Uitspraak
RECHTBANK DEN HAAG
Zittingsplaats Middelburg
Bestuursrecht
zaaknummer: NL25.9655
uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen
[eiser], eiser,
V-nummer: [V-nummer]
(gemachtigde: mr. D. Matadien),
en
de minister van Asiel en Migratie, verweerder.
Procesverloop
Verweerder heeft op 14 februari 2024 aan eiser de maatregel van bewaring opgelegd. [1]
Eiser heeft tegen het voortduren van de maatregel van bewaring beroep ingesteld. Daarbij heeft hij verzocht om schadevergoeding.
Verweerder heeft op 30 januari 2025 de maatregel van bewaring opgeheven.
De rechtbank heeft bepaald dat een onderzoek ter zitting achterwege blijft en op 7 maart 2025 het onderzoek gesloten.
Overwegingen
1. Eiser stelt te zijn geboren op [datum] 1980 en de Ghanese nationaliteit te hebben.
2. Omdat de bewaring is opgeheven, beperkt de beoordeling zich in deze zaak tot de vraag of aan eiser schadevergoeding moet worden toegekend. In dit verband moet de vraag worden beantwoord of de tenuitvoerlegging van de maatregel van bewaring op enig moment voorafgaande aan de opheffing daarvan onrechtmatig is geweest. Op grond van artikel 106 van de Vw kan de rechtbank indien de bewaring al is opgeheven vóór de behandeling van het verzoek om opheffing van de bewaring aan eiser een schadevergoeding ten laste van de Staat toekennen.
3. De rechtbank stelt voorop dat zij deze maatregel van bewaring en het voortduren daarvan al eerder heeft getoetst. Uit de uitspraken van deze rechtbank en zittingsplaats volgt dat de maatregel van bewaring en het voortduren daarvan tot het moment van het sluiten van het onderzoek dat aan die uitspraken ten grondslag heeft gelegen rechtmatig was. [2] Daarom staat nu, voor zover dat in beroep wordt aangevochten, ter beoordeling of sinds 17 januari 2025 het voortduren van de maatregel van bewaring rechtmatig is.
4. Eiser voert allereerst aan dat verweerder niet heeft voldaan aan het verzoek van de rechtbank om een voortgangsrapport toe te zenden, zodat reeds hierom het beroep gegrond is. Verder voert hij aan dat het voortduren van de maatregel van bewaring in strijd is met de Terugkeerrichtlijn [3] en het EVRM [4] . Eiser heeft op 18 oktober 2024 een aanvraag voor uitstel van vertrek op grond van artikel 64 van de Vw ingediend. Uit het advies van het BMA [5] blijkt dat bij het uitblijven van een medische behandeling een medische noodsituatie zal ontstaan. Ter verdere onderbouwing verwijst eiser naar een brief van 2 december 2024 van verweerder. Gelet op deze omstandigheid en eiser geen toegang tot passende medische zorg heeft gehad, is het voortduren van de maatregel van bewaring tot aan de opheffing ervan onrechtmatig geweest. Daarnaast is niet gebleken dat eiser is uitgezet onder begeleide van een medische verpleegkundige, zodat ook de uitzetting onrechtmatig was. Ter onderbouwing hiervan verwijst hij naar het arrest Paposhvili [6] . Daarnaast heeft verweerder geen effectieve en betekenisvolle uitzettingshandelingen verricht om tot eisers uitzetting te komen, zodat hij tot aan de opheffing van de maatregel van bewaring onvoldoende voortvarend heeft gehandeld. Tot slot heeft eiser bijna een jaar in bewaring gezeten en niet is gebleken van een verzwaarde belangenafweging waarbij zijn medische omstandigheden zijn betrokken, zodat ten onrechte geen lichter middel is opgelegd. Er is onvoldoende rekening gehouden met de negatieve impact vanwege de lange duur en de wijze van de tenuitvoerlegging van de maatregel van bewaring in een zeer strikt bewaringsregime. Verweerder heeft niet voldaan aan de vereisten van het arrest Mahdi [7] .
5. De rechtbank stelt vast dat de hiervoor genoemde gronden (in essentie) een herhaling zijn van wat eiser in eerdere procedures (meermaals) tegen het voortduren van de maatregel van bewaring heeft aangevoerd. De rechtbank verwijst daarbij naar haar eerdere uitspraken die in rechtsoverweging drie van deze uitspraak zijn opgenomen. Eiser heeft in de huidige procedure, anders dan hij stelt, geen nieuwe feiten en omstandigheden naar voren gebracht, zodat geen aanleiding wordt gezien voor een ander oordeel. Verder is, ondanks dat geen voortgangsrapport is toegezonden, niet gebleken dat verweerder tot aan de opheffing van de maatregel van bewaring onvoldoende voortvarend heeft gehandeld. Uit het dossier blijkt namelijk voldoende dat verweerder in de periode van 17 januari 2025 tot 30 januari 2025 voortvarend heeft gehandeld om tot eisers uitzetting te komen op 30 januari 2025. Eiser is immers uitgezet. En op 21 januari 2025 heeft nog een vertrekgesprek met eiser plaatsgehad.
6. Tot slot leidt ook de ambtshalve toetsing niet tot het oordeel dat het voortduren van de maatregel van bewaring tot de opheffing daarvan op enig moment onrechtmatig was.
7. Het beroep is ongegrond. Daarom wordt ook het verzoek om schadevergoeding afgewezen.
8. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.
Beslissing
De rechtbank:
verklaart het beroep ongegrond; en
wijst het verzoek om schadevergoeding af.
Deze uitspraak is gedaan op 13 maart 2025 door mr. M.L. Weerkamp, rechter, in aanwezigheid van R. Ben Sellam, griffier, en openbaar gemaakt door middel van een geanonimiseerde publicatie op
www.rechtspraak.nl.
www.rechtspraak.nl.
De uitspraak is bekendgemaakt op:
Rechtsmiddel
Tegen deze uitspraak staat geen rechtsmiddel open.