Uitspraak
RECHTBANK GELDERLAND
Zittingsplaats Arnhem
Bestuursrecht
zaaknummers: ARN 23/800 en 23/2072
uitspraak van de enkelvoudige kamer van
in de zaken tussen
[eiseres] uit [plaats], eiseres(gemachtigde: [naam gemachtigde 1]),
en
de bewaarder van het kadaster en de openbare registers([naam gemachtigde 2]).
Inleiding
1. In deze uitspraak beoordeelt de rechtbank de beroepen van eiseres. De rechtbank beoordeelt het beroep van eiseres gericht tegen de niet-ontvankelijkverklaring van haar bezwaar tegen de uitgevoerde grensreconstructie (het bestreden besluit 1). [1] Ook beoordeelt de rechtbank het beroep gericht tegen het door de bewaarder ambtshalve uitgevoerde redres naar aanleiding van de uitgevoerde grensreconstructie (het bestreden besluit 2). [2]
1.1.
De bewaarder heeft op de beroepen gereageerd met een verweerschrift.
1.2.
De rechtbank heeft de beroepen op 1 oktober 2024 gevoegd op zitting behandeld. Hieraan hebben deelgenomen: eiseres, de gemachtigde van eiseres en de bewaarder tezamen met [persoon A] (de landmeter).
1.3.
Bij sluiting van het onderzoek op de zitting heeft de rechtbank meegedeeld binnen zes weken uitspraak te doen. De rechtbank heeft deze termijn niet gehaald en partijen bericht uiterlijk zes weken later uitspraak te doen.
Beoordeling door de rechtbank
2. De rechtbank beoordeelt of de bewaarder het bezwaar gericht tegen de uitgevoerde grensreconstructie terecht niet-ontvankelijk heeft verklaard en of de bewaarder de kadastrale grenzen en kadastrale grootte van het perceel van eiseres (ambtshalve) mocht wijzigen naar aanleiding van de uitgevoerde grensreconstructie. Zij doet dat aan de hand van de beroepsgronden van eiseres.
3. De rechtbank komt tot het oordeel dat de beroepen ongegrond zijn
.Dat betekent dat eiseres geen gelijk krijgt. Hierna legt de rechtbank uit hoe zij tot dit oordeel komt en welke gevolgen dit heeft.
.Dat betekent dat eiseres geen gelijk krijgt. Hierna legt de rechtbank uit hoe zij tot dit oordeel komt en welke gevolgen dit heeft.
Totstandkoming van de besluitvorming
4. De familie van eiseres heeft het perceel [locatie 1](/[locatie 2]) in [plaats] in 1926 aangekocht. Dit perceel was – zo begrijpt de rechtbank – onderdeel van een groter perceel waardoor de bewaarder in 1927 de grenzen (de oost- en zuidgrens) van het ontstane perceel heeft aangewezen en ingemeten. [3] Dit is neergelegd in het relaas van bevindingen gemeente Barneveld [sectie] met archiefnummer [nummer 1] en het perceel kreeg de kadastrale aanduiding gemeente Barneveld [sectie] nummer [nummer 2]. Sinds de ingeschreven verklaring van erfrecht op 15 juni 2020 in het register Onroerende Zaken Hypotheken 4 is eiseres eigenaar van het perceel.
4.1.
Op 11 januari 2022 heeft eiseres een grensreconstructie aangevraagd. Deze grensreconstructie heeft op 15 februari 2022 plaatsgevonden in het bijzijn van eiseres en haar gemachtigde (ook de dochter van eiseres). Naar aanleiding van de grensreconstructie is geconstateerd dat de noord- en westgrens van het perceel niet juist zijn weergegeven op de kadastrale kaart en dat daarom een redres moet worden uitgevoerd. Dit redres en de uitgevoerde grensreconstructie zijn opgenomen in het relaas van bevindingen gemeente Barneveld [sectie] met archiefnummer [nummer 3].
4.2.
Vervolgens heeft eiseres de bewaarder door middel van een klacht gevraagd om herstel van de metingen omdat die volgens eiseres niet overeenkomen met de afmetingen die op oudere documenten (zoals de notariële akte van 1926) staan. Vanwege dit verzochte herstel heeft de landmeter eiseres en haar perceel op 16 mei 2022 bezocht. Aan eiseres is uitleg gegeven over de uitgevoerde grensreconstructie en deze is gecontroleerd. Het redres voor de noord- en westgrens van het perceel is correct, maar de landmeter constateerde dat ook de oost- en zuidgrens van het perceel niet juist zijn weergegeven op de kadastrale kaart en dat daarom ook daar een redres voor moet worden uitgevoerd. Met de correcte weergave van de grenzen op de kadastrale kaart is ook de kadastrale grootte van het perceel opnieuw berekend. De kadastrale grootte is van 457 m2 naar 448 m2 gegaan en het perceel krijgt de kadastrale aanduiding gemeente Barneveld [sectie] nummer [nummer 4]. [4] Dit alles is opgenomen in het relaas van bevindingen gemeente Barneveld [sectie] met archiefnummer [nummer 5]. De bewaarder wijst de klacht van eiseres af met de brief van 26 augustus 2022 en deelt mee dat de grensreconstructie correct is uitgevoerd.
4.3.
Eiseres maakt bezwaar. Naar aanleiding van de behandeling van het bezwaar van eiseres constateert de bewaarder dat per abuis als kadastrale grootte van het perceel 488 m2 is opgenomen in plaats van 448 m2. Daarom volgt wederom een redres waarbij het perceel de kadastrale aanduiding gemeente Barneveld [sectie] nummer [nummer 6] krijgt. Dit redres is opgenomen in het relaas van bevindingen gemeente Barneveld [sectie] met archiefnummer [nummer 7]. Met de beslissing op bezwaar van 24 november 2022 verklaart de bewaarder het bezwaar van eiseres niet-ontvankelijk. Daarbij wordt eiseres meegedeeld dat de bewaarder artikel 7s van de Kadasterwet heeft toegepast, oftewel ambtshalve een redres heeft uitgevoerd.
4.4.
Vervolgens heeft eiseres de bewaarder wederom door middel van een klacht gevraagd om herstel van de gewijzigde grenzen, het perceeloppervlakte en het perceelnummer. Op 3 januari 2023 dient eiseres een bezwaar in tegen het ambtshalve uitgevoerde redres en een beroep tegen de niet-ontvankelijkverklaring van haar bezwaar. Naar aanleiding hiervan herroept de bewaarder de beslissing op bezwaar van 24 november 2022. [5] Dit doet de bewaarder met het bestreden besluit 1 van 28 februari 2023, waarbij het bezwaar wederom niet-ontvankelijk wordt verklaard, maar nu is voorzien van een gewijzigde motivering. Volgens de bewaarder houdt een grensreconstructie enkel in het verstrekken van inlichtingen door de bestaande kadastrale grenzen zichtbaar te maken op het perceel. Er wordt geen nieuwe grens gevormd. Om die reden is een grensreconstructie geen besluit waartegen bezwaar kan worden gemaakt.
4.5.
De bewaarder neemt op 28 februari 2023 ook het bestreden besluit 2. Het bezwaar van eiseres is ongegrond, omdat de bewaarder gelet op artikel 7s van de Kadasterwet verplicht is om de kadastrale kaart als onderdeel van de Basisregistratie Kadaster (BRK) in overeenstemming te brengen met het brondocument.
Het beroep met zaaknummer ARN 23/800
Heeft de bewaarder het bezwaar terecht niet-ontvankelijk verklaard?
5. Op de zitting heeft de rechtbank eiseres gevraagd of zij haar beroep gericht tegen de niet-ontvankelijkverklaring van het bezwaar tegen de uitgevoerde grensreconstructie wil handhaven. Dit omdat eiseres haar beroepsgronden niet richt tegen de niet-ontvankelijkverklaring van het bezwaar. Eiseres heeft aangegeven dat zij dit beroep vanwege samenhang wil handhaven.
6. De vraag die de rechtbank in dit beroep dan moet beantwoorden is of de bewaarder het bezwaar van eiseres terecht niet-ontvankelijk heeft verklaard. Daarvoor is doorslaggevend of de uitgevoerde grensreconstructie een besluit is zoals bedoeld in artikel 1:3 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb). Bezwaar kan namelijk alleen worden gemaakt tegen een besluit. Dat wil zeggen dat bezwaar alleen kan worden gemaakt tegen een schriftelijke beslissing van een bestuursorgaan, inhoudende een publiekrechtelijke rechtshandeling. [6] Een rechtshandeling is een handeling die gericht is op rechtsgevolg. Met het begrip rechtsgevolg wordt bedoeld: het vaststellen (tot stand brengen), wijzigen of opheffen van een bevoegdheid, recht, aanspraak, verplichting of juridische status voor één of meer anderen.
6.1.
Elk perceel heeft kadastrale grenzen. Zo’n kadastrale grens ontstaat wanneer een gedeelte van een bestaand perceel wordt overgedragen en partijen de grenzen dan aanwijzen aan een landmeter. Hiervan maakt een landmeter een relaas van bevindingen. Dit wordt ook wel het ontstaansveldwerk of het brondocument genoemd. Vervolgens worden de grenzen definitief gemaakt in de BRK. Een grensreconstructie [7] van een bestaande kadastrale grens houdt in dat een landmeter aan de hand van het brondocument de kadastrale grens reconstrueert en deze in het terrein (op het perceel) zichtbaar maakt. Een grensreconstructie vervangt niet het brondocument. Het brondocument blijft altijd de bron voor de kadastrale grens. Met een grensreconstructie wordt dus geen nieuwe kadastrale grens gevormd.
6.2.
In het geval van eiseres zijn de kadastrale grenzen (de oost- en zuidgrens) van het perceel (aangekocht in 1926) in 1927 aangewezen en ingemeten in het bijzijn van een landmeter en neergelegd in het relaas van bevindingen gemeente Barneveld [sectie] met archiefnummer [nummer 1]. Dit is dan ook het brondocument. Aan de hand van het brondocument en het ontstaansveldwerk uit 1856 heeft een landmeter de grensreconstructie op 15 februari 2022 uitgevoerd en de kadastrale grenzen op het perceel zichtbaar gemaakt.
6.3.
De rechtbank volgt het standpunt van de bewaarder dat de uitgevoerde grensreconstructie van 15 februari 2022 geen besluit is waartegen bezwaar kan worden gemaakt. Een uitgevoerde grensreconstructie is niets anders dan een feitelijke handeling die is verricht, waarbij inlichtingen zijn verstrekt en de kadastrale grenzen zichtbaar zijn gemaakt. De uitgevoerde grensreconstructie zelf verandert niets aan de bestaande kadastrale grenzen. Dit betekent dus ook dat een uitgevoerde grensreconstructie niet gericht is op een rechtsgevolg. Het leidt er namelijk niet toe dat een bevoegdheid, recht, aanspraak, verplichting of juridische status wordt vastgesteld of gewijzigd of opgeheven. Om die reden is de uitgevoerde grensreconstructie geen besluit in de zin van artikel 1:3 van de Awb.
6.4.
Het bovenstaande houdt in dat het niet mogelijk is om tegen de uitgevoerde grensreconstructie bezwaar te maken. Dit betekent dat de bewaarder het bezwaar van eiseres terecht niet-ontvankelijk heeft verklaard.
Het beroep met zaaknummer ARN 23/2072
Wat stelt eiseres?
7. Volgens eiseres komen de grenzen die bij de grensreconstructie weer zichtbaar zijn gemaakt niet overeen met de juridische grenzen zoals die zijn vastgelegd in de notariële akte van 1926. De grenzen van het perceel en de grootte van het perceel wijken af van hetgeen in de notariële akte met partijen is afgesproken. Ook stelt eiseres dat de grensreconstructie niet zorgvuldig is uitgevoerd. Zo zijn in het relaas van bevindingen gemeente Barneveld [sectie] met archiefnummer [nummer 3] de meetpunten (41) en (43) hoog gemeten op bebouwing die ten tijde van het opmaken van de notariële akte in 1926 en de aanwijs in 1927 nog niet aanwezig was. Ook voor de meetpunten (18), (19), (23), (24), (40) en (42) gaat het om bebouwing die er in 1926/1927 nog niet was. Om die reden kunnen de grenzen – kort gezegd – niet juist zijn gereconstrueerd. Daarom heeft eiseres – aan de hand van met name foto’s – aangetoond waar volgens haar de grenzen zouden moeten zijn. Verder stelt eiseres dat het redres van de zuidgrens zonder meetgegevens, waarnemingen en tekeningen heeft plaatsgevonden. Ook heeft eiseres zelf de kadastrale grootte van het perceel aan de hand van de opgemaakte documenten met een liniaal opgemeten en komt zij uit op een grootte van 264 m2 in plaats van 448 m2. Daarbij vraagt eiseres zich af waarom het perceel steeds een nieuw perceelnummer krijgt. Bovendien heeft eiseres schade geleden en lijdt zij schade vanwege aantasting van haar eigendomsrecht. Tot slot voert eiseres aan dat zij geen gelegenheid heeft gekregen om haar standpunten en gronden toe te lichten in bezwaar.
Wat is de omvang van het geding?
8. De rechtbank stelt voorop dat de kadastrale grenzen de grenzen zijn zoals die bij het ontstaan door de destijds betrokken partijen aan een landmeter zijn aangewezen. In dit geval zijn de kadastrale grenzen neergelegd in het relaas van bevindingen gemeente Barneveld [sectie] met archiefnummer [nummer 1]. Voor zover eiseres het niet eens is met de kadastrale grenzen in dit brondocument kan zij hiertegen in rechte niet meer opkomen. De destijds betrokken partijen (waaronder de toenmalige eigenaren) hebben de mogelijkheid gekregen om bezwaar te maken tegen de vastgestelde grenzen als zij het daarmee niet eens waren. Zij hebben dat niet gedaan, waarna de aanwijs definitief is geworden. De gegevens in het brondocument kunnen daarom in deze procedure niet meer ter discussie staan. [8]
8.1.
De rechtbank merkt vervolgens op dat de gebruiksgrens de grens is zoals deze door partijen (feitelijk) in het terrein wordt gebruikt. Als de gebruiksgrens (feitelijke werkelijkheid) afwijkt van de kadastrale grens, kan een geschil daarover worden voorgelegd aan de burgerlijke rechter. Dit geldt ook voor zover eiseres voor de door haar gestelde schade en nog te lijden schade een beroep doet op artikel 162 van boek 6 van het Burgerlijk Wetboek. Met een dergelijk schadeverzoek vanwege aantasting van het eigendomsrecht kan eiseres uitsluitend bij de burgerlijke rechter terecht.
8.2.
In dit beroep zal de rechtbank wel beoordelen of de bewaarder mocht uitgaan van de gegevens uit de grensreconstructie van 15 februari 2022. Ook zal de rechtbank beoordelen of de bewaarder de kadastrale grootte van het perceel van eiseres opnieuw heeft mogen berekenen en daarmee ook het perceel heeft mogen vernummeren. Als laatste zal de rechtbank beoordelen of de bewaarder de hoorplicht in bezwaar heeft geschonden.
Mocht de bewaarder uitgaan van de gegevens uit de grensreconstructie van 15 februari 2022?
9. De bewaarder houdt de BRK bij. Deze bestaat uit administratieve gegevens met betrekking tot onroerende zaken en de landelijke kadastrale kaart. De BRK wordt bijgehouden aan de hand van brondocumenten. Als de bewaarder constateert dat de weergave van een gegeven in de BRK, zoals de kadastrale grenzen van een perceel, niet in overeenstemming is met het gegeven zoals het is opgenomen in een brondocument, of niet juist en volledig daaruit is afgeleid, herstelt de bewaarder dit ambtshalve in de BRK. [9]
9.1.
De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft geoordeeld dat een landmeter die op grond van artikel 57, derde en vierde lid van de Kadasterwet met een meting is belast in beginsel als een deskundige moet worden aangemerkt. [10] Dit betekent dat de rechtbank er in beginsel van mag uitgaan dat de grensreconstructie op juiste wijze is uitgevoerd en dat de bewaarder mocht uitgaan van de gegevens die uit die grensreconstructie zijn gevolgd. Het is dan aan eiseres om het tegendeel aannemelijk te maken. Daarin is zij niet geslaagd. De rechtbank legt dit hieronder uit.
9.1.1.
Het relaas van bevindingen gemeente Barneveld [sectie] met archiefnummer [nummer 3] bevat gedetailleerde gegevens over alle vier de grenzen van het perceel en de op 15 februari 2022 uitgevoerde metingen. Daarbij is dit relaas van bevindingen door de landmeter gecontroleerd met het bezoek aan eiseres (en haar perceel) van 16 mei 2022. Ook is door de landmeter op de zitting nog het een en ander nader toegelicht voor wat betreft het relaas van bevindingen gemeente Barneveld [sectie] met archiefnummer [nummer 3]. De landmeter heeft toegelicht dat gebruik wordt gemaakt van coördinaten en controlepunten. Ook worden nieuwe meetpunten (referentiepunten) toegevoegd aan de hand van bestaande bebouwing en topografische elementen dicht bij de perceelgrenzen. Dit is nodig om te voldoen aan de indieningseisen en vergemakkelijkt een eventuele toekomstige nieuwe grensreconstructie. De nieuwe referentiepunten zijn niet gebruikt voor de uitgevoerde grensreconstructie van 15 februari 2022.
9.1.2.
De meetpunten (41) en (43) zijn hoog gemeten zodat dit zonder hinder van een auto of een boom juist gemeten kan worden. Dat deze bebouwing (de gevel van de kerk) er nog niet was op het moment dat het brondocument tot stand kwam, maakt niet dat de grensreconstructie onzorgvuldig is. De meetpunten (41) en (43) zijn meegenomen in het relaas van bevindingen gemeente Barneveld [sectie] met archiefnummer [nummer 3] als referentiepunten voor de toekomst. Ditzelfde geldt voor de door eiseres aangedragen meetpunten (18), (19), (23), (24), (40) en (42). Ook die bebouwing was er nog niet toen het brondocument tot stand kwam, maar ook dit zijn referentiepunten voor de toekomst. De door eiseres aangedragen foto’s met daarop uiterlijke kenmerken waar de grenzen volgens eiseres zouden moeten zijn, zijn niet bepalend voor de ligging van de kadastrale grens. Dat ergens hekken of paaltjes hebben gestaan betekent immers niet dat de kadastrale grens ook daadwerkelijk daar lag waar de hekken of paaltjes stonden. Gebruiksgrenzen kunnen afwijken van kadastrale grenzen.
9.1.3.
Dat volgens eiseres het redres van de zuidgrens zonder meetgegevens, waarnemingen en tekeningen heeft plaatsgevonden volgt de rechtbank ook niet. De landmeter heeft op de zitting duidelijk inzichtelijk gemaakt dat in het relaas van bevindingen gemeente Barneveld [sectie] met archiefnummer [nummer 3] de zuidgrens wel degelijk is gemeten. De zuidgrens begint bij meetpunt (4), eindigt bij de uitsnede A met daarop meetpunt (36) en kent als controlepunt (7). Van onzorgvuldigheden bij de wijze waarop de grensreconstructie is vastgesteld is de rechtbank dan ook niet gebleken.
9.2.
Voor zover eiseres stelt dat de grenzen van het perceel in de BRK niet overeenkomen met de in de notariële akte van 1926 opgenomen grenzen, overweegt de rechtbank het volgende. Aan de hand van het relaas van bevindingen gemeente Barneveld [sectie] met archiefnummer [nummer 1], het brondocument, en het ontstaansveldwerk uit 1856 zijn door een landmeter op 15 februari 2022 de kadastrale grenzen op het perceel zichtbaar gemaakt. De kadastrale grenzen die in de BRK zijn weergegeven zijn gecontroleerd aan de hand van het brondocument en kwamen hiermee niet overeen. Het brondocument is een authentiek document en is het uitgangspunt voor de kadastrale grenzen. De notariële akte van 1926 is voor de kadastrale grenzen dus niet het maatgevende document, want dit bevat slechts de voorlopige kadastrale grenzen. Zoals ook volgt uit artikel 57 van de Kadasterwet is hiervoor het relaas van bevindingen gemeente [plaats] [sectie] met archiefnummer [nummer 1], het brondocument, beslissend.
Heeft de bewaarder de kadastrale grootte van het perceel van eiseres opnieuw mogen berekenen en daarmee ook het perceel mogen vernummeren?
10. Naar aanleiding van de uitgevoerde grensreconstructie op 15 februari 2022 en het bezoek van de landmeter op 16 mei 2022 heeft een redres van de kadastrale kaart als onderdeel van de BRK plaatsgevonden. Met de correcte weergave van de grenzen van het perceel op de kadastrale kaart in de BRK is ook de kadastrale grootte van het perceel opnieuw berekend. De rechtbank volgt het standpunt van de bewaarder dat de kadastrale grootte van het perceel wordt berekend vanuit de kadastrale kaart. Dus als de kadastrale grenzen door middel van een redres correct op de kadastrale kaart worden weergegeven zal automatisch de kadastrale grootte van het perceel opnieuw worden berekend. De bewaarder mocht dan ook de kadastrale grootte van het perceel van eiseres opnieuw berekenen. De beroepsgrond slaagt niet.
10.1.
Hierbij overweegt de rechtbank dat voor zover eiseres stelt dat de grootte van het perceel niet overeenkomt met de in de notariële akte van 1926 opgenomen grootte van het perceel, de oppervlakte in de notariële akte slechts betekenis heeft als aanduiding. [11] De kadastrale grens moet overeenkomen met de grens die door partijen destijds is aangewezen aan een landmeter van het kadaster, waarna de kadastrale grootte van het perceel op basis van die grenzen wordt berekend. [12] Dat eiseres zelf een berekening heeft gemaakt van de grootte van het perceel naar aanleiding van de metingen van de landmeter met een liniaal en op 264 m2 is uitgekomen, leidt niet tot een ander oordeel van de rechtbank. Zoals de bewaarder en de landmeter op de zitting hebben toegelicht zijn het coördinaten waarmee gemeten wordt, waardoor het nameten met een liniaal niet mogelijk is.
