ECLI:NL:HR:2003:AF3338

• Datum uitspraak: 11 maart 2003
• Publicatiedatum: 4 april 2013
• Zaaknummer: 00660/02
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: C.J.G. Bleichrodt; F.H. Koster; W.A.M. van Schendel
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Cassatie tegen veroordeling voor overtreding van de Wegenverkeerswet 1994 wegens rijden onder invloed

In deze zaak gaat het om een cassatieberoep tegen een arrest van het Gerechtshof te 's-Gravenhage, waarin de verdachte is veroordeeld voor het rijden onder invloed van alcohol. De feiten van de zaak zijn als volgt: op 18 november 2000 bestuurde de verdachte een personenauto in Dordrecht, terwijl hij onder invloed was van alcohol. Bij een ademonderzoek bleek het alcoholgehalte 250 microgram per liter uitgeademde lucht te zijn, wat in strijd is met artikel 8 van de Wegenverkeerswet 1994. De verdachte heeft tijdens de rechtszittingen verklaard dat hij whisky, bier en wijn had gedronken voordat hij ging rijden.

Het Gerechtshof heeft de verdachte veroordeeld tot een geldboete van ƒ 850,-, subsidiair vijftien dagen hechtenis, en heeft de tenuitvoerlegging gelast van een voorwaardelijk opgelegde straf. De verdachte heeft cassatie ingesteld, waarbij zijn advocaat, mr. R.J. Baumgardt, een middel van cassatie heeft voorgesteld. De Advocaat-Generaal, Wortel, heeft geconcludeerd tot verwerping van het beroep.

De Hoge Raad heeft het cassatiemiddel beoordeeld en vastgesteld dat de klacht van de verdachte, dat het bewezenverklaarde niet uit de gebezigde bewijsmiddelen kan volgen, niet gegrond is. De Hoge Raad heeft een kennelijke misslag in de weergave van de bewijsmiddelen gecorrigeerd, waardoor de feitelijke grondslag van het middel is komen te ontvallen. De Hoge Raad oordeelt dat er geen reden is om de bestreden uitspraak te vernietigen en verwerpt het beroep.

De uitspraak van de Hoge Raad is gedaan op 11 maart 2003, waarbij de vice-president en twee raadsheren aanwezig waren. De zaak benadrukt het belang van de juiste toepassing van de Wegenverkeerswet en de gevolgen van rijden onder invloed van alcohol.

Uitspraak

11 maart 2003

Strafkamer

nr. 00660/02

AG/ABG

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 7 december 2001, nummer 22/001500-01, in de strafzaak tegen:

[verdachte], geboren te [geboorteplaats] (Nederlandse Antillen) op [geboortedatum] 1960, wonende te [woonplaats], ten tijde van de bestreden uitspraak gedetineerd in het Huis van Bewaring (Unit 1) te 's-Gravenhage.

1. De bestreden uitspraak

Het Hof heeft in hoger beroep - met vernietiging van een vonnis van de Politierechter in de Arrondissementsrechtbank te Dordrecht van 14 maart 2001 - de verdachte ter zake van "overtreding van artikel 8 van de Wegenverkeerswet 1994" veroordeeld tot een geldboete van ƒ 850,-, subsidiair vijftien dagen hechtenis. Voorts heeft het Hof de tenuitvoerlegging gelast van een voorwaardelijk opgelegde straf.

2. Geding in cassatie

Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. R.J. Baumgardt, advocaat te Spijkenisse, bij schriftuur een middel van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Advocaat-Generaal Wortel heeft geconcludeerd tot verwerping van het beroep.

3. Beoordeling van het middel

3.1. Het middel berust op de klacht dat het bewezenverklaarde niet uit de gebezigde bewijsmiddelen kan volgen en dat in verband daarmede ook de beslissing tot tenuitvoerlegging van een voorwaardelijke straf op grond van overtreding van de algemene voorwaarde ontoereikend is gemotiveerd. Blijkens de toelichting op het middel houdt bedoelde klacht in dat uit de gebezigde bewijsmiddelen niet kan volgen dat het geconstateerde ademalcoholgehalte het alcoholgehalte van de adem van de verdachte is geweest.

