Uitspraak
RECHTBANK DEN HAAG
Zittingsplaats Middelburg
Bestuursrecht
zaaknummer: NL24.50252 V
uitspraak van de enkelvoudige kamer op het verzet van
tegen de uitspraak van de rechtbank van 30 december 2024 in het geding tussen
opposant
en
de minister van Asiel en Migratie, verweerder.
Inleiding
Deze uitspraak op het verzet van opposant gaat over de uitspraak van deze rechtbank en zittingsplaats van 30 december 2024 [2] waarin de rechtbank het beroep van opposant ongegrond heeft verklaard.
De rechtbank heeft het verzet op 8 mei 2025 op zitting behandeld. Opposant en zijn gemachtigde hebben zich afgemeld voor de zitting.
Beoordeling door de rechtbank
1. De rechtbank heeft in de uitspraak van 30 december 2024 het beroep van opposant ongegrond verklaard. De reden hiervoor is dat de rechtbank tot de conclusie is gekomen dat voor Kroatië kan worden uitgegaan van het interstatelijk vertrouwensbeginsel en dat er geen feiten en omstandigheden op grond waarvan verweerder aanleiding heeft hoeven zien om toepassing te geven aan artikel 17 van de Dublinverordening. [3]
2. De rechtbank beoordeelt in deze uitspraak uitsluitend of in de uitspraak van 30 december 2024 terecht is geoordeeld dat buiten redelijke twijfel [4] is dat het beroep ongegrond is. Zij doet dit aan de hand van de gronden van het verzet. Aan de inhoud van de beroepsgronden komt de rechtbank in deze zaak pas toe als het verzet gegrond is.
3. Opposant voert tegen de uitspraak van de rechtbank aan dat in het bestreden besluit onvoldoende is ingegaan op de specifieke situatie van opposant in Kroatië en wat hij daar heeft meegemaakt. Het voornemen bestond enkel uit standaardoverwegingen en voldoet niet aan de zorgvuldigheidsvereisten. In het voornemen is in het geheel niet ingegaan op de persoonlijke omstandigheden van opposant en zijn verklaringen. Opposant is als een jongvolwassene en door zijn psychische klachten, waarvoor hij nog geen behandeling heeft kunnen krijgen, kwetsbaar. Derhalve had zijn zaak niet zonder zitting afgewezen kunnen worden en is er wel degelijk twijfel mogelijk over de schendingen van artikel 4 van het Handvest [5] en artikel 3 van het EVRM [6] in Kroatië. Verweerder heeft verder niet kenbaar bij zijn beoordeling betrokken of de gewelddadige behandeling die opposant heeft ondergaan van de zijde van de Kroatische autoriteiten aanleiding had moeten geven om de asielaanvraag op grond van artikel 17 van de Dublinverordening aan zich te trekken.
De rechtbank oordeelt als volgt.
4. De rechtbank ziet zich allereerst voor de vraag gesteld of het beroep ontvankelijk is. Volgens vaste rechtspraak [7] ontvalt het procesbelang als een vreemdeling met onbekende bestemming vertrekt zonder dat bekend is waar hij verblijft omdat er dan van wordt uitgegaan dat die vreemdeling geen prijs meer stelt op een inhoudelijke beoordeling van zijn beroep. Dit is slechts anders als de vreemdeling laat weten dat hij contact met zijn gemachtigde onderhoudt en dat hij zijn beroep wil handhaven. Dit impliceert dat de gemachtigde weet dat de vreemdeling nog in Nederland verblijft, waar hij verblijft en met de vreemdeling contact heeft over de verdere voortgang van de procedure en de keuzes die in dit kader moeten worden gemaakt.
5. De gemachtigde van opposant heeft op 7 mei 2025 laten weten dat op 19 maart 2025 een vlucht naar Kroatië voor opposant was geboekt. Sindsdien heeft de gemachtigde geen contact meer kunnen krijgen met opposant. Onder deze omstandigheden is de rechtbank van oordeel dat opposant niet langer prijs stelt op de door hem gezochte bescherming in Nederland en dus geen belang meer heeft bij de beoordeling van het verzet.
6. Het verzet is daarom niet-ontvankelijk. Dat betekent dat de rechtbank het verzet niet inhoudelijk beoordeelt en dat de bestreden uitspraak in stand blijft. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.
Beslissing
De rechtbank verklaart het verzet niet-ontvankelijk.
Deze uitspraak is gedaan op 12 juni 2025 door mr. A.C.J. van Dooijeweert, rechter, in aanwezigheid van mr. Ż.A. Meinert, griffier, en openbaar gemaakt door middel van geanonimiseerde publicatie op www.rechtspraak.nl.
De uitspraak is bekendgemaakt op: