ECLI:NL:PHR:2019:162

• Datum uitspraak: 8 januari 2019
• Publicatiedatum: 19 februari 2019
• Zaaknummer: 18/00776
• Instantie: Parket bij de Hoge Raad
• Type: Conclusie
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Rechters: Mr. G. Knigge
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Cassatieberoep inzake teruggave ingevorderd rijbewijs en ontvankelijkheid

In deze zaak gaat het om een cassatieberoep van een klager die zijn rijbewijs had ingeleverd na een veroordeling door de politierechter. De rechtbank Zeeland-West-Brabant had op 7 februari 2018 het klaagschrift van de klager, dat strekte tot teruggave van zijn ingevorderde rijbewijs, ongegrond verklaard. De klager had zijn rijbewijs op 27 december 2017 voor een periode van acht maanden ingehouden gekregen, met een einddatum van 23 augustus 2018. De Advocaat-Generaal (AG) concludeert dat de klager geen belang meer heeft bij het cassatieberoep, omdat de termijn van inhouding van het rijbewijs inmiddels is verstreken. De AG stelt dat de klager niet-ontvankelijk verklaard moet worden in zijn beroep.

De klager had tegen de veroordeling hoger beroep ingesteld, maar de AG wijst erop dat het rijbewijs op 22 augustus 2018 is verzonden naar het CBR, wat betekent dat de klager zijn rijbewijs mogelijk al terug heeft gekregen. De AG benadrukt dat het niet vaststaat of de klager zijn rijbewijs daadwerkelijk heeft teruggekregen, maar dat dit niet relevant is voor de ontvankelijkheid van het cassatieberoep. De AG concludeert dat een eventuele vernietiging van de beschikking van de rechtbank geen invloed zal hebben op de rechtspositie van de klager met betrekking tot zijn rijbewijs, aangezien de inhouding op grond van de wet niet meer van toepassing is.

De Procureur-Generaal bij de Hoge Raad der Nederlanden heeft in deze zaak de conclusie getrokken dat de klager niet-ontvankelijk moet worden verklaard in zijn cassatieberoep, omdat er geen belang meer is bij de uitspraak van de Hoge Raad.

Conclusie

Nr. 18/00776 B

Zitting: 8 januari 2019

Mr. G. Knigge

Conclusie inzake:

[klager]

De rechtbank Zeeland-West-Brabant, zittingsplaats Breda, heeft bij beschikking van 7 februari 2018 het klaagschrift van de klager ex. art. 164 lid 8 WVW 1994, strekkende tot teruggave van zijn ingevorderde en door het openbaar ministerie ingehouden rijbewijs, ongegrond verklaard.

Het cassatieberoep is ingesteld namens de klager en mr. G.P. Dayala, advocaat te Amsterdam, heeft één middel van cassatie voorgesteld.

Ontvankelijkheid van het beroep

3.1. Ambtshalve vestig ik de aandacht op het volgende. In het aan de Hoge Raad toegezonden dossier bevindt zich de ‘Beslissing bij invordering rijbewijs’ van de officier van justitie waaruit volgt dat het rijbewijs van de klager op 27 december 2017 voor de periode van acht maanden is ingehouden, onder vermelding van “Inhouden uiterlijk tot: 23 augustus 2018”. Uit namens mij bij het arrondissementsparket Zeeland-West-Brabant en de CVOM ingewonnen inlichtingen is gebleken dat de klager op 27 maart 2018 door de politierechter in de rechtbank Zeeland-Wets-Brabant is veroordeeld tot onder meer een ontzegging van de rijbevoegdheid voor de duur van acht maanden en dat de klager tegen deze veroordeling tijdig hoger beroep heeft ingesteld. Voorts is uit de ingewonnen informatie gebleken dat het rijbewijs op 22 augustus 2018 is verzonden aan het CBR ten behoeve van een aldaar nog openstaande vordering en dat op diezelfde dag een brief ‘Kennisgeving einde ontzegging rijbevoegdheid’ is aangemaakt.

3.2. In cassatie kan niet als vaststaand worden aangenomen dat de klager zijn rijbewijs inmiddels heeft teruggekregen. ^[1] Desondanks moet het ervoor worden gehouden dat de klager geen belang meer heeft bij het onderhavige cassatieberoep. Daarbij kan in het midden blijven op welke grond het CBR het rijbewijs van klager onder zich is gaan houden. ^[2] Vast staat immers dat van inhouding van het rijbewijs op grond van art. 164 lid 4 WVW 1994 vanaf 23 augustus 2018 geen sprake meer is geweest. Een eventuele vernietiging van de bestreden beschikking kan daardoor geen verandering brengen in de rechtspositie van de klager met betrekking tot het rijbewijs.

4. Deze conclusie strekt ertoe dat de klager in het cassatieberoep niet-ontvankelijk zal worden verklaard.

De Procureur-Generaal

bij de Hoge Raad der Nederlanden

AG

Voetnoten

1. Dat was wel het geval in HR 10 januari 2012, ECLI:NL:HR:2012:BT8952,

2. Denkbaar is dat het CBR naar aanleiding van een melding van de politie over de onderhavige feiten een bestuursrechtelijke procedure is gestart naar de rijvaardigheid van de klager (op grond van art. 130-134a WVW 1994). In het kader van die procedure kan het rijbewijs worden ingevorderd (art. 130 lid 2 WVW 1994).