3.2. Ten laste van de verdachte is bewezen verklaard dat:

"hij op 18 november 2000 te Dordrecht als bestuurder van een voertuig, (personenauto), dit voertuig heeft bestuurd, na zodanig gebruik van alcoholhoudende drank, dat het alcoholgehalte van zijn adem bij een onderzoek, als bedoeld in artikel 8, tweede lid, aanhef en onder a van de Wegenverkeerswet 1994, 250 microgram alcohol per liter uitgeademde lucht bleek te zijn."

3.3. Het Hof heeft tot het bewijs de volgende bewijsmiddelen gebezigd:

"1. De verklaring van verdachte.

De verdachte heeft ter terechtzitting in eerste aanleg van 14 maart 2001 verklaard - zakelijk weergegeven -:

Op 18 november 2000 heb ik te Dordrecht een personenauto bestuurd, terwijl ik tevoren alcoholhoudende drank, te weten whisky, bier en wijn, had gedronken.

2. Een proces-verbaal van politie Zuid-Holland-Zuid, nummer PL1810/00-141405, d.d. 22 november 2000, dossierparagraaf 2.1.1., opgemaakt in de wettelijke vorm door de daartoe bevoegde opsporingsambtenaar R.R. Buitink, en een andere bevoegde opsporingsambtenaar, inhoudende - zakelijk weergegeven -:

als relaas van de opsporingsambtenaren:

Op 18 november 2000, omstreeks 00.30 uur, zagen wij dat een persoon als bestuurder van een personenauto, merk Toyota, dit bestuurde op de voor het openbaar verkeer openstaande weg de Singel te Dordrecht. Ter controle op de naleving van de bij of krachtens de Wegenverkeerswet 1994 gegeven voorschriften gaven wij de bestuurder een stopteken waaraan hij voldeed. Wij namen waar dat de adem van de bestuurder rook naar het inwendig gebruik van alcoholhoudende drank en dat hij bloeddoorlopen ogen had.

De verdachte heeft zich vervolgens onder leiding van mij, verbalisant Buitink, onderworpen aan een onderzoek als bedoeld in artikel 8, 2e lid, sub a van de Wegenverkeerswet.

Dit heeft geleid tot een voltooid ademonderzoek, overeenkomstig de als bijlage bijgevoegde afdruk, waarvan het resultaat aanstonds is meegedeeld aan de verdachte.

3. Een geschrift, zijnde een ademanalyseformulier, als bijlage gevoegd bij het hiervoor onder 2 vermelde proces-verbaal, onder meer inhoudende - zakelijk weergegeven -:

- als aanvangstijdstip van de analyse van de adem van verdachte: 01.02 uur.

- de weergave van het verrichte onderzoek.

- als onderzoeksresultaat: 250 microgram alcohol per liter uitgeademde lucht."

3.4. Het hiervoor onder 3.3 sub 3 weergegeven geschrift, dat zich als bijlage bij het hierboven onder 2 bedoelde proces-verbaal bij de aan de Hoge Raad toegezonden stukken bevindt, houdt naast vorenvermelde gegevens voorts onder meer in:

"18 NOVEMBER, 2000 (...)

NAAM VERDACHTE (...):

[...]

GEBOORTEDATUM: [...]-[...]-60

GEBOORTEPLAATS:

[...]

NAAM BEDIENAAR:

BUITINK R.R."

Als gevolg van een kennelijke misslag heeft het Hof verzuimd deze gegevens op te nemen in de weergave van het onder 3 tot het bewijs gebezigde geschrift. De Hoge Raad leest de bestreden uitspraak met verbetering van deze misslag, zodat de feitelijke grondslag aan het middel is komen te ontvallen en het niet tot cassatie kan leiden.

4. Slotsom

Nu het middel niet tot cassatie kan leiden, terwijl de Hoge Raad ook geen grond aanwezig oordeelt waarop de bestreden uitspraak ambtshalve zou behoren te worden vernietigd, moet het beroep worden verworpen.

5. Beslissing

De Hoge Raad verwerpt het beroep.

Dit arrest is gewezen door de vice-president C.J.G. Bleichrodt als voorzitter, en de raadsheren F.H. Koster en W.A.M. van Schendel, in bijzijn van de waarnemend-griffier I.W.P. Verboon, en uitgesproken op 11 maart 2003.