10.2.
De rechtbank overweegt verder nog dat geen betekenis toekomt aan de handmatige invoering van de meetgegevens in het digitale systeem waarbij per ongeluk een typefout is gemaakt waardoor bij de kadastrale grootte van het perceel 488 m2 is opgenomen in plaats van 448 m2. Hoewel deze typefout niet handig is en bij eiseres voor onbegrip kan zorgen, is het niet meer dan een verschrijving dan wel typefout. Het relaas van bevindingen gemeente Barneveld [sectie] met archiefnummer [nummer 5] bevat namelijk wel de juiste kadastrale grootte van het perceel (448 m2).
10.3.
Voor zover eiseres graag had gezien dat het perceel niet elke keer een nieuw perceelnummer kreeg, is de rechtbank van oordeel dat dit niet anders kan. Uit artikel 72 van de Kadasterregeling 1994 volgt namelijk de verplichting om het perceel een nieuw perceelnummer te geven wanneer dit perceel (gelet op de kadastrale kaart in de BRK) verandert. De bewaarder mocht – sterker nog moest – het perceel daarom vernummeren.
Heeft de bewaarder de hoorplicht in bezwaar geschonden?
11. Voor zover eiseres heeft gesteld dat zij geen gelegenheid heeft gekregen om haar standpunten en gronden toe te lichten in bezwaar slaagt deze beroepsgrond niet. Op grond van artikel 7:2, eerste lid, van de Awb is het bestuursorgaan gehouden de belanghebbende in de gelegenheid te stellen te worden gehoord voorafgaand aan het besluit op bezwaar. Op grond van artikel 7:3 van de Awb kan hiervan slechts worden afgezien in een beperkt aantal gevallen. Dit is het geval als uit het bezwaarschrift meteen blijkt dat de bezwaren ongegrond zijn en er redelijkerwijs over die conclusie geen twijfel mogelijk is. De landmeter is naar aanleiding van de klacht (het bezwaar) van eiseres op 16 mei 2022 bij eiseres thuis geweest en heeft de grensreconstructie gecontroleerd en deze en het redres aan eiseres uitgelegd. Dat de landmeter bij eiseres thuis is geweest en tekst en uitleg heeft gegeven wordt door eiseres niet betwist. Bovendien kwam de landmeter tot de conclusie dat de grensreconstructie correct is uitgevoerd. De rechtbank acht het aannemelijk dat in dit geval op 16 mei 2022 duidelijk was dat het bezwaar van eiseres ongegrond was en dat hierover geen redelijke twijfel mogelijk was. Om die reden is de rechtbank van oordeel dat de bewaarder de hoorplicht niet heeft geschonden.
Conclusie en gevolgen
12. De beroepen zijn ongegrond. Dat betekent dat de bewaarder het bezwaar gericht tegen de uitgevoerde grensreconstructie terecht niet-ontvankelijk heeft verklaard en dat de bewaarder terecht tot een (ambtshalve) redres van de kadastrale grenzen en kadastrale grootte van het perceel is overgegaan. Eiseres krijgt daarom het griffierecht niet terug. Zij krijgt ook geen vergoeding van haar proceskosten.
Beslissing
De rechtbank verklaart de beroepen ongegrond.
Deze uitspraak is gedaan door mr. S.A. van Hoof, rechter, in aanwezigheid van
mr.K. Berends, griffier. De uitspraak is uitgesproken in het openbaar op
mr.K. Berends, griffier. De uitspraak is uitgesproken in het openbaar op
griffier
rechter
Een afschrift van deze uitspraak is verzonden aan partijen op:
Informatie over hoger beroep
Een partij die het niet eens is met deze uitspraak, kan een hogerberoepschrift sturen naar de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State waarin wordt uitgelegd waarom deze partij het niet eens is met deze uitspraak. Het hogerberoepschrift moet worden ingediend binnen zes weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. Kan de indiener de behandeling van het hoger beroep niet afwachten, omdat de zaak spoed heeft, dan kan de indiener de voorzieningenrechter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State vragen om een voorlopige voorziening (een tijdelijke maatregel) te treffen.