep
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: G.A.J. van den Hurk; M. Greebe; R.P.Th. Elshoff
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Afwijzing aanvraag WW-uitkering wegens gebrek aan beschikbaarheid voor arbeid

In deze zaak heeft de Centrale Raad van Beroep op 13 november 2013 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een eerdere uitspraak van de rechtbank Rotterdam. De appellant, die van 30 november 2010 tot 1 augustus 2011 een uitkering op grond van de Ziektewet (ZW) ontving, had zijn aanvraag voor een uitkering op grond van de Werkloosheidswet (WW) afgewezen gekregen door het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv). Het Uwv stelde dat de appellant niet beschikbaar was voor arbeid, wat leidde tot de afwijzing van zijn WW-aanvraag per 1 augustus 2011.

De appellant was het niet eens met de beëindiging van zijn ZW-uitkering en de afwijzing van zijn WW-aanvraag. Hij voerde aan dat hij niet had verklaard niet beschikbaar te zijn voor arbeid, maar dat hij medische klachten had die hem belemmerden in zijn werkcapaciteit. De rechtbank had eerder geoordeeld dat de appellant feitelijk niet beschikbaar was voor arbeid, omdat hij geen sollicitatie-inspanningen had verricht en herhaaldelijk had aangegeven dat hij niet hersteld was.

In hoger beroep herhaalde de appellant zijn gronden, maar de Raad oordeelde dat hij geen nieuwe gezichtspunten had ingebracht die de eerdere beslissing konden weerleggen. De Raad onderschreef de overwegingen van de rechtbank en concludeerde dat de appellant niet voldeed aan de voorwaarden voor beschikbaarheid voor arbeid zoals gesteld in de WW. De uitspraak van de rechtbank werd bevestigd, en er werd geen proceskostenveroordeling opgelegd.

Uitspraak

12/5770 WW

Datum uitspraak: 13 november 2013

Centrale Raad van Beroep

Meervoudige kamer

Uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Rotterdam van
22 augustus 2012, 12/937 (aangevallen uitspraak)

Partijen:

[Appellant] te [woonplaats] (appellant)

de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv)

PROCESVERLOOP

Namens appellant heeft mr. P.H. van Akenborgh, advocaat, hoger beroep ingesteld.

Het Uwv heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 2 oktober 2013. Appellant is verschenen, bijgestaan door mr. Van Akenborgh. Het Uwv heeft zich laten vertegenwoordigen door
mr. R.A. Kneefel.

OVERWEGINGEN

1.1. Appellant heeft van 30 november 2010 tot 1 augustus 2011 een uitkering op grond van de Ziektewet (ZW) ontvangen. Met ingang van laatstgenoemde datum is de ZW-uitkering van appellant beëindigd omdat hij per die datum weer geschikt werd geacht voor zijn arbeid. Bij besluit van 18 augustus 2011 heeft het Uwv de aanvraag om een uitkering op grond van de Werkloosheidswet (WW) van appellant met ingang van 1 augustus 2011 afgewezen op de grond dat appellant niet beschikbaar was voor arbeid.

1.2. Appellant heeft tegen dit besluit bezwaar gemaakt. Bij besluit van 20 januari 2012 (bestreden besluit) heeft het Uwv het bezwaar ongegrond verklaard en het besluit van
18 augustus 2011 gehandhaafd.

2.

Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep van appellant tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard. Daartoe heeft de rechtbank overwogen dat appellant meerdere malen, zowel telefonisch als tijdens de hoorzitting in bezwaar, op vragen van het Uwv heeft geantwoord dat hij zich niet kon verenigen met de beëindiging van zijn

ZW-uitkering, dat hij nog niet hersteld was en dat hij niet beschikbaar was om te werken. Ook staat vast dat appellant geen sollicitatie-inspanningen heeft verricht. Op grond van deze feiten heeft de rechtbank geconcludeerd dat appellant feitelijk niet beschikbaar was om arbeid te aanvaarden.

3.

In hoger beroep heeft appellant zijn in beroep aangevoerde gronden herhaald. Deze komen erop neer dat appellant niet heeft verklaard niet beschikbaar te zijn voor arbeid, maar alleen te kennen heeft gegeven dat hij medische klachten heeft en daardoor niet dan wel in verminderde mate kan werken. Volgens appellant heeft hij getoond beschikbaar te zijn voor arbeid, wat blijkt uit het feit dat hij stond ingeschreven als werkzoekende en dat zijn gemachtigde bij het Uwv heeft geïnformeerd naar zijn sollicitatieverplichtingen.

4.

De Raad komt tot de volgende beoordeling.

4.1.

Artikel 16, eerste lid, aanhef en onder b, van de WW stelt als voorwaarde om als werkloos in de zin van die wet te worden aangemerkt, dat sprake is van beschikbaarheid om arbeid te aanvaarden. Ter beantwoording is de vraag of appellant gedurende de periode van
1 augustus 2011 tot 3 oktober 2011 aan deze voorwaarde voldeed. Met ingang van laatstgenoemde datum is appellant een WW-uitkering toegekend.

4.2.

Bij de herhaling van zijn beroepsgronden heeft appellant geen wezenlijk nieuwe gezichtspunten opgeworpen. De rechtbank heeft de beroepsgronden van appellant afdoende besproken en heeft overtuigend gemotiveerd waarom deze niet slagen. Het oordeel van de rechtbank en de daaraan ten grondslag gelegde overwegingen worden onderschreven.

4.3.

Wat betreft de grond van appellant dat de aangevallen uitspraak onvoldoende is gemotiveerd omdat de rechtbank voorbij is gegaan aan de stelling van appellant dat het Uwv ten onrechte geen gebruik heeft gemaakt van zijn discretionaire bevoegdheid, sluit de Raad aan bij wat het Uwv hierover naar voren heeft gebracht in het verweerschrift.

4.4.

Uit de overwegingen 4.1 tot en met 4.3 volgt dat het hoger beroep niet slaagt en dat de aangevallen uitspraak bevestigd dient te worden.

5.

Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de aangevallen uitspraak.

Deze uitspraak is gedaan door G.A.J. van den Hurk als voorzitter en M. Greebe en
R.P.Th. Elshoff als leden, in tegenwoordigheid van J.C. Hoogendoorn als griffier.

De beslissing is uitgesproken in het openbaar op 13 november 2013.

(getekend) G.A.J. van den Hurk

(getekend) J.C. Hoogendoorn

